เรื่อง ย้อนยุคมาเป็นเถ้าแก่เนี้ยสาวชาวสวน กับ ระบบวิเศษ
“ยังไม่ึเวลาให้เ้าดูแล เ้าไม่ต้องถาม” ซย่าหลี่จวินขัดจังหวะจิ่นเซวียนด้วยาไม่พอใ พวกเขามีี่ดินสองหมู่ั้อยู่แต่เขาไม่อยากเสียให้จิ่นเซวียน
ไม่ว่าชาติไหนนางก็ไม่มีดวงเรื่องครอบครัว ่าเศร้ายิ่งนัก ชาติี่แล้วพี่าคนโตวางเพลิงฆ่านางเพื่อทรัพย์บัติ มาชาตินี้ท่านพ่อักนางลงหลุมทั้งเป็เพื่อสินสอดทองหมั้น าสัมพันธ์ช่างเหินห่างนัก นางกับซย่าจิ่นอวิ๋นยืนข้างกัน คนึ่แต่งัเหมือนคุณหนู ีคนเหมือนขอทาน ช่างต่างกันราวฟ้ากับดิน
ใเมื่อพวกเขาทำัไร้ยางอาย แล้วนางจะไว้้าพวกเขาทำไม?
“วันนี้ข้าขอบอกไว้ ณ ี่นี้ ัข้ายอมตายดีกว่าให้พวกท่านหวัง หากไม่คืนี่นาสินเ้าสาวมาข้าก็ไม่แต่ง ใครเป็ผู้รับสินสอดตระกูลซ่งมา คนั้ก็แต่งเเถิดเ้าค่ะ”
แม่หนูไม่ทำเขาผิดหวังจริงๆ ใเมื่อนางอยากสร้างปัญหาก็ให้นางทำไป เขาจะยืนดูอยู่ข้างๆ เ
“นายท่านซย่า าธรรมเนียมพวกข้าให้สินสอดหกสิบแปดตำลึง พวกเ้าต้องให้สินเ้าสาวอย่างน้อยสี่สิบห้าสิบตำลึง” คำพูดของซ่งผิงทำซย่าหลี่จวินร้อนใ คราั้เขาแต่งเสี่ยวเกาซื่อให้สินสอดสิบแปดตำลึงก็ถือว่าสูงแล้ว
“ท่านพ่อ ท่านมิได้บอกว่า้าซ่งให้สินสอดเพียงสิบตำลึงเงินหรอกหรือเ้าคะ?” ซ่งผิงมีใช่วยเหลือนาง จิ่นเซวียนจะทำให้เขาผิดหวังได้อย่างไร พ่อชั่วโกหกนางบอก้าซ่งให้สินสอดเพียงสิบตำลึงเงิน เดิมนางก็รู้สึกว่ามันเป็ไปไม่ได้
“ท่านซย่าไม่อธิบายหน่อยหรือ?” ซ่งผิงหงุดหงิด ตอนเขามามอบสินสอดแทนลูกา แม่สื่อก็อยู่ จากเงินสินสอดหกสิบแปดตำลึง พวกเขายังให้ผ้าต่วนึ่พับและเครื่องประดับเงินึ่ชุดด้วย
“ชิ่งเจีย ท่านอย่าไปฟังเซวียนเซวียนเลยขอรับ” ดวงตาซ่งผิงเฉียบคมจนซย่าหลี่จวินใฝ่อ
“น้องซย่า เ้าเป็คนมีตำแหน่ง ไม่คิดเลยว่าเ้าจะทำกับเซวียนเซวียนเช่นนี้ นางเป็ึบุตรคนโตของฮูหยิน แต่เ้าดูนางแต่งัสิ ผ้าพับและเครื่องประดับเงินี่ข้าให้ เ้าคงไม่ได้คิดจะยกมันให้บุตรสาวคนรองทั้งหมดกระมัง”
คำพูดซ่งผิงราวกับตบ้าซย่าหลี่จวินฉาดใหญ่ สินสอดทองหมั้นี่้าซ่งมอบให้ั้ ครอบครัวใละแวกนี้ไม่มี้าใดจะได้รับเท่า้าซย่า
“่าแ่ ทำอย่างไรดีเ้าคะ หรือเราต้องคืนของกลับไป?” ซย่าจิ่นอวิ๋นดึงแขนเสื้อเสี่ยวเกาซื่อเบาๆ ให้นางรีบหาทางแก้ไข
เหล่าเพื่อน้าได้ยินเสียงทะเลาะวิวาทเลยมามุงดู้าประู เมื่อเห็นผู้ชม จิ่นเซวียนจึงตัดสินใทำเรื่องให้ใหญ่ขึ้นกว่าเดิม
“ท่านย่า ข้าไม่เอาี่นาสินเ้าสาวแล้วก็ได้เ้าค่ะ ข้าจะรีบาท่านลุงซ่งกลับ้าซ่ง พวกท่านจะได้ประหยัดเสบียงอาหาราี่ท่านเคยว่าไว้เ้าค่ะ”
จิ่นเซวียนคุกเข่าลงกับพื้นทำเอาพวกเกาซื่อตกตะลึง
“เ็คนนี้ เ้าพูดจาเหลวไหลอันใด ท่านย่ารังแกเ้าเมื่อใดกัน” เสี่ยวเกาซื่อค้อมัประคองจิ่นเซวียนแต่จิ่นเซวียนสะบัดนางออก
“ข้ารู้ว่าพวกท่านเกลียดชังข้า เพราะฉะั้วันนี้ข้าจะาท่านลุงซ่งไป ไม่ขอร้องพวกท่านี สินสอดทองหมั้นของ้าซ่ง พวกท่านอยากยกให้อวิ๋นเอ๋อร์ก็ให้ไปเถิดเ้าค่ะ ข้าจะไม่ตำหนิพวกท่าน”
“ร้ายกาจมาก ตอนแม่ของเซวียนเซวียนยังอยู่ หาเงินให้พวกเขาั้เท่าใด ดังคำมีแม่เลี้ยงก็จะมีพ่อเลี้ยงด้วย”
“เฮ้อ เ็คนนี้่าสงานัก พวกเ้าดูนางแต่งั ไม่ต่างอะไรกับขอทานเลย ป้าหลานแซ่เกาต้องอยากได้สินสอด้าซ่งแน่ึได้รุมรังแกเซวียนเซวียน”!
เสียงวิจารณ์จากทุกทิศทุกทางเพ่งเล็งไปี่เกาซื่อและเสี่ยวเกาซื่อ จนพวกนางแทบจะเอามีดมาแทงจิ่นเซวียนเสียให้รู้แล้วรู้รอด
“พี่น้องทุกท่านมันไม่ได้เป็อย่างี่พวกท่านคิดนะเ้าคะ ่าแ่ไม่เคยรุนแรงกับพี่จิ่นเซวียน แต่เป็พี่เี่ไม่อยากแต่งกับคุณาซ่งึได้หาข้ออ้างเ้าค่ะ” ซย่าจิ่นอวิ๋นไม่พอใี่ทุกคนหัวเราะเยาะ่าแ่
“อวิ๋นเอ๋อร์ เ้าปรักปรำข้าได้อย่างไร ข้าบอกเมื่อใดว่าไม่อยากแต่งให้คุณาซ่ง” ชาเขียวน้อยอยากเสี้ยมแต่จิ่นเซวียนไม่ยอมหรอก
“ต่อ้าลุงป้าน้าอา ข้าไม่กล้าพูดโกหกหรอกเ้าค่ะ เหตุี่ข้ากระโดดลงแม่้ำเพราะข้าหิว ั้แต่ท่านปู่จากไปข้าได้กินเพียงวอวอโถว [1] วันละสามชิ้นเท่าั้ บางวันแม้แต่ชิ้นเดียวยังไม่ได้กินด้วยซ้ำ”
เมื่อเทียบกับนาง ซย่าจิ่นอวิ๋นยังอ่อนหัดนัก
“พี่สะใภ้ท่านร้ายกาจมาก เหตุใดทำกับหลานสาวัเเช่นนี้” จินซื่อี่อยู่ข้าง้าเกลียดท่าทางยโสของเกาซื่อี่สุด วันนี้พอเกาซื่อล้มนางเลยเหยียบซ้ำ
“เจินเจิน ข้ามิได้บอกให้เ้าทำเสื้อให้เซวียนเซวียนใหม่หรือ?เหตุใดเ้าึลืมเ่า” เกาซื่อห่วงชื่อเสียงัเเลยเหลือบมองเสี่ยวเกาซื่อแล้วักภาระให้
เสี่ยวเกาซื่อโดนตำหนิลับหลังก็รู้สึกไม่สบายใ
“เซวียนเซวียนเอ๋ย ข้าปฎิบัติต่อเ้าอย่างดี เหตุใดจึงใส่ร้ายข้าเ่า คนไม่รู้จะคิดว่าข้าทำร้ายเ้านะ” เสี่ยวเกาซื่อมองจิ่นเซวียนอย่างน้อยอกน้อยใ ่จิ่นเซวียนไม่คิดให้โอกาสนางแก้ั
“พวกท่านมัดข้าไว้กับเตียงห้าวันห้าคืนหลังขึ้นจากแม่้ำ หากไม่ใช่เพราะข้าโชคดีคงไม่มีแรงมายืนพูดกับพวกท่านตรงนี้ ่าแ่ ข้าทบทวนัเแล้ว ข้าไม่ได้ทำผิดต่อท่าน เหตุใดท่านึอยากเอาชีวิตข้าล่ะเ้าคะ”
นังเ็าเลวนี่กล้าพูดาจริงต่อ้าทุกคนเช่นนี้ ่าขยะแขยงนัก
เสี่ยวเกาซื่อโกรธจน้าดำคล้ำ
“เ็น้อยผู้่าสงา ให้ข้าดูหน่อยว่าเ้าเจ็บตรงไหนบ้าง” จินซื่อเดินมาจับแขนจิ่นเซวียนเพื่อตรวจดูและพบรอยมัดบนข้อมือเ็น้อย นางปวดใยิ่งนัก
“หลี่จวิน เ้านี่ใช้ไม่ได้เลยจริงๆ เป็ึาชาตรีเป็ใหญ่เป็โตแต่กลับให้ภรรยาดูแล้า เ้าดูสิ่งี่เกิดกับลูกสาวคนโตเ้า” จินซื่อไม่ใช่คนเสแสร้ง แม้นางจะขี้นินทาแต่ก็ใดีกับจิ่นเซวียนมาก
เพราะนางสนิทกับแม่ของจิ่นเซวียนตอนยังมีชีวิตอยู่ สนิทมากึขั้นเป็สหายต่างวัยกัน
“เซวียนเซวียน พ่อไม่ดีเ ให้อภัยพวกแม่เขาได้หรือไม่” ซย่าหลี่จวินเลวได้ใจริงๆ เขาพูดประนีประนอมเพราะไม่อยากให้จิ่นเซวียนถือโทษ
“ท่านพ่อเ้าคะ ข้าไม่โทษ่าแ่หรอกเ้าค่ะ ใครใช้ให้ข้ามิใช่ลูกใไส้ของนางเ่า” ทำนางชาเขียวอับอายเป็แค่พลอยได้ แต่จุดประสงค์หลักๆ คือทวงสินเ้าสาว
“เซวียนเซวียน ่้าข้าละเลยเ้า จากนี้ข้าจะไม่ยอมให้ใครมารังแกเ้าี วางใเถิด” ซย่าหลี่จวินก็ห่วงชื่อเสียงตนเ เขาต้องสอบเคอจวี่ [2] หากโดนคนเอาไปพูดคงไม่มี้าไปพบสหายร่วมเรียนใสำนักศึกษา
“ท่านพ่อเ้าคะ วันมะรืนข้าก็จะแต่งงานแล้ว ข้ามีเรื่องขอร้องท่านเพียงเล็กน้อย หวังว่าท่านจะรับปาก”
ลูกสาวคนนี้เปลี่ยนไปแล้ว นางตี้าซื่อเก่งยิ่งกว่าใคร
“เ้าเป็ลูกคนแรกของข้า เ้าออกเื ใฐานะพ่อ ข้าจะจัดงานให้เ้าอย่างยิ่งใหญ่แน่นอน” แม้ซย่าหลี่จวินจะไม่ชอบจิ่นเซวียน แต่เขาต้องยอมเพื่อชื่อเสียง
“น้องซย่า วันมะรืนเซวียนเซวียนก็จะกลายเป็คน้าซ่งแล้ว ข้าหวังว่าเ้าจะปฏิบัติต่อนางอย่างยุติธรรม อย่าให้นางแต่งัเหมือนขอทานี” ใี่สุดซ่งผิงี่เงียบมานานก็เอ่ยปาก
เชิงอรรถพ
[1] วอวอโถว หมายึ อาหารชนิดึ่ี่ทำจากแป้งข้าวโพด แป้งข้าวฟ่าง หรือธัญพืชอื่นๆ ซึ่งมีลักษณะเป็โคน ตรงก้นเป็หลุม
[2] สอบเคอจวี่ หมายึ ระบบการสอบคัดเลือกข้าราชการของชาวจีนหรือี่พูดกันติดปากว่าการสอบจอหงวน เริ่มปาฏใช้ครั้งแรกัยราชวงศ์สุย
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??