เรื่อง มหาพิภพ เทพมังกรสยบราชัน
ทุก้ไปยังเวทีปะลอง าหนุ่มผู้ั้ช่างเยือกเย็นและทะนงตน ไม่มีใครกล้าสบาเขา วินาทีี้ ร่างที่หยิ่งจะตราตรึงในใจของทุกไปอีกแสนนาน
ผู้าุโแห่งตระกูลหลงมีดวงาร้อนแรง ้าตื่นเ้มาก าป่าี้ ในที่สุดตระกูลหลงของพวกเขาก็ปราฏอัจฉริยะเหนือมนุษย์แล้ว
ตำราเล่มในมือกำลังยื่นไปทางหลงเี และนี่ก็เป็ครั้งแรกที่ได้เห็นรอยยิ้มบนใบ้าของผู้าุโ
ทว่าวินาทีี้เ ด้านหลังผู้าุโ้าระเบิดแล้วเช่นั้ เงาหนึ่งพุ่งขึ้นไปบนสนามปะลอง
มือหนึ่งจับตำราาต่อสู้ในมือผู้าุโแล้วพูดคำราม “่า่ ท่านจะมอบตำราเล่มี้ให้เจ้าหมอนี่ไม่ได้ขอรับ เขาเป็้าที่สังหารอวีเอ๋อเชียวนะ”
ที่พูดก็คือลุง ้าที่เกลียดแค้นหลงเีนั่นเ
รังสีพลังที่แข็งแกร่งจากผู้แข็งแกร่งระดับชีพมังกรขั้นที่แปดกดลงมาบนตัวหลงเี ครั้งี้หลงเียังไม่าย
เขาแกร่งกว่าหลงอวี่ซีมากโข หากต้องลงมือกันจริงๆ หลงเีต้องายสถานเี
หลงอีเก็พุ่งเข้ามาเช่นกัน รังสีที่แข็งแกร่งปะทะกับ้า
“ี่รอง เื่ของเสี่ยวอวียังสืบไม่ชัดเจน ท่านจะใส่้าเีเอ๋อเช่นี้ไม่ได้” เดิมทีทุกกำลังรอูว่าหลงเีจะได้รับตำราหรือไม่ ัใั้ก็เห็นาวุ่นวายภายในตระกูลหลงอู่ ทำให้ที่เตรียมจากไปกลับมายืนูอีกครั้ง
หลงอีหลงเี แววาปะกายารู้สึกผิดเล็กน้อย “เีเอ๋อ พ่อผิดเที่ก่อน้าี้จัดาปัญหาไม่รอบคอบ เชื่อคำพูดของลุง ก่อนาจริงปาฏ ข้าสัญญาว่าจะไม่ยอมให้ใครทำ้าเจ้า”
หลงเีพยัก้าให้หลงอีเล็กน้อย ้ามีามั่นใจมาก
ไม่นาน ลำแสงที่ร้อนระอุก็เผชิญ้ากับ้าอีกครั้ง ฝืนทนกับาเจ็บปวดบนร่างกาย เิเข้าใ้เขาทีละก้าวๆ
หลงเีแทบส่งเสียงผ่านร่องฟัน
“้า เจ้าฟังไว้ให้ดี ่ใ้้า หลงเี จะเป็สารเลวเพียงใด ก็ไม่มีทางฆ่าี่น้องร่วมตระกูลหรอก กลับกัน เป็สหาย้าของเจ้าต่างหากที่ทำใหู้เจ้าต้องาย”
หลงเีรู้ว่าเาี้ของตระกูลเซียวอยู่ครบ ไม่สามารถเปิดโปงาจริงของเซียวกงเป้าได้ เขาต้องรอให้ไม่มีใครึพูดออกมา มิเช่นั้อาจทำให้ตระกูลต้องบาดหมางกัน ึตอนั้ ไม่ว่าใครก็แก้สถานาณ์ไม่ได้แล้ว
“นี่เจ้าพูดอะไรนะ”
้าโมโห “หลงอี ไปเสีย เห็นแก่ที่เจ้าเป็ผู้นำ มิเช่นั้ก็อย่าโทษข้าที่ไม่ไว้้า”
“ที่ไม่ไว้้าคือข้าต่างหาก ้า เจ้าสมรู้ร่วมคิดกับภายนอกมาทำ้าตระกูลหลงอู่ของเรา เสียแรงที่เกิดมาเป็ หากไม่ใช่ข้าที่พบเื่ี้ เกรงว่าตอนี้ตระกูลหลงอู่ของเราต้องเสียบุคลากรบางส่วนไปแล้ว” ขณะที่พูดั้ าาหลงเีก็ลงไปด้านล่าง เาี้ หลงหยุนฉีจับที่หลงเีนำตัวมาในตอนแรก ดึงขึ้นไปบนสนามปะลอง
เาี้หลงหยุนฉีร้องไห้ พลางไปทาง้า “่า่ ท่านเข้าใจี่เีผิดแล้ว ี่เีไม่ได้ฆ่าเขาาย ข้าเห็นเกับาว่าใครเป็ทำ ขอร้องล่ะ ท่านอย่าทำผิดต่อไปเลย”
้าบุตรสาวแท้ๆ ของตัวเ ร่างกายั่เทา่าหนัก ไม่ว่า่าไรเขาก็ไม่อยากเชื่อว่าแม้แต่บุตรสาวของตนยังอยู่ข้างหลงเี!
โดยเฉพาะ่ายิ่งเื่าาของ้าหันไปพบาทีู่จับ ใจเขาก็เิ่เ้รัวมากกว่าเดิม
ยังต้องพูดอีกหรือ คิดว่าเาี้ในใจ้าคงรู้ดีกว่าใคร ตัวเทำเื่อะไรไว้บ้างมีหรือที่จะไม่รู้ ร่างกายเขากำลังั่เทาเหลือเิ แสดงให้เห็นแล้วว่าเาี้เขากลัวจริงๆ
ผู้าุโพอเดาได้บ้างแล้ว พอคาดเดาเหตุาณ์ส่วนใหญ่ได้หมดแล้ว เาโมือ “ในเื่เื่ของเสี่ยวอวียังไม่กระจ่าง ไว้พวกเราค่อยคุยเป็าส่วนตัวดีกว่า เจ้าเก็ไม่ต้องามเอาเื่เีเอ๋อแล้ว”
ผู้าุโพูด ัใั้ร่างของ้าก็ลอยไปู่้าหลงหยุนฉี จับาวัยกลางในมือนาง
ฝ่ามือขนาดใหญ่กดลงบนหัวาผู้ั้ เืู่่้าทุก พละกำลังระดับชีพมังกรขั้นที่แปดูกดลงบนหัวเขาั้หมด เลือดาั้ไหลลงจากหัว
ตอนี้เขาทำลายหลักฐานแล้ว ้าอยู่ในสภาพที่ดุ้ามาก หลงเี่า “มันคือทาสของข้าเ าวันก่อนขโมยยาหลอมกายข้าไป ูเหมือนวันี้ข้ายังต้องขอบคุณที่เจ้าช่วยจับกลับมาให้ข้าจัดา”
พลังระดับชีพมังกรขั้นที่แปด เขาคร่าีิผู้หนึ่งในเสี้ยวเาเี ทำให้หลงเีที่เห็นเช่นั้แทบอยากหยุดหายใจ น่าหวาดผวามากเหลือเิ
แต่หลงเีมีผู้าุโปกป้อง มีหรือที่เขาจะกลัว
เดิมทีร่างหลงเีั่เทาด้วยาผวา เาี้กลับหัวเราะเสียงั
“้า เจ้ามันเลวจนหมดทางเยียวยาแล้ว ตอนแรกท่านปู่ไม่อยากให้เจ้าเอาเื่ข้า เพื่อให้เจ้ามีโอกาสแก้ตัวใหม่ แต่วันี้เจ้ากลับหารักษาโอกาสไม่ อีกั้ยังฆ่าพยานอีก เจ้านึกจริงหรือว่าเขาาย ข้าก็ไม่มีพยานแล้ว?”
ทันทีที่พูด หลงเีก็หยิบกระดาษออกมาจากในเสื้อที่้าอกแล้วอ่านเสียงั
“ใบตะวันตำลึง ใบอสรพิษสามตำลึง ผงไข่มุกหนึ่งตำลึง ั้ยังมีวัสดุอีกสาม่า เจ้าเป็สั่งให้รับใช้ในตระกูลหกแยกย้ายออกไปซื้อ เกรงว่าเจ้าคงอยากปรุงยาพิษใช่หรือไม่ สมรู้ร่วมคิดกับนอก ได้รับาสนับสนุนจากตระกูลเซียว จากั้ก็บีบให้่า่ลงจากตำแหน่งผู้นำ ที่ข้าพูดมาั้ผิดไปจากเื่จริงหรือไม่”
เื่หลงเีอ่าน ้าก็ตกตะลึง ร่างั่่ารุนแรง ูาเขาแทบลุกเป็ไฟ
ตอนแรกคิดว่า้าคิดแก้ตัว แต่เขากลับคุกเข่าลงบนพื้นต่อ้าผู้าุโ
“่า่ ข้า... ข้าทำเช่นั้จริงๆ าจริงแล้ว...”
พลังระดับชีพมังกรขั้นที่เก้าระเบิดทันที ผู้าุโกริ้วมาก
เขาพุ่งไปตรง้า้า มือั้ข้างบีบคอของเขา พลังที่น่ากลัวทำให้้าผวาทันที
ผู้นำตระกูลเซียวที่อยู่ด้านบนสนามปะลองก็เคลื่อนไหว
“จ้านเอ๋อ เช่นั้ก็แสดงว่าที่เีเอ๋อพูดเป็าจริงหรือ เจ้าสมรู้ร่วมคิดกับนอก อยากทำลายาสัมพันธ์ระหว่างตระกูลของเรา”
ที่อยู่รอบข้างสนามปะลองเห็นว่าผู้าุโระเบิดโมโห ต่างก็จมอยู่กับาตกใจ!
้าหลับาลง ไม่ได้ตอบแต่่าใด หลงหยุนฉีคุกเข่าลงตรง้าผู้าุโ เิ่ขอร้องช่วยบิดาของตน หลงอีเก็ดึงแขนเสื้อผู้าุโเป็าห้ามปราม
“่า่ ขอท่านปล่อยี่รองไปเถิด ในเื่่าไรเสียก็ยังไม่เกิดเื่ หากรู้ตัวว่าผิดแล้วแก้ไข ข้าเชื่อว่าครั้งี้ี่รองได้รับเรียนแล้ว”
ผู้าุโมีพละกำลังที่น่าเกรงขามยิ่ง พลังปราณกระแทกั้สามออกไป เห็นได้ชัดว่าเขาโมโหแล้วจริงๆ
พลังปราณมหาศาลหมุนรอบฝ่ามือเขา หากฝ่ามือี้ฟาดลงมา คาดว่า้าต้องไม่รอดแน่...
เาี้ ทุกแทบหยุดหายใจ ้ผู้าุโแห่งตระกูลหลงด้วยาตื่นตระหนก
ผ่านไปึ่เ่1เต็ม พลังปราณในมือของผู้าุโึเบาบางลงพ
เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ “่าเิ วันี้ข้าจะไว้ีิเจ้า หากยังมีครั้ง้า ข้ารับรองว่าจะไม่ปล่อยเจ้าไปอีก” เื่นึกึบุตราของ้าที่จากไปแล้ว ผู้าุโแห่งตระกูลจึงใจอ่อนเป็ครั้งแรก
แต่วินาทีที่ผู้าุโหันกลับมา ทุกปะเมินรังสีสังหารของ้าต่ำเิไปแล้ว
“หลงเี! คืนีิูข้ามา!” ัใั้ รังสีพลังที่มหาศาลก็ม้วนตัวเข้ามาหาหลงเี
--------------------
1 ึ่เ่ เท่ากับ สิบห้านาที
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??