เรื่อง เทพมังกรเหนือโลก
หลังจากที่หยุนเฟยนึกถึงเรื่องราวที่ปู่ทวดมันเคยสอนเอาไว้มันจึงมีแรงฮึกเหิมขึ้นมาเพราะการที่จะใต่ระดับไปถึงปู่ทวดมัั้นคงต้องอยู่ในระดับบรรพกาลเสียก่อน!!..........
“เห้อ!.........วัี้ข้าเหนื่อยมามากแ้ข้าก็ควรจะเข้านอนด้วยเช่นกัน....”
พอกล่าวจบหยุนเฟยจึงเข้านอน..........
และแ้เวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว...............
เวลานี้ดวงอาทิตย์กำลังเคลื่อนคล้อยลอยขึ้นสูงขึ้นเรื่อยๆเป็สัญญาว่าเช้าแ้ทั้งหยุนเฟยและเย่ชิงหยวั้นตื่นขึ้นมาพร้อมๆกัน.....เมื่อเห็นอีกฝ่ายตื่นขึ้นมาทั้งคู่จึงทำการทักทายกันเล็กน้อยก่อนพากันเดินออกจากห้องหอทันที.....
“ชิงหยวนฮูหยินข้าเชิญเจ้าก่อน......”
เย่ชิงหยวนแม้จะรู้สึกตะหงิดใจกับการเรียกชื่อนางแบบนั้นแต่ก็มิได้กล่าวอันใดมันเพียงแต่เดินออกมานอกห้องอย่างเฉยชาอย่างที่มันทำเป็ประำทุกวัน.....แต่แ้นางก็ต้องใจกับการกระทำหยุนเฟยมือข้างขวานางตอี้กำลังประกบติดกันกับมือหยุนเฟยไปเสียแ้.......
“ยังไงเจ้าก็เป็ฮูหยินข้าัมิให้ข้าจับมือเจ้า.....มันคงจะเกินไปใช่หรือไม่ชิงหยวนฮูหยินข้า!?”
หยุนเฟยกล่าวอย่างองอาจ!!....
เย่ชิงหยวนยังคงมิกล่าวสิ่งใดมันเพียงแค่เดินกุมมือไปกับหยุนเฟยเพียงเท่านั้น....แต่ภายในใจมันกลับไม่สงบนิ่งอย่างที่เห็นภายนอก!!....ตั้งแต่มันเกิดมามันมิเคยโดนคนที่อายุเท่ากันจับมือมาก่อนมันจึงทำตัวไม่ถูก......
หยุนเฟยเมื่อจับมือเย่ชิงหยวนใบหน้ามันก็พลันกระตุกขึ้นมาทีหนึ่ง!!!...........ก่อนทั้งคู่เดินเข้าห้องโถงไปเพื่อรับประทานอาหารเช้ากับทั้งสองครอบครัว.....
“อรุณสวัสดิ์ท่านพ่อตาท่านพ่อและท่านแม่ยาย....”
เมื่อหยุนเฟยเข้ามาในห้องโถงสำหรับรับประทานอาหารมันจึงเห็นบุคคลสามคั่งคุยกันอยู่ที่โต๊ะอย่างสบายอารมณ์....
“อรุณสวัสดิ์ท่านพ่อท่านแม่และท่านเจ้าเมือง....”
เย่ชิงหยวนก็พลันทำความเคารพบุคคลทั้งสามเช่นเดียวกับหยุนเฟย....
“พวกเจ้ามาก็ดีแ้!....มาๆมากินข้าวกัน....”
คนที่กล่าวออกมาคือเย่อี้หลานมัั้นเมื่อเห็นทั้งคู่เดินจับมือกันมาจึงอดยิ้มเยาะในใจออกมามิได้......ลูกเขยข้าใยเจ้าถึงได้ใจกล้าเพียงนี้?ขนาดข้ายังมิเคยจับมือนางในวัยนี้เลยสักครั้งสวรรค์ช่างมิเป็ใจยิ่งนัก!....
“ขออภัยที่พวกข้ามาช้า!!....”
เมื่อทั้งคู่มาถึงโต๊ะอาหารจึงเห็นจานอาหารที่วางเต็มอยู่บนโต๊ะพวกมันจึงรีบเดินไปนั่งในที่ตนอย่างเร็วรวด....
เมื่อทั้งห้าชีวิตรับประทานอาหารอยู่นั้นก็มีทหารหนึ่งนายเดินเข้ามาอย่างเร็วรวดพร้อมกับกระซิบข้างหูหยุนเฟสี่ยวอย่างรวดเร็ว........
เมื่อหยุนเสี่ยวได้ยินดังนั้นมันจึงใจเป็อย่างมาก!!ดวงตามันตอี้พลันเปล่งประกายออกมาอย่างหยุดไว้มิอยู่...เมื่อครู่ตอนที่ทหารรีบรุดเข้ามาทำให้มันมีน้ำโหเป็อย่างมากแต่พอมันได้ยินเรื่องที่ทหารยามเล่าให้ฟังมันมิเพียงแค่ยิ้มให้ทหารยามเท่านั้นมันพลันโยนถุงเหรียญเงินหนึ่งถุงให้ทหารนายนั้นทันที...............
“มีเรื่องอันใดงั้นหรือท่านเจ้าเมือง?...”
เย่หลานกล่าวถามออกมาอย่างสงสัย....
“โฮะ!....โฮ่!.....เมื่อครู่นี้ทหารยามข้าบอกข้ามาว่าทางสำนักอาชาสวรรค์สาขาย่อยนั้นจะมาเป็เจ้าภาพการแข่งขันประำเมืองที่จะถึงในอีกหนึ่งเดือนต่อจากนี้!!....”
เมื่อได้ยินคำว่าสำนักอาชาสวรรค์ผู้อาวุโสอีกสองคนก็พลันใจขึ้นมาทันที...ถึงแม้จะเป็สาขาย่อยแต่อำนาจนั้นอาจเทียบเท่ากับเจ้าเมืองอย่างหยุนเสี่ยวก็ว่าได้!!.........
“แ้การมาครั้งนี้ก็เพื่อมาเค้นหาผู้ที่มีพรสวรรค์รุ่นเยาว์เพื่อรับไปเป็ศิษย์ในสำนักอาชาสวรรค์อีกต่างหาก!!.......”
เมื่อได้ยินดังนี้ผู้อาวุโสทั้งสามก็แสดงสีหน้าตะลึงออกมา....ต่างจากหนุ่ทสาวทั้งสองคน.....คนหนึ่งเป็ถึงมหานักบุญใยมันจะใจกับเรื่องเพียงแค่นี้เล่า?....คนหนึ่งกลับมิใจอันใดเพราะว่ามันตอี้ก็อยู่ในสำนักที่ระดับสูงกว่าสำนักอาชาสวรรค์อยู่มากโข!!................
“ในเมื่อเป็เช่ั้นเมืองเราก็จะมีชื่อเสียงขึ้นปอีกหนึ่งขั้น....ฮ่า!....ฮ่า!....ฮ่า!....”
หยุนเสี่ยวหัวเราะออกมาอย่างเปี่ยมสุข....เมืองจีฉิงนั้ับว่าเป็แค่เมืองขนาดเล็กทวีปปราณสวรรค์แห่งนี้จึงเป็การดีหากมีสำนักจากเมืองขนาดกลางอย่างสำนักอาชาสวรรค์มาเยี่ยมชมเมืองเล็กๆแห่งนี้!!........
เมื่อได้ยินข่าวดีเช่ี้ทั้งห้าชีวิตจึงเริ่มกินข้าวเชาอย่างสุขสันต์ก่อนจะทำการลากันตามารยาท......ตอี้พิธีสมรสนั้นถือว่าสมบูรณ์แ้เย่ชิงหยวนจึงไม่ำเป็ต้องอยู่ในตำหนักเจ้าเมืองอีก....แต่ก่อนที่มันจะกล่าวลาท่านเจ้าเมืองก็พลันโดน
หยุนเฟยเรียกตัวไว้คุยเป็การส่วนตัวอยู่ครู่หนึ่ง.....เย่อี้หลานกับเย่หลานและหยุนเสี่ยวจึงนั่งจิบชารอทั้งคู่.....
“ทั้งสองคนเข้ากันได้ดีจริงๆ.....”
เย่อี้หลานกล่าวออกมาอย่างจริงใจออกมามัั้นประทับใจหยุนเฟยอยู้บ้างจึงไม่รู้สึกตงิดใจกับหยุนเฟยอีก...
“ฮ่าฮ่า.....เจ้าพูดถูกทั้งคู่ช่างเข้ากันได้ดีจริงๆ....”!
หยุนเสี่ยวหัวเราะชอบใจออกมาเพียงแค่ลูกมันสุขใจมันก็พลันสุขใจไปด้วย......
...................................................
“นายน้อยหยุนมีเรื่องอันใดกับข้าหรือ?...”
เมื่อเย่ชิงหยวนโดนหยุนเฟยลากเข้าที่ตำหนักหยุนเฟยมันจึงกล่าวถามออกมาอย่างสงสัย…..
“ชิงหยวนฮูหยินข้าเจ้ารับปากข้าได้หรือไม่ว่าจะมิกล่าวเรื่องที่จะเกิดขึ้ี้กับผู้อื่น!!?.........”
เย่ชิงหยวนเมื่อเห็นสีหน้าจริงจังหยุนเฟยมันก็พลันเข้าใจในทันทีว่าเรื่องต่อนี้ัต้องสำคัญอย่างแน่นอนเพราะตั้งแต่มันเจอหยุนเฟยในคราแรกนั้นมันมิเคยเห็นหยุนเฟยแสดงสีหน้าแบบนี้เลยสักครั้งมาก่อน.....
“ได้!!...ข้ารับปาก...”
“เจ้าตอี้คงัอยู่ในสำนักใหญ่ๆสำนักหนึ่งอยู่สินะ!!....คาดว่าน่าจะเป็สำนักวังว้ำแข็งสววรค์!!!ใช่หรือไม่?”
เมื่อได้ยินชื่อสำนักที่ตนเองอยู่มันก็พลันใจในทันที!....มันำมิได้เลยว่ามันเคยเล่าให้ใครฟังตั้งแต่เมื่อใด...คนที่รู้เรื่องนี้นั้นมีเพียงแค่พ่อกับแม่มันเท่านั้น!!....แ้เหตุใดหยุนเฟยที่พึ่งเจอหน้ากันไม่ถึงวันถึงได้รู้ได้!!.....
“เหตุใดท่านถึงรู้!?...”
เย่ชิงหยวั้นในครานี้มิมีความสงบนิ่งแม่แต่น้อยเพราะนางใจเป็อย่างมาก!!....
“เพราะีลมปราณเจ้าไงล่ะ!!....”
หยุนเฟยกล่าวออกมาอย่างเคร่งเครียด...
“ีลมปราณข้า?.....มันทำไมงั้นรึ?”
เย่ชิงหยวนรู้สึกตะลึงเป็อย่างมาก!!...เพียงแค่ดูชพจรลมปราณก็สามารถรู้ได้ถึงเพียงนี้!!....แถมคนที่บอกกับนางยังเป็คนพิการลมปราณอีกต่างหาก!!...จะไม่ให้นางใจได้อย่างไรไหว.....
“ีลมปราณตั้งแ่ำเิทั้ง 16 จุดเจ้ากำลังโดนไน้ำแข็งเข้าปิดคลุมอยู่......เป็สาเหตุที่ทำให้เจ้าเลื่อนระดับปราณช้ากว่าปกติและหากเป็เช่ี้่ไป!!จุดบนีลมปราณเจ้าก็จะถูกปิดคลุมทั้งหมด!!....”
“!!!!...”
เย่ชิงหยวนตะลึงเป็อย่างมากหยุนเฟยมิเพียงสัมผัสได้ถึงจุดีลมปราณนางแต่ยังบอกอาการที่นางเป็ได้อย่างง่ายดายอีกต่างหาก....เรื่องที่จุดีลมปราณถูกปิดคลุมนั้างรู้มาตั้งนานแ้เพราะอาจารย์นางเป็คนบอก.....แต่นางไม่รู้เลยว่าหยุนเฟยไปรู้เรื่องนี้มาอย่างไร!!....
“ท่านรู้ได้อย่างไร?!!!...”
“ง่ายมาก!!.....เมื่อเช้าตอนตื่อนข้ามองเข้าไปในสายตาเจ้าจึงเห็นอาการผิดปกติในีลมปราณเจ้า!!....พอออกจากห้องมาข้าจึงแสร้งเป็จับมือเจ้าเพื่อตรวจดูอาการ.....หากเป็เช่ี้่ไปเมื่อไน้ำแข็งปุจุดีลมปราณทั้ง 16 จุดเจ้าแ้เจ้าก็ัต้องตายไปในที่สุด!!!!!....”
“!!!!.....ท่านสามารถรับรู้ถึงอาการข้าเพียงแค่ชายตามองเนี่ยนะ?..... ”
เย่ชิงหยวนตะลึงกับความสามารถหยุนเฟยเป็อย่างยิงเหตุใดแค่การสบตากันกับจับมือกันถึงทำให้ชายหนุ่มที่เส้นลมปราณพิการรู้ถึงอาการที่นางเป็อยู่ได้??....
“เรื่องนี้ข้าต้องเก็บเป็ความลับไว้ก่อน!!....แต่ที่สำคัญข้าจะรักษาอาการเจ้าให้เอง.....นับเสียว่าเป็ขวัญวันแต่งงาน!!....”
เมื่อได้ยินดังนั้นเย่ชิงหยวนก็พลันทำสีหน้าบูดเบี้ยวขึ้นมา.....ท่านจะรักษาให้ข้างั้นรึ?แม้แต่อาจารย์ข้ายังหาทางแก้อาการนี้มิได้แ้ท่านที่เส้นลมปราณพิการเล่า?จะรักษาข้าได้จริงๆน่ะหรือ?..................
“ข้าคิดไว้แ้ว่าเจ้าต้องมิเชื่อข้า.....แต่เห็นแก่ความที่ข้าเป็สามีเจ้าข้าขอดูหลังเจ้าสักพักได้หรือไม่?....”
หยุนเฟยกล่าวออกมาอย่างนอบน้อมยังไงมันก็ต้องรักษาฮูหยินมันให้จงได้....
เย่ชิงหยวนเมื่อได้ยินดังนั้นก็พลันใจเต้นแรกขึ้นมาทันทีจะให้ท่านจับหลังข้าเนี่ยนะ?แ้ท่านจะทำอะไรข้ากันล่ะ?....แต่เมื่อนางเห็นสีหน้าที่จริงจังหยุนเฟยนางจึงยอมให้ในที่สุด!!....
“ข้าให้เวลาแค่ยี่สิบลมหายใจนะ!!...”
“แค่นั้นก็เกินพอ...”
หยุนเฟยกล่าวออกมาอย่างดีใจ...การแก้อาการนี้ง่ายมากสำหรับมันเพราะมัั้นคิดหลักการการรักษาขึ้นมาเองโดยไม่ทำตามตำรา...กว่าเจ็ดหมื่นชีวิตที่มันเคยรักษาในอดีตชาตินั้นทำให้มันตอี้ชำนานในการรักษาอาการเส้นลมปราณอุดตัี้เป็อย่างมาก.....
เพียงแค่แบมือแ้วางลงไปบนแผ่นหลังย่างค่อยๆแ้ปล่อยปราณอุ่นๆออกมาเล็กน้อยเข้าไปสู่จุดที่อุดตตันด้วยการดันไน้ำแข็งลงไปในจุดีลำปราณแ้จึงทำการดับออกมาอย่างง่ายดาย.....เมื่อหยุนเฟยเอามืออกมามันจึงกล่าวกับเย่ชิงหยวนว่า...
“เสร็จแ้ล่ะชิงหยวนฮูหยินข้า!!.....”
เย่ชิงหยวนตะลึงเป็อย่างมากเพราะร่างกายมันตอี้พลันสดชื่นขึ้นมาทันที...ความเหนื่อยล้าและเจ็บปวดที่เคยมีกลับหายไป....เหลือเพียงแค่ใบหน้าอันงดงามที่ตะลึงอย่างมากเท่านั้น..................
“ท่านรักษามันได้จริงๆ!!?...”
“ฮ่าฮ่า...ใช่แ้ฮูหยินข้า่ไปนี้ระดับเจ้าจะเพิ่มเร็วขึ้นอย่างแน่นอน!!....”
“ท่านทำได้อย่างไรกัน?...”
เย่ชิงหยวนกล่าวถามขึ้นมาพร้อมกับทำหน้าเหมือนตัวโง่งม...
“เป็ความลับ....หากเจ้าอยากรู้ก็คลอดบุตรให้ข้าสักคนสิ....ฮิๆ”
หยุนเฟยอดมิได้ที่จะหยอกล้อฮูหยินมันขึ้นมา.....
“ไม่มีทาง!....หากท่านมิอยากบอกข้าก็มิอยากรู้เช่นกัน!!...”พ
เย่ชิงหยวนกล่าวออกมาอย่างแข็งขันพร้อมกับเดินหนีหยุนเฟยอย่างรวดเร็ว.....ตอี้นั้นเย่ชิงหยวนพลันรู้สึกหัวใจเต้นแรงขึ้นมาอย่างหยุดไว้มิอยู่......นางเดินไปหาพ่อและแม่นางแ้ลาจากสำนักเจ้าเมืองอย่างรวดเร็ว!!.....
“เห้อ!!...ข้าแค่ล้อเล่นเล็กๆน้อยๆเองเหตุใดนางถึงเดินหนีอย่างกับรังเกียจข้าอย่างนั้นล่ะ?....”
หยุนเฟยกล่าวพลางถอนหายใจออกมา........
To be continue…………………..
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??