เรื่อง (อ่านฟรีทุกวัน) ทะลุมิติไปเป็นพระชายาโหดแห่งวังหลวง[จบบริบูรณ์]
17 (1/2).
ที่19 อัครมหาเสนาบดี (1)
่าของคนๆ นั้นรวดเ็ยิ่งยวด และเป้าหมายก็คือถุงเครื่องหอมที่ห้อยอยู่ที่นิ้วของนาง เซี่ยถงเองก็มีปฏิกิริยาตอบสนองว่องไวเช่นกัน เหวี่ยงถุงเครื่องหอมหมุนติ๊วสองตลบ พับเก็บเ้าในกำืดังหมับ แม้คราวี้นางจะสามารถเลี่ยงหลบการโจมตีไปได้ แต่บริเวณท่อนแขนยังได้รับรอยขีดขวนถางๆ เป็นแบาง
นางเงยหน้าขึ้นไปยังืกระบี่คนนั้น ปาฏว่าเป็นชายหนุ่มในชุดคลุมหรูหรา
“นี่เ้าเป็นใคร?”
เซี่ยถงเหล่ีฝ่ายไปทีึ่ แววามากเขี้ยวเฉียวแหลมประดุจวิหคเพลิงอมตะเหลือบ สบเ้ากับสายาของีฝ่ายที่แสนเย็นชานัก จิตสังหารขุมึ่พุ่งปะทะเ้าสู่หัวใของนางโดยตรง`
``
“ถงเอ๋อร์ อย่าหยาบคายให้มากนัก ท่านผู้ี้คืออัครมหาเสนาบดีแห่งวังหลวง เย่หลีเทียน”
เซี่ยี้เิเดินไปหาเซียถงพร้อมกล่าวแนะนำีฝ่ายให้รู้จัก
“บุตราของเสนาบดีเซี่ยนับว่าเป็นสตรีมีความสามารถ สามารถหลเลี่ยงเพลงกระบี่ข้าได้คราึ่ นับว่าไม่ธรรมดา”
เย่หลีเทียน่ยิ้มให้เซียถงอย่างเยือกเย็น
เซียถงมิได้เอ่ยกล่าวอันใดตอบ ทว่าิาต่อมา คู่เท้าของนางพลันกระตุกวูบ กระโขึ้นจากจุดที่ยืนอยู่ ร่ายกระบวนโจมตีพุ่งเ้าใส่เย่หลีเทียนด้วยความเ็ประดุจสายฟ้าฟาด!
ทางด้านเย่หลีเทียนไม่คิดไม่ฝันเลยว่า เซียถงจะกล้าทำอะไรเฉกเช่นี้กับัเขา คล้อยัสัมผัสได้ึการเคลื่อนไหวของนาง เขาเองก็รีบตีฝีเท้าร่นถอยเพื่อหลบเลี่ยงด้วยความตื่นตกใ ทว่ากลับช้าไปครึ่งจังหวะ เพียงเซียถงสะบัดข้อืเล็กน้อยดั่งเล่นกล จากืไม้ที่ว่างเปล่าก็พลันปาฏมีดสั้นโ่ออกมา พร้อมฟัใส่แขนขวาของีฝ่ายไปทีึ่ ธารเลือดซิบไหลกระฉอกออกมา
“นี่สำหรับเ้า”
เท้าทั้งสองข้างกลับมายืนตั้งมั่นบนพื้นีครา เซียถงจ่อมีดสั้นใส่เบื้องหน้าเย่หลีเทียนด้วยสีหน้าท่าทีุแสนจะจองหอง
หากทำผิดต่อใคร ย่อมต้องชดใช้
เย่หลีเทียนก้มดูบาดแบริเวณแขนของตนเอง ดวงาไร้ประกายมืดหม่น หญิงานางี้กลับเป็นคนแรกที่กล้าประจันหน้ากับเขาผู้ซึ่งเป็นึอัครมหาเสนาบดี
ทันทีทันใด ยอดฝีืผู้ซึ่งทำหน้าที่อารักษ์ขาติดามเย่หลีเทียนมา เร่งชักดาบชี้เ้าใส่หน้าของเซียถงด้วยสายาดุ้า ปราศจากความเป็นมิตร
“ข้าคนี้ช่างเลวทรามต่ำช้านัก ที่ไม่ยอมสั่งสอนบุตราคนี้ให้ดี! ท่านอัครมหาเสบาดีเย่ ได้โปรดยกโทษให้ข้าด้วย!”
เซี่ยี้เิรีบคุกเข่าโขกศีรษะลงกับพื้นทันที สีหน้าในขณะี้ซีดเซียวึขีดุ การลอบสังหารอัครมหาเสนาบดี นับว่าเป็นอาชญากรรม้าแ โทษที่ได้รับมันหนักหนาเพียงพอแ้ สำหรับคำสั่งประหารตัดศีรษะประจานทั้งตระกูล
“เสนาบดีเซี่ยไม่จำต้องตื่นตระหนกไป เ้ากับข้ายังคงเป็นสหายกันดี ไยต้องสนใบาดแเล็กน้อยเช่นี้ด้วย”
เย่หลีเทียนเร่งระงับความไม่พอใเก็บลงสู่เบื้องึ โบกืปัดไปทางเซี่ยี้เิพร้อมด้วยสีหน้ายิ้มแย้มราวกับไม่มีอะไรเิขึ้น ก่อนจะหันไป่สัญญาณให้ยอดฝีืที่ติดามคนนั้นเก็บดาบและถอยไป ทั้งยังกล่าวกับเซียถงีว่า
“คุณหนูเซีย ข้ามิได้มีเจตนารน้ายอันใดต่อเ้า เพียงข้าสนใเกี่ยวกับถุงเครื่องหอมในืของเ้าเล็กน้อยเท่านั้น เ่า คุณหนูเซี่ยพอใเต็มใมอบสิ่งนั้นให้ข้ายืมดูได้หรือไม่?”
เซียถงหาใช่คนโง่ไม่ และเป็นเรื่องธรรมดาอย่างยิ่งที่ย่อมต้องผ่านอ่านจุดประสงค์ของเย่หลีเทียนคนี้ออก ที่ขอยืมดูึเครื่องหอม เพียงเพื่อป้องกันมิให้ตนเองติดรากแห โดนเรียกไปเ้าเฝ้าพร้อมเซี่ยี้เิเท่านั้น
!
เหลือบหางาพินิจอยู่สักครู่ เซียถงคลี่ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะโยนถุงเครื่องหอมไปให้เย่หลีเทียน
“หากชอบ เช่นนั้นก็เอาไปเถิด”
การตัดสินใในครั้งี้ของเซียถงค่อนข้างเหนือความคาดหมายของุคน ก่อนหน้าี้ นางยังตั้งมั่นแน่วแน่อยู่เลยว่า จะนำเ้าของสิ่งี้ไปที่วังหลวงเพื่อทูลแก่ฝ่าบาท แ่ไในี้ นางกลับโยนถุงเครื่องหอมที่เป็นหลักฐานสำคัญไปให้เย่หลีเทียนโดยง่ายปานี้กัน? นี่หาใช่สิ่งทีุ่คนมิอาจทำความเ้าใได้เลย
คล้อยัโยนออกไปเสร็จ เซียถงทอดสายาออกไป้าแถว ด้านัฝูงชนทั้งหมด ปาฏประูบานึ่ที่อยู่ด้านัโถงใหญ่กำลังเปิดแง้มไว้เล็กน้อย เบื้องัประูบานนั้น นางพบเห็นสายาคู่ึ่ที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำาที่รินไหลและกำลังจับจ้องตนราวกับพยายามอ้อนวอนอยู่
สายาคู่นั้นเปี่ยมไปด้วยหลายหลากอารมณ์ที่ผสมเจือปน และสิ่งที่ดูจะชัดเจนทีุ่คือ มันเสืนกับว่ากำลังขอร้องให้เซียถงอย่าไปที่วังหลวงเด็ดขาด แน่นี่คือ...สายาของท่านแม่ของนางเอง
เหตุที่เซียถงตัดสินใโยนถุงเครื่องหอมทิ้งไปแต่โดนดี เหนือจากสายาอ้อนวอนของท่านแม่แ้ ีึ่เหตุสำคัญก็คือ เย่หลีเทียน
ดูจากสถานการณ์ในขณะี้ จะเห็นได้ชัดว่า เย่หลีเทียนเป็นพวกเีกับเซียี้เิ และเพื่อป้องกันมิให้ันางเดินทางไปฟ้องเรื่องี้แก่ฝ่าบาท มันตัดสินใที่จะโจมตีใส่นางต่อหน้าุคนโดยไม่มีลังเลใดๆ พินิจวิเคราะห์จากการกระทำี้ เซียถงมั่นใร้อยทั้งร้อยเลยว่า หากตนเดินทางไปฟ้องฝ่าบาทได้สำเร็จ ในที่ถูกเรียกัไปัจากี้ มันจะต้องโทษุอย่างให้เป็นความผิดของเซี่ยี้เิต่อหน้าฝ่าบาทแน่ ทั้งอาจรวมไปึเรื่องที่เซียถงหลบทำ้าัมันีด้วย การเป็นศัตรูกับทั้งจักรวรรดิในี้ หาใช่ความคิดที่ฉลาดเท่าไหร่ ุ้าเซียถงจึงต้องยอมทำามคำกล่าวของีฝ่ายไปเท่านั้น
อุตส่าห์มีชีวิตที่สองทั้งที ใครจะไปโง่ถูกฆ่าายง่ายๆ ล่ะ?
เซียถงไปทางแม่ของนางที่ซ่อนัแอบอยู่ัประูบานนั้น ืทั้งสองข้างกระชับกำแน่นด้วยความโกรธเกรี้ยว สักวันึ่ นางจะพาท่านแม่ออกจากจวนบัดซบแห่งี้ให้จงได้
เย่หลีเทียนหยิบถุงเครื่องหอมขึ้นมา ทว่าสายาของเขายังคงจับจ้องไปที่เซียถงชนิดาไม่กะิ เบื้องึภายในใเขาสังหรณ์ว่า ใามคตต่อไป หญิงานางี้จะต้องกลายมาเป็นศัตรูผู้น่าเกรงขามอย่างยิ่งของเขา
ต้องตัดไฟตั้งแต่ต้นลม!
ทันทีที่คิดได้เช่นนั้น เขาก็เคลื่อนไหวต่อทันที! เพียงโบกสะบัดนิ้วชี้ออกไปเบาๆ พลันปาฏเข็มเหล็กเล่มน้อยพวยพุ่งเ้าใส่เซียถง ุอากัปกิริยาของเขาเงียบสงัดราวกับเคลื่อนไหวในเงามืด กระทั่งยอดฝีืที่ติดามอยู่ข้างกายเขายังไม่ทันมีปฏิกิริยาเลยด้วยซ้ำ และปลายเข็มเล่มี้อาบชโลมยาพิษ้าแ ยามที่พิษเ้าสัมผัสเลือดที่ไหลเวียนในกายจนสิ้นใในเสี้ยวิา
เซียถงมัวแต่จับจ้องแม่ของนางอยู่ จึงไม่ทันสังเกตเห็นกระบวนลอบโจมตีของเย่หลีเทียน กว่าจะรู้สึกฟื้นัีที เข็มเล่มน้อยก็ปราดพุ่งมาึตรงหน้านางแ้ และสายเกินไปที่จะเลี่ยงหลบ!
แต่ทันใดนั้นเอง ก็มีชายชุดดำร่อนลงมา เ้าขัดขวางระหว่างเข็มกับัของเซียถง
“อัครมหาเสนาบดีเย่ มิยักรู้เลยว่า ท่านจะมีงานอดิเรกชอบทะเลาะกับสตรีเพศ? ึขั้นที่ว่าลอบโจมตีด้วยอาวุธนักฆ่า! ช่างประเสริฐโดยแท้!”
บุคคลที่จู่ๆ ก็เหาะร่อนลงมาจากฟากฟ้ากลับมิใช่ใครอื่นเสียจาก ไป๋หลี่ฮาน
เห็นเพียงประกายแสงสีดำทมิฬวูบึ่โปรยปรายลงมาจากฟากฟ้า เขาผู้ี้สวมชุดสีดำ ่สายาวูบึ่หันมาจับจ้องเซียถง ั์าสีเข้มของีฝ่ายเปล่งประกายท่อแสงระยิบระยับประดุจดวงดารา
แต่แรกเดิมที ไป๋หลี่ฮานวานให้ญาติคนสนิทของตนอย่างโม่ซวน ค่อยเฝ้าติดามเซียถงอย่าให้ห่างอย่างลับๆ เพื่อเก็บเกี่ยวข้อมูลในด้านพัฒนาการของนางที่ก้าวกระโขึ้นฉับพลันภายในเวลาแค่เดือนเี เป็นให้โม่ซวนรีบแจ้นกลับไปรายงานแก่ัเขาโดยทันทีที่เห็น เย่หลีเทียนเ้ามาในจวนเสนาบดีแห่งี้
เย่หลีเทียนกับไป๋หลี่ฮานเปรียบเสืนได้กับน้ำกับไฟที่ไม่กินเส้นกันเลยแม้แต่น้อย คล้อยัที่ไป๋หลี่ฮานได้รับรายงานจากโม่ซวนว่า ีฝ่ายเดินทางมาที่จวนเสบาดีเซี่ย เขาเองก็รีบเร่งติดามมาเช่นกัน แ่าึ ใครจะไปคิดว่า เซียถงกับเย่หลีเทียนกำลังเปิดศึกสัประยุทธ์กันอยู่
พอเห็นว่า เย่หลีเทียนแอบเล่นทีเอลอบโจมตีเซียถงโดยนางไม่ทันรู้ั ไป๋หลี่ฮานจึงรีบกระโมาช่วยทันที
เซียถงตกตะลึงมิใช่น้อยยามพบเห็นการปาฏัของชายชุดดำผู้ี้ ั่ครู่ึ่ที่มิทันตอบสนอง ทั้งี้เองบรรดาฝูงชนโดยรอบต่างก็ประหลาดใอย่างมากเช่นกัน
ไป๋หลี่ฮานหันมาที่นางพร้อม่ยิ้มให้เล็กน้อย ืข้างึ่โบกสะบัดขึ้นมาแสดงให้เห็น ก็พบเป็นเข็มเล่มน้อยที่ชโลมไปด้วยแสงสีเขียวจางอ่อน ปาฏขึ้นต่อหน้าต่อหน้าเซียถง
เซียถงหรี่สายาจ้องพินิจไปที่เข็มสีเขียวเล่มนั้นอยู่ปราดึ่ เพลิงพิโรธความเกรี้ยวโกรธที่สุมทรวงอยู่ใพลันปะทุคลั่งระเบิดออกมาในทันใด
คู่เท้ากระตุกวูบ ่าของนางพลันอันตรธานหายวับไปีครั้ง ทิ้งทวนเหลือเพียงภาพซ้อนเป็นเงาสีขาวสายึ่ มุ่งหน้าไปทางต้นไม้ด้านั คว้าเด็ดใบไม้สีเขียวขจีสองึสามใบ ทยอยลำเลียงใส่นิ้วทั้งสองคีบไว้และสะบัดข้อืยิงออกไปด้วยความเ็ุขีด
ดาวกระจายใบไม้ทั้งหกอันแสนบางเฉียบประดุจปีกจั๊กจั่นบินเ้าหาเย่หลีเทียนโดยพร้อมเพรียง
ั่ขณะอึดใ เย่หลีเทียนพลันรู้สึกสับสนทำอะไรไม่ถูก ทั้งการปาฏัของไป๋หลี่ฮานก็ดี ดาวกระจายใบไม้ของเซียถงก็ดี เขาึกับเบิกากว้างด้วยความตกตะลึง ึแม้ปฏิกิริยา่ากายของเขาจะตอบสนองเ็มาก สามารถเลี่ยงหลบออกไปได้ทันที ทว่ากลับมีอยู่ใบึ่ที่เฉี่ยวหน้า ทำให้เิรอดแเป็นขึ้นมา
สีหน้าของเขามืดทมิฬลงทันใด เขาปาดเช็ดเลือดซิบบริเวณใบหน้า เย่หลีเทียนหันขวับจับจ้องไปที่ไป๋หลี่ฮาน พลางกล่าวเยาะเย้ยขึ้นว่า
“ข้าเองก็เพิ่งรู้ว่า าัหมาป่าสวรรค์ผู้แสนสง่าจะเป็นพวกชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านเช่นี้?”
พ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??