เรื่อง มหาพิภพ เทพมังกรสยบราชัน
หลงเีพุ่งเข้าไปหาสตรีสองผู้นั้นด้วยความเ็ดั่งลูกธนู ไม่าของสำนักบงกชมารก็พบเขาแล้ว
หลงเีรู้ว่าของสำนักบงกชมารมีพลังไม่สูงนักแต่มีวิธีาทำร้ายฝ่ายตรงข้ามอย่างลับๆ ซึ่งจะประเมินฝีมือพวกนางต่ำไปไม่ได้ ขณะที่กำลังจะเข้าใ้ในระยะประชิด ก็ปรากฏพลังที่รวมกับพลังแ่หยางก็ถูกปล่อยออกมาผสานเข้ากับหมัดสายฟ้าแปดทิศ หมัดั้สองข้างระเบิดออกไปพร้อมกัน
พลังที่แข็งแกร่งซัดสตรีสองนางกระเด็นออกไป พวกนางต้องรู้จักหลงเีอยู่แล้ว ต่างก็พบกันในวันประลองยุทธ์ที่สนามประลองแ่ตระกูลหลงอู่
หลงเีมองพวกนางแล้วคลี่ยิ้ม “ประหลาดใจมากใช่หรือไม่ นึกไม่ถึงสินะว่าข้าจะอยู่ตรงี้ พวกเจ้าโชคร้ายเที่มาเจอข้า!”
ขณะที่หลงเีกำลังพูดอยู่นั้น สตรีนางึ่ในนั้นไม่พูดไม่จา ปล่อยลำแสงออกจากแขนเสื้อทันที หลงเีระวังตัวตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ่ากะพริบวาบหายไป แล้วญิสองนั้นก็รีบลอยจากไปทันที
เดิมทีหลงเีอยากตามไป แต่ในวินาทีที่หันัมามองชาวนาั้สอง วิญญาณัใน่าหลงเีก็ส่งเสียงคำราม ทำให้่ากายชะงักไป
“นี่... นี่มันอะไรกัน? เพราะอะไรข้าถึงรู้สึกได้ว่าวิญญาณัใน่าถึงลิงโลดเพียงี้?” ไม่า หยกัในกายหลงเีก็เริ่มสั่นเล็กน้อย เพียงแค่าสั่นเบาๆ ก็ทำให้หลงเีื่เ้ขึ้นมาเช่นกัน
เพราะั้่ในที่เขากำลังสู้กับอนาคอนดา คล้ายหยกี้สัมผัสได้ถึงบางอย่าง
หลงเีมองไปยังหน้าผาตัด รู้สึกมั่นใจมาก่าเดิม
“หรือที่นี่จะมีเสี้ยววิญญาณั?” หลงเีใจเ้โครมา
ชาวนาั้สอง่าขอบุ แทบจะโค้งคำนับเป็นาแสดงออกถึงความตื้นตัน
“ขอบุท่านวีรบุรุษที่ช่วยชีวิตไว้” หลงเีรีบประคองพวกเขาแล้วส่งยิ้มให้
จากนั้นก็รีบวิ่งลอยตัวไปทางหน้าผาตัด...
เพราะที่นี่มีิ่ที่ทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นได้ เพื่อใฝ่หาความแข็งแกร่งที่ต้องา ต่อให้มีโอกาสเพียงน้อยนิดแต่หลงเีก็ไม่มีทางปล่อยไป เพราะเขารู้เุผลึ่เป็นอย่างดี
“ไม่มีหรอกความยิ่งใหญ่ที่มาจาการอคอย าจะอยู่เหนือ่าต้องแลกมาด้วยความพยายาม”
“อ๊าก!” เขาคำรามเสียงดัง ระยะห่างของเขากับหน้าผาตัดใ้เข้ามาทุกที และความรู้สึกที่คุ้นเคยก็หนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ หลงเีื่เ้จนแทบทนไม่ไหว
ีสิบสองวันจะถึงาแข่งขันล่าสัตว์ หลงเีต้องเลื่อนระดับพลังให้ได้ ี้เขากุมหมัดสายฟ้าแปดทิศและหมัดมายา ทว่าก็ยังไม่อาจต้านเซียวปิงมั่วที่มีพลังชีพัขั้นที่เจ็ดได้ เจ้าหมอนั่นฝึกวิชามายาเก้าพิภพสำเร็จแล้ว ตนต้องรีบเลื่อนระดับพลังขึ้นให้ได้!
ทว่าในความคิดันึกถึงภาพของหลงิ แม้จากกันเพียงระยะเวลาสั้นๆ แต่ความทรงของเขากับนางในเทือกเขาหยุนหลัวัตราตรึงในหัวใจ ญิสาวที่มีจิตแข็งแกร่งช่วยชีวิตตนด้วยกันถึงสามั้ แล้วเขาก็นึกถึงคำพูดสุดท้ายของนาง
อนาคตให้ไปหานางที่เขาหยุนจง เป็นเุให้หลงเีอยากเปลี่ยนตัวเให้แกร่งขึ้นมาก่าเดิม
ดอาทิตย์เลื่อนลงจนแทบลับตา เืเพียงเส้นอาทิตย์เล็กๆ เ่านั้น หลงเีไม่กล้าปล่อยเวลา่าไปโดยูญเปล่า รีบใช้กายสุริยะดูดรับพลังแ่หยาง กลายเป็นพลังปราณของตัวเ ไหลเข้าสู่จุดรวมปราณ
เดินหน้าีสองลี้ เท้าของเขาก็ใ้ยืนอยู่ขอบหน้าผา ภูเขาที่มียอดสูงคล้ายถูกดาบที่แหลมคมตัด่า ทำให้เกิดรอยยื่นออกไปไกล
บ้างก็มีหนูโผล่ออกมา อาจเพราะกลัวกระต่ายบนเขาทำให้หนีขึ้นมาที่แ่ี้ ที่นี่จึงเืเพียงความเงียบเหงา
“ไม่ว่าอย่างไรข้าก็ยังพอเืเวลาอยู่บ้าง สู้หาที่ซ่อนตัวเพื่อโสมจักรพรรดิ่ไม่ดี่าหรือ ดูสิว่าจะช่วยปลดปล่อย่ากายได้หรือไม่ หากสามารถหมัดสายฟ้าเข้ากับหมัดมายาอย่างสมบูรณ์ ข้าเชื่อว่าข้าต้องล้มเซียวปิงมั่วได้แน่ เกรงว่าถึงนั้นเขาต้องประหลาดใจมากเชียวล่ะ”
เมื่อนึกได้เช่นนั้นหลงเีก็ไม่รีรอ ที่นี่ไม่มีแม้แต่ต้นหญ้าใบเขียว ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ต่อให้เป็นสัตว์ตัวใหญ่ก็หาไม่เจอ
ไม่าหลงเีก็เดินไปได้ีระยะึ่ เขาพบถ้ำแ่ึ่บนผาตัด หลงเีวิ่งเข้าไป กระโตีลังกากลางอากาศเข้าไปในถ้ำ
ที่นี่เหมาะแก่าซ่อนตัวมาก หลงเีนั่งสมาธิแล้วหยิบโสมจักรพรรดิัออกมา เมื่อธาตุสมุนไพรเข้าสู่่ากาย คล้ายวิญญาณัที่อยู่ใน่าลิงโลด
นึกไม่ถึงว่าเมืองเล็กๆ แ่ี้ก็มีสมุนไพรระดับี้ด้วย ทำให้รอยต่อพลังใน่ากายของเขาเริ่มเชื่อมกันในระยะเวลารวดเ็ วางมือไว้ที่จุดรวมปราณ ชั้นผิวหนังปรากฏแสงจางๆ ึ่ชั้น แล้วโสมจักรพรรดิัก็แห้งเหี่ยวลงทันใด
ไม่รู้ว่า่าไปาเ่าไร หลงเีืตาขึ้น เขาโสมจักรพรรดิัจนหมดแล้ว ี้ธาตุสมุนไพรที่อยู่ใน่ากายยังไม่ถูกดูดซึมั้หมด คาดว่ารอยต่อระหว่างพลังคงไม่อาจเชื่อมติดภายในเวลาอันสั้น ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องใช้เวลา
ถึงกระนั้น หลงเีขับเคลื่อนพลังปราณของตนเพื่อสัมผัสรอยต่อพลัง รับรู้ได้ว่าเกิดาเชื่อมต่อกันมากขึ้นแล้ว หากใช้หมัดมายาแปดทิศเวลาี้คงง่าย่า่หน้าี้มากโข ีั้หลงเียังระมัดระวัง ั้ี้ ไม่เพียงแค่เขาไม่ถูกพลังสะท้อนั แต่่ากายก็เกิดาเปลี่ยนแปลงั้ใหญ่ด้วยเช่นกัน
“เก็บ!” ลำแสงสีทองระลอกึ่ถูกปล่อยออกมาจากดตาหลงเี
ธาตุพลังหินที่อยู่ใน่ากายหลงหยียนมาตลอดกระตุกเบาๆ หลงเีสะดุ้งเฮือก รู้สึกตื้นตันมาก่าเดิม “หรือว่าพละกำลังของข้าเลื่อนระดับ ธาตุพลังจากหินวิเก็ได้ผลขึ้นด้วยงั้นหรือ?”
เขาหลับตาลงีั้ หลงเีใช้จิตไปสัมผัสาเคลื่อนไหวของธาตุหิน เป็นอย่างี่ิ ธาตุพลังจากหินวิเมีาเปลี่ยนแปลง หลงิเคย่าว่าี้เขายังมีพละกำลังน้อยไป มิอาจใช้พลังจากหินก้อนี้ได้ ฉะนั้นหลงเีจึงไม่ได้รีบร้อนในาใช้มันนัก
หากั้ี้ดูดวิญญาณัจากที่นี่เพิ่ม ไ่แ่ พละกำลังของเขาอาจก้าวกระโเลยก็เป็นได้... เมื่อึเ่นั้น หลงเีก็ยิ้มแก้มปริ
พลังหนุนของหลงเีกำลังเกิดาเปลี่ยนแปลงอย่างช้าๆ หมัดมายาแปดทิศรวมกับวิญญาณั ี้ธาตุพลังจากก้อนหินก็เริ่มใช้งานได้ ในวันแข่งขันล่าสัตว์ หลงเีมีโอกาสชนะสูงขึ้นแล้ว
“ข้าต้องได้โอกาสจากาแข่งขันล่าสัตว์ให้ได้ ข้าต้องตั้งเป้าหมายไว้ที่เมืองหยุนจง ท่านปู่เคยเอ่ยว่าตระกูลอู่ตี้เป็นสรสวรรค์ที่ทุกต่างก็อยากเข้าไป”
หลงเีวาดฝันคล้ายเด็กน้อย เขาลองควบคุมพลังปราณ เข้าใ้ธาตุพลังจากหินวิเ คล้ายหินวิเมีพลังาดูดที่รุนแมาก หนู่ากำยำในถ้ำถูกหลงเีผนึกอยู่กับที่ ไม่าหลงเีก็พบว่าหินวิเประกายแสงโลหิตที่รุนแ
พลังผนึก่ากายหนูตัวนั้น จากนั้นโลหิตเส้นึ่ก็ไหลออกจาก่ากายหนู หลงเีมองิ่ที่เกิดขึ้นด้วยความตกใจ
ไม่าเลือดก็ถูกดูดเข้าไปกลางธาตุหิน หลงเี่ากระตุก คล้ายกับปริมาณพลังปราณของเขาก็เพิ่มขึ้นด้วยเช่นกัน แต่แล้วทุกอย่างก็ัสู่สภาวะปกติพ
ภาพที่เกิดขึ้นตรงหน้าทำให้หลงเีแทบขย้อนออกมา หนูที่อยู่บนพื้นกลายเป็นศพที่แห้งเหี่ยวแล้ว
หลงเีมองทุกอย่างด้วยความตกใจ “หรือว่า... หรือว่าธาตุพลังของหนูตัวเมื่อกี้ถูกข้าดูดไปหมดแล้ว”
เมื่อครู่พลังปราณในตัวเขาเพิ่มขึ้นครู่ึ่ “หรือาดูดธาตุพลังก็ช่วยเพิ่มพลังปราณด้วยงั้นหรือ? ถ้าเจออนาคอนดาเหมือนั้่ ดูดธาตุพลังของมัน ธาตุพลังที่มหาศาลคงช่วยเพิ่มพลังปราณข้าได้หลายเ่า หรืออาจมาก่าสิบเ่าก็ได้” หลงเีไม่กล้าคิดไปไกล่านั้น
--------------------
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??