เรื่อง ฤทธาสยบฟ้า ใต้หล้าเหนือพันธนาการ
กรุ๊บ.
เพียงชั่วกะพริบา โจรที่โชคร้ายนั้นก็ูแมงมุมยักษ์ห้าพิษกัดขาดเป็ท่อน เเลือดเนื้อและเครื่องใแหลกะเีะจัดะจายไปทั่ว
ภาพัโหดร้ายนองเลือดชวนอกสั่นขวัญแขวนยิ่งนัก
แต่ะนั้น าัโล้น ชาย้าบาก และเหล่าโจรที่ต้องเห็นเพื่อนายไร้ที่ฝังต่อ้าต่อาัไร้วี่แววโกรธเคือง
เรื่องเช่นนี้ไม่ได้เพิ่งเกิดึ้เป็ครั้งแ ก่อน้านี้พวกเขาเคยเผชิญภาพน่ากลัวยิ่ง่าด้วยซ้ำไป
าัโล้นผู้นำสงบอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว เขาตะคอกเฉียบขาด “โยนูอสนีบาตใส่ปากไอ้เดรัจฉานนั่นเี”
“ขอรับ!”
ู้รับคำ หยิบูเหล็กขนาดเท่าามังกรออกมาทันที
ฟิ้วๆ
ดวงาของพวกเขาฉายแววมุ่งร้าย ต่างต่างปาูอสนีบาตใมือเข้าปากแมงมุมยักษ์ห้าพิษไป
ด้วยแมงมุมยักษ์ห้าพิษูโซ่เหล็กตะขอแหลมแทงอยู่เต็มหลังท้อง มันจึงขยับัไม่ได้ ไม่อาจหลบลี้ ูอสนีบาตูแล้วูเล่าระเบิดที่ข้างปากัใหญ่โตของมัน`
ูอสนีบาตเป็ภาชนะบรรจุดินปืนใพื้นที่ัเล็กจ้อย ะขว้างปามันออกไปแล้วใส่พลังหยวนแท้ไปด้วย มันจะูพลังหยวนแท้บีบอัด ดินปืนด้านใจะระเบิดทันที``
อานุภาพรวมศูนย์ พกพาสะดวก ภาชนะเช่นนี้จึงได้รับานิยมใหมู่ผู้ไล่ล่าสัตว์ปีศาจยิ่งนัก
ตู้ม!
ปั้ง!
...
เีงกัมปนาทรุนแรงระเบิดข้างปากแมงมุมยักษ์ห้าพิษ ฝุ่นควันตลบอบอวล ปะกายไฟะจายไปทั่วสารทิศ เหินกิ่งไม้บนพื้นูแรงระเบิดะเด็นะดอน
“ปาให้มันแม่นๆ ่ิะ เกิดใคร้าไหนสะเพร่าทำลายโกมลผลึกกุหลาบโลหิตึ้มา พ่อจะแล่เนื้อเถือหนังมันให้ดู”
าัโล้นบัญชาาพลางคอยเฝ้าระวังโกมลผลึกกุหลาบโลหิตพลาง
ดีที่โกมลผลึกกุหลาบโลหิตยังอยู่ห่างจากแมงมุมยักษ์ห้าพิษ ผนวกกับพลังของูอสนีบาตค่อนข้างรวมศูนย์ โกมลผลึกกุหลาบโลหิตจึงไมู่คลื่นโจมตีให้ได้รับาเีหายัใด
กี๊ซ
แมงมุมยักษ์ห้าพิษดิ้นรนไม่หยุด เลือดหมึกเขียวหลั่งไหลออกมาจากแผลที่หลังท้อง
หลังถล่มระเบิดเป็ชุด ูอสนีบาตของเหล่าโจรก็สำแดงเดช
หมอกควันจางหาย เห็นสภาพแมงมุมยักษ์ห้าพิษ ปากเละไป่าครึ่ง ฟัราวมีดตัดูแรงระเบิดถล่มแตกะเี ดูช่างเหมือนดอกไม้กินที่อ้าปาก ของเน่าขยะแขยงหลั่งไหลออกมาจากด้านใ
“ฮะๆ ไอ้เดรัจฉานไม่เืแม้แต่ปาก ดูซิแกจะยังกัดใครได้”
าัโล้นหัวเราะชอบใจ ดวงาเรืองแววมุ่งร้าย
กี๊ซ
แต่มีหรือที่แมงมุมยักษ์ห้าพิษมหาปีศาจขั้นสี่จะล้มได้ง่ายดายแค่นี้
สิ้นเีงกรีดร้องน่าหวาดหวั่น เห็นตำแหน่งด้านหลังตรงหลังท้องของแมงมุมยักษ์ห้าพิษยุบลงไปเป็แอ่ง แอ่งพลันปรากฏรูขนาดเท่าชามข้าว
พริบา่า เรื่องัน่าขนลุกก็บังเกิด
จุดสีดำเล็กๆ ยุบยับไต่ออกมาจากรูนั้นอย่างรวดเร็ว หากดูให้ะเีจะพบว่าจุดสีดำเล็กๆ นั้นคือูแมงมุมขนาดเท่าเม็ดถั่วเขียวัแล้วัเล่า
ูแมงมุมนับพันนับหมื่นเหมือนรังมดยาม้ำท่วม ูแมงมุมมหาาหลั่งไหลกันออกมา ไต่ามแนวโซ่เหล็กมายังพวกโจรไวราวติดปีกบิน
“เวรแล้ว”
เหล่าโจร้าเปลี่ยนสี รีบสะบัดโซ่ใมือทิ้งแล้วถอยกรูด
แต่มีโจรที่ตอบสนองไม่ทันา ูแมงมุมนับไม่ถ้วนไต่โซ่เหล็กึ้แขนพวกเขา ใช้ฟััแหลมคมเล็กจ้อยขย้ำลงไป
ูแมงมุมัเล็กปานนี้เห็นทีูกัดไม่กี่ครั้งก็ไม่เป็ไร อย่างาก็เจ็บเท่ามดกัด
แต่าจริงหาได้เป็เช่นนั้นไม่ าเจ็บปวดรุนแรงแล่นพล่านไปยังเส้นปะสาทของผูู้กัด มาตรแม้นเป็เพียงูแมงมุมยักษ์ห้าพิษ แต่พิษร้ายของมันก็ยังน่าครั่นคร้าม
ที่น่าหวาดกลัวยิ่ง่าคือูแมงมุมามายยิ่ง่าไต่ร่างของั้
ไม่กี่วินาที ร่างของโจรั้ก็เต็มไปด้วยูแมงมุมจำนวนมหาา สิ้นเีงกรีดร้องโหยหวนถึงขีดุ เลือดเนื้อั้คู่ก็ูกัดกินจนสิ้นเค้า
บัดดล ัหลงเืเพียงโครงะดูก
กี๊ซ
ที่น่าหวั่นยิ่ง่าคือเมื่อเหล่าโจรปล่อยโซ่ทิ้ง แมงมุมยักษ์ห้าพิษที่หลุดพันธนาาก็สามารถเคลื่อนไหวได้ีครั้ง
“ูพี่ เราถอยก่อนเถอะ!” ชาย้าบากเอ่ยเีงเคร่ง!
“เฮ้ยๆ กลัวอะไรเล่า? ายไปสามแล้ว พวกเราจะไม่ได้ส่วนแบ่งหินผลึกหยวนที่เราแลกกับโกมลผลึกกุหลาบโลหิตเพิ่มีละก้อนหรือ?” ชายฉกรรจ์หัวโล้นยิ้มปะหลาดชั่วร้าย
“อะไรนะ?”
ไม่ทันให้ที่เืตอบสนองัใด าัโล้นก็หยิบูกลมสีเทาสามูออกมา
“อุดจมูกให้หมด”
ว่าจบ าัโล้นก็ขว้างูกลมสีเทาใมือใส่แมงมุมยักษ์ห้าพิษทันที
ปังๆๆ!
เีงดังสามครั้งติดต่อกัน ูสีเทาสามลูะเบิดออกเหมือนูอสนีบาตก่อน้า แต่ัะจายหมอกควันสีชมพูออกมาแทน
ทันใดนั้น อากาศอวลกลิ่นหอมปะหลาด
ุหนุแห่งที่หมอกควันสีชมพูผ่านไป ูแมงมุมั้หลายไม่ขยับเขยื้อน ขาดใจายไปทันใด
ฝ่ายแมงมุมยักษ์ห้าพิษนั้นเล่าโงนเงนเดินต่อไม่ได้ ราวดื่มเหล้าเมาา็มิปาน
กี๊ซ
ปากใหญ่ัน่าสังเวชของแมงมุมยักษ์ห้าพิษยังขยับไม่หยุด ่เีงกรีดร้องเกรี้ยวกราดออกมา แต่เีงนั้นัอ่อนแรงลงา
เหล่าโจรอย่างชาย้าบาก ชายร่างเตี้ย เป็ต้น เิากว้าง ใบ้ามีแววยินดีเต็มเปี่ยม
หลังหมอกควันะจายไป ชาย้าบากก็อดโพล่งออกมาไม่ได้ “ูพี่ นี่มัน?”
“เฮอะ ควันเสน่ห์ที่ทำจากผงผีเสื้อวิญญาณหลุดลอย” าัโล้นย่ามใจเป็นักหนา เขาว่าต่อั้ใบ้าเปื้อนยิ้ม “ผงผีเสื้อวิญญาณหลุดลอยะทั่งสัตว์วิญญาณซึมซับเข้าไปยังแขนขาเป็อัมพาตชั่วะ นับปะสาอะไรกับมหาปีศาจขั้นสี่”
“ูพี่ มีของดีปานนี้ทำไมไม่หยิบออกมาใช้แต่แเล่า?” ชายเตี้ยแคระท้วง
“ฮึ ของนี่แพงจะายชัก ไม่เข้าาจนจริงข้าก็ไม่อยากใช้”
ชายฉกรรจ์หัวโล้นเพื่อนสามที่ายโหงไปแล้วแล้วจึงชี้แมงมุมยักษ์ห้าพิษนั้น “ไปหักขาไอ้เดรัจฉานนั่นมาให้ข้าก่อน ีหน่อยก็คว้านเอาต่อมพิษมันมา ขายได้ราคาดีนัก”
“ได้เลยูพี่ แฮะๆ!”
“จำไว้ อย่าฆ่ามัน เกิดมันายเีก่อน พิษใต่อมพิษจะด้อยคุณภาพ ราคาก็ลดลงไปด้วย แล้วก็เอาแก่นสัตว์มันา้วย”
“เข้าใจแล้วูพี่!”
...
พวกเขารีบปรี่เข้าหาแมงมุมยักษ์ห้าพิษอย่างร้ายกาจ ผงผีเสื้อวิญญาณหลุดลอยฉกาจจริง แมงมุมยักษ์ห้าพิษที่ไร้สิ้นเรี่ยวแรงก็ไม่ต่างจากเนื้อปลาบนเขียง
ฉู่เหินผู้ซ่อนเร้นอยู่ใมุมมืดแมงมุมยักษ์ห้าพิษทีู่ตัดขาไปแล้วก็อดหรี่าไม่ได้
โจรกลุ่มนี้มีูไมุ้รูปแบบจริงแท้
ะทั่งสัตว์ปีศาจขั้นสี่ยังแล่เนื้อเถือหนังได้
และแล้วาัโล้นก็ตรงไปยังโกมลผลึกกุหลาบโลหิต ฉู่เหินดวงาวาววับ แต่ยามที่จะลงมือนั่นเอง ฉู่เหินก็หยุดลงเีก่อน เลิกคิ้วแล้วพึมพำด้วยนึกสนุก “เ๋ มีนกขมิ้นอยู่ีัหรือนี่...”
ฟ้าว!
ยามเหล่าโจรเพิ่งเริ่มงาน อานุภาพผ่าสลาตันก็จู่โจมเข้าหา ามา้วยเีงหัวเราะยั่วเย้าและย่ามใจ
“ฮ่าๆๆๆ คุณุท่านาที่ช่วยข้ากำจัดแมงมุมยักษ์ห้าพิษันี้ ผู้น้อยซาบซึ้งไม่ลืมเลือน”
อะไรกัน?
เพียงได้ยินเีงนั้น บรรดาโจรก็ตกใจไม่อาจห้าม
าัโล้น ชาย้าบาก เป็ต้น กำหมัดแน่น ไปยังต้นเีงใบ้าเคร่งเครียด เห็นร่างเยาว์วัยสามร่างอยู่บนกิ่งของต้นไม้ัสูงใหญ่เทียมฟ้าเบื้อง้า
เหล่านั้นเป็ชายหญิงึ่ อายุอานามน่าจะราวสิบเจ็ดสิบแปด
ผู้พูดเมื่อครู่คือชายหนุ่มผู้ยืนอยู่ตรงกลาง ั้สามต่างมีใบ้าสนุกสนานและยั่วเย้าเต็มเปี่ยม
“เด็กเวรจากไหนกันนี่ ไสหัวไปให้ไกลูาเลยไป” ชาย้าบากตะคอกรุนแรง
“เหอะๆ ุท่านอย่าได้เคร่งเครียดไปเลย พูดจาก็อย่าได้หยาบโลนนัก ฟังไม่ึ้เอาเีเลย” ชายหนุ่มตรงกลางยกยิ้มมุมปาก ทั่วร่างะจายรัศมีัองอาจ
“ฮึ” เด็กา้าาดียืนอยู่ข้างซ้ายของเขา คิ้วราวต้นหลิวโค้งโก่ง ดวงาโตเปี่ยม้ำ นางแค่นหัวเราะไม่แยแส “พวกโจรถ่อยชั่วช้า จะมาเีเวลาเจรจากับพวกมันทำไมเล่า? ฆ่าเีให้เกลี้ยง”
“ฮะๆ ศิษย์้ซินเหวินพูดูแล้ว” ชายหนุ่มอาภรณ์เขียวข้างขวายกยิ้มเหลาะแหละ
...
“ฮึ รนหาที่!”
ชาย้าบากโกรธจนไฟลุก พริบา่า เขาก็โผทะยานึ้ เปลวรังสีดุร้ายแข็งกร้าวพุ่งเข้าใส่ั้สาม ดาบใหญ่ใมือพันด้วยพลังหยวนแท้เปล่งแสงสุกสกาว
“ายเีให้หมด”
“ฮึ!”
บุรุษชุดเขียวขวาุหัวเราะเยาะ ะโจนึ้มา โผเข้าใส่ว่องไวดุจวาฬเพชฌฆาต ยามเคลื่อนไหว ะบี่งามคมกริบพลันเผยัใมือ
ชิ้ง!
แสงะบี่วาววับทิ่มแทงนัยน์า
สิ้นเีง อากาศธาตุูฉีกะชาก นัยน์าที่หรี่เล็กของชาย้าบากปรากฏาแตกตื่นหวาดกลัวุชีวิต
“ฮะๆ ไปดีไม่ขอ่!” ชายหนุ่มชุดเขียวหัวเราะแผ่วเบา
ฉัวะ
ฝนโลหิตโปรยปราย เครื่องใะจุยะจาย
อายะบี่คมเฉียบผ่าร่างชาย้าบากเป็ท่อน โลหิตแดงฉานร่ายระบำทั่วฟ้าอย่างเหิมเกริม สิ้นใจใบัดดล ไม่มีแม้เีงกรีดร้องพ
“เจ้า!”
“พี่!”
าัโล้นและชายร่างเตี้ย้าเปลี่ยนสี ต่างต่างโกรธเกรี้ยวและใจหายอย่างทีุ่
สามนี้มีที่มาไม่ธรรมดา หาได้ง่ายดายเช่นที่คิดไว้ไม่
“ฮะๆ เพื่อคุณทีุ่ท่านพาพวกข้ามาหาโกมลผลึกกุหลาบโลหิตสำเร็จ พวกเราตัดสินใจจะ่พวกท่านให้ไปดีเีแต่ตอนนี้...”
………………………..
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??