เรื่อง (อ่านฟรีทุกวัน) ทะลุมิติไปเป็นพระชายาโหดแห่งวังหลวง[จบบริบูรณ์]
313 2-2
ที่614 ตกหน้าผา (2)
ภายหลังที่ทุกมีเวลาเริ่มระดมาคิดวิเคราะห์ ก็สามารถแยกแยะจัดแจงเรื่องราวต่างๆที่เกิดึ้เื่ืได้ และเป็นหลิวซูที่กล่าวว่า
“ข้าว่า อาจิวจงใจทำให้เจ้าหมดสติและผลักตกหน้าผาไปเื่ืี้ โดยมีจุดประสงค์เพื่อเบี่ยงเบนาสนใจของผู้าุโใหญ่ เาะหากในเวลาั้ เป็นัผู้าุโใหญ่เที่มาเจอัซ่งเหว่ย เกรงว่าเจ้าต้องตายสถานเดียว!”
“ถ้าเช่นั้แล้ว ก็หมายาได้ว่า อาจิวเก็ควรจะเป็นหนึ่งในของจวิ๋นเส้า? แต่นี่ก็หาใช่ว่าสมเหตุสมผลเช่นกัน เาะจวิ๋นเส้าเก็เป็นห่เจ้ามากกว่าใครๆ แล้วมีหรือที่จะยอมป่ให้อาจิวทำเช่นี้? ยิ่งเจ้าเป็นอันตรายมากเ่าไหร่ เขาคงไม่ยอม..”
ซ่งเหว่ยนั่งฟังบทวิเคราะห์ของหลิวซูตลอดทางจวบจนบัดี้ จู่ๆเจ้าัก็โพล่งกล่าวึ้ว่า
“นี่อาจเป็นาจริง! เาะ่าไรอาจิวเก็เป็นหนึ่งในญาติผู้พี่สนิทของข้า! และยังเป็นีหนึ่งที่ข้าไว้ใจ่าทีุ่เช่นกัน! เาะเขาทราบดี ข้าจะไม่มีทางเป็นอะไรไปเด็ดขาดหากตกน้ำไป!”
อันเนื่องมาจากซ่งเหว่ยเป็นนักอัญเชิญูธาตุน้ำ ัั้แล้ว ห้มิติูธาตุน้ำของเขาย่อมปกป้องเจ้าของผู้ครอบครองโดยธรรมชาติ และนี่ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเจ้าเทียนน้อยของเขาเลย มันเป็นถึงพยัคฆ์วารี หากไม่สามารถช่วยซ่งเหว่ยึ้จากทะเลได้ คงต้องกล่าวว่าเสียชาติเกิด!
ข้อพิพากษ์ชวนสงสัยเหล่าี้จึงได้รับการแถลงไขโดยหมดิ้ ก็ว่าไม่น่าแปลกใจนักที่เหตุใดจู่ๆอาจิวก็ส่งเสียงตะโกนัลั่นออกมาเช่นั้!
“ท่านพี่เซียถง จากี้พวกเราควรทำเยี่ยงไรต่อไปดี?”
ซ่งเหว่ยกวาดสายตามองสภาพแวดล้อมโดยรอบ ซึ่งจากตำแหน่งที่พวกเขาอยู่ค่อนข้างห่างไกลจากค่ายพักก่อนหน้าี้ค่อนข้างไกลมาก
เซียถงเก็เช่นกัน กวาดสายตาจับสำรวจสถานที่แ่ี้ด้วยางุนงง เื่ืก่อน เนื่องจากพวกนางถูกฝูงสัตว์ูใต้ท้องสมุทรรุมปิดล้อม จึงต้องหาทางเลี่ยงหนีออกห่างโดยสัญชาตญาณ ทำให้จำต้องว่ายออกห่างจากค่ายพักที่อยู่ในถ้ำไปไกลมากึ้เรื่อยๆ
ในี้ เมื่อนางลองตรวจจับทิศทางลมและสภาพแวดล้อมรอบัโดยพอสังเขป เซียถงพลันต้องรู้สึกประหลาดใจยิ่งที่ค้นพบว่า พวกเขามาถึงเกาะฉีฉวนแล้ว!
เซียถงวานให้หลิวซูจำแลงเป็นกระบี่บินเพื่อเคลื่อนสำรวจรอบเกาะบนเวหา เาะการจะสำแดงใช้พลังลมปราณสุ่มสี่สุ่มห้าเพื่อร่อนบินในเวลาี้มันสุ่มเสี่ยงเกินไปและอาจโดนตรวจจับสัมผัสได้โดยง่าย
หลังจากที่ขี่กระบี่ทัณฑ์ฟ้าบินวนไปได้รอบหนึ่ง ก็เป็น่าที่คาดการณ์เอาไว้ไม่มีผิด ภายใต้ามืด ณ มุมหนึ่งของเกาะฉีฉวนมีกองกำลังอยู่กลุ่มหนึ่งซ่องสุมัอยู่ เมื่อลองบินสำรวจเข้าไปใกล้ยิ่งึ้ เซียถงก็พบว่าเป็น ของผู้าุโใหญ่ที่กำลังตั้งค่ายพักซ่อนัอยู่ระหว่างุขอบปากช่องแคบ!
เมื่อนางัมาร่วมกลุ่มีครั้งบนชายฝั่ง เจ้าเทียนน้อยก็เริ่มมีพฤติกรรมกระวนกระวายึ้่าชัดเจน จนซ่งเหว่ยไม่สามารถคุมมันอยู่ได้ีต่อไป เขารีบกล่าวึ้ว่า
“พญามัจฉาจ้าวปักษาคุนเผิงกำลังมาทางี้แล้ว! เจ้าเทียนน้อยโดนรัศมีแกดดันศักดิ์สิทธิ์ของคุนเผิงเข้าข่มรุนแมาก มันถึงสติแตกปานี้!”
หลังจากที่พิษกู่ที่บ่อนกัดกินร่างกายของซ่งเหว่ยถูกจำกัดไปโดยิ้ ไม่เพียงพลังาแข็งแกร่งของเจ้าัจะเพิ่มึ้เ่าั้ กระทั่งประสาทการรับรู้ของเจ้าเทียนน้อยเยังแม่นยำกว่าครั้งใดๆ!
“เสี่ยวฮั่ว ใช้รัศมีศักดิ์สิทธิ์ของเจ้าเข้าต้านรับคุนเผิงเอาไว้ก่อน แล้วไปเข้าสิงร่างซ่งเหว่ยเดี๋ยวี้ เพื่อเพิ่มขีดจำกัดการรับรู้ของเจ้าเทียนน้อยให้มีประสิทธิภาพมากทีุ่ เราต้องการคำนวณเวลาที่คุนเผิงจะมาถึงจุดี้ให้ได้แม่นยำทีุ่!”
“รับทราบ!”
เสี่ยวฮั่วเร่งขานตอบ และกลายร่างเป็นลูกไฟสีม่ดหนึ่งพวยพุ่งเข้าสิงสู่ในร่างของซ่งเหว่ยโดยตรง
ในเช้าตรู่วันี้ จู่ๆจวิ๋นเส้าก็ได้ยินข่าวการหายัไปของซ่งเหว่ย เขายกฝ่ามือึ้ตบกระแทกโต๊ะเื้หน้าด้วยาโกรธจัด ร่างั้ร่างเย็นเฉียบดูน่ากลัวยิ่งนัก!
“นี่มันไร้เหตุผลิ้ดี!”
นับเป็นเรื่องยากนักที่หงอวี๋จะมีโอกาสได้เห็นจวิ๋นเส้าโมโหโกรธเกรี้ยวปานี้ เช่นั้นางจึบรีบกล่าวปลอบประโลมทันทีว่า
“น้อยนายโปรดอย่าได้กังวล บุตรชายของผู้าุโสามเก็ได้รับการถอนพิษจนปลอดภัยแล้ว ยิ่งไปกว่าั้หายัไปพร้อมกับพี่ถงยิ่งไม่น่ามีอะไรต้องเป็นห่! ่าไรเถอะ ี้มีของผู้าุโใหญ่คอยดักสังเกตการณ์อยู่ทั่วทุกแ่ เช่นี้พวกเราจะเคลื่อนไหวได้เยี่ยงไรต่อ?”
ขณะที่หงอวี๋กำลังสนทนากับจวิ๋นเส้าอยู่ั้เ ก็มีใครบางส่งสาสน์ผ่านซอกใต้ประตูเข้ามา โดยมีเนื้อข่าวสั่นๆักว่า ผู้าุโใหญ่เสาะพบร่องรอยของคุนเผิงแล้ว
ได้อ่านข้อาัั้ คู่คิ้วแทบขมวดแน่นติดชน จวิ๋นเส้าชำเลืองหาหงอวี๋โดยไวและกล่าวน้ำเสียงจริงจังึ้ว่า
“ัเป็นเรื่องยากเกินจะระบุได้ว่า ผู้าุโใหญ่เสาะพบร่องรอยของคุนเผิงแล้วจริงๆ หรือั้หมดเป็นเพียงกลอุบายของเขา?”
“พวกเราจะไม่มีทางรู้ได้เลยหากไม่ไปพิสูจน์!”
ณ จุดูุบนเกาะเหล่ยเฟย จวิ๋นเส้าที่เพิ่งเดินทางมาถึงก็แลเห็นว่า ผู้าุโใหญ่กำลังมุ่งาสนใจั้หมด ทอดมองออกไปุขอบฟ้าไกล เมื่อเขามุ่งสายตาติดตามออกไป ก็พบว่ามีเงาสีทมิฬขนาดมหึมาอยู่โพ้นเหนือสมุทรประดุจว่า มันคือพญามัจฉาจ้าวปักษาคุนเผิงัจริงเสียงจริง แต่ด้วยระยะที่อยู่ไกลเกินขอบเขตการมองเห็น จึงไม่สามารถระบุได้่าชัดเจนว่า มันคือัอะไรกันแน่
“ผู้าุโใหญ่!”
ก่อนที่จะเริ่มดำเนินแผนการฉีกหน้าีฝ่ายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย จวิ๋นเส้ายังคงรักษาท่าทางการแสดงออกอันแสนสงบนิ่งยิ่งแล้ว เอ่ยถามออกไป่าใจเย็นว่า
“ท่านแน่ใจหรือไม่ว่า นั่นคือพญามัจฉาจ้าวปักษาคุนเผิงจริงๆ?”
ผู้าุโใหญ่มุ่งจิตสัมผัสหลับตาลง่าแช่มช้า ป่ัป่ใจไปกับสายลมที่พัดผ่านสัมผัสใบหน้าของตน แผดรัศมีการรับรู้ไปกว้างไพศาลพร้อมคลื่นสมุทร คล้อยหลังไม่นายเกินรอ จึงลืมตาตื่นึ้ีครั้งพร้อมร่องรอยาสงสัยที่ฉายสะท้อนึ้ในดตา แต่หาได้เผยแสดงารู้สึกที่ว่าออกมา่าใด
“เป็นาจริงที่กลิ่นอายแรกสัมผัสเหมือนกับพญามัจฉาจ้าวปักษาคุนเผิงไม่มีผิด แต่ตามตำนานเล่าขาน แ่หนใดที่พญามัจฉาจ้าวปักษาคุนเผิงแหวกว่ายข้ามผ่าน แ่หนั้ล้วนก่อเกิดภัยพิบัติอันวิปลาสุแสน ท้องสมุทรจะเกรี้ยวกราด ดึงดูดพายุคลั่งกระหน่ำเข้าหา แต่พินิจมองจากสภาพท้องสมุทรจากทางไกลในเวลาี้ ทุก่ายังดูสงบเกินไป”
ผู้าุโใหญ่กล่าวัั้ ก็หันไปหาอาจิวที่ซึ่งยืนอยู่ใกล้เคียงและเอ่ยปากขานสั่งไปว่า
“อาจิว ป่เทพูนาคีสมุทร ู ออกไปสำรวจดู!”
“ขอรับท่านอาจารย์!”
อาจิวขานตอบ่ากระตือรือร้น แต่เมื่อหันหลังเดินผ่านหน้าจวิ๋นเส้าไป ัเป็นเขาที่ลอบขยิบตาส่งให้จวิ๋นเส้า่ามีนัยแฝง
ในเวลาเดียวกัน ณ เกาะฉีฉวน
เมื่อเห็นบางสิ่งบาง่ามีรูปร่างคล้ายงูทะเลยักษ์แหวกว่ายเข้ามาใกล้ึ้เรื่อยๆ เสี่ยวฮั่วถึงกับสะดุ้งเฮือกน้ำตาแทบเล็ด
มันถึงกับร้องคร่ำครวญใส่เซียงดูน่าสงสัยจับใจ
“นายท่าน! ได้โปรดเถอะ! ไอ้ตาเฒ่านั่นมันป่นาคีสมุทรมาทางี้แล้ว! โปรดเร่งมือโดยเร็ว!!”
ในปัจจุบัน เสี่ยวฮั่วต้องปลอมัแสร้งทำเป็นพญามัจฉาจ้าวปีกษาคุนเผิง ศีรษะกิเลนของมันลอยอยู่เหนือผิวน้ำเล็กน้อย สภาพเหมือนเต่าทะเลัยักษ์ที่ลอยคออยู่ ยกอุ้งเท้าใหญ่ั้สองข้างึ้ตีน้ำัจ๋อมแจ๋ม เพื่อแสดงตบตาที่อยู่บนเกาะเหล่ยเฟย
ด้วยสัญชาตญาณสัตว์ูธาตุไฟ เสี่ยวฮั่วย่อมไม่ถูกกับน้ำโดยธรรมชาติ ่าื การที่มันต้องลงน้ำเพื่อแสร้งแสดงเป็นคุนเผิงก็ว่าเต็มกลืนแล้ว แถมี้ยังมีเทพูนาคีสมุทรแหวกว่ายเข้ามาใกล้ี ต่อให้ัมันเป็นกิเลนศักดิ์สิทธิ์ในตำนานก็ตามทีเถอะ สถานการณ์เช่นี้มันขอไม่สู้!
บนแผ่นหลังของเสี่ยวฮั่ว ปรากฏแหวนค่ายอาขนาดกว้างไพศาล เื้หน้าของค่ายอาี้สภาพอากาศช่างสงบเงียบ แต่ด้านหลังค่ายอาี้ ัเป็นภาพฉากสภาพอากาศที่แตกต่างกันโดยิ้เชิง!
ฝนฟ้าคะนองรุนแจากลมพายุเื ท้องสมุทรเชี่ยวกรากก่อเกิดคลื่นยักษ์วิปลาสนับไม่ถ้วน! เซียถงยืนตระหง่านพร้อมกระชับถือกระบี่ทัณฑ์ฟ้าเอาไว้ในมือ ระดมพลังจิตวิญญาณั้หมดหยั่งลึกลงสู่ท้องสมุทรเื้ล่างั้มวล และปลดป่ตราผนึกจักรพรรดิเทวะลงไปประหนึ่งหว่านแหเข้าควบคุมสัตว์ูธาตุน้ำั้หมดให้กลายเป็นพวก
ไม่นานจากั้ ก็มีสัตว์ูธาตุน้ำในท้องสมุทรมากมายโผล่หน้าเผยัึ้จากผิวน้ำโดยพร้อมเพรียง เตรียมเข้าเผชิญกับพญามัจฉาจ้าวปักษาคุนเผิงที่กำลังจะมาถึงในีไม่ช้า!พ
“ท่านพี่เซียถง! พญามัจฉาจ้าวปักษาคุนเผิงอยู่ใจกลางพายุวิปลาสเื้หน้าแล้ว!”
ซ่งเหว่ยผู้ซึ่งหลบอยู่ด้านหลังเซียถงีทีได้เปล่งเสียงเอ่ยึ้ พร้อมกับเจ้าเทียนน้อยในอ้อมแขน
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??