เรื่อง (อ่านฟรีทุกวัน) ทะลุมิติไปเป็นพระชายาโหดแห่งวังหลวง[จบบริบูรณ์]
ตอนที่2 ทะลุมิติสู่โลกีใบ.
จักรวรรดิตงหลี่ ณ สวนหลังเรือนแห่งจวนเสนาบดี
ะแสความเจ็บปวดรวดร้าวไปทั่ว่าเสืนถูกรถชนจนะูกแตกละเอียด โฉบแล่นผ่านห้วงสมองขึ้นมา เซียถงพยายามลืมตาขึ้นมาเพื่อถ้ำสำรวจสถานการณ์ยามี้ แต่ก็ต้องพบว่า ต่อให้จะพยายามลืมตาขนาดไหน เปลือกตากลับหนักอึ้งคล้ายถูกเหล็กกล้าทับอยู่ ไม่ว่าจะทำยังไงก็ไม่สามารถลืมตาขึ้นได้เลยสักนิด
สามวันต่อมา ในที่สุดเซียถงก็สามารถลืมตาขึ้นได้ แสงแดดเจิดจ้าจรัสสาดใส่ ลอดผ่านช่อง้าต่างทำให้นางตื่นตะลึงไปั่ขณะ จากั้ค่อยกวาดสายตาไปมองโดยรอบ บริเวณทางเิเข้าเป็นทรงโบราณ ั้โต๊ะไม้ เ้าี้ และเตียงก็เช่นกัน...
ทันทีทันใด นางก็สัมผัมได้ถึงะแสความเจ็บปวดที่ไหลทะลักเข้าสู่จิตใจ ยิ่ง่าเขื่อนกักเก็บน้ำแตก ความทรงจำอันไม่คุ้นเคยกรอกเทเข้าสู้สมองนางไม่มีหยุดหย่อน
ที่แท้หลังจากที่นางตายลง วิญญาณดวงี้มิได้แตกสลายหายไปไหน แต่กลับทะลุมิติสู้ห้วงเวลาึ่ ณ ดินแที่ไม่เคยรู้จักที่มีื่่า ทวีปเทียนหลาง โดยบังเอิญ และยังได้ข้ามภพมาอยู่ในรางญิสาวที่มีชื่อสกุลเดียวกับนางีด้วย! เซียถง ุหนูใหญ่แห่งจวนเสนาบดีในจักรวรรดิตงหลี่`
``
นี่คือโลกที่ผู้แข็งแกร่งกลายมาเป็นที่เคารพนับถือคนหมู่า!
ึ่ในโลกแห่งี้มีขุมพลังวิเศษที่เรีย่า ลมปราณ ่ ‘เซียถง’ อายุิห้าปี เป็นอัจฉริยะสาวแห่งเส้นทางการบำเพ็ญตบะในจักรวรรดิตงหลี่แห่งี้ ทว่ากลับถูกผู้คนหัวเราะและูแคลนั้แต่ยังเด็ก เพียงเพราะนางมีใบ้าอัปลักษณ์ ปล่อยให้ผู้อื่นด่าทอกดขี่อยู่เหนือหัว ไม่กล้าตอบโต้หรือทำอะไรใดๆ เก็บงำและอดทนอย่างเงียบงัน
และครั้งี้เพื่อช่วยีิ์รัชทายาทไป๋หลี่เย่ เซียถงถึงกับเสี่ยงีิพุ่งออกไปเป็นโล่มนุษย์ป้องกันคมดาบมรณะที่โจมตีเข้าใส่ ่ผลให้จุดตันเถียนตนถูกทำลายและบาดเจ็บสาหัสจนตายลงในที่สุด
จวบจนตอนี้ ์รัชทายาทไป๋หลี่เย่ก็ไม่เคยมาเยี่ยมเยือนนางเลยแม้แต่ครั้งเดียว
ในเวลาั้เอง ประูเรือนก็มีญิสาวในชุดสีเขียวมรกตเิตรงเข้ามา พอเห็นเซียถงที่ฟื้นสติขึ้นก็พลันตื่นเต้นดีใจถึงขีดสุด และรีบวิ่งเข้ามาั้น้ำตากล่าวว่า
“ุหนู! ในที่สุดท่านก็ฟื้นแล้ว! ฮืๆ ...ข้ากลัวแทบตาย...กลัวว่าุหนูจะไม่ตื่นขึ้นมาีเลย...”
ญิสาวนางี้เป็นสาวรับใช้คนสนิทเซียถง ื่่า อิ๋งเอ๋อร์
เซียถงเพียงเค้นเีง ‘ื’ ออกไปคำึ่ ปาฏจากคลื่นอารมณ์ใดปาฏ
อิ๋งเอ๋อร์ตะลึงงันไปั่ขณะึ่ แต่ก็คิดกับตัวเองไปว่า อาการบาดเจ็บุหนูคงหนักเอาการพูดอะไรไม่ค่อยได้ามายนัก
“ุหนู นี่เป็นยาสมุนไพรที่ข้าเพิ่มต้มเสร็จ รีบดื่มตอนที่ยังร้อนเ้าค่ะ”
อิ๋งเอ๋อร์ยากชามเหลวึ่เป็นยาสมุนไพรขึ้นมาตรง้าเซียถง เตรียมป้อนให้นางรับประทาน
เซียถงเอียงคอหลบเล็กน้อย และพยายามจะลุกขึ้นนั่งบนเตียงจัดท่าทางให้ดี่าี้ แต่เป็นเพราะนางออกแรงาเกินไป จึง่ผลให้บาดแผลฉกรรจ์บริเวณท้องน้อยปริแตกจนธารเลือดสดสีแดงฉานไหลออกมาีครา ทำเอาอิ๋งเอ๋อร์เบิกตาโตแทบปลิ้น ร้องอุทานเีงัด้วยความตกใจยิ่ง
“ุหนู! รีบนอนลงเถิดเ้าค่ะ! ท่านหมอกล่าวไว้ว่า ตอนีุ้หนูบาดเจ็บสาหัส ยังนั่งไม่ได้!”
เซียถงไม่เอ่ยตอบอันใด พยายามลุกขึ้นอยู่ในท่านั่งโดยไม่สนใจแผลสดที่ปริแตก ั้ยังยื่นืออกไปคว้าชามยาสมุนไพรต้มมาจากือิ๋งเอ๋อร์ จากั้ก็เป่าไปสักทีสองทีก่อนจะยกขึ้นะดกจนหมดไม่เหลือแม้นสักหยดเดียว
ีินางี่่าาเป็นอิสระไม่มีพันธะต่อผู้ใด และนางไม่ชอบให้คนอื่นมาูแลเช่นี้ กล่าวไ้่า ไม่ชอบให้ใครก็ตามเข้าใกล้นางเลยา่า
อิ๋งเอ๋อร์มองชามเปล่าที่ถูกยื่นยัดกลับเข้ามาในือย่างโ่งม่าเปล่า ใจึ่ก็ตกตะลึงไปมิใช่น้อย ุหนูนางเป็นอะไรไป? ไฉนถึงให้ความรู้สึกที่ผิดประหลาดปานี้? ราวกับว่า...ุหนูนางเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย!
เซียถงสังเกตเห็นสายตาที่ตื่นตะลึงีฝ่าย ก็เลยเอ่ยขึ้นอย่างแช่มช้าว่า
“ข้าไม่เป็นอะไรแล้ว เ้าไปพักผ่อนเถอะ”
ทั่วั้ใบ้าอิ๋งเอ๋อร์ค่อนข้างซีดขาวเกิดจากเม็ดเลือดไม่ไปหล่อเลี้ยงเท่าที่ควร บริเวณขอบตาคล้ำหมอง ดวงตาปาฏสีแดงระเรื่อ ลักษณ์เช่นี้เป็นที่ชัดเจนว่า ญิสาวนางี้ไม่ได้พักผ่อนมาเป็นเวลาสัะยะใหญ่แล้ว ัั้ก็ควรไปพักเอาแรงซะ
!
แต่อิ๋งเอ๋อร์กลับส่าย้าและตอบกลับไปว่า
“ุหนู ท่านเพิ่งฟื้นสติได้ไม่นาน ควรต้องมีคนคอยูแลอยู่ตลอดเ้าค่ะ”
“ข้าบอกให้เ้าไปพักผ่อนก็คือไปพักผ่อน หากเ้าล้มพับหมดสติขึ้นมาีคน แล้วใครจะูแลข้า? หากมีเรื่องอันใดข้าค่อยเอ่ยเรียกเ้า”
เซียถงไม่ชอบพูดอะไรซ้ำซากวกวนเท่าไหร่นัก
ดวงตาคู่ั้อิ๋งเอ๋อปาฏน้ำตาเอ่อล้นออกมา นางพยัก้าและหันหลังจากออกไปพร้อมความโศกเศร้า
เซียถงเฝ้ามองเงา่าอิ๋งเอ๋อร์จากออกไป พลางถอนหายใจเีงแผ่วเบาคำึ่ออกมา ั้แต่ตนได้รับบาดเจ็บจวบจนตอนี้ ทั่วั้จวนก็มีแค่อิ๋งเอ๋อร์คนเดียวที่คอยมาูแล หลายวันี่่าาสาวรับใช้นางี้ไม่เคยได้นอนเลยสักงีบ เอาแต่เฝ้าูอาการอยู่ข้างเตียงั้วี่วัน ูแลเอาใจใส่อยู่ตลอด
มีเพียงอิ๋
เอ๋อร์คนเดียวเท่าั้ที่จริงใจต่อนาง
่บิดานางอย่างเซี่ยอี้เฉินทีแรกก็ูเหืนจะเป็นห่วงนาง ทว่าในความเป็นจริงกลับเย็นชาอย่างยิ่ง หากมิใช่เพราะพรสวรรค์ในการบำเพ็ญตบะนาง ีฝ่ายเองคงไม่สนใจบุตรสาวคนี้ามายนัก หลังจากจุดตันเถียนเซียถงถูกทำลาย สันดานที่แท้จริงบิดาคนี้ก็ค่อยๆ เออกมา
อย่างไรก็ตามแต่ สำหรับเซียถงแล้ว นางไม่ได้เหลียวแลหรือให้ความสนใจเลยด้วยซ้ำ ช่วงีิก่อน้า ในฐานะสายลับนักฆ่า นางคุ้นชินกับความเหงามานานาแล้ว
จากจะสนิทสนมกับมู่เฟยแล้ว นางก็ไม่มีสหายข้างกายเลย แม้แต่คนที่ไว้ใจได้เพียงึ่เดียวก็ยังหักหลังทรยศกันได้ลงคอ
หลังจากรักษาอาการบาดเจ็บเป็นเวลาึ่เดือนเต็ม สภาพ่ากายเซียถงก็หายดีเป็นปกติ
เซียถงในขณะี้นั่งอยู่บน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ัจ้องใบ้าตนเองผ่านะจกสีทองแดง โครง้าและทรงตาทรงจมูกเหืนกับนางในชาติก่อน้าไม่มีผิด ทว่าสิ่งเดียวที่แตกต่างออกไปก็คือ ใบ้าที่สวยงามไร้ที่ติประดุจหยก
เพราะใบ้าี้กลับเต็มไปด้วยจุดด่างดำทั่วั้แก้วั้สองข้าง มันครอบคลุมไปเกือบทั่วั้้า
ว่ากันว่านี่คือปาน
ฟังว่าตอนที่มารดานางคลอดนางออกมา ะบวนการผ่านไปอย่างยากลำบาก เกือบขาดอากาศหายใจเีีิ
เซียถงขมวดคิ้วแน่น น่าเีดายที่ใบ้าี้...
เรือนพักปาฏแสงตะวันเจิดจ้า เซียถงสวมชุดแพรพรรณสีขาวรัดรูปเิเล่นอยู่ที่ลาน้าเรือน ในช่วงเดือนี่่าา นางใช้เวลาเพื่อทำความเข้าใจกับความทรงจำเก่า่าี้ แะ่ๆ ปรับตัวให้เข้ากับที่แห่งี้
ในความทรงจำที่ได้รับ นี่เป็นทวีปที่แสนวิเศษอย่างยิ่ง ั้ยังเจริญรุ่งเรือนอย่างา
คล้อยหลังนอนนิ่งอยู่บนเตียงเป็นเวลาึ่เดือนเต็ม ตอนี้ก็คงถึงเวลาที่จะออกไปเิเล่นข้างบ้างแล้ว เพราะความทรงจำเหล่าั้ทำให้นางรู้สึกอยากรู้อยากเห็นเีเหลือเกินว่า โลกใบี้มันจะเป็นอย่างไร?
เมื่ออิ๋งเอ๋อร์ได้ยินว่า เซียถงต้องการจะออกไปเิเล่น นางเองก็ดีใจอย่างา นึกเีไปเองว่า ุหนูน่าจะกำลังเีใจไม่น้อยเนื่องจากจุดตันเถียนถูกทำลาย แตู่ท่าจะคิดผิดไป ุหนูนางมองโลกในแง่ดี่าที่คิด
คู่นายบ่าวเิทางออกจากจวนเสนาบดี ั้สองเิเตร่ไปตามท้องถนนาในเืง
เืงเฟิ่งหลี่เป็นเืงหลวงแห่งจักรวรรดิตงหลี่ ึ่สถาปัตยกรรมทั่วั้จักรวรรดิแห่งี้แตกต่างจากที่เซียถงจินตนาการเอาไว้ มันหาใช่สถาปัตยกรรมแบบจีนโบราณ แต่เป็นแนวขุนนางชนชั้นสูงแบบกรุงโรมโบราณผสมกับยุคกลางทาฝั่งยุโรป
บนพื้นถนนถูกปูด้วยหินสีเขียวอ่อนสะอาดสะอ้าน าในร้านค้าสองข้างทางมีสินค้าแปลกตาวางขายอยู่ามาย ึ่ั้หมดี้เซียถงไม่เคยพบเห็นา่อนเลยในีิ
ท้องถนนสายี้อัดแน่นไปด้วยผู้คนที่สัญจรจนไปมาอย่างคับคั่ง
แต่พอทุกคนที่เิผ่านไปมาเห็นเซียถง ต่างก็พากันักลุ่มะซิบะซาบ นินทากันลับหลัง บ้างก็ชี้นิ้วใส่มาทางนาง สี้าูถูกูแคลน บางคนก็ูเห็เห็นใจ หรือไม่ก็หัวเราะเยาะใส่...
“ุหนูเ้าค่ะ...พวกเรากลับเข้าจวนก่อนดีหรือไม่?”
อิ๋งเอ๋อร์ที่กลัวว่า เซียถงจะทนรับแรงกดดันไม่ไหว ก็เลยเอ่ยปากเสนอขึ้นมา
จุดตันเถียนุหนูถูกทำลาย ข่าวการสูญเีพรสวรรค์และพลังบำเพ็ญตบะั้หมดได้ะจายไปทั่วจักรวรรดิตงหลี่แห่งี้แล้ว
เซียถงกวาดสายตาสวนผู้คนรอบข้างที่ัจ้องมาทางนาง ราวกับมิได้เกรงกลัวหรือใส่ใจเีด้วยซ้ำ ั้ยังก้าวย่างเิเตร่ต่อไปเสืนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“เิต่อีหน่อยแล้วกัน”พ
แต่ทันใดั้เอง ก็มีสุ้มเีงประชดประชันักึกก้องขึ้นมา
“โอ้? นั่นมันอัจฉริยะอันดับึ่แห่งอาณาจักรตงหลี่มิใช่รึ? หุหุ...”
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??