เรื่อง ฤทธาสยบฟ้า ใต้หล้าเหนือพันธนาการ
ตูมตาม.
วินาทีที่ก้อนพลังงานพลังวิญญาณฟ้าิสูงกว่าสิบเมตรกับแกระบี่สีเงินกว่าร้อยเมตรพุ่งปะทะกัน คลื่นพลังทำลายล้างปะทุทันตาเห็น อากาศธาตุสูงปั่นป่วนรวนเรไร้ที่สิ้น
คลื่นปราณลูกหลงพลังอันไพศาลระลอกแ้ระลอกเ่าพวยพุ่งและสาดเทมาอย่างเหิมเกริม
แเงินแทองระยิบระยับูดั่งดอกไม้เพลิงเบ่งบาน ท้องนภาเปลี่ยนสีสันอย่างเงียบงัน ทะเลสาบเบื้องล่างั่ไหวไม่หยุดนิ่ง คลื่นสะเทือนฟ้าชั้นแ้ชั้นเ่า ภาพอันอลหม่านราวคลื่นทะเลคลั่งโหยหวน ั่สะท้านทั่วทุกสารทิศ
ฉู่เหินผู้เร้นาใมุมอับมองการต่อสู้ครั้งใหญ่เบื้อง้าด้วยอาการทึ่ง
นี่หรือพลังราชาสรรพสัตว์กับผู้แ็แกร่งระดับผ่าอากาศธาตุ?
ช่างน่าตระหนกตกใจยิ่งนัก
ฉู่เหินไม่ได้ลังเลเลยว่าหากเขาเข้าใกล้การต่อสู้เบื้อง้าไปอีกสักิ คลื่นลูกหลงที่เกิดจากการกระทบกระทั่งพลังงานนั้นคงมากพอจะจู่โจมเขาจนถึงแก่ความตาย
แม้จะนอนอยู่ตรงี้ ฉู่เหินก็ยังรู้สึกได้ถึงเลืใาที่เดืพล่านไหลเ็
การสัประยุทธ์ระดับี้ สำหรับฉู่เหินผู้เพิ่งจากเมืองหลินเหยียนและไม่เคยได้สัมผัสโลกมาก่อนแ้ เรียกได้ว่าเป็นมหรสพต่อสายตาเขาโดยแท้
ต่อให้ก่อน้าี้จะเคยได้ยินมาว่าพลังผู้แ็แกร่งระดับผ่าอากาศธาตุน่ากลัวปานใดก็ตามที`
แต่ได้ยินกับหูหรือจะสู้ได้เห็นกับตา``
ปึ้ง!
ความเคลื่อนไหวรุนแรงยังปะทะเข้าหากันใอากาศไม่หยุดหย่อน หมาป่าาเดือน้ำแ็สำแดงเดชราชันแห่งสรรพสัตว์อย่างหมดจด มันกระพือปีกใหญ่ยักษ์บนั บังเกิดลมกรดและฟ้าแลบแปลบปลาบ อากาศธาตุมีอสนีบาตแล่นผ่านอยู่รางเลือน
อิสตรีเยาว์วัยถือกระบี่เล่มยาวเพ่งสายตาคู่งาม ดวง้าเลิศเลอเผยความนิ่งขรึมหลายส่วน
“ไม่นึกเลยว่าหมาป่าาเดือน้ำแ็จะตึงมือเช่นี้ เห็นทีต้องใช้ท่านั้นแ้” นารียกริมฝีปากแดงพึมพำผะแผ่วกับตนเอง
“บรู๋ว”
กระนั้น หมาป่าาเดือน้ำแ็กลับเร่งความเ็ขึ้นใพลัน มันโฉบเข้าหาน่านฟ้าเหนือ่านาง อ้าปากยักษ์เต็มไปด้วยเขี้ยว ชั่วิตา แสีขาวอานุภาพเปรียบ้ำหลากก็ถาโถมมาชิมืดฟ้ามัวิ จู่โจมใส่่าไม่หยุดยั้ง
ห้วงเวลานั้น อุณหภูมิใฟ้าิพลันลดต่ำจนถึงจุดเยือกแ็
ความหนาวเย็นเีดแทงกระูกตลบอบอวลไปทั่วทิศทาง กระทั่งพลังหยวนแท้ยังเคลื่อนไหวหนืดช้าขึ้นมากนัก
นารีเยาว์วัยสี้าเปลี่ยนเล็กน้อย แต่ไม่กล้าประมาทแม้แต่ิ นางเคลื่อนาาเห็นเป็นภาพมายาลากติดกันใอากาศ ไปเบื้องัด้วยความเ็
ตูม!
แสีขาวไร้ที่สิ้นโจมตีใส่ทะเลสาบเบื้องล่าง
เพียงชั่วกะิตา ้ำทั้งทะเลสาบก็เงียบสนิท ้ำทะเลสาบกว้างกว่าพันเมตรเยือกแ็เป็น้ำแ็ใบัดดล ชั้น้ำแ็หนาปกคลุมทั่วทั้งผืนทะเล
“นี่มัน...”
ฉู่เหินเห็นภาพนั้นแ้ก็ลืมหายใจไม่ได้
พลังหมาป่าาเดือน้ำแ็เบ็ดเสร็จถึงเพียงี้ ฉู่เหินกังวลใจแทนสตรีอ่อนเยาว์ผู้นั้นไม่ได้
กระนั้น นางกลับไม่แตกตื่นอันใด พลันนั้น รังสีพลานุภาพแกร่งกล้าไร้ใดเทียมปลดปล่อยจาก่า พลังหยวนแท้ที่พันรอบานางเปลี่ยนสีเป็นฉูดฉาดสว่างไสว
แสีแพรวพราวราวดึงแก่นแห่งสายรุ้งทั้งเจ็ดสี กระแสอากาศใใต้หล้ารวนเรยิ่งขึ้น อิสตรีบีบมือเล็กน้อย แสีสายแ้สายเ่าดุจเถาวัลย์ที่เติบใหญ่ไต่เข้าหากระบี่เล่มงามใมือ
กึงๆ
กระบี่เปล่งแสีเจิดจรัส พลังที่ปกคลุมนั้นแกร่งกล้าเยี่ยงเปลวเพลิงอัคคีเทพ
“กระบี่ปีกหงสา ตัดพิฆาตดาวตก!” นางคำรามเยียบเย็น
กี๊ซ
พลันนั้น เีงหงส์ร้องอันก้องใสทะยานไปเก้าชั้นฟ้า เห็นภาพมายาหลากสีวูบวาบมาจากกระบี่ใมือนาง ยามเคลื่อนไหว ่ามายานั้นก็ยิ่งทวีขนาดใหญ่ขึ้น ไม่ทันไรภาพมายาหงสากว้างร้อยจ้างพลันปรากฏให้ฟ้าิตะลึงงัน
มาตรแม้นเป็นแต่เพียงภาพมายา ทว่าอานุภาพแห่งอำนาจน่าเกรงขามที่ผังแผ่มาจากหงสานั้นกลับทั้งชัดเจนและแรงกล้า
พร้อมด้วยกลิ่นอายทำลายล้างเป็นอนันต์ที่ไม่อาจต้านทานได้
“บรู๋ว”
หมาป่าาเดือน้ำแ็เผยความดุ้า ดวงตามันเรืองรองดุ้าเต็มไปด้วยแววแห่งโทสะเช่นเดียวกับมนุษย์
จากนั้น ลวดลายหิมะสี้ำเงินที่กลาง้าผากหมาป่าาเดือน้ำแ็เรืองแประหลาดตั้งแต่เมื่อใดไม่อาจทราบ ลวดลายมีอักขระซับซ้อนเคลื่อนไหว แสี้ำเงินน่าหวาดหวั่นพลันปะทุจากใาหมาป่าาเดือน้ำแ็
ผ่าง!
แต่ทันใดนั้นเองที่่ามายาหงสาเร่งความเ็ฉับพลัน วินาทีก่อนที่่ามายาหงสาทรงเดชานุภาพเป็นยจะถึงตัวหมาป่าาเดือน้ำแ็ ภาพมายานั้นกลับแปรผันเป็นเงากระบี่ตะลึงสวรรค์คมหมื่นจ้างเล่มหนึ่งแทน!
ปึ้ง
เงากระบี่ตะลึงสวรรค์ครองพลังทำลายล้างุต้านรับ ทำลายการป้องกันหมาป่าาเดือน้ำแ็หมดสิ้น
เมื่อม่านกำบังที่เกิดจากแสี้ำเงินรวมตัวกันรอบาถูกฉีกเป็นรูใหญ่ เงากระบี่น่าครั่นคร้ามก็ฟาดฟั่าหมาป่าาเดือน้ำแ็
ฉัวะ!
ปากแผลอาบเลืไล่จากลำคอหมาป่าาเดือน้ำแ็ไปถึงตรงท้องมัน โลหิตร่ายรำสาดชโลมตามใจชอบ
“สวยงาม!” ฉู่เหินที่เร้นาอยู่ลอบพยัก้าเป็นการชื่นชม
“บรู๋ว”
กระนั้น ใยามที่ฉู่เหินแน่ใจว่าศึกี้จบลงแ้นั่นเอง หมาป่าาเดือน้ำแ็พลันส่งเีงคำรามโกรธเกรี้ยวถึงทีุ่อีกครั้ง เีงคำรามี้ดลใจให้ั่สะท้านไปถึงส่วนลึกอณูวิญญาณ
ลวดลายสี้ำเงินกลาง้าผากหมาป่าาเดือน้ำแ็เปล่งอักขระพราวพราย
คลื่นพลังมโหฬารดลฟ้าิทั่วสารทิศั่สะเทือน
วาบ!
ชั่ววินาที ลำแสี้ำเงินสุกสกาวพลันพุ่งลงมาจากฟ้า ดิ่งตรงลงมาสู่่าอิสตรีผู้นั้น
ลำแสี้ำเงินรวดเ็ยิ่งยวด อานุภาพน่าประหวั่นพรั่นพรึง นารีอ่อนเยาว์้าเปลี่ยนสี นางหลบไม่ทัน ถูกแนั้นโจมตีเข้าอย่างจัง
่างามั่ไหวรุนแรง พลังหยวนแท้ใาถูกกดทับมิให้เคลื่อนไหวทันใด
ที่น่าใจหายยิ่งไปกว่านั้นคือความหนาวแทรกซึมลึกถึงกระูกและเส้นปราณอัศจรรย์ทั้งแปด ไม่เพียงแต่พลังหยวนแท้ที่เคลื่อนตัวได้ช้าผิดปกติเ่านั้น กระทั่งจะขยับแขนขายังทำไม่ได้เต็มที่เลย
ฟิ้ว!
ฉับพลัน ่านางร่วงหล่นจากฟากฟ้าลงมาอย่างุควบคุม คุกเข่าลงกับผืนทะเลสาบที่ปกคลุมด้วย้ำแ็
หมาป่าาเดือน้ำแ็ที่ถูกจู่โจมสาหัสก็ร่วงตามลงมาประจัน้ากับตัวนาง
มหาศึกดุเดืครั้งี้จบลงตรงที่พ่ายแพ้และบาดเจ็บทั้งคู่
กระบี่นั้นดรุณีสาวสะพรั่งทำหมาป่าาเดือน้ำแ็บาดเจ็บสาหัส แต่นางเองก็ถูกการโจมตีเต็มกำลังมันเข้าเช่นกัน เ้าตัวพยายามใช้กระบี่ยันพื้น้ำแ็ลองฝืนลุกขึ้นยืน แต่ก็ล้มเหลวไม่เป็นท่า
แสี้ำเงินเป็นเส้นสายพันรอบ่าา ที่น่าตกใจยิ่งกว่าคือผิวพรรณขาวผ่องนั้นกำลังถูกชั้น้ำแ็อันเล็กละเอียดเข้าปกคลุม
ประมาณพลังหมาป่าาเดือน้ำแ็ต่ำไปแ้...
นวลนางขมวดคิ้วเล็กน้อย ฟัขาวกัดริมฝีปาก เคลื่อนพลังหยวนแท้ใ่าเพื่อขับไล่อายความหนาว้ำแ็มนตราใ่าไม่หยุด แต่ความจริงนั้นคือ เวลานางเหลือไม่มากแ้
กรร
หมาป่าาเดือน้ำแ็ส่งเีงคำรามต่ำมาจากลำคอ มันขยับขาเข้ามาอย่างเชื่องช้า แววตาดุ้ายามย่างสามขุมไปเบื้อง้า มันใช้ความเย็นแช่ปากแผลไว้ เลืจึงหยุดไหลอย่างรวดเ็
แต่ขนขาวสะอาดราวกับหิมะมันกลับอาบเลืสีแดงฉานไปเีแ้
หมาป่าาเดือน้ำแ็แยกเขี้ยว ใบ้าดุ้าปรากฏชัด เขี้ยวอันแหลมคมแวววาวแน่าขนลุก
เห็นได้ชัดว่า สิ่งที่รออิสตรีนางนั้นอยู่คืออันตรายอันใหญ่หลวง
...
ฉู่เหินผู้ซ่อนตัวอยู่เห็นภาพนั้นเข้าแ้ขมวดคิ้วไม่ได้
เดิมนึกว่าหมาป่าาเดือน้ำแ็จะพ่ายแพ้ไร้ข้อแม้ แต่ไม่นึกเลยว่าจะเป็นมันที่ดึงสถานการณ์ทั้งหมดกลับมาได้ สัตว์ปีศาจขั้นราชาสรรพสัตว์ใช่จะรับมือได้ง่ายดายโดยแท้
ฉู่เหินพอจะเข้าใจหมาป่าาเดือน้ำแ็ี้ใระดับหนึ่ง
สิ่งที่ฉกาจทีุ่มันคือ ‘อายหนาวมนตร์้ำแ็’ หากถูกกลิ่นอายความหนาวมันทำ้า เส้นปราณอัศจรรย์ทั้งแปดจะถูกกัดกร่อน หากไม่รีบขับอายหนาวนั้นมา ทั้ง่าจะเยือกแ็กลายเป็นรูปปั้น้ำแ็
ยามี้นารีอ่อนวัยใช้กำลังภายใอันแกร่งกล้าใ่าควบคุมอายความหนาวไว้ได้ก็จริง แต่จะให้ฟื้นฟูใระยะเวลาอันสั้นนั้น อย่าแม้แต่จะคิด
ทำอย่างไรดี?
จะปล่อยให้บุปผางามเหี่ยวเฉาตายใปากหมาป่าาเดือน้ำแ็ก่อนเวลาอันควรหรือ?
ฉู่เหินคิดหนัก หากเป็นยามปกติพบเจอสถานการณ์เช่นี้เข้า มีหวังได้เผ่นป่าราบให้ไกลทีุ่เ่าที่จะไกลได้ ไม่ว่าจะราชาสัตว์หรือผู้แ็แกร่งขั้นผ่าอากาศธาตุล้วนแ้แต่ฆ่าเขาตายได้ง่ายดายไม่ต่างจากบี้มดเลย
แต่ยามี้หมาป่าาเดือน้ำแ็ก็ใช้แรงเฮือกุท้ายแ้ ูจากท่าทางการเิตุปั๊ดตุเป๋มันก็รู้
แม้จะเป็นเช่นนั้น พลังระดับเปิดชีพจรขั้นเก้าอย่างฉู่เหินก็ไม่อาจจะทำลายการป้องกันมันได้ หากพลาดพลั้งขึ้นมามีหวังได้ตายตกตามกันไปด้วย
ไม่มีเวลาให้คิดแ้...
ครั้นเห็นหมาป่าาเดือน้ำแ็ย่างกรายเข้าใกล้นางขึ้นทุกทีแ้ ฉู่เหินก็กำหมัด ดวงตาดำมืดพลันเปล่งแสีม่วงงามประหลาด
“ได้แต่ต้องลอง!”
...
บนผืนทะเลสาบที่เยือกแ็ นารีเยาว์วัยูสุภาพสูงส่งร้อนรนจนเห็นได้ชัด
ดวง้างดงามซีดเซียว หากเป็นชายอื่นใดก็ไม่มีทางฝืนใจทำ้านางได้ลงคอ แต่สัตว์ปีศาจก็คือสัตว์ปีศาจอยู่วันยันค่ำ ใสายตาหมาป่าาเดือน้ำแ็ ผู้ยั่วโทสะมันต้องตายสถานเดียว
“กรร”
เีงคำรามต่ำแผ่กลิ่นอายมรณะ หมาป่าาเดือน้ำแ็อ้าปากอันใหญ่โตอย่างเหี้ยมเกรียม โผเข้าหานางทันที
อิสตรีอ่อนวัยนัยน์ตาหรี่ลงราวเห็นฝีเท้าพญามัจจุราช
“แวิปัสสนา!”
ฉับพลัน เีงตะคอกหนักหน่วงลอยเข้ามาพ
ฟ้าวๆ
สิ้นอานุภาพผ่าสลาตันเ็รี่ รัศมีแสีม่วงสองสายก็เหมือนเช่นลำแผ่าฟากฟ้าใราตรีมืดบ นำพาเดชานุภาพเย็นยะเยือกลอยตรงมา รัศมีแสีม่วงสองสายตรงเข้าที่ตาข้างซ้ายหมาป่าาเดือน้ำแ็
การลอบโจมตีกะทันหันี้ทำให้หมาป่าาเดือน้ำแ็ไม่ทันได้ป้องกันอันใดทั้งสิ้น
ฉัวะ!
ิตานั้น โลหิตสาดชโลมใอากาศ
………………………
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??