เรื่อง (อ่านฟรีทุกวัน) ทะลุมิติไปเป็นพระชายาโหดแห่งวังหลวง[จบบริบูรณ์]
18 (1-2)
ที่21 ฟัต่อฟั (1)
“เย่หลีเทียนน่าเกรงขามปานนั้น?”
เซียถงหยุดมองย้อนกลับไปทางอิ๋งเอ๋อร์ จะว่าไปชายคนนั้นก็ทำให้นางรู้สึกดั่งกว่ากำลังเผชิญ้ากับจิ้กจอกาเล่ห์กล ที่ั้เลือดเย็นและาแผนาอยู่เบื้องั แม้บนใบ้าเขาจะคงไว้ซึ่งรอยยิ้มดูเป็มิตรปราศจากอันตา แต่เซียถงก็สังเกตเห็นชัดแจ้งึ แววความเหี้ยมที่เจือผสมในแววาคู่นั้น
“แน่เ้าค่ะ! เขาเป็บุคคลผู้ทรงอำนาจที่สุดแ้ในจักรวรรดิตงหลี่!”
อิ๋งเอ๋อร์พยัก้ายืนยันข้อสัยุหนู ดวงาเรียวเล็กเผยแสดงความหลงใหลอันไร้เขต ั้ยังกล่าวอีกว่า
“เขายังเป็บุตรรูปงามที่สุดแห่งจักรวรรดิตงหลี่อีกด้วยเ้าค่ะ!”
“ปานนั้นเชียว?”
เซียถงแสยะยิ้นเชิดมุมปากเล็กน้อยแ้ค่อยหันกลับไป รูปโฉมภายนอกหล่อเหลาแ้่าไร? ากมลสันดานภายในมันสกปรกั่ช้า ไม่ว่าหล่อสวยเพียงใดย่อมต้องส่งกลิ่นเหม็นเน่าออกมาในสักวัน
ทันใดนั้นเ เซียถงสัมผัสได้ว่าบรรยายกาศรอบตัวพลันมืดขึมลงั่ขณะ พอเงย้าขึ้นา็เห็นจางเสวี่ยหรงยืนรออยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล ั้ยังมองมาทางนางอีกด้วย วันนี้มาในชุดแพรพรรณสีชมพูอ่อน โปร่งระบายพลิ้ว ดูงดงามาเสน่ห์หา ทว่าน่าเีดายยิ่งนัก ที่แววความั่้าที่ส่องสะท้อนจากนัยน์า กลับลดทอนความดูดีไปหลาย่ ขณะนี้นางยืนอยู่เพียงคนเดียวปรากฏผู้ใดเคียงคู่ดั่งครั้งก่อนๆ
เซียถงยังคงย่างก้าวตรงต่อไป เดินเฉียด้านางผ่านไปโดยตรงราวกับมองไม่เห็นอีกฝ่าย
“เซียถง ในาประลองครานี้มียอดฝีืามายหลายหลากกว่าครั้งก่อนา ข้าขอแนะนำให้เ้าตัวออกจากาประลองเี ั้นี้ก็เพื่อความปลอดภัยตัวเ้าเ”
จางเสวี่ยหรงเดินเข้ามาหาอยู่้าั ยิ้มแช่มเอ่ยกล่าว่าสดใส
“โอ้? ุสำหรับคำแนะนำ เ้าเก็ระวังตัวด้วยเช่นกัน”
เซียถงเหลือบหางามองอีกฝ่ายเล็กน้อย สี้าาแสดงออกเรียบนิ่งดูค่อนข้างเฉยชา ทว่าภายในใจกลับหัวเราะเยาะเย้ย ครั้งนี้นางวางแผนจะทำอะไรอีกล่ะ?
จางเสวี่ยหรงหันศีรษะซ้ายทีขวาที แลมองโดยรอบอยู่ปราดึ่ เมื่อมั่นใจแ้ว่าไม่มีใครสังเกตหรือสนใจทางนี้ ท่าทีนางพลันแปลกไปเล็กน้อย เอนตัวเข้าไปชิดใกล้เซียถง้ั้หยิบถุงใส่เงินจำนวนึ่ออกมาจากแขนเสื้อออกมา เอ่ยะซิบข้างหูเซียถงว่า
“เซียถง าเ้ายอมตัว ข้าจะมอบเงินจำนวนห้าร้อยเหรียญเงินแก่เ้า”
าไม่มีเซียถงอยู่สักคน ฉายาสตรีผู้แข็งแกร่งที่สุดแห่งจักรวรรดิตงหลี่จะตกกลายเป็นาง่าไม่ต้องสัย และโอกาสที่จะได้อภิเษกสมรสกับองค์รัชทยาทไป๋หลี่เย่ก็จะูขึ้นาอีกด้วย
“นามขานสตรีผู้แข็งแกร่งที่สุดแห่งจักรวรรดิ เ้าเห็นว่ามันไร้ค่าปานนั้นเชียว? ึเสนอราคามาเพียงห้าร้อยเหรียญเงินเท่านั้น?”
เซียถงเคลื่อนาาลงไปจับ้ถุงเงินในือีกฝ่ายที่ยื่นเข้ามาให้ ก่อนเลิกคิ้วเอ่ยถามสวนกลับไป
ต้องาซื้อข้าด้วยเงิน? แต่ให้มาแค่นี้นับว่าประเมินกันต่ำเกินไป
“าเช่นนั้น พันเหรียญเงินเป็่าไร?”
จางเสวี่ยหรงขมวดคิ้วแน่นครุ่นคิด่าหนักจนใบ้าแดงก่ำ จน้าที่สุดต้องตัดใจยอมเสนอราคาใหม่อีกครั้ง ึขนาดกัดฟักรามขบแน่นเปล่งเีงเล็ดลอดออกมาดั่งใจจะขาด เพราะึ่พันเหรียญเงินนี่ถือเป็ขีดกำจัดนางแ้
เซียถงอยากจะหยอกล้อกับนางอีกสักหน่อย จึงจงใจถ่วงเวลาทำเป็ครุ่นคิดปล่อยให้อีกฝ่ายกังวลไปแบบนั้น ่ที่ว่าจะรับข้อเสนอหรือไม่ นางตอบได้ทันทีว่า ไม่แน่
่าไรก็าม าสิ่งที่จางเสวี่ยหรงนำมาต่อรองกับนางเป็ เห็ดหลินจือมรกต นางก็้ละทิ้งฉายาสตรีที่แข็งแกร่งที่สุดแห่งอาณาจักรทิ้งไปโดยไม่มีลังเล
“ุหนู เราได้สินสอดฮูหยินหลี่คืนมาหมดแ้ แถมเงินที่ได้รับกลับา็เป็จำนวนไม่น้อยเลย”
!
อิ๋งเอ๋อร์มองว่า ดูยังไงก็ไม่คุ้มกันเลย จึงโน้มศีรษะกล่าวให้เซียถงฟัง
“นี่ข้ากำลังสนทนาอยู่กับุหนูเ้า ทาสจัณฑาลหรือมีสิทธิ์กล่าวแทรกขัดจังหวะ?”
จางเสวี่ยหรงหงุดหงิด่ายิ่งที่เห็นอิ๋งเอ๋อร์บังอาจกล่าวแทรกแซง พ่นลมหายใจใส่เฉือกใหญ่ นางยกืขึ้นเตรียมตัวจะตบ้าสั่งสอนอิ๋งเอ๋อร์ฉะใหญ่
อิ๋องเอ๋อร์ตื่นตกใจ่ายิ่ง รีบหลับาปี๋รอโดนตบั้่านั้น จะ่าไรนางก็เป็เพียงทาส ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะหลบเลี่ยงได้อยู่แ้
ขณะที่หวดฝ่าืเข้าใส่ กลับถูกเซียถงหยุดไว้กลางอากาศ
“จางเสวี่ยหรง าต้องาให้ข้าตัวจากาประลองเพื่อแลกกับแค่เเงิน เกรงว่าเ้าจะไร้เดียงสาเกินไป”
เซียถงคำรามเีงกังวาน คว้าถุงเงินจากือีกฝ่าย มาเดาะเล่น่าสนุกสนาน
ผู้คนโดยรอบล้วนถูกสุ้มเีงกังวานลั่นเซียถงชักพาหันขวับกันมามอง ไ่าั ก็กลายมาเป็จุดสนใจในเวลาต่อมา
ทันทีทันใด เซียถงก็ยกถุงเงินขึ้นูอยู่เหนือหัวจางเสวี่ยหรง ้เปิดปากถุงเทเงินโปรยใส่อีกฝ่าย และหัวเราะเยาะเย้ยกล่าวว่า
“แค่ึ่พันเหรียญเงินยังต้องคิดาขนาดนี้ สัยจวนท่านแม่ทัพจะเป็พวกขี้งกกันั้้า แต่น่าเีดายนัก เหรียญเงินเหล่านี้ไม่สามารถซื้อตัวข้าได้!”
เทเหรียญเงินราดใส่หัวจางเสวี่ยหรงจนหมด ยามนี้าาคู่นั้นนางส่อแววดูแคลนเสืนกำลังมองคนโง่ไร้สาระ
“นี่คือสิ่งที่ผู้คนในจวนท่านแม่ทัพสั่งสอนกันมาึไง? ใช้เงินซื้อชัยชนะ? น่าเีดายนัก...เพราะเงินมิใช่ทุก่าาไม่าพอ”
“นี่ นี่ ข้าไม่คิดเลยว่า บุตรสาวแห่งจวนแม่ทัพจะทำเื่ไร้ยางอายเช่นนี้จริงๆ”
“แค่พันเหรียญเงิน? ครอบครัวท่านายพลฟังว่ามั่งคั่งร่ำรวย มีกินมีใชตลอดชาติ ไม่เพียงจะไร้ยางอายเท่านั้น แถมยังเป็พวกขี้งกอีกด้วย”
“….”
เีงซุบซิบามายหลายหลากดังหึ่งขึ้นปะปนกันไป ทุกาาต่างจับ้ไปที่จางเสวี่ยหรง ไม่ว่าจะด้วยความขุ่นเคืองหรือดูถูก
“เซียถง! อย่าให้ข้าบังเอิญพบเ้าบนสนามประลอง! มิฉะนั้นเตรียมขาย้าได้เลย!”
จางเสวี่ยหรงรีบก้มตัวลงไปเก็บเหรียญเงินที่ตกะจายทั่วพื้น แม้จะรู้สึกอับอายขายขี้้า่าไรกลับต้องขบฟัทน
“ข้าจะรอ”
เซียถงแสยะยิ้มเย็นและพาอิ๋งเอ๋อร์จากออกไป
จางเสวี่ยหรงหอบกองเหรียญเงินวิ่งฝ่าออกไปท่ามกลางเีงซุบซิบนินทาฝูงชน
“ุหนู นี้ท่านหล่อาเลยเ้าค่ะ!”
อิ๋งเอ๋อร์แลบลิ้นเชิงหยอกล้อใส่ทางเซียถง ขณะเีหูฟังบทสนทนาผู้คนโดยรอบ ทีแรกนางคิดว่า ตนเต้องโดนตบสั่งสอนจริงๆแน่ แต่ใครจะไปคิดว่า สุด้ากลับเป็ุหนูผู้แสนจองหองแห่งจวนแม่ทัพที่ต้องแบก้าเดินจากออกไป้ความอับอายแทน
เซียถงมิได้พูดอะไรและเดินตรงต่อไปเคียงข้างอิ๋งเอ๋อร์ เดิมทีนางเก็ไม่มีเจตน่คิดจะเปิดเผยาะทำจางเสวี่ยหรงต่อ้าสาธารณะ าอีกฝ่ายไม่ล้ำเส้นข้า ข้าเก็ไม่ล้ำเส้นคนอื่นก่อนเช่นกัน ่เื่ติดสินบนกันแบบนี้ก็แค่เื่ธุรกิจเท่านั้น ใน่นี้เซียถงย่อมเข้าใจดี แต่าที่อีกฝ่ายคิดจะใช้กำลังตบ้าคนตน ใน่นี้นางไม่สามารถยอมรับได้ ดังนั้น จางเสวี่ยหรงจึงสมควรได้รับโทษ เป็เหตุให้นางจงใจตะโกนเีงดังเพื่อทำให้อีกฝ่ายอับอาย
พอไปึสนามประลองหมายเลขึ่ ศึกแรกซึ่งเป็คู่เปิดสนามได้เริ่มต้นขึ้นไปแ้ พอมองดูฉลากในืตัวเที่เป็หมายเลขี่สิบ ก็คิดกับตัวเว่า คงยังไม่ได้ลงสนามในรอบเช้าแน่ จึงเดินขึ้นอัฒจันทร์ไปหาที่นั่งบๆพักพิงกับอิ๋งเอ๋อร์
คู่เปิดสนามมีระดับชั้นลมปราณอยู่เพียงเขตเสาหลักเหลือง ในาาเซียถงประึ่ว่ากำลังมองเด็กข้าง้าต่อยตีกันเฉยๆ ซึ่งเป็อะไรที่จืดชืดและน่าเบื่อ่ายิ่ง คล้อยัเองีบไปสักพัก จึงสะกิดแขนอิ๋งเอ๋อร์ พาย้ายไปที่สนามประลองหมายเลขแทน
พอมาสนามนี้ ก็เห็นชาย่ากำยำไว้เคราหนาะโดดขึ้นบนสนามประลองหมายเลข ้เหวียงค้อนยักษ์ื่าองอาจ ตะโกนลั่นขึ้นว่า
“ข้าคือหมายเลขสิบ! ผู้ใดหมายเชขสิบเอ็ดจงโ่หัวออกมาซะ! มัวหดหัวอยู่ที่ไหน? ออกมา!”
ชาย่ากำยำผู้นี้ดูทรงพลังแข็งแรง่ายิ่ง ด้วยลักษณ์่ากายที่ัู้ั้ใหญ่ และสี้ายังดูป่าเถื่อนดุ้า ผนวกเข้าอาวุธที่เป็ค้อนยักษ์จับืเสืนปีศาจควายจากนรก ก็ทำเอาฝูงชนจำนวนารอบข้างสะดุ้งตกใจ
“ข้าอยู่นี่”
ทันใดนั้นพลันปรากฏชาย่าูโปร่งะโดดออกจากท่ามกลางฝูงชนขึ้นสนามประลอง จับ้ชาย่ากำยำไว้เครา้า่าเยือกเย็น
พ
“โอ้? เป็เ้าึที่ต้องสู้กับข้า?”
ชาย่ากำยำเคราหนาแสยะยิ้มจับ้ชาย่าูโปร่งตรง้า นัยน์าท่อประกายเร้นแฝงไปด้วยความรังเกียจอยู่ึ่่ คล้อยัยิ่งแสยะยิ้มกว้างดูน่าขยะแขยงยิ่ง ก่อนกรรมาในสนามส่งสัญญาณเริ่มาประลอง มันก็ค้อนขึ้นเหนือหัวควงหมุนติ๊ว
“เช่นนั้นเตรียมรับื!”
ชาย่าูโปร่งเพียงพยัก้าตอบเล็กน้อย ชาย่ากำยำเคราหนาก็รุกโจมตีเหวียงค้อนโถมแรงหวดใส่ด้วยื ช่างเป็าโจมตีที่ั้ทรงอานุภาพและรวดเร็วเกินคาด! ทำให้ผู้ชนโดยรอบนั่งไม่ติดเก้าอี้ ลุกฮือด้วยความตื่นเต้น
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??