เรื่อง เทพมังกรเหนือโลก
“ข้าคือเทพเจ้าที่มาจาก.....ต่างโลก!!!!!....”
“!!!?”
หยุนเฟยที่ได้ยินดังั้ก็พลันตะลึงลานขึ้นมาอีกครา!ตัวัเองคิดว่าหากเป็นผู้อื่นกล่าวออกมาเช่นนี้ัะคิดว่าเป็นเื่งตลกขบขันเป็น!....แต่ร่างกายหยาบตรงหน้าักลับทำให้จิตสำนึกของัเหมือนกับจะเกิดใหม่!....ต่างภพ?ไม่ๆนี่ัต่างโลก!!!.....ต่างโลกนี่นับว่าเป็นเื่งตลกอันใดกัน!?....
หยุนเฟยใบัี้ไม่หลงเหลือเศษเสี้ยวเค้าโครงแห่งผู้ปราชญ์เปรื่องเลยแม้แต่นิด!....กลับกันหยุนเฟยใตอนนี้กลับเหมือนทารกน้อยที่พึ่งจะได้ออกมาจากนอกห้องนอนเป็นคราแรกด้วยแรงแข้งขาทั้งสองข้างของัเอง่าไร่าั้!...
ร่างกายหยาบที่เห็นท่าทีที่ตกใจของหยุนเฟยก็พลันยิ้มแป้นขึ้นมา!....เจ้าหนุ่มตรงหน้าั้น่าสนใจมิใช่เล่นๆ!...ิิญญาของัถือว่าเิกว่าุ์ผู้ึ่จะีได้ใวัยเีแ่ 45 ปีเศษๆ!!.....เจ้าหนูนี่คงจักต้องผ่านโลกมาเยอะมากมายเพียงใดกัน!?.....
มิผิด!....หากนับตามความเป็นจริงแล้วหยุนเฟยใีาิกับาินี้ัแล้วก็าุของัก็ะราวๆ 45 เศษๆ!....ตัวันับเป็นผู้ใดกัน?....ผู้ที่อยู่เหนือพระเจ้าขึ้นไปอีกึ่ขั้น!นั่นก็คือเทพเจ้า!!.....ีหรอัจะมิรู้ว่าเจ้าหนูตรงหน้าจะีความลับอะไรบ้าง!...เีแ่มองปราดเดียวัก็รู้ได้่าถ่องแท้แล้ว!!......แล้วที่เรียกหยุนเฟยที่าุราวๆ 45 เศษๆั้ก็ถือว่ามิใช่เื่ผิดแกแต่่าใด!เาะตัวัั้ีาุเิกว่าจะนับได้ไปแล้ว!!!....
“ฮ่าฮ่า!เจ้าหนู!เจ้ามิต้องตกใจไป!!......”
ร่างกายหยาบที่เรียกตัวเองว่าเทพพระเจ้าเมื่อเห็นอาการแข็งทื่อทำตัวไม่ถูกของหยุนเฟยัจึงทำการฟื้นคืนสติของหยุนเฟยด้วยการกล่าวบทความง่ายๆออกไป...
หยุนเฟยเมื่อได้ยินเสียงของเทพเจ้าจากต่างโลกัจึงพลันฟื้นคืนสติกลับมาได้!....แต่ัก็ทำได้เีแ่ก้มหัวเพียงเท่าั้!มิสามารถที่จะเงยหน้ามองร่างกายหยาบตรงหน้าได้แม้แต่น้อย!!...
“เจ้าอยากจะสืบทอดสายเลือดของข้าใช่หรือไม่?....”
ร่างกายหยาบพลันถามคำถามเดิมกลับมาเพื่อให้หยุนเฟยกล่าวตอบพูดคุยกับับ้าง!...
“ขอรับ!!!....บิดาของข้าได้รับสืบทอดลูกแก้วปราณเทพมาแต่มิีโอกาสได้หลอมรวม!บัี้ข้าีโอกาสคงจักทิ้งไปเสียง่ายดายมิได้!!....”
หยุนเฟยเมื่อนึกถึงเื่งนี้ขึ้นมาภายใใจที่กำลังตื่นตระหนกก็พลันสงบนิ่งขึ้นมา!ก่อนัจะกลับมาคงอยู่ใลักษณะท่าทางอันงดงามและสูงส่งเช่นเดิม!......
ร่างกายหยาบร่างั้พลันจับสังเกตุเห็นแววตาที่แสนสลดหดหู่ของหยุนเฟยได้ก็พลันเข้าใจ่าถ่องแท้ว่าเกิดเหตุใดขึ้นถึงแม้ัจะมิได้อ่านใจของหยุนเฟยก็ตามแต่!...เหตุผลที่ัไม่ค่อยนิยมชมชอบอ่านทะลุจิตใจของผู้ที่มารับการสืบทอั้นีเพียงประการเดียวคือ!ัมิอยากจะรู้จักตัวตนที่แท้จริงของคนผู้ั้!....
หากัรู้ตัวตนที่แท้จริงของคนผู้ั้ัอาจจะต้องีอาการผิดหวังเป็นแน่หากคนตรงหน้าีจิตสำนึกที่ัมิต้องการให้ี!.....กว่าร้อยล้านีิที่เข้ามารับการทดสอบั้แบบหยุนเฟยั้ถือว่าีน้อยมาก!เาะส่วนมาก้จะเป็นเ่าั์อื่นๆาุ่าต่ำสุดก็ 100 ปีเห็นจะได้!แต่ักลับไม่รู้เลยว่าเจ้าหนูครงหน้าั้ทำได้่าไรกันถึงได้ครอบครองสมบัติชิ้นนี้มาได้!....
“ดี!......ถ้างั้นข้าจะส่งเจ้าไปที่บดทดสอบี่!.....ข้าขอบอกเอาไว้ว่าบททดสอบของข้าั้ีอยู่เีแ่สามบททดสอบเพียงเท่าั้เอง!....แต่เจ้ารู้หรือไม่!?คน่ใญ่กว่า 9 ใ 10 ล้านีิ้แต่้เใบที่กันั้ิ้!....
และอีกกว่าล้านีิ้แต่อยู่ใระดับที่เจ้าใตอนนี้เทียบมิได้แม้แต่ลมหายใจ!ก็ยังคงผ่านบททดสอบที่สามมิได้ซักคน!!”
ร่างกายหยาบพลันเว้นระยะการพูดให้หยุนเฟยตะลึงเล็กน้อย!แต่เจ้าหนุ่มตรงหน้าักลับมิีการแสดงสีหน้าค่าตาอันใดออกมาัจึงรู้สึกชอบใจเจ้าหนุ่มตรงหน้าเข้าไปอีกขั้น!....ก่อนัจะกล่าวออกมาว่า...
“เมื่อพลาดแล้วเจ้าจะเข้ามามิได้อีกครา!.....เจ้าจักต้องการรับการทดสอบหรือไม่?...”!
หยุนเฟยมิแสดงอาการสั่นคลอนต่อคำเตือนของร่างกายหยาบของเทพเจ้าตรงหน้าแม้แต่นิด!เมื่อันึกถึงเื่งราวที่ัผ่านมาได้แล้วอุปสรรคตรงหน้าัครั้งนี้กลับทำให้ัรู้สึกตื่นเต้นเชิงเปี่ยมสุขขึ้นมาราวกับว่าักำลังวิ่งเล่นกับเด็กสาวเพื่อนสมัยเด็กของั่าไร่าั้!....
“ข้าขอรับการทดสอบสืบสายเลือดของท่าน!....”
หยุนเฟยพลันกล่าวออกมา่าจริงจังและตั้งใจจริงมิีความปราถนาแอบแฝงแม้แต่นิด!ัเพียงต้องการแข็งแกร่งขึ้นเพียงเท่าั้!!...
“ดี!ดีมาก!นี่ป็นครั้งี่ที่คนของโลกนี้มารับบททดสอบ!คนแรกทำให้ข้าประทับใจมิน้อยแต่กลับพลาดท่าใบททดสอบที่สามไปเสียได้!.......หวังว่าเจ้าจะมิทำให้ข้าผิดหวัง!....”
ฟิ้ว!
กล่าวจบก็มุมมองตรงหน้าของหยุนเฟยก็พลันเปลี่ยนแปลงไปเป็นดินแที่มืดมิดแสนว่างเปล่าทีึ่่ารวดเร็ว!....ก่อนัจะพลันสังเกตได้ว่าดินแที่ัอยู่ั้คลับคล้ายคลับคราว่าเป็นห้องๆึ่!...
ด้านบนขึ้นไปกว่าห้าสิบเมตรีผนังเพดานกั้นไว้อยู่!ส่วนรอบตัวของัั้ีกำแพงอยู่รอบๆเป็นรูปหกเหลี่ยมห่างจากจุดที่ัยืนอยู่ด้านละสามร้อยเมตร!!....
ใจุดศูนย์กลางของกำแพงแต่ละด้ารั้ีประตูขนาดใหญ่ตั้งอยู่รูปร่างของทั้งหกประตูั้้แต่ต่างกันทั้งขนาดและลวดลาย!.....
บานแรกีขนาดเท่าตัวัพอดี!...รอบๆบานประตูเคลือบไปด้วยแสงสีทองที่เหมือนจะเปร่งออกมาแต่กลับมองไม่ค่อยเห็นลวดลายของบานประตูบานั้เหมือนกับตัวอักษรบางชนิดที่ัไม่รู้จักแต่กลับมองออกได้ว่าตัวอักษรที่เรียงกันอยู่ชนิดพลันีแค่ตัวอักษรเดียวเท่าั้!ัจึงตระหนักได้ว่าลวดลายตัวอักษรบนบานประตูบานนี้ั้ีการใช้ภาษาที่ไม่ซ้ำกันกว่าหลายพันภาษาสลักไว้อยู่!.....
บานถัดมาเป็นประตูที่ีขนาดเล็กราวๆกับครึ่งตัวของหยุนเฟยได้!.....รอบๆบานประตูีสีแดงฉานเคลือบไว้อยู่!แต่ก็เป็นเช่นกับบานแรกที่เหมือนจะสว่างแต่ก็ไม่สว่าง!....บนบานประตูีการสลักลวดลายไว้!เมื่อมองชัดๆแล้วัเป็นเหมือนกับวงกลมสามวงต่างขนาดกัน!...บนช่างว่างระหว่างจุดต่างของขนาดของวงกลมทั้งสามีทั้งรูปร่างอักษรและการขีดเขียนไว้กว่าหลายชนิด!ราวๆัพลันสัมผัสได้ว่าที่ัเห็นอยู่ั้เป็นยันต์ชนิดึ่ที่เรียกว่าวงแหวนเวทย์มนต์!!...
บานที่สามั้ใหญ่โตมโหฬารมากนัก!หากมองดูแล้วเกือบจะสูงเท่าเพดานได้!.....รอบๆประตูมิได้ีสิ่งใดเคลือบไว้!....ลวดลายบนประตูเองก็สลักไว้เีแ่ยันต์ผนึกไว้ึ่แถวเพียงเท่าั้!...แต่ที่น่าตะลึงก็ะเป็นลักษณะยันต์ที่ปิดผนึกเอาไว้!เาะัเป็นรูปร่างที่ซับซ้อนเป็น่ามาก!แม้ัจะพยายามแกะเอาความลับของยันต์นี้เพียงใดัก็ได้เีแ่ตวามผิดหวังกลับมาเพียงเท่าั้!....ที่ัตะลึงมากที่สุดก็คือ!ยันต์ตรงหน้าของัที่ั้แต่อ่านความลับไม่ออกั้เป็นเีแ่รูปสี่เหลี่ยมสามวงซ้อนกันเพียงเท่าั้!!...
บานที่สี่!....บานนี้ช่างแปลกตายิ่งนัก!เาะประตูบานนี้ั้แทนที่จะเริ่มจากข้างล่างแต่กลับขึ้นไปอยู่ข้างบนบริเวณกลางของกำแพง!.....ลักษณ์ของประตูบนแน่เป็นแบบแบนเรียบ!แนวนอน!ต่างจากสามอันแรกที่เป็นแนวตั้ง!....ของบานประตูบานั้ีเปลวควันอันน่าพิศวงปลิวสไวอยู่รำไรๆ!....ส่วนตัวบานประตูีลวดลายคล้ายภาพวาดของสัตว์ปีกเขียนไว้อยู่!...บนดวงตาของภาพวาั้นเมื่อมองดูดีๆแล้วัคือลูกแก้วปราณมังกรลูกึ่่าไม่ต้องสงสัย!!....
บานที่ห้าั้น่าพิศวงมากมายกว่าทั้งสี่บานมากนัก!เาะัไม่ีอะไรเลย!....ีประตูแต่กลับีลวดลาย!ไม่ีขอบประตูแต่กลับีไอสังหารเล็ดลอดออกมา่าเจือจาง!....ไม่ีรูปร่างเป็นเหมือนกำแพงตันแต่กลับสัมผัสได้ว่าที่ตรงั้ีสิ่งที่เรียกว่าประตูอยู่!!....
บานที่หกเป็นสิ่งที่เรียกว่าสวยงามก็คงมิปาน!....ขนาดของบานประตูบานนี้ใหญ่พอๆกันกับบานแรก!...รอบๆประตูบานนี้ีทองคำเคลือบไว้อยู่่าเห็นได้ชัด!แสงสว่างที่เหมือนจะไม่เปล่งออกมาจากสองบานแรกแต่กลับเปล่งออกมาจากบานที่หก่าน่าฉงนสนเท่ห์!....ลวดลายสลักไว้ด้วยตัวอักษรงามพิจิตรตราตรึงใจ!....เขียนไว้ด้วยภาษาใโลกของหยุนเฟยว่า.....“สวรรค์เฟ้นหา....นรกก็เฟ้นหา....ผู้สืบทอด....ตกตายง่ายดาย....สวรรค์นรก.....้ไม่ต่างกัน.....”
หยุนเฟยงุนงงกับคำที่สลักไว้บนประตูบานนี้ไม่น้อย!....แต่ักลับต้องตะลึงลานเมื่อปะตูบานั้ีชื่อของคนผู้ึ่สลักไว้อยู่!.....บนรายชื่อั้สลักไว้ด้วยลวดลายเรียบง่ายแต่กลับมิง่ายดายว่า!...
.
.
.
“......เฟย!!......”
To be continue……
************
สปอยนะสปอยภาคเเรกั้จะจบหลังจากที่หยุนเฟยออกมาจากบททดสอบสืบทอดเด้อ!!!
ที่มาบอกเเบบนี้ก็เพื่อมาบอกไว้ก่อนเพื่อให้ทุกคนเตรียมตัวลืมเลือนเื่งนี้!![หยอกๆนะ]พ
หลังจากจบภาคเเรกเเล้วจะห่างหายไปช่วงึ่หวังว่าทุกคนจะไม่ลืมไอ้หนุ่มหน้ามนต์่าหยุนเฟยของเรานะครับ!!....
ขอบพระคุญรีดเดอร์ทุกท่าน่าสูง!!!
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??