เรื่อง จิตวิญญาณเทพยุทธ์สยบเทวะ
“หวู๋ เจ้าพาเส่าโหย่วไปพักผ่อนก่อน นี่คือโอสถคืนสภาพ ให้เส่าโหย่วเอาไปใช้รักษาบาดแผล” ูจบ หลู่ตงก็ยื่นโอสถคืนสภาพให้แก่หลู่หวู๋
“เส่าโหย่ว พวกเราไปกันเถอะ” หลู่หวูู๋กับหลู่เส่าโหย่ว จากนั้นก็ประคองหลู่เส่าโหย่วลงไปจากลานประลอง
ที่จริงแล้วอาาบาดเ็เขาก็ไม่ได้หนักขนาดต้องให้คนช่วยประคอง แต่หลู่หวู๋ประคองเขาไปแล้ว จะปฏิเสธก็คงไม่ดีนัก
“พี่เส่าโหย่ว ท่านไม่เป็ไรใช่หรือไม่ อาาบาดเ็ร้ายแรงาไหม” หลู่เม่ยรีบคว้าแขนีข้างหลู่เส่าโหย่วอย่างรวดเ็ ผู้หญิงซ้ายคนขวาคนกำลังประคองหลู่เส่าโหย่วเอาไว้ตรงา กลิ่นหอมสองกลิ่นที่แตกต่างกันก็ได้ลอยมาแตะจมูกเขา กลิ่นหอมนั้นล่องลอยอยู่ข้างกายหลู่เส่าโหย่ว
เรือนร่างหญิงสาวั้สองแนบชิดกับร่างหลู่เส่าโหย่ว ผู้หญิงคนึ่ท่าทางูสง่าและงดงามไร้ที่เปรียบ ส่วนีคนึ่มีเสน่ห์เย้ายวนจนนับได้ว่าเป็หญิงสาวที่โดดเด่นท่ามาเหล่าหญิงสาวคนอื่น ไม่ว่าจะเป็ชาติก่อนหรือชาตินี้ หลู่เส่าโหย่วก็เป็เพียงผู้าธรรมดา อยู่ใวัยที่มีาต้องาสูง เื่เจอเหตุาณ์เช่นนี้ก็ต้องมีปฏิกิริยาตอบสนองกันั้นั้น นี่มันคือสิ่งล่อลคูณสองชัดๆ
“คุณา ท่านทำได้ดีา อาาบาดเ็ร้ายแรงาหรือไม่” เื่หลู่เส่าโหย่วลงมาจากแท่นหิน หลู่เสี่ยวไป๋ก็รีบวิ่งเข้ามาหาใทันที
“ไม่เป็อะไรา” หลู่เส่าโหย่วตอบเบาๆ หากเขาบอกไปว่าบาดเ็เล็กน้อยแล้วหญิงสาวั้สองเลิกประคองเขาึ้มาจะทำเช่นไร ัเขายังอยากเสพสุขกับสิ่งนี้อยู่
หลู่เสี่ยวไป๋เริ่มกังวลและ่ากับหลู่หวู๋ “คุณหนูหวู๋ ให้ข้าแบกคุณาัไปดีกว่า”
“ได้สิ เจ้าระวังหน่อยล่ะ” หลู่หวู๋กับหลู่เม่ยส่งหลู่เส่าโหย่วให้กับหลู่เสี่ยวไป๋
“คุณา ข้าจะแบกท่านัไปเอง” หลู่เสี่ยวไป๋่าด้วยาสมัครใจ
“ช่างเถอะ ข้าเิไปเองได้” หลู่เส่าโหย่วถลึงตาใส่หลู่เสี่ยวไป๋ไปึ่ครา เรื่องดีๆ ดันมาถูกเจ้าเด็กเฮงซวยนี่ทำเสียเรื่องหมด เขารอไม่ไหวที่จะเตะมันสักสองสามครั้ง
“เส่าโหย่ว เจ้าเป็อย่างไ้า บาดเ็หนักหรือไม่?” ลั่วหลานซือมาึข้างกายหลู่เส่าโหย่วด้วยาเป็ห่เป็ใย เื่เห็นหลู่เส่าโหย่วแล้ว นางก็รู้สึกปวดใจอย่างา
“ท่านแม่ ข้าไม่เป็ไร ท่านไม่ต้องเป็ห่” หลู่เส่าโหย่ว่า อาาบาดเ็แค่นี้ไม่นับเป็อะไรเลย
ัจากกลุ่มเขาัมาึลานบ้านที่ลานด้านั หลู่เม่ยที่พึ่งเคยมาที่นี่ครั้งแ เื่นางเห็นลานด้านัก็ยังคงรู้สึกไม่ชินอยู่บ้าง
“เส่าโหย่ว นี่คือโอสถคืนสภาพ เจ้าใช้มันเพื่อรักษาบาดแผลเถอะ ยังมีเงินีสองพันเหรียญกับโอสถเพิ่มลมปราณด้วย เป็รางวัลที่เจ้าได้ชนะมา เจ้ามาเอาไปเถอะ” หลู่หวู๋ยื่นโอสถสีขาวกับสีเขียวมาให้เขา โอสถสีขาวคือโอสถที่หลู่ตงให้หลู่หวู๋มา
นอกจากนี้ยังมีบัตรหยกสีเหลืองด้วย มันคือบัตรหยกชนิดึ่ที่ใช้กันโดยทั่วไปบนทวีปหลิงหวู่ มีเหรียญทองเท่าไรก็สามารถเก็บไว้ใบัตรได้ เื่ออกไป้านอก ก็ไม่ต้องพกเหรียญทองเป็จำนวนาแล้ว
เื่เห็นเงินสองพันเหรียญทอง หลู่เส่าโหย่วไม่ได้เกรงใจใดๆ นี้สิ่งที่ัเขายังขาดอยู่ก็คือเงิน เขายังติดหนี้อยู่ีจำนวนึ่ เงินเพียงสองพันเหรียญทองยังไม่ึึ่ใสี่เลย แต่ก็ถือว่าไม่น้อยแล้ว
“โอสถคืนสภาพ โอสถั้สอง ราคาประมาณสามร้อยเหรียญทอง” หลู่เส่าโหย่วพิจารณาโอสถคืนสภาพที่ลุงใหญ่หลู่ตงให้มา ก็ถือว่าไม่เลวนัก และยังมีโอสถเพิ่มลมปราณที่เป็โอสถั้สองเช่นกัน โอสถเพิ่มลมปราณนี้มีผลช่วยเพิ่มพลังลมปราณ แต่หากเทียบกับโอสถเจิ้งหยวนที่เขาหลอมึ้มาเองแล้ว ูเหมือนว่ามันจะยังด้อยกว่าเล็กน้อย โอสถเจิ้งหยวนที่เขาหลอมนั้น นอกจากจะช่วยเพิ่มพลังปราณแล้ว ยังเพิ่มพลังวิญญาณด้วย แต่โอสถเพิ่มลมปราณไม่มีผลเช่นนั้น
เนื่องจากเขามีอาาบาดเ็ ัจากัมาึลานบ้านหลู่เส่าโหย่วก็ัเข้าห้องเพื่อเตรียมัรักษาอาาบาดเ็ใทันที เขานั่งขัดสมาธิบนเตียงและจากนั้นก็หยิบโอสถคืนสภาพออกมาแล้วกลืนมันลงไป!
ัจากที่กลืนโอสถลงไป มันก็ได้เปลี่ยนเป็พลังงานและะจายไปตามแขนขาและะูกนับร้อยเขาทันที หลู่เส่าโหย่วใช้ทักษะวิญญาณหิหยางและเริ่มปรับลมหายใจ
เื่ผ่านไปครู่ึ่ ร่างเขาก็อยู่ใแสงสว่างทีู่ลึัยากจะคาดเดา อาาบาดเ็บนร่างหลู่เส่าโหย่วเริ่มค่อยๆ ดีึ้ เดิมทีที่เขาใช้ทักษะวิญญาณหิหยาง หลู่เส่าโหย่วก็สัมผัสได้ว่าาจะฟื้นฟูอาาบาดเ็นั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ทักษะวิญญาณหิหยางนั้นแม้จะมีาเ็ใาบ่มเพาะที่ช้า แต่มันสามารถฟื้นฟูอาาบาดเ็และพลังลมปราณัมาได้อย่างรวดเ็จนน่าประหลาดใจ
ีั้นี้เขายังได้กินโอสถคืนสภาพเข้าไป ทำให้หลู่เส่าโหย่วสัมผัสได้ว่าอาาบาดเ็ที่ไม่รุนแรงเขานั้นฟื้นัเ็ึ้กว่าเดิมา ทั่วร่างเขาให้ารู้สึกสบายอย่างบอกไม่ถูก
ตกดึก หลู่ตงก็มายืนอยู่ที่ด้านหน้าห้องหินแห่งึ่ใตระกูลหลู่ด้วยาเคารพ
“าทดสอบรอบนี้เป็อย่างไ้า มีผู้มีพรสวรรค์ไม่เลวใรุ่นบ้างหรือไม่?” เสียงที่ทุ้มลึกและูแก่ชราดังออกมาจากห้องหินนั้น
“ใรอบนี้มีผู้มีพรสวรรค์ระดับยอดเยี่ยมไม่น้อย เด็กน้อยหลู่เม่ยได้มาึระดับสาวกธาตุ้ำั้แปด โจวไห่หมิงเป็นักรบธาตุิั้เจ็ด เด็กน้อยหลู่อวิ๋นก็ทำให้ผู้คนประหลาดใจเช่นกัน นางเป็นักรบธาตุ้ำั้สอง ส่วนคนที่ทำให้ผู้อื่นประหลาดใจที่สุดคือเส่าหู่ เป็ึนักรบธาตุไม้และิั้สาม พรสวรรค์ระดับล้ำเลิศ”
“ผู้ฝึกยุทธ์สองธาตุอย่างนั้นหรือ ตระกูลหลู่ข้าได้ปรากฏผู้ฝึกยุทธ์สองธาตุแล้ว เราต้องขัดเกลาเขาให้ดี” าชราให้องหิน่าออกมา เื่ฟังูจะรู้ว่าใ้ำเสียงเขามีาตื่นเต้นอยู่เล็กน้อย
“ูรู้ดี แต่ครั้งนี้ยังมีเรื่องที่สำคัญกว่าเิึ้” หลู่ตง่า
“เป็เรื่องเจ้าหนูเส่าโหย่วอย่างนั้นหรือ?” เสียงทุ้มลึกาชราดังออกมา
“ใช่แล้วขอรับ ผลทดสอบเส่าโหย่วคือนักรบั้สาม” หลู่ตง่า
าชราได้่าต่อ “ัคนเดียวแต่ัสามารถบ่มเพาะมาึระดับนี้ พรสวรรค์ถือว่าไม่เลวแล้ว าุเพียงสิบหกยังไม่ึสิบเจ็ดปีเท่านั้นเอง”
“ท่านพ่อ ปัญาื เจ้าเด็กเส่าโหย่วนี่...” หลู่ตงถอนหายใจและ่าต่อ “ผลาทดสอบเส่าโหย่ว นั่นคือผู้ฝึกยุทธ์สามธาตุ ธาตุิ ไฟ และมีธาตุลมที่หาได้ยาก พรสวรรค์ระดับสูงสุด แม้แต่โจวไห่หมิงก็โดนเขาโจมตีจนบาดเ็เพียงึ่ะบวนท่า และบนัเขายังมีวิชาป้องกันที่ข้ามองไม่ออก”
ทันใดนั้น เสียงภายให้องหินก็ได้เงียบลง ไม่มีคำูใดๆ เ่ออกมาเป็เวลานาน
“ท่านพ่อ...” หลู่ตง่าเบาๆ ด้วยาสับสน
“ให้หลู่เส่าโหย่วจดจำบรรพบุรุษแล้วัเข้าตระกูลทันที ผู้ฝึกยุทธ์สามธาตุ เป็ผู้ฝึกยุทธ์สามธาตุตระกูลหลู่ข้า พวกเราต้องปกป้องและูแลอย่างดี ต้องไม่ให้เิข้อผิดพลาดใดๆ” าชราูด้วยเสียงที่ตื่นเต้นจนัสั่น
“แต่เราจะอธิบายกับน้องสะใภ้สามอย่างไร นั้นพวกเราสัญญากับนางไปแล้ว” หลู่ตง่าเบาๆ
“ไม่ใช่ว่านางก็เคยสัญญากับตระกูลหลู่ไว้หรือ มีเรื่องบางเรื่องที่พวกเจ้าไม่รู้ แ่้าู้ หากนางไม่ เช่นนั้นก็ให้นางมาหาข้า ข้าจะูว่านางจะ่าอย่างไร เื่ก่อนนั้น เพื่อตระกูลหลู่ข้าจึงไม่เปิดเผยนาง แต่นี้หลู่เส่าโหย่วเป็ผู้ฝึกยุทธ์สามธาตุ เพื่อให้ตระกูลหลู่คงอยู่ต่อไป ะูกแก่เช่นข้าจะอย่างไรก็ต้องลองยืนหยัดสักครา”
“แต่ว่า ข้ากลัวว่าเส่าโหย่วจะเิอันตราย” หลู่ตง่า
“ให้เส่าโหย่วย้ายเข้ามาอยู่ที่ลานด้านหน้าทันที” าชราออกคำสั่ง
“เจ้าหนูเส่าโหย่วูเหมือนจะไม่ชอบตระกูลเรา และยังมีาคิดที่จะไปจากตระกูล ข้าเกรงว่าแค่ให้เขาจดจำบรรพบุรุษและัเข้าตระกูล ใใจเด็กคนนั้นก็ไม่อยากจะทำแล้ว” หลู่ตงที่เคยคุยกับหลู่เส่าโหย่วย่อมรู้อย่างแน่นอนว่าหลู่เส่าโหย่วมีนิสัยเช่นไร
“เป็พวกเราตระกูลหลู่ที่ติดค้างพวกเขาสองแมู่ ขอเีแ่หลู่เส่าโหย่วจดจำบรรพบุรุษัเข้าตระกูล อะไรที่สามารถรับได้ก็รับไป หากไม่ได้จริงๆ ก็ให้ลั่วหลานซือไปคุย จากนิสัยนาง นางจะต้องเกลี้ยกล่อมเส่าโหย่วได้อย่างแน่นอน เีแ่นี้ ตระกูลหลู่พวกเราก็ติดค้างนางมาาแล้ว” าชราให้องหิน่าึ้
“ท่านพ่อ ข้ารู้แล้วว่าต้องทำเช่นไร” หลู่ตง่า
“ยังมีีเรื่อง ข้าเดาว่าคงจะมีบุคคลระดับสูงอยู่เื้ัเส่าโหย่ว เรื่องอื่นเส่าโหย่ว เจ้าก็ไม่ต้องสนใจแล้ว” พ
“ที่ว่ามีบุคคลระดับสูงอยู่เื้ั เรื่องนี้จะเป็ไปได้หรือ เส่าโหย่วไม่เคยออกไปจากตระกูลหลู่เลยมิใช่หรือ?” หลู่ตง่าด้วยาประหลาดใจ
“เรื่องที่เส่าโหย่วสามารถกลายเป็ผู้ฝึกยุทธ์ได้ไม่ใช่เรื่องที่คนธรรมดาจะสามารถทำได้ อย่างน้อยัข้าก็ทำไม่ได้ บุคคลระดับสูงที่อยู่เื้ันั้นคงจะไม่ง่ายดาย หรืออาจจะมีชะตาร่วมกับเส่าโหย่ว ฝ่ายนู้นก็ูท่าจะไม่ได้มีเจตนาไม่ดีกับตระกูลเรา พวกเราก็ไม่ต้องไปสนใจ” าชรา่า
“ขอรับ” หลู่ตง่าเบาๆ แต่ใใจก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??