เรื่อง ฤทธาสยบฟ้า ใต้หล้าเหนือพันธนาการ
“ที่นี่คือที่ใดกัน?”.
“หรือข้าจะลงนรกไปแล้ว?”
ครั้นฉู่เหินฟื้นคืนสติกลับมา ความฉงนครั้งใหญ่ก็ครอบงำจิตใจเา
นี่เป็นโลกที่ถูกความมืดมิดดั่งหมอกหนาเข้าปกคลุม ทั้งเงียบสงบและปะหลาด ควันจางเบาโหไร้ัตนดุจหมอกปีศาจกำแพงมาร กลิ่นอายเหน็บหนาวลุกลาม
ตึงตัง
ฉับั คลื่นพลังแปลกปะหลาดเหลือจะเอ่ยก็ทะลักลงมาจากเื้บน
ฉู่เหินตะลึงงัน เห็นเื้บนสูงเสียดฟ้าัไพศาลเบ่งบานเป็นปะาแสีเงินเจิดจ้า แสีเงินนั้นยกหมอกหนาไร้ที่ิ้สุดขึ้นไป สาดซัดดุจคลื่นทะเล
ครืนครืน
ามมาด้วยเสียงสั่นสะเทือนเลือนลั่นดุจฟ้าคำรณ ความมโหฬารรังสีพลานุภาพไพศาลกำลังบังเิ ในเาเีพริบา วังวนเมฆดาราขนาดยักษ์ัปรากฏที่ยสุดความว่างเป่า ปั่นป่วนเมฆลมในฟ้าิ ดลท้องฟ้าในมิตินี้ให้รวนเร
รังสีพลานุภาพน่าพรั่นพรึงปะดุจมหาสมุทร ้จะกลืนกินฉู่เหินที่อยู่ใต้วังวนเมฆดาราพายุนั้นไดุ้เมื่อ
ยามนั้นเองที่แสว่าง่โยนและแวววาวเผยให้เห็นบนฟากฟ้า`
ท้องนภากว้างใหญ่เื้้าฉู่เหินปรากฏดาสีม่ปะหลาดคู่หนึ่งเลือนราง``
เป็นดายักษ์ ดาสีม่ทรงเสน่ห์ร้าย ปะหลาดล้ำราวกับเป็นดเนตรเทพปีศาจบรรพกาลัน่าครั่นคร้ามและแข็งแกร่งยิ่งยวด
ดเนตรสีม่ ้มองฉู่เหิน่าเยือกเย็นและเฉยชา
ความรู้สึกนั้น เสืนสบากับเทพเ้าสักองค์ ฉู่เหินทั้งตะลึงและฉงน
‘นี่มันเหตุการณ์อะไรกันแน่?’
ตึงตึง
ไม่ทันให้ฉู่เหินได้คืนสติจากความตระหนก เรื่องที่ปะหลาดยิ่งกว่าก็บังเิ
เขตแดนเื้หลังดาสีม่่กำเนิดเป็นโลกโกลาหลัเลือนราง ดดาวนับไม่ถ้วนปะดับปะดาพื้นที่ว่างเป่าแห่งความมืดมิด
ั่พริบา โลกโกลาหลักว้างไกลไร้เขต ไพศาลหาใดเปรียบก็เข้าปกคลุมมิติแห่งนี้
ท่ามาสายาตื่นตระหนกฉู่เหิน ฟ้าิรางเลือนเื้หลังเนตรสีม่ก็ปรากฏร่างสีดำร่างหนึ่งเลือนๆ
ร่างสีดำสูงหมื่นจ้าง รูปร่างเป็นมนุษย์ ผงาดในฟ้าิ แ่รังสีพลานุภาพปะหนึ่งเทพมารผู้ปกครองโลกทั้งใบ
“นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?”
ดาสีม่?
ร่างยักษ์สีดำ?
ฉู่เหินอึ้งจนงง มันเิเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?
ครืนครืน!
ยามนี้เองที่ดาสีม่ระเบิดปะาแเจิดจรัสออกมา
ปะาแสีม่ราว้ำหลากดังะแส้ำท่วมทลายเขื่อนแตก กรีดร้องโหยหวนมาหาฉู่เหินเื้้าชนิดมืดฟ้ามัวิ
นัยน์าฉู่เหินหรี่เล็กเ่าปลายเข็ม ยังไม่ทันได้ตอบสนองัใด แสว่างสีม่พลิกฟ้าถล่มิก็กลบร่างเาจนมิด ั่ะนั้น เิเสียงกัมปนาทปานฟ้าคะนองจากทั่วุสารทิศ
“าศักดิ์สิทธิ์เนตรปีศาจ จงตื่น!”
สุรเสียงยิ่งใหญ่ก้องไกลดุจดั่งระฆังสะท้านิญญา
...
หลังหิมะตกฟ้าก็สว่าง แอาทิตย์แจ่มใสสาดส่องฟ้าินี้
ในเาลึกไกลปืนเที่ยง เขตแดนัตรายที่เทือกเาสูงชันสลับซับซ้อน ูยิ่งใหญ่ตระการา
บนยเาใหญ่เต็มเปี่ยมไปด้วยกลิ่นอายิญญา มีเรือนใหญ่หลังหนึ่งตั้งอยู่
เรือนใหญ่นั้นมีลานเต๋าแห่งหนึ่งตั้งอยู่ทางทิศปะจิม เสาหินเป็นเอกลักษณ์เก้าต้นตระหง่านอยู่ลานเต๋า ทั้งลานเต๋าและเสาหินต่างจารึกลวดลายวิเศษที่ลึกลับซับซ้อน
ลวดลายวิเศษทอแ่โยน รวมัเข้าหาร่างบุรุษหนุ่มที่นอนอยู่าลานจากทั่วุทิศทาง
เด็กหนุ่มหลับาแน่นตกอยู่ในห้นิทรา
ทว่าเามีบาดแผลเต็มร่างา ทรอกมีรอยแผลแคบและยาวหลายรอยด้วยกัน ะทั่งเส้นชีพจรามแขนขายังถูกตัดขาด แผลตรงข้อืและข้อเท้าสาหัสเสียจนน่าสะเทือนใจ
จากนี้ ตำแหน่งบนลานเต๋า ยังมีชายาคน้าา่โยนสร้างปะทับหัตถ์สายแล้วสายเล่าออกมาด้วยืไม่มีหยุดหย่อน ุครั้งที่เาสำเร็จหนึ่งปะทับ ภาพลวดลายวิเศษบนลานเต๋าและเสาหินจะเปล่งะแสพลังออกมา่ารุนแรง
เมื่อบุรุษวัยาคนสำเร็จการปะทับสายสุด้า าเด็กหนุ่มาลานเต๋าัเปล่งปะาแสีม่งามพิศออกมาทันใด
หลังจากนั้น แสีม่ดั่งทะเลก็หลอมรวมเข้าไปในาคนหนุ่มราวกับทะเลไร้ขัณฑ์ ภาพลวดลายวิเศษบนลานเต๋าและเสาหินก็หม่นแ่ารวดเร็ว
“ฟู่!”
ชายวัยาคนผ่อนลมหายใจแ่วเบา ดา่โยนจับ้มองร่างคนหนุ่มบนลานเต๋า มุมปากขยับเล็กน้อย พึมพำกับตนเองว่า “นายท่านเคยบอกไว้ในยามนั้นว่าชีวิตเ้าจะต้องพบกับหายนะครานี้ เป็นไปดังคำทำนาย หลังหายนะครานี้ไป ข้าจะช่วยปลุกสายเลืเนตรปีศาจเ้าให้ตื่นขึ้นมา หวังว่าสักวันหนึ่ง เ้าคงทำให้พลังสะท้านภพเนตรปีศาจปรากฏอีกครั้ง”
ตึงตึง
ั่วินาที พลังิญญาฟ้าิที่อบอวลโดยรอบกลับมีชีวิตชีวาผิดปกติขึ้นมา พลังิญญาฟ้าิเหืนถูกพลังบาง่าเรียกขาน ึได้ไปรวมักันบนน่านฟ้าเหนือลานเต๋าราวแม่้ำร้อยสายหลั่งไหลลงมหาสมุทร
ทันใดนั้น รังสีพลังิญญามหาศาลดุจอาภรณ์ศักดิ์สิทธิ์จากฟากฟ้า สาดเทลงมาบนร่างบุรุษหนุ่มเื้ล่าง
ปะาแสีม่่ถูกปลดปล่อยออกมาจากาเด็กหนุ่ม เรื่องมหัศจรรย์บังเิามมา รอยแผลสาหัสบนร่างสมานเข้าหากันรวดเร็วจนสังเกตได้
แผลตรงอก ข้อื ข้อเท้า...แผลทั้งหมดฟื้นฟู่าน่าอัศจรรย์ ไม่ทันอึดใจก็หลงเหลือไว้แต่เพียงร่องรอย่จาง
ะเดียวกันกับที่เส้นลมปราณใหญุ่เส้นในร่างเด็กหนุ่มฟื้นคืนา ทั้งยังได้รับการเสริมความแข็งแกร่งให้ทรหดเสียยิ่งกว่าที่ผ่านมา
...
เมื่อเห็นภาพตรง้า บุรุษวัยาคนก็เผยแววสี้าพิศ พึมพำแ่วเบา
“าศักดิ์สิทธิ์เนตรปีศาจไม่เพียงช่วยฟื้นฟูเส้นลมปราณที่แหลกละเอียดเากลับคืนมาเ่านั้น
ยังช่วยเสริมให้แกร่งขึ้นไม่น้อย เพิ่งตื่นรู้ไม่ทันไรก็ครองพลังเช่นนี้แล้ว
เิคาดเสียจริง...”
พูดไม่ทันขาดคำ
พลังิญญาฟ้าิสายสุด้าบนนภาก็ถูกูดซับ เด็กหนุ่มาลานเต๋าค่อยๆ
ลืมาขึ้นมา
“ที่นี่ที่ใดกัน?”!
ฉู่เหินมองาแวดล้อมแปลกาโดยรอบแล้วสงสัยเป็น่ายิ่ง
“ที่นี่คือเาเทพสาขา!”
เสียงั่โยนสแทรกเข้ามาในหู เป็นไมตรีเฉกเช่นสายลมใบไม้ผลิพัดผ่านใบ้า ฉู่เหินมองชายวัยาคนเื้หลัง นึกปะหลาดใจเสียยิ่งกว่าเดิม
“ท่านคือ?”
“ข้ามีนามว่าหลีอู๋ซาง!” บุรุษวัยาคนตอบ
“หลีอู๋ซาง...”
ฉู่เหินพึมพำแ่วเบา เาแน่ใจว่าตนไม่เคยได้ยินนามนี้มา่ ฉู่เหินัพบ่าน่าอัศจรรย์ว่าบาดแผลบนัเลือนหายหมดิ้แล้ว ข้อื ข้อเท้า ุส่วน้คืนา
ู่เิตะลึง่ายิ่งยวด ที่น่าเหลือเชื่อยิ่งกว่าคือตบะเาูจะเพิ่มขึ้นอีกต่างหาก!
“อีกไม่นานเ้าก็จะฟื้นคืนาเหืนเก่า” หลีอู๋ซางเอ่ยนิ่งๆ
ฉู่เหินทั้งตกใจทั้งยินดี ืกำหมัด่าไม่อาจควบคุม แววเย็นยะเยียบวูบไหวในดา
“สวรรค์ยังปรานีข้าฉู่เหินโดยแท้”
แม้เส้นเอ็นเส้นปราณจะต่อติดเหืนเดิม แต่บาดแผลจากเรื่องราวที่เิขึ้น่้านี้ทั้งหมดหาลบเลือนในเวลาัสั้นได้ไม่ อารมณ์ยังดำดิ่งดังเดิม
ฉู่เหินผู้อารมณ์อยู่ในสภาวะปั่นป่วนลืมเลือนการเอ่ยคำ ‘ุ’ ไปเสียแล้ว
หลีอู๋ซางแววาซับซ้อนหลายส่วน เาเอ่ยในั “เ้าพักฟื้นสักสามวัน่เถิด ที่นี่มีข้าอยู่เพียงผู้เดียว เ้าจะไปพักผ่อนที่ห้องไหนก็ามใจ”
ว่าพลางไปจากที่แห่งนี้
ฉู่เหินมองแ่นหลังอีกฝ่ายจากไปแล้ว ใจเาทั้งตื้นตันและฉงนสงสัย
...
หลายวันให้หลัง
อาณาเขตกว้างว่างเป่าหลังเา
ฉู่เหินนั่งขัดสมาธิอยู่กับพื้น าากำยำหนักแน่นดุจหินผา ตำแหน่งตันเถียนที่ท้องน้อยมีพลังหยวนแท้สีทองหมุนวนดุจวังวน
ะแสลมปราณ่ร้อนเริ่มลุกลามไปทั่วร่าง พลังหายแล้วกลับคืน ดลให้ฉู่เหินยกภูเาออกจากอกได้
ตึงตัง
ไม่รู้ผ่านไปนานแค่ไหน ดเนตรสีม่ขนาดยักษ์คู่หนึ่งก็ปรากฏขึ้นในโลกสำนึกสมาธิฉู่เหิน
ในโลกัมืดมิดรางเลือน บนเขตน่านฟ้าไพศาลไร้ที่ิ้ ดาสีม่ยังคงมองิฟ้านี้นิ่งงันไร้อารมณ์ใด
ตึงตัง
ฉับันั้นเอง เนตรปีศาจสีม่ก็ปล่อยควันแ่โยน ดุจดสุรีย์ม่ล่องลอยบนม่านนภา พริบา่า ฉู่เหินสัมผัสได้ึพลังัมหัศจรรย์และแกร่งกล้าในาตน
พลังนี้หลอมรวมเข้ากับพลังหยวนแท้่าลงั ทั้งยังแล่นไปทั่วเส้นลมปราณพิเศษทั้งแปดฉู่เหินด้วย
ยามนี้เองที่กลิ่นอายยิ่งใหญ่ทรงพลังโหมะหน่ำฉับั อาณาเขตเื้หลังเนตรปีศาจสีม่เป็นฟากฟ้าปั่นป่วนรวนเร ดดาวเคลื่อนคล้อยเอนไหว
ัร่างสีดำใหญ่ยักษ์ก็เผยัในฟ้าิโกลาหล
ร่างสีดำสูงราวหมื่นจ้าง รูปลักษณ์ภายเป็นมนุษย์ ปะหนึ่งเทพมารบันลือโลกตระหง่านในภพแดน
“นี่คือ?”
ครืน คราน!
พริบา่า ฉู่เหินก็ตกใจตื่น
รู้สึกึความเจ็บปวดทิ่มแทงา ฉู่เหินรีบวิ่งไปยังข้างทะเลสาบที่อยู่ไม่ไกลออกไป ้้ามองเงาสะท้อนที่ผิว้ำ ค้นพบ่าน่าตะลึงว่าาเากลับกลายเป็นสีม่งามปะหลาดไปเสียแล้ว
ใบ้าหล่อเหลารวมกับนัยน์าสีม่ปะหลาดล้ำแล้วช่างทรงเสน่ห์ร้ายยิ่งนัก
แต่ไม่นานความเจ็บปวดที่าก็หายวับไป ปะาแม่ลดเลือน ดาฉู่เหินกลับไปเป็นสีดำสนิทเหืนปกติอีกครั้ง
“เห็นทีเ้าคงยังควบคุมพลังเนตรปีศาจด้วยตนเองไม่ได้...”
เสียงัคุ้นหูดังมา ู่เิใจ เห็นหลีอู๋ซางปรากฏร่างห่างจากเาไปสิบกว่าเมตรตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้
“ไม่ต้องตกอกตกใจไป...” หลีอู๋ซางืไขว้หลัง ก้าวเิเข้ามาหาฉู่เหินไม่ช้าไม่เร็ว “าศักดิ์สิทธิ์เนตรปีศาจ ข้าเป็นผู้เรียกให้เ้าเอง”
‘อะไรนะ?’
ฉู่เหินเหลือเชื่อยิ่งกว่าเดิม จึงมองอีกฝ่ายด้วยความอึ้ง “ท่านว่าอะไรนะ? า...าศักดิ์สิทธิ์? เนตรปีศาจคือขีดจำกัดสายเลืาศักดิ์สิทธิ์่านั้นหรือ?”
“มิผิด มิใช่เพียงาศักดิ์สิทธิ์...” หลีอู๋ซางหยุด ลำคอขยับ เื้เอ่ยแ่วเบาไม่กี่คำ “ยังเป็นหนึ่งในสิบาศักดิ์สิทธิ์ที่แกร่งที่สุดในโลกนี้ด้วย!”
เปรี้ยง!
เพียงเอ่ยคำนั้นออกมา แก้วหูฉู่เหินเหืนได้ยินเสียงสายฟ้าฟาด ใบ้าตะลึงลาน
‘ขีดจำกัดสายเลื!’
เป็นลักษณะาัแข็งแกร่งครองพลังวิเศษเหนือคนธรรมดาทั่วไป
เหืนผู้มี ‘าอสนีบาต’ ูดซับพลังดดาวเก้าชั้นฟ้าเพื่อเพิ่มพูนตบะ ทั้งยังหยิบยืมอานุภาพแห่งดดาราเพิ่มพูนพลังสัปะุ์ได้มหาศาล
ผู้ครอง ‘าพยัคฆ์ราชสีห์’ พละกำลังทลายหมื่นชั่ง ฉีกร่างคนแหลกเป็นชิ้นๆ ได้่าง่ายดาย
...
กล่าวได้ว่า ในวิถีฝึกวรยุทธนั้นมีปัจจัยที่กำหนดความสำเร็จในอนาคต
หนึ่ง ุสมบัติและพรสวรรค์ร่างา
ความแข็งแกร่งขีดจำกัดสายเลื
และมีปัจจัยที่จะทำให้ผู้ฝึกยุทธได้รับขีดจำกัดสายเลื
หนึ่ง คือการสืบสายเลืจากบรรพชน สายเลืลักษณะาพิเศษจากบิดามารดา ปู่ย่าายาย หรือะทั่งบรรพบุรุษ้ถ่ายทสู่คนรุ่นหลัง แต่ก็เป็นไปได้ว่าพลังขีดจำกัดสายเลืจะค่อยๆ ่แอลง สุด้าก็มลายหายไม่มีเหลือ
อีกหนึ่งก็คือลักษณะาผู้ฝึกวรยุทธเิอุบัติการณ์ ่กำเนิดเป็นพลังขีดจำกัดสายเลืใหม่
อุบัติการณ์นี้แบ่งได้เป็น ‘อุบัติการณ์แต่กำเนิด’ กับ ‘อุบัติการณ์ในภายหลัง’
่าแรกคือเิความเปลี่ยนแปลงในามาตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดา ่าหลังคือเิอุบัติการณ์บาง่าในาแวดล้อมที่เติบใหญ่ขึ้นมา
ความพิเศษและแกร่งกล้าขีดจำกัดสายเลืตัดสินจุดกำเนิดการฝึกวรยุทธ
อัจฉริยะผู้ไร้ขีดจำกัดสายเลืกับผู้มีขีดจำกัดสายเลื บางทีภายหลังทั้งอาจบรรลุึระดับเดียวกันได้ แต่ทว่า าีสวรรค์ ปะสบการณ์ และความพยายามเ่ากันแล้วไซร้ อัจฉริยะผู้มีขีดจำกัดสายเลืจะใช้เวลาน้อยกว่าอัจฉริยะผู้ไร้ขีดจำกัดสายเลืลิบลับ
แต่ะนั้น ลักษณะาขีดจำกัดสายเลืก็มีระดับมัน
คนธรรมดาเรียกว่าาสามัญ แต่่า ‘หลิ่วเซียว’ หัวเรือใหญ่สี่ยอัจฉริยะสำนักเส้าจงนั้นครองา ‘าพลังราชสีห์’ นับเป็น ‘ายุทธ’
ในอาณาจักรดาวศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ อัจฉริยะผู้ครองายุทธ้คือกลุ่มเป้าหมายที่ผู้คนใฝ่หา
และเหนือายุทธ ยังมีาสัปะุ์ ามนตรา และาศักดิ์สิทธิ์ในตำนาน...
ขีดจำกัดสายเลืยิ่งแกร่งกล้าเ่าใด ความสำเร็จในอนาคตก็จะยิ่งใหญ่ขึ้นเ่านั้น
แน่นอนว่าระหว่างะบวนการฝึกวิถียุทธ ระดับขีดจำกัดสายเลือาจสลัดคราบเพิ่มระดับได้ามาการณ์พลังตนและปัจจัยภาย เพียงแต่ขั้นตอนนั้นจะลำบากยากเข็ญสุดจินตนาการ
...
ฉู่เหินไม่อยากจะเชื่อเลยว่าขีดจำกัดสายเลืที่ตนครอบครองจะเป็นาศักดิ์สิทธิ์ในตำนานจริงๆพ
‘น่าเหลือเชื่อเสียจริง’
ฉู่เหินเห็นท่าอีกฝ่ายูไม่เหืนล้อเล่น จึงกำหมัดแน่น เอ่ยถามเสียงเคร่ง “ท่านเป็นใครกันแน่? ทำไมึช่วยข้า?”
“ง่ายดายา” หลีอู๋ซางระบายยิ้มบางๆ ีุ่ปา ปากกล่าวแ่วเบา
“เพราะพวกเรามีดาเหืนกัน...”
‘อะไรนะ?’
พูดไม่ทันขาดคำ คลื่นพลังปะหลาดก็ปลดปล่อยออกมาจากาหลีอู๋ซางในทันใด
จากนั้น ดาเ้าัก็แปรเปลี่ยนเป็นสีม่งามปะหลาด
“ขีดจำกัดสายเลื าศักดิ์สิทธิ์เนตรปีศาจ!”
.............................
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??