เรื่อง จิตวิญญาณเทพยุทธ์สยบเทวะ
ใที่หลู่เส่าโหย่วกำลังคิดอย่างอื่นอยู่ หลู่เส่าหู่กับู่ิ๋ก็ได้เข้าปะทะกันแล้ว ที่ทั้งปะทะกัน เขาเห็นเพียงู่ิ๋ได้กลายเป็เงาสีน้ำเิ เหืนนางจะรู้ว่าหากปะทะกันตรงๆ นางจะไม่มีความได้เปรียบใดๆ ทำได้เพียงหาโอกาสเพื่อเอาชนะเท่านั้น
ใทางกลับกัน หลู่เส่าหู่นั้นดูผ่อนายกว่าาเื่เขารู้ว่าตัวเแข็งแกร่งกว่า หลู่เส่าหู่ได้ใช้ความนิ่งสงบสยบการเื่อนไหว ทั้งเข้าปะทะกันเป็ครั้งคราว ทั้งคู่เลือกวิธีจู่โจมที่แม่นยำทีุ่ ทำให้เหล่าผู้อาวุโสใตระกูลกับหลู่ตงและอื่นๆ บนอัฒจันทร์พยักหน้าึ้ลงและยิ้มเล็กน้อย
ตรงกันข้าม ที่ด้านล่างอัฒจันทร์นั้นมีเสียงตะโกนเชียร์ของผู้ชมามายก้องกังวานไปทั่วสนามประลอง ทำให้สนามประลองแห่งนี้คึกคักและมีชีวิตชีวาอย่างา แม้แ่หลู่เส่าโหย่วก็ยังรู้สึกว่าเลือดใกายเดือดพล่านึ้มา ใทีุ่วันนี้ตัวเขาก็ต้องเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้อย่างเป็ทางการแล้ว
หลู่เส่าโหย่วจับจ้องไปที่สนามประลอง เฝ้าดูทุกการเื่อนไหวและทุกกระบวนท่าของทั้ง ลุงหาเคยกล่าวไว้ว่า ระหว่างสนามรบ หากสังเกตอย่างละเอียดก็จะสามารถมองเห็นจุดอ่อนของคู่ต่อสู้ได้ ขอเพียงแค่ฝ่ายตรงข้ามลงื ก็จะมีจุดอ่อนให้เห็น โในี้ ยังไม่มีวิชาุ์ที่สมบูรณ์แบบไร้ข้อบกพร่อง หากอยู่ใสถานการณ์ที่ความแข็งแกร่งไม่แตกต่างกันา เื่หาจุดอ่อนของอีกฝ่ายพบ ก็ถือว่าชนะไปแล้วครึ่งหนึ่ง
“สถานการณ์ของู่ิ๋ไม่ดีแล้ว” หลู่เส่าโหย่วคิดใใ ถึงแมู้่ิ๋จะใช้การตอบสนองที่รวดเร็วเพื่อหาโอกาส แ่ว่านางก็ได้ใช้พลังลมปราณไปไม่น้อย เทียบกับหลู่เส่าหู่ที่ใช้การก้าวเท้าไม่กี่ครั้ง เขาแทบไม่ได้เื่อนไหวอะไรามาย และการปะทะกันใบางครั้ง หลู่เส่าหู่ก็ใช้ความพิเศษของธาตุดินนำพลังโจมตีที่ได้รับส่งลงพื้น ถึงแม้วิธีนี้จะไม่ฉลาดนัก แ่มันกลับมีประสิทธิภาพ
‘หลู่เส่าหู่ผู้นี้มีแผนการบางอย่าง’ หลู่เส่าโหย่วคิดใใ
เหืนว่าู่ิ๋จะสัมผัสได้ว่าหากยืดเยื้อไปากว่านี้คงไม่เป็ผลดีกับตัวเ สีหน้าของนางเปลี่ยนไป คงเพราะอายุของนางยังน้อยจึงทำให้อดทนไม่ไหว นางตะโกนออกมาเบาๆ และไม่รู้ว่าใช้วิชาอะไร เห็นเพียงแค่ว่าท่าประทับใืของนางได้เปลี่ยนไป จากนั้นรอบกายของนางก็มีพลังลมปราณระเบิดออกมา พลังนั้นให้ความรู้สึกที่ดุร้าย
บนร่างของู่ิ๋ได้มีแสงสีฟ้าส่องออกมา จากนั้นพลังลมปราณที่ระเบิดออกก็ได้กลายเป็ื่นน้ำขนาดใหญ่ ัในั้น มันก็ได้ปกุมและพุ่งไปทางหลู่เส่าหู่
“โล่ดิน” หลู่เส่าหู่ตะโกนออกมา ท่าประทับใืของเขาได้เปลี่ยนไป พลังลมปราณทั่วร่างนั้นก่อให้เกิดโล่ที่เกิดจากฝุ่นและทรายึ้มาอย่างแปลกประหลาด ื่นน้ำขนาดใหญ่ของู่ิ๋ไม่สามารถผ่านเข้ามาได้แม้แ่น้อย เื่ื่นสูงึ้หนึ่ง่ โล่ดินก็สูงึ้หนึ่ง่
“เถาวัลย์”
ัในั้น บนโล่ดินก็ปรากฏเถาวัลย์สีเขียวหลายสิบอันที่มีความหนาขนาดเท่าหัวแม่ืปรากฏึ้ ด้วยความรวดเร็ว มันก็ได้ทะลผ่านื่นน้ำและพุ่งเข้าใสู่่ิ๋ใทันที
สีหน้าของู่ิ๋ได้เปลี่ยนไป ร่างที่บอบบางถอยกลับัใทันที จากนั้นนางก็เปลี่ยนท่าประทับใืด้วยความตกใ และปล่อยลูกศรน้ำหลายลูกพุ่งออกมา
ลูกศรน้ำพุ่งออกไปชนกับเถาวัลย์ ทำให้เถาวัลย์เหี่ยวเฉาลงอย่างรวดเร็ว แ่นั้นเ เถาวัลย์ที่เหลืออยู่ก็ได้พันรอบร่างกายของู่ิ๋อย่างแน่นหนา ทำให้นางไม่สามารถขยับเขยื้อนได้
“พีู่่ิ๋ ข้าได้ล่เกินแล้ว” หลู่เส่าหู่กล่าวเบาๆ ด้วยใบหน้าที่หยิ่งผยอง
‘ผู้ฝึกุ์ธาตุ วิชาุ์ที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงแบบได้ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ทำให้มีพลังเพิ่มึ้อย่างา ยากที่คู่ต่อสู้จะป้องกันได้’ หลู่เส่าโหย่วคิดใใ หลู่เส่าหู่ผู้นี้ก็ถือว่าพอมีความสามารถอยู่บ้าง เขาใช้วิชาธาตุดิน ัจากนั้นก็ใช้วิชาธาตุไม้ต่อ น่าเสียดายที่หลู่เส่าโหย่วมีเพียงวิชาฝ่าืแภูผาของธาตุดิน ตัวเขาเป็ถึงผู้ฝึกุ์ห้าธาตุ แ่กลับไม่มีวิชาุ์ธาตุอื่น เื่นี้ทำให้หลู่เส่าโหย่วรู้สึกหดหู่!
เขาเคยขอวิชาธาตุอื่นกับลุงหาแล้ว แ่ลุงหากลับบอกให้เขาไปหาเ และยังบอกอีกว่านี้ยังไม่ใช่เวลาที่จะฝึกวิชาสายธาตุอื่น เบ็ดเตล็ดแ่ไม่ประณีต พวกมันเป็สิ่งไร้สาระ มีเยอะแ่ก็ไม่เป็ประโยชน์
“หลู่เส่าหู่ชนะ ู่ิ๋แพ้” ผู้อาวุโสชุดเทาประกาศ ดูเหืนผู้อาวุโสนั้นจะไม่ได้แปลกใกับผลลัพธ์นัก
เื่หลู่เส่าหู่ชนะ ัในั้น ทุกที่เชียร์หลู่เส่าหู่ก็ตะโกนึ้มาทันที และมีสาวใช้ไม่น้อยที่มองหลู่เส่าหู่จนดากลายเป็รูปหัวใ
บนอัฒจันทร์ ้าฮุ่ยที่เดิมทีมีสีหน้ามืดมนก็ได้เผยรอยยิ้มออกมา
ัจากผู้อาวุโสชุดเทาประกาศว่าหลู่เส่าหู่เป็ผู้ชนะ ที่มีอารมณ์แตกต่างกันก็ได้ถอยออกไปท่ามกลางสายาผู้ชมนับร้อย และใรอบต่อไป ก็เหลือเพียงหลู่เส่าโหย่วกับโจวไห่ิแล้ว
“โจวไห่ิ หลู่เส่าโหย่ว พวกเจ้าทั้งึ้มาเถอะ” ผู้อาวุโสชุดเทากล่าว
โจวไห่ิหัวเราะเบาๆ แล้วจากนั้นก็กระโดดึ้ไปบนแท่นหินด้านหน้าอย่าง่องแ่วแม่นยำ ทำให้หญิงสาวหลายส่งเสียงเชียร์ออกมาใทันที
ะเดียวกัน หลู่เส่าโหย่วก็ไขว้ืเอาไว้ด้านัและค่อยๆ เดินึ้ไปบนแท่นหินอย่างไม่เร็วไม่ช้า นี่เป็การประลองไม่ใช่การแสดงผาดโผน ไม่ใช่ว่ากระโดดึ้ไปได้แล้วจะชนะเสียหน่อย
“เส่าโหย่ว...เด็กนี้ดูเป็ผู้ใหญ่และสงบ ขัดเกลานิสัยมาได้ไม่เลว ใอนาคตคงจะได้รับความสำเร็จไม่น้อยอย่างแน่นอน” เื่เห็นท่าทางของหลู่เส่าโหย่ว หลู่ตงก็ได้กล่าวออกมาเบาๆ
หลู่หากับโจวลี่ซิงที่กำลังดีใกับการกระโดดของลูกชายเื่ครู่ ัได้ยินสิ่งที่หลู่ตงกล่าว ัในั้นสีหน้าของพวกเขาก็ไม่เป็ธรรมชาติึ้มาทันที
หลู่เส่าโหย่วได้ก้าวึ้ไปบนแท่นหิน จากนั้นก็เหลือบมองโจวไห่ิ ใแง่ของพลังบ่มเพาะ คู่ต่อสู้นั้นมีความแข็งแกร่งกว่าเขาไม่น้อย จากการเอาชนะคู่ต่อสู้ด้วยการโจมตีที่คาดไม่ถึงแล้ว โอกาสอื่นๆ นั้นบางเบาน้อยิา ่วิชาุ์ ตัวเขาก็มีแค่วิชาฝ่าืแภูผาเท่านั้น
“เหอะ...หลู่เส่าโหย่ว เป็ผู้ฝึกุ์สามธาตุแล้วอย่างไร ข้าจะทำให้เจ้ารู้ถึงผลลัพธ์ที่มายั่วยุข้า” โจวไห่ิจ้องมองหลู่เส่าโหย่ว แไม่ออกว่าใแววาของเขานั้นเป็ความริษยาหรือความเกลียดชัง ืาะเป็ทั้ง เขาคิดหาโอกาสที่จะได้สั่งสอนบทเรียนให้กับหลู่เส่าโหย่วอยู่พอดี
หลู่เส่าโหย่วไม่แม้แ่จะมองโจวไห่ิ ตัวเขาไม่ได้มีความสนใที่จะไปสบถด่าอื่นต่อหน้าผู้ แ่ใใเขาก็ไม่คิดประมาทแม้แ่น้อย นี่เป็ครั้งแรกที่ตัวเขาจะต้องเผชิญหน้าคู่ต่อสู้อย่างตรงไปตรงมา อีกทั้งคู่ต่อสู้ก็ยังมีพลังบ่มเพาะที่แข็งแกร่งกว่าเขาา ตัวเขาที่เป็ฝ่ายเสียเปรียบอยู่จึงไม่สามารถประมาทได้แม้แ่น้อย
“พวกเจ้าสามารถลงืได้แล้ว แ่ต้องจำเอาไว้ว่าห้ามฆ่ากัน ไม่เช่นนั้นเจ้าจะถูกตัดสิทธิ์” ัจากผู้อาวุโสชุดเทามองสนามประลองไปรอบหนึ่ง เขาก็กล่าวออกมาเสียงดัง
เื่สิ้นเสียงของผู้อาวุโสชุดเทา ผู้ชมรอบข้างต่างก็เงียบลงไปชั่วะหนึ่ง สายาของผู้จำนวนาก็ได้จับจ้องไปยังร่างของหลู่เส่าโหย่ว ใแววาของเหล่านั้นได้ถูกความอยากรู้อยากเห็นครอบงำไปากว่าครึ่ง
หลู่หวู๋ซ ลั่วหลานซือ หลู่เสี่ยวไป๋ และอื่นๆ ต่างก็กังวลเล็กน้อย แม้กระทั่งหลู่ตงและอื่นๆ ที่อยู่บนอัฒจันทร์ก็จ้องมองไปที่สนามประลองอย่างตั้งใ
“ุชาย ท่านอย่าแพ้โดยเด็ดขาด นี่เป็เื่ของหน้าาเชียว” หลู่เสี่ยวไป๋กุมืแน่นและกัดฟัน
“หลู่เส่าโหย่ว ข้าจะทำให้เจ้ารู้ว่าข้าเก่งแค่ไหน” สีหน้าของโจวไห่ิมืดลง จากนั้นเขาก็โคจรพลังลมปราณใร่าง ท่าประทับใืของเขาได้มีฝ่าืสีกากีปรากฏึ้มาแล้วกระแทกไปทางหน้าอกของหลู่เส่าโหย่ว โจวไห่ิลงืได้อย่างรวดเร็วและโหดเหี้ยม ไม่มีความเกรงใแม้แ่น้อยพ
เื่สัมผัสได้ถึงพลังลมปราณที่แข็งแกร่งบนร่างของโจวไห่ิ หลู่เส่าโหย่วก็แสดงสีหน้าเคร่งเครียด และกระโดดหลบทันที เพราะได้ฝึกฝนกับลุงหา ปฏิกิริยาตอบสนองของเขาจึงไปถึงอีกระดับหนึ่งแล้ว
“หรือว่าเจ้าหนีเป็อย่างเดียว!” เื่เห็นหลู่เส่าโหย่วหลบได้ โจวไห่ิก็กล่าวออกมาอย่างเย็นชา ใช่เวลาที่เสียงพูดจบลง ออร่าที่รุนแรงก็ได้ระเบิดออกมาจากร่างของโจวไห่ิ จากนั้นก็กลายเป็แสงสีเหลืองอ่อนและห่อหุ้มร่างกายของเขาไว้ ทำให้ความเร็วของโจวไห่ิเพิ่มึ้ไม่น้อย ฝ่าืของเขาพุ่งเข้ามาใกล้หลู่เส่าโหย่วอย่างรวดเร็ว
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??