เรื่อง เทพมังกรเหนือโลก
เมื่อคู่ีู่่ตรงหน้าหยุนเฟยนั้นืคู่กายของัในอดีตชาติ!....ตัวันี้ปรากฏสีหน้าตะลึงกลายเป็นตัวโง่งมู่พักใหญ่ๆ......เมื่อหยุนเสี่ยวเห็นสีหน้าของหยุนเฟยแบบนั้นัเลยยิ้มเยาะออกมา.....
.....ฮ่าฮ่า....ลูกเฟยเห็นไหมล่ะว่าตระกูลของเรายิ่งใหญ่เพียงใดศาตราวุธในนี้ล้วนแต่เป็นศาตราวุธระดับทองขึ้นไปทั้งนั้น!!...
“ท่านพ่อคู่นั้น!?.....”
หยุนเฟยเมื่อเห็นสีหน้ายิ้มเยาะของหยุนเสี่ยวเลยพลันคืนสติขึ้นมาก่อนจะกล่าวถามี่มาของคู่นั้น.....
“คู่?......คงจะเป็นก้าวเหนือสวรรค์สินะ?....นั่นไม่ใช่ศาตราวุธ!.....แต่เป็นอาวุธี่ทำมาจากเหล็กกล้าี่ไม่ีู้ใดรู้เดิมทีข้าก็เคยคิดจะยกัขึ้นมาดูแต่ข้ากลับใช้กำลังยกัมิได้!!แม้ขนาดข้าใช้พลังปาเข้าช่วยข้าก็ยังคงรู้สึกัหน่วงี่แขนอย่างั!...น้ำัของัชั่งมากมายยิ่งนัก”
เมื่อได้ยินว่าัคู่นั้นมิใช่ศาตราวุธหยุนเฟยก็พลันแน่ใจขึ้นมาแล้วว่านั่นืก้าวเหนือสวรรค์อย่างแน่นอน!.....
...ก้าวเหนือสวรรค์นั้นมิใช่ศาตราวุธแต่เป็นอาวุธี่ทรงพลังอย่างมากมายเพราะวัสดุี่ใช้ทำนั้นมาจากต่างภพ!.....ตัวข้าได้ัมาในี่ข้ายังเด็กในอดีตชาติ.....ในนั้นท่านปู่ของข้าได้ทำการตีัขึ้นมากับมือ!....และใ้ข้าเื่ใโอกาสี่ข้าก้าว้าระดับปฐีในอายุ 11 ขวบปี!!...
เมื่อนึกถึงตรงนี้หยุนเฟยก็พลันเดินเข้าหาคู่นั้นทันที....ราวกับว่าคู่นั้นกำลังเรียกร้องหาหยุนเฟยู่อย่างไรอย่างนั้น.....ในสมองของหยุนเฟยนี้พลันคิดเรื่องหลายเรื่องขึ้นมา....เหตุใดถึงีคู่นีู้่ได้กัน?แล้วตระกูลี่แซ่เหมือนกับข้านี้จะีอะไรเกี่ยวข้องกันรึเปล่า?แล้วยังีลูกแก้วปามังกรแท้จริงอีก!!....นี่คงมิใช่เรื่องบังเอิญเสียแล้ว!!...
ฮ่าห์!!.....
เมื่อหยุนเฟยยื่นมืออกมาจับคู่นั้นัก็พลันระเบิดเสียงออกมาพลางยกทั้งสองข้างขึ้นมา!.....ัู้่นั้นัข้าละ 6000 จิน(3000 ิโั)!!.....หยุนเสี่ยวี่เห็นทั้งสองข้างบนมือของหยุนเฟยี่ยกัขึ้นมาอย่างสบายๆก็พลันตะลึงไปด้วย!!....
..คู่นี้แม้จะวางู่บนพื้นก็ยังดูน่าเกรงขามยิ่ง!!........แต่เมื่อู่บนมือของหยุนเฟยลูกข้ากลับทำให้ความน่าเกรงขามทวีคูณขึ้นหลายเท่า!!...อีกทั้งยังเหมือนกับว่าคู่นี้เป็นดั่งเลือดเนื้อของหยุนเฟยลูกข้าอย่างไรอย่างนั้น!!....
“ลูกเฟยเจ้ายกัขึ้น!!?....”
หยุนเสี่ยวอดไม่ได้ี่จะกล่าวถามอย่างตะลึงงัน..
หยุนเฟยีสีหน้าตะลึงยิ่งกว่า!!.....เาะ่าคู่นี้ีสัญลักษณ์ี่เีไว้ว่า หยุนหลางซาน!!!!...นี่ืชื่อปู่ของั หยุนาหลาน ู้ี่ขึ้นไปู่ในระดับี่เหนือกว่า ระดับปาจักรดิบรรพกาล!!.....
.....ของจริงเสียยิ่งกว่าจริง!....ไม่ีอะไรจริงกว่านี้อีกแล้ว!.....นี่ืคู่กายของข้าอย่างแท้จริง!......เมื่อถึงนี้หยุนเฟยก็ต้องคิดัถึงความบังเอิญเช่นนี้!เพราะสายเลือดของมังกรช่วยทำให้คู่นี้สำแดงพลังี่แท้จริงออกมา!!....เนื่องจากวัสดุในการสร้างคู่นี้ขึ้นมานั้นมาจากเกร็ดของมังกรแท้จริง!!......ัจึงอดี่จะคิดในใจมิได้ว่าเหตุการทั้งหมดนี้แค่เรื่องบังเอิญจริงๆน่ะหรือ!!....!
หลังจากตะลึงู่นานหยุนเฟยจึงพลันเปลี่ยนสีหน้าเป็นเคร่งขรึมขึ้นมาทันตาก่อนจะตัดสินใจได้...
“ท่านพ่อ!!....ข้าตัดสินใจได้แล้วคู่นี้ข้าจักเลือกั!!...”
หยุนเฟยกล่าวออกมาอย่างองอาจในแววตาของัแฝงไปด้วยความอบอุ่นี่ีต่อคู่นี้อย่างลึกซึ้ง....
“เจ้าแน่ใจรึ?....ถึงแม้เจ้าจะยกัขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย...แต่ั......”
ก่อนี่หยุนเสี่ยวจะกล่าวจบัก็พลันเหลือไปเห็นเห็นสีหน้าี่เต็มไปดวยความรักและความใส่ใจี่ีต่อคู่นี้อย่างไม่อาจอธิบายได้จากสายตาของหยุนเฟยัจึงได้แต่ถอนหายใจออกมา......หากเจ้าอยากได้คู่นี้ข้าก็จักมิห้ามเจ้าลูกเฟย!!...
“ลูกเฟย!...ในเมื่อเจ้าเลือกได้แล้วงั้นก็กลับกันเสียเถิด!!....”
หยุนเสี่ยวกล่าวออกมาอย่างจำใจเพราะตัวัเองก็มิอยากู่ในนี้นานๆเหมือนกันเพราะตัวักลัวว่าจะเกิดความโลภในจิตใจของมัยขึ้นมา!!......
“ท่านพ่อข้าขอเดินดูๆได้หรือไม่?...”
หยุนเฟยกล่าวถามหยุนเสี่ยวออกอย่างจริงจังตัวันี้นึกเรื่องตลกขึ้นมาว่า.....ในสถานี่แห่งนี้อาจจะีสิ่งของในสมัยอดีตชาติของัอีกก็เป็นได้!!.....แต่สิ่งี่ัคิดก็ดันมิใช่ความจริง...หยุนเสี่ยวพยายามกลั้นความัใจและพาหยุนเฟยเดินชมๆแต่หยุนเฟยกลับมิพบสิ่งใดๆจากสมัยอดีตชาติของัอีกแม้แต่เศษเสี้ยวทำให้ัถอนหายใจยาวออกมา!!!...
“ีอะไรหรือลูกเฟย?”
เมื่อหยุนเสี่ยวเห็นหยุนเฟยี่ถอนหายใจออกมาัจึงอดถามมิได้..
“ไม่ีอะไรหรอกท่านพ่อ....ข้าแค่คิดว่าในคลังสมบัตฺลับของตระกูลเรานั้นีของล้ำค่ามากมายยิ่งนัก!...แต่กลับสามารถนำออกมาได้แค่ชิ้นเดียว..”
หยุนเฟยี่ีวิชาการโป้ปดระดับเซียนก็พลันทำสีหน้าเสียดายออกมาอย่างหาใดเปรียบมิได้...
เมื่อหยุนเสี่ยวเห็นดังนั้นัจึงอดไม่ได้ี่จะหัวเราะออกมา..
“ฮ่าฮ่าฮ่า!!....ลูกเฟยอย่าได้เสียใจไป!...จงจำไว้ว่าความโลภนั้นเป็นทางนำไปสู่ความหายนะ!!!...”
“ขอรับท่านพ่อ!...ข้าจะจำคำสอนของท่านไว้!!”
หยุนเฟยก็อดหัวเราะมิได้เหมือนกันเพราะในขณะี่ัู่ในห้องสมบัติลับนั้นัสังเกตเห็นสีหน้าอันเผยให้เห็นถึงความละโมบของหยุนเสี่ยวออกมาไม่มากก็น้อย!!..
“เช่นนั้นข้าขอตัว!!....”
หยุนเฟยกล่าวตัดจบบทสนทนาออกมาก่อน...
หลังจากนั้นัู้่จึงแยกย้ายกลังไปี่ตำัของตน......แต่แทนี่หยุนเฟยจะกลับไปี่ตำัของัักลับมิทำเช่นนั้น!!ัได้ทิ้งข้อความไว้ภายในตำัของัว่า...พ
ัจะเ็ัฝึกฝนู่ใน “ป่าบดบังดารา!!”.......
To be continue…………………………………
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??