เรื่อง บันทึกตำนานราชันย์สยบฟ้า
คำพูดิอวี่ ทำให้ทุกตะลึงไปกันหมด.
ไ่ว่าความสามารถเขาจะเป็่าไร แต่่าน้อยในเื่ “ความไ่กลัวาย” ผู้ชมทุกก็ชื่นชมิอวี่จากใจริงๆ
โจวไคผู้ึ่ได้รับบาดเจ็บทั้งร่างกายและจิตใที่ยืนดูอยู่ก็ถึงกับหัวเราะมา
เขารู้ว่าความสามารถตัวเองั้สู้ิอวี่ไ่ได้ แต่จ้าวหานเหรินย่อมทำได้ ทำให้โจวไคจินตนาการว่าตัวเองั้คือจ้าวหานเหรินที่เล่นงานฉีกิอวี่เป็ชิ้นๆ ก็เท่ากับตัวเขาได้ฉีกิอวี่เป็ชิ้นๆ ด้วย!
พอคิดได้แบบนี้ โจวไคก็เริ่มตื่นเต้นึ้มา
บนลานประลอง
“เ้าลองพูดีทีสิ” พอจ้าวหานเหรินได้ยินิอวี่พูด ท่าทางเขาก็เย็นชาึ้มา รอบตัวเขาในระยะรัศมีสามเมตรก็แผ่รังสีอำมหิตมา
ท่าทีิอวี่เองก็เริ่มนิ่ง คำพูดเขาเื่ครู่ก็เป็แค่คำพูดประชดกลับไปเท่าั้ ก่อน้านี้โหยวอู่เยวี่ยฉวยโอกาสเขาไ่ได้ตั้งตัวลอบโจมตีเขา แต่จ้าวหานเหรินกลับบอกให้เขาคุกเข่าให้กับโหยวอู่เยวี่ยต่อ้าทุก
แล้วเขาผิดอะไร? ถูกหยามเกียรติขนาดนี้จะไ่มีอารมณ์ได้่าไรกัน?
ทุกคิดว่าิอวี่ไ่โ นั่นเป็เพราะเขาพยายามข่มอารมณ์ความบ้าคลั่งเขาเอาไว้ แล้วค่อยระเบิดมาทีเดียว!
ลมปราณในร่างกายิอวี่เดือดไปทั่วตัว เขาพูดด้วยความเย็นชาว่า “ข้าว่า ำ่า ‘สมคบคิดกัน’ นี่เหมาะาที่จะใช้กับพวกเ้า”`
“คุกเข่าลง!”``
“ชึ่บ!”
จ้าวหานเหรินชักดาบมา เขาปรี่เข้ามาหาิอวี่แทบจะในทันที และฟันดาบที่รวดเ็ราวกับาฟ้าฟาดไปที่ส่วนล่างิอวี่ หากโดนดาบนี้เข้าไป ขาิอวี่คงจะหายไปในพริบา แม้แต่จะยืนิอวี่ก็คงไ่มีโอกาสแล้ว
ิอวี่สะบัดข้อมือ่าแรงแล้วพลิกกระบี่ด้วยความเ็ในะัูสุด เพื่อบังดาบจ้าวหานเหรินเอาไว้
ดาบจ้าวหานเหรินเป็ศาตราวุธะั “ดาบหลิงเฟิง” เป็อาวุธในะัเดียวกับกระบี่เฟิงโหวิอวี่ ไ่ว่าจะเป็เนื้อเหล็ก ้ำหนัก ะัความคม ไ่ได้ด้อยไปกว่ากระบี่เฟิงโหวเลย
ิอวี่ยอมรับในความเ็และความแม่นยำดาบจ้าวหานเหริน ึ่นับว่าเป็ที่แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่เขาได้เจอมาแล้วในเวลานี้ แ่่า พอดาบนี้ถูกฟันลงมามันกลับทำให้ความโที่ิอวี่ข่มเอาไว้ั้ระเบิด!
“ดาบนี้ ข้าจะจำเอาไว้”
ลมปราณสังากระบี่พลุ่งพล่านไปบนกระบี่เฟิงโหว ิอวี่ปัดดาบจ้าวหานเหรินด้วยท่าทางเย็นชาและแทงกระบี่เขาไปด้วยความโมโห
“เ้ายังมี้าตอบโต้ีหรือ?”
จ้าวหานเหรินยกดาบึ้มาบังกระบี่ิอวี่ เขาจ้องไปที่ิอวี่แล้วพูดว่า “หากวันนี้ข้าไ่ได้ตัดหัวเ้า คงไ่อาจลบล้างความอัปยศเยวี่ยเอ๋อร์ได้”
“เงาพายุ!”
ดาบหลิงเฟิงจ้าวหานเหรินแปรเปลี่ยนเป็เงาดาบเก้าา ทั้งหมดพุ่งรวมมาที่ิอวี่จากทุกทิศทาง
เงาพายุเป็ทักษะการต่อสู้หลิงะัา การที่จ้าวหานเหรินสามารถปล่อยพัมาได้ถึงเก้าา แสดงว่าเขาฝึกสำเร็จแล้ว ลมปราณดาบในแต่ละามันสมจริงา พัดาบยังแฝงไปด้วยจิตสังาที่บ้าคลั่งจ้าวหานเหรินด้วย!
“ฟึ่บ!”
ิอวี่ใช้กระบี่เฟิงโหวปัดป้อง่าต่อเนื่อง แ่่าพัดาบเก้าาก็ยังบีบเขาต้องล่า ิอวี่ไ่เคยต้องเจอสภาวะมุมแบบนี้า่อนเลย
แต่ิอวี่ที่ตกอยู่ในสภาพคับขันกลับยิ่งร้อนรนไ่อยู่นิ่ง จิตสังาเพลงกระบี่สังาหนีลวนมันตื่นึ้มา แล้วเพาะบ่มอยู่ในร่างกายเขา่าบ้าคลั่ง
พัสังาเจ็ดั้ก่อตัวึ้ จากั้ก็ก่อตัวึ้ีหนึ่งั้ แต่ิอวี่ก็ไ่ได้สร้างมันึ้มาี เขาหันคมกระบี่ ลมปราณกระบี่สังาแปดาพุ่งไปรอบๆ แล้ว้าคมดาบจ้าวหานเหรินเอาไว้
พอเห็นว่าิอวี่สามารถแก้ไขสถานการณ์ได้ในกระบวนท่าเดียว จ้าวหานเหรินก็โจัด เขาชี้ดาบเขาไปแล้วตะคอกใส่ิอวี่ “ข้าจะฆ่าเ้า!”
พอพูดจบ จ้าวหานเหรินก็รวบรวมลมปราณทั้งหมดที่มีในร่างกายใส่ลงในดาบหลิงเฟิง แล้วฟันไป
“อินทรีสังา!”
ิอวี่ทำให้จ้าวหานเหรินโาแล้วจริงๆ กระบวนท่านี้เขาเป็กระบวนท่าสังาที่แข็งแกร่งา!
ลมปราณดาบถูกฟันมาราวกับพญาอินทรีสยายปีก ส่งเีงคำรามมาาาา เีงแหลมแสบแก้วหูา จากั้มันก็พุ่งเข้าไปที่ช่วงเอวิอวี่โดยต้องการจะตัดเขาเป็ท่อน
ทุกตกตะลึงกัน่าา คิดไ่ถึงเลยว่าจ้าวหานเหรินก้าว้าไปถึงะัที่่ากลัวา ิอวี่สามารถรับมือได้ากระบวนท่าขนาดนี้ ถึงจะแพ้ก็แพ้่าสมเกียรติสมศักดิ์ศรีแล้ว ได้ายภายใต้คมดาบจ้าวหานเหริน ก็ถือเป็เกียรติยศอันูสุดมือกระบี่่าิอวี่แล้ว
แ่ใเานี้ กระบี่เฟิงโหวิอวี่ก็ราวกับมีีิ มันสั่น่าต่อเนื่อง ลมปราณกระบี่สังาที่กระจัดกระจายอยู่าาาเื่ครู่ มันกลับมาที่ตัวกระบี่ราวกับนกที่บินกลับรัง
หนึ่งเท่า เท่า ...
สุดท้าย ลมปราณสังาทั้งแปดเท่าก็กลับมาอยู่ที่ตัวกระบี่หมด การที่กระบี่เฟิงโหวสั่นเครือก็เพราะมันแฝงไปด้วยพัอันมหาศาล!
และในวินาทีถัดมา ก็เกิดลมปราณกระบี่สังาึ้มาีหนึ่งเ้า กระบี่เฟิงโหวที่สั่นอยู่ก็หยุดสั่นแล้วเข้าสู่สภาวะสงบนิ่งก่อนพายุใหญ่กำัจะมา
“เพลงกระบี่สังาหนีลวน พัสังาเก้าเท่า”
“ฉึบ!”
ิอวี่ชี้กระบี่ไป ัใั้เอง ลมปราณกระบี่สังาอัน่าทึ่งก็ระเบิดมาจากปลายกระบี่ พุ่งชนไปที่ลมปราณดาบพญาอินทรี ทำให้ลานประลองสั่นะเืไปชั่วขณะ
ในเวลาคับขัน ิอวี่เข้าถึงการสร้างลมปราณสังาเก้าเท่ามา และสามารถใช้มันในการรับมือกับลมปราณสังาพญาอินทรีดาบหลิงเฟิงจ้าวหานเหรินได้!
ลมปราณดาบถูกชนเกิดคลื่นสั่นะเื มันกระจัดกระจายไปราวกับาลม ผู้ชมเหมือนรู้สึกตัวรีบห่างไปจากลานประลอง แต่ถึง่าั้ ลมก็ยังคงผ่าน้าพวกเขาทำให้พวกเขารู้สึกเจ็บปวด
หนัง้าเหล่าผู้ชมราวกับกำัเต้นระบำ นี่เป็แค่ความรู้สึกผู้ชมที่อยู่ด้านล่างลานประลอง แล้วถ้าหากพวกเขาอยู่บนั้ แค่คลื่นนี่ก็คงเอาีิพวกเขาไปแล้วกระมัง?
เพราะการปะทะกันบนลานประลองทำให้เกิดฝุ่นโขมง ทุกถึงไู้้่า ชุดสีดำที่ิอวี่สวมอยู่ั้มีรอยขาดอยู่าจุด แ่่าเขายังคงยืนอยู่ที่เดิมโดยชี้กระบี่ไปด้าน้า
“ดูเ็!”
ผู้ชมหนึ่งตกตะลึงเลยรีบชี้ไปทางจ้าวหานเหริน ทุกีัไปดู เห็นจ้าวหานเหรินเองก็ยังยืนอยู่ที่เดิม ดาบชี้มาด้าน้า แ่่าบริเวณ้าอกด้านซ้ายเขา มันมีรูขนาดเท่ากำปั้นปรากฏเพิ่มึ้มา!
“เ้า ...”
จ้าวหานเหรินจับไปที่้าอกตัวเอง แล้วหัทีละก้าว่ายากลำบาก
เขาคิดไ่ถึงเลยว่าชายหนุ่มตรง้าเขานี้จะแข็งแกร่งได้ถึงขนาดนี้ ถ้ารู้า่อน เขาจะไปกล้าล่วงเกินให้เขาไ่พอใแบบนี้ได้่าไรกัน?
เื่สัมผัสได้ว่าลมปราณีิกำัไหล ในใจ้าวหานเหรินก็เกิดความรู้สึกกลัว แต่เขาไ่สามารถย้อนเวลากลับไปได้แล้ว ช่วงีิการเป็บุคคลที่มีความสามารถ าาที่เคารพยกย่อง ทุก่า มันกำัจะจากเขาไป
เขามองเห็นาาเหล่าผู้ชมที่เต็มไปด้วยความตกใ ราวกับว่าการที่เขายังอยู่ตรงั้ มันกำัจะกลายเป็หินขวางทางสำหรับิอวี่ ิ่ที่เคยเกิดึ้กับเขาทุก่าในเื่ก่อนั้กำัจะถูกชายหนุ่มที่อยู่ตรง้าแย่งชิงไป!
“ ... ไ่!”
จ้าวหานเหรินเกิดความอาฆาตแค้นในใ แต่จุดจบเขาถูกกำหนดเอาไว้แล้ว อารมณ์ความโความแค้นมันอัดแน่นในใ และสุดท้ายเขาก็ล้มลงกับพื้น่าไร้ลมหายใ
“กรี๊ด!”
เีงกรีดร้องโหยวอู่เยวี่ยดังึ้จากห้องพักรอที่อยู่บนชั้น นางเอามือปิดปาก่าไ่อยากจะเชื่อเลยว่าิอวี่จะเอาชนะที่นางมองว่ามีพรสวรรค์ู่าจ้าวหานเหรินได้
จ้าวหานเหรินเป็ผู้ชายที่โหยวอู่เยวี่ยเคารพนับถือ่าา ความแข็งแกร่งผู้ชายนี้ให้ความอุ่นใปลอดภัยกับนาง่าามาย ความแข็งแกร่งผู้ชายนี้ทำให้นางรู้สึกใสั่นทุกครั้งยอมศิโรราบ
แต่ในนี้ ถึงแม้ที่ิอวี่เอาชนะไปได้ั้คือจ้าวหานเหริน แต่ีด้านหนึ่ง เขาก็ได้เอาชนะความศรัทธาโหยวอู่เยวี่ยไปด้วยเช่นกัน!
ความเติมเต็มและความสุขที่โหยวอู่เยวี่ยได้รับจากจ้าวหานเหริน มันสลายลงไปในแค่ชั่วพริบา!
าาโหยวอู่เยวี่ยที่มองไปที่ิอวี่ั้ ก็เริ่มเปลี่ยนไป ...
แต่ด้านล่างลานประลอง โจวไคที่รอดูจ้าวหานเหรินฉีกิอวี่เป็ชิ้นๆ นี้ก็ยืนตะลึงกับิ่ที่เกิดึ้อยู่ เขารู้สึกว่าในใเขาเหมือนโดนทุบ เหมือนได้ยินเีงหัวใเขาั้แตกสลาย
“ิอวี่ ...” โไัฟัน ธาตุไฟเข้าแทรกแล้วก็กระอักเลือดมา จากั้ก็สลบไป
“เ้าบ้านี่ ดึงดันจะดูให้ได้ เป็่าไรล่ะทีนี้ คงโิอวี่ภายในแตกซ่านไปแล้วมั้งเนี่ย? ล้ม ‘ตึง’ ไปเลยทีนี้ ฮ่าฮ่า”
ผู้ชมต่างหัวเราะกันึ้มา แต่ไ่มีใครไปสนใโจวไคีเลย คิดแค่ว่าเขาเป็พวกหนอนโง่ที่่าสงสารเท่าั้
“แต่จะว่าไปเ้าิอวี่ก็่ากลัวเกินไปนะ เอาชนะจ้าวหานเหรินได้ ก็เท่ากับว่าเป็หนึ่งในสามพันอันดับแรกบนารางนักรบราชวงศ์ต้าิเลยนะ! คิดไ่ถึงเลยว่าเมืองอวินสุ่ยจะมีโหดๆ แบบนี้อยู่ด้วย” ผู้เริ่มพูดคุยกัน
“ดูจากปฏิกิริยาที่ว่องไวเ้าหนูนี่ ่าจะเป็ขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนั้ที่ะักระชากวิญญาณนะ พวกเ้าว่าเขาจะประลองต่อในรอบที่สิบแปดไหม นั่นเป็บันทึกที่เยี่ยซีทำไว้เื่ปีที่นางาุน้อยกว่าสิบเลยนะ!”
“ข้าว่า ... เป็ไปได้นะ” ผู้ชมเริ่มพูด
แต่การกระทำิอวี่ก็เหมือนให้คำตอบกับทุก่าชัดเ เขาเก็บกระบี่เฟิงโหว แล้วกระโดดลงจากลานประลอง ไ่ได้คิดที่จะประลองต่อไปี
้เ่่า ิอวี่ก็แค่ที่มีอาณาจักรพัขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนั้ที่ี่ บวกกับการประลองกับอู๋ทงก่อน้านี้เขาก็สู้ไปแปดรอบเอง
แต่ิอวี่กลับสามารถเรียนรู้เข้าถึงพัสังาเก้าเท่าได้ เขาใช้ลมปราณเขาไปหมดแล้ว ต่อให้ยังมีพัเหลืออยู่ แต่ถ้าสู้ต่อไปีเขาต้องายแน่
ผู้ชมด้านล่างลานประลองรู้สึกเีดาย ดูท่า ถึงแม้เ้าหนูนี่จะสามารถไปถึงอาณาจักรพัขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนั้ที่ะักระชากวิญญาณ าุก็สิบเหมือนกัน แต่เื่เทียบกับลูกสาวเสนาบดี่าเยี่ยซีแล้ว ก็ยังคงห่างชั้นกันอยู่ ...
เพราะต่อให้เสือดาวจะมีความเ็แค่ไหนก็วิ่งได้แค่บนบกเท่าั้ แต่พญาเหยี่ยวบนท้องฟ้าสามารถบินไปยังโลกกว้างได้ ึ่ทั้งิ่ั้เทียบกันไ่ได้เลย
แ่่าเหล่าผู้ชมก็ยังเดินหลีกทางให้กับิอวี่โดยไ่รู้ตัว ไ่ว่า่าไร ิอวี่ก็เป็ผู้ชนะที่พวกเขานับถืออยู่ดี
ิี่ปื้ใา เพราะการต่อสู้ทั้งแปดรอบทำให้เิรางวัลเพิ่มึ้มาเรื่อยๆ ถึงนี้เขาได้เิรางวัลไปทั้งหมดสิบล้านเก้าแสนเหรียญหยกดำ เื่บวกกับเิที่ได้มาจากสมาคมใต้หล้าีล้านเก้าแสนเหรียญหยกดำ ก็เป็เิสิบสามล้านแปดแสนหยกดำ!
นั่นก็หมายความว่า หัจากซื้อหลิงจือโลหิตแดงแล้ว ิอวี่ยังเหลือเิเอาไว้ใช้ีก้อนใหญ่ สามารถซื้อยากับที่ไว้ใช้ฝึกฝนได้ี
พอคิดได้แบบนี้ ิอวี่ก็จากเมืองใต้ดินหวังเฉิงไป่ารวดเ็ เขาเตรียมที่จะไปซื้อหลิงจือโลหิตแดงในทันที
......
พอเห็นิอวี่กลับไปแล้ว ด้าน้ากระจกบานใหญ่ภายในห้องอันโอ่อ่าที่อยู่บนชั้นสามเมืองใต้ดินหวังเฉิง ชายแก่หนึ่งสี้าเคร่งเครียดหันหักลับมา แล้วเดินไปยืนอยู่ข้างหญิงสวมชุดสีแดงที่นั่งอยู่บนเก้าอี้หนึ่ง
หญิงนี้สวมชุดคลุมสีดำปกปิดช่วงบน มองเห็นได้แค่ช่วงสะโพกลงไปถึงขาอันเรียวขาว ส่วนสัดอันเว้าโค้งเรือนร่างที่สมบูรณ์แบบก็ถูกปกปิดไว้ด้วยกระโปรงสีแดงสั้น
ชายแก่ั้ก้มตัวลงเล็กน้อยแล้วก้ม้าลง เห็นแค่ด้านหัรองเท้าสีขาวนางเท่าั้ โดยที่เขาไ่กล้าแม้แต่จะเงย้าึ้มา
ไ่มีใครกล้ามองไปที่ผู้หญิงั้ตรงๆ เลย เพราะไ่มีผู้ชายไหน้าทานความเย้ายวนดังยาพิษนางได้เลยสัก
นางสามารถทำให้ผู้ชายทุกคลั่ง แต่หากใครต้องการล่วงเกินนาง ก็จะต้องจ่ายค่าตอบแทน่าเจ็บปวด่าแน่นอน!พ
ชายแก่เช็ดเหงื่อที่ไหลมาจาก้าผาก เขาก้ม้าลงแล้วพูด่านอบน้อมว่า “นายหญิงขอรับ จะให้ข้าน้อยส่งไปชิงเิกลับมาไหมขอรับ เพราะเ้าหนูนี่ ...”
“ไ่ต้อง ให้เขาทำงานให้กับข้า ถึงจะแสดงศักยภาพูสุดเขามาได้” ผู้หญิงั้พูดแทรกชายแก่ึ้มา เีงนางดูใสเป็ธรรมชาติ แถมยังมีความยั่วยวนลึกลงไปถึงกระดูกแฝงอยู่ด้วย
ชายแก่ถึงกับสะดุ้งแล้วพูดว่า “นายหญิงหมายความว่า ... หากส่งไปชิงเิสิบล้านกลับมาเราก็จะได้แค่สิบล้าน แต่หากให้เขากลายมาเป็เมืองใต้ดินหวังเฉิงเรา ทำสัญญาตลอดชีพ เขาก็จะทำเิให้กับนายหญิงได้ีร้อยเท่าพันเท่าไปตลอดีิ! ท่านก็จะนั่งสุขสบาย ถึงเวลาั้ เิที่เขาพยายามหามาเลือดาแทบกระเด็นเจ็ดส่วนก็ต้องเป็ท่านอยู่ดี วิธีนี้ยอดเยี่ยมาเลยขอรับ!”
ผู้หญิงั้ยิ้มหวาน “จากเมืองเล็กๆ ไ่มีทาง้าทานพัอำนาจเิได้หรอก ผู้ดูแลซ่ง เ้ารู้ใช่ไหมว่าต้องทำ่าไร”
“ข้าน้อยเข้าใแล้ว!” ชายแก่ที่ถูกเรียกว่าผู้ดูแลซ่งโค้งคำนับ จากั้ก็หัหายไปกับความมืด
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??