เรื่อง ย้อนยุคมาเป็นเถ้าแก่เนี้ยสาวชาวสวน กับ ระบบวิเศษ
จิ่นเซวียนใช้ความรู้สึกที่เกาซื่อมีต่อท่านปู่ปั้นเื่โกหกสวยหรูให้ท่านย่าเชื่อนาง
“ท่านย่า เดิมมีท่านปู่เกิดมาพร้อมดาวเหวินฉวี่ [1] หากมิใช่เาะดาวพิฆาตบังดวงชะา คงได้เป็นขุนนางใญ่ในโลกมนุษย์แ้ เหตุที่ช่วยข้านอกจากห่วงใยาสาวแ้ ยังอยากให้ข้าดูแลท่านแทนเขาเจ้าค่ะ ท่านปู่บอกว่าพวกท่านถูิขิตให้เป็นสามีภรรยากันสามชาติสามภพ ั่ชีวิตี้มิอาจอยู่เคียงข้างท่านจนแก่เฒ่า ช่างเป็นเื่ที่่าเสียดายนัก ชาติ้าเขาเลยจะแต่งท่านเป็นคู่ชีวิตีเจ้าค่ะ”
คำพูดไร้าะจิ่นเซวียนกระตุ้นความคิดถึงเกาซื่อ ันางให้เสี่ยวเกาซื่อแต่งงานกับบุตรา ความสัมั์ระหว่างนางกับสามีก็ยิ่งระหองระแหงขึ้นเรื่อยๆ เฮ้อ าิตอนี้แ้ นางเสียใที่ทำเช่นั้ลงไปจริงๆ
“เซวียนเซวียน ท่านปู่บอกกับเจ้าว่าอะไรี พวกเราต้องทำอย่างไรถึงจะไล่ดาวพิฆาตได้หรือ?”เกาซื่อถามเช่นี้เห็นได้ชัดว่าเชื่อจิ่นเซวียนแ้
จิ่นเซวียนถอนหายใหนักอย่างคาดเดาไม่ได้ “สตรีกาลกิณีรับมือยากนักเจ้าค่ะ นางข่มดวงท่านพ่อมาตลอด ข้ากังวลแทนท่านพ่อจริงๆ เจ้าค่ะ”
สตรีกาลกิณีต้องเป็นเกาเจินเจินแน่ ตั้งแต่สู่ขอเกาเจินเจินมา ท่านพ่อก็เริ่มตีตนออกห่างเขา
“ท่านแม่ ท่านจำเื่เื่สามปี่นได้หรือไม่ ่นสอบขุนนางช่วงาทฤดู ข้ากับท่านไปจุดธูปบูชาที่วัดเซียงชานแ้ท่านเจ้าอาวาส่าวว่าข้าไม่มีโชคยศถาบรรดาศักดิ์ ถูิขิตให้ถูกต่ำต้อยพัวพันั่ชีวิต”
สามปี่นซย่าหลี่จวินไปขอร้องพระโพธิสัตว์ อวยพรให้เขาสอบ่า สุด้าเสี่ยงเซียมซีออกมาได้ใบไม่ดี เจ้าอาวาสบอกว่าเขาไม่มีโชคยศถาบรรดาศักดิ์ ข้างกายมีต่ำต้อยคอย่กวน เขาไม่เชื่อนัก แต่พอจิ่นเซวียนบอกมาเช่นี้เขาจึงเชื่ออย่างไร้ข้อกังขา
ฮ่าๆ เื่ไร้าะที่นางปั้นแต่งขึ้นมา พ่อเฮงซวยับเชื่อด้วย พอมีคำ่าวเจ้าอาวาสก็ยิ่งหลอกง่ายขึ้น
“ท่านพ่อ หากไม่กำจัดดาวพิฆาต ข้าเกรงว่าท่านคงพลาดตำแหน่งขุนนางไป ท่านปู่ว่าไว้ว่าเาะท่านไปข้องแวะกับดาวพิฆาต ท่านเทพเลยขึ้นบัญชีดำท่านเจ้าค่ะ”
“ไม่มีทางแก้เลยหรือ?” ซย่าหลี่จวินมองจิ่นเซวียนอย่างผิดหวัง จิ่นเซวียนบอกว่าไม่มีหนทางแก้ไข นอกจากหาสตรีที่พอข่มดาวพิฆาตมายับยั้ง
“เซวียนเซวียน เจ้าไปหาอาเล็กเจ้าที่้านางให้พวกเขามาช่วยจัดงานแต่งเจ้า เื่ดาวพิฆาตข้ากับพ่อเจ้าจะจัดาเอง” เกาซื่ออยากไล่จิ่นเซวียนไปเพื่อหารือกับลูกาามลำพัง
“ท่านย่า แขนเสื้อข้าขาดแ้ ข้าขอับไปซ่อม่นค่อยไป้าท่านอานะเจ้าคะ” จิ่นเซวียนเตือนเกาซื่อ อาภรณ์นางขาดรุ่งริ่ง หากมิอยากให้นอกรู้ว่ารังแกาตัวเองก็รีบไปหาอาภรณ์ใหม่ที่ซย่าจิ่นอวิ๋นทำขึ้นมาให้นางเสีย
จิ่นเซวียนสูงพอๆ กับซย่าจิ่นอวิ๋นเลยใส่อาภรณ์กันได้พอดี ตั้งแต่ท่านปู่จากไปซย่าจิ่นอวิ๋นก็เอาอาภรณ์ เครื่องประดับนางไปจนหมด นางจึงไม่มีชุดเปลี่ยนนอกจากตัวที่ใส่อยู่
“ท่านแม่ขอรับ จากี้ท่านไม่ควรามใเจินเจินกับอวิ๋นเอ๋อร์ีแ้ อวิ๋นเอ๋อร์ละโมบในความมั่งคั่งฟุ้งเฟ้อตั้งแต่เล็กเช่นี้ ใช้ได้ที่ไหนกัน” พอซย่าหลี่จวินนึกถึงคำ่าวซ่งผิงก็รู้สึกอับอาย บุตรสาวตัวเองเหมือนกัน ทว่าหนึ่งแต่งตัวเหมือนคุณหนู ีเหมือนขอทาน ช่างต่างกันนัก
“เซวียนเซวียน อวิ๋นเอ๋อร์เอาเจ้าไป ้าไู่้เื่ ไป ข้าจะพาเจ้าไปห้องนาง เอาที่ควรเป็นเจ้าคืนมา” เกาซื่อลุกขึ้นเดินไปห้องซย่าจิ่นอวิ๋นกับจิ่นเซวียน เวลาเดียวกับที่ซย่าจิ่นอวิ๋นกำลังจัดอาภรณ์กับเครื่องประดับที่้าโต๊ะเครื่องแป้ง
นางหยิบกำไลทองใน่องเครื่องประดับออกมาจูบอย่างหวงแหน
“ซย่าจิ่นเซวียนเอ๋ยซย่าจิ่นเซวียน หนุนัเจ้าายไปแ้ วัน้าแม่ข้าก็จะเป็นใญ่ใน้าัี้ เจ้ามีกำไลทองคิดว่าวิเศษวิโสนักหรือ?ีอย่างมันเป็นข้าแ้” จิ่นอวิ๋นคิดว่าไม่มีใครเห็นจึงจูบกำไลพลางเอ่ยแขวะ!
เกาซื่อรู้สึกผิดหวังและขมขื่นนัก เื่ได้ยินนาง่าวว่าวัน้าแม่นางจะเป็นใญ่ใน้า ยามี้เกาซื่อคือนายหญิง้าัี้ แม่นางจะนับเป็นอะไรได้
“อวิ๋นเอ๋อร์ กำไลทองข้ามาอยู่กับเจ้าได้อย่างไร?” จิ่นเซวียนยิ้ม้าและเดินไปแย่งกำไลมา นางจำได้ว่ากำไลทองี้ท่านปู่ให้นางเป็นขวัญวันเกิดตอนอายุแปดขวบ าา เกาซื่อกับท่านอาเล็กก็มีละั แต่ท่านปู่ชังเสี่ยวเกาซื่อแม่ลูกเลยไม่เคยซื้อขวัญให้ นี่คือเหตุหลักที่พวกเสี่ยวเกาซื่อเียดนาง
“......” ซย่าจิ่นอวิ๋นตกตะลึง ไม่คิดว่าจิ่นเซวียนกับท่านย่าจะมาห้องนาง เดิมก็เป็นเกาซื่อที่แนะนำให้นางเอาจิ่นเซวียนมา
“พี่จิ่นเซวียน ท่านเอากำไลคืนมา มันคือกำไลสินสมรสแม่ข้านะเจ้าคะ” เื่ใดที่ซย่าจิ่นอวิ๋นนึกถึงกำไลทองก็จะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ นางโตขนาดี้ยังไม่เคยได้รับขวัญจากท่านปู่ เาะท่านปู่เียดแม่จึงลามมาเียดนาง
ซย่าจิ่นอวิ๋นเอื้อมมือมาแย่งกำไลแต่เกาซื่อเอ่ยขัดนางเสียงเย็น
“สินสมรสแม่เจ้ามีเท่าไหร่กันเชียว เจ้า่าจะรู้ดี เจ้า้าแย่งขวัญวันเกิดที่ปู่เจ้ามอบให้เซวียนเซวียนเชียวหรือ”
ท่านย่าผีเข้าหรือ?เหตุใดถึงช่วยนังาเลวนี่รังแกนาง
“ข้าจำผิดเจ้าค่ะ กำไลี้แม่ข้าซื้อมาัจากั้เจ้าค่ะ” ซย่าจิ่นอวิ๋นกังวลว่าจิ่นเซวียนจะเอาคืนเลยแก้ตัวข้างๆ คูๆ
“ด้านนอกกำไลมีตัวอักษรเซวียนอยู่ เจ้ายัง้าเถียงีหรือ” เกาซื่อเสียใยิ่งนัก เื่นึกถึงสิ่งที่จิ่นเซวียนพูด่น้าี้ เสียใที่เอาเสี่ยวเกาซื่อมาเป็นลูกสะใภ้ หากนางมิได้บังคับเสี่ยวเกาซื่อแต่งเข้า้ามา สามีนางคงยังอยู่ดี ผู้มียศถาที่เจ้าอาวาสท่านั้่าวถึงคงมิใช่แม่ผู้ให้กำเนิดจิ่นเซวียนหรอกหรือ?
เหตุที่นางเียดแม่จิ่นเซวียนเาะนางเป็นเด็กกำพร้าสร้างประโยชน์อะไรให้ไม่ได้
“พี่จิ่นเซวียน ข้าจะพูดความจริงกับท่าน กำไลี้ท่านย่าให้ข้าเอง ท่านย่าบอกว่าท่านไม่จำเป็นต้องใช้ ดังั้ท่านย่าเลยเอาอาภรณ์กับเครื่องประดับทั้งหมดท่านมาให้ข้าเจ้าค่ะ” ซย่าจิ่นอวิ๋นไม่ยอมโดนกระทำง่าย ๆ นางักความรับผิดชอบให้เกาซื่อจนท่านย่า้าแดงด้วยความโกรธ
เกาซื่อตบ้าซย่าจิ่นอวิ๋นเสียงดังสนั่น “เจ้าเด็กนิสัยเสีย เจ้าทำผิดเองยัง้าใส่้าข้า”
“ท่านย่า อย่าโกรธเลยเจ้าค่ะ ข้าเชื่อว่าท่านบริสุทธิ์” จิ่นเซวียนหันับมามองซย่าจิ่นอวิ๋นอย่างครุ่นคิด “แม้อวิ๋นเอ๋อร์จะทำเกินไป แต่ข้าไม่อยากให้ท่านพ่อเสียชื่อเสียงเาะนาง เอาอย่างี้ดีหรือไม่เจ้าคะ เราลงโทษให้นางกวาดพื้นหนึ่งเดือนเป็นาตักเตือนเถิดเจ้าค่ะ”
ซย่าจิ่นอวิ๋นถลึงามองจิ่นเซวียน ะี้นางเสียสติไปแ้
“นางาเลว เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาทำโทษข้า พวกั้ท่านย่าเอามาให้ข้าเอง เจ้ามิเชื่อหรือ เหอะ ท่านย่าที่แสนดีเกือบตีเจ้าจนายเลยนะ”
“สอนแ้ไม่รู้จักจดจักจำ” เกาซื่อยกมือขึ้นตบ้าซย่าจิ่นอวิ๋นีครั้งจนนางตะลึงค้าง ร้องไห้ออกมาเสียงดัง
“ท่านย่า ท่านใ้ามาก ข้าทำอะไรผิดหรือเจ้าคะ ท่านถึงตีข้า”
จิ่นเซวียนยิ้มเยาะ นางชาเขียวน้อยไม่ได้มีชั้นเชิงเลย หญิงชราคือผู้มีอำนาจใน้าัี้ นางไปยั่วยุจะส่งดีให้ตัวเองได้อย่างไร?
ท่าทางหญิงชราคงโกรธนางชาเขียวน้อยมาก าสาวที่รักดั่งแก้วาดวงใทรยศนาง คงเป็นเื่เหลือจะทนสำหรับหญิงชรา
“เซวียนเซวียน เจ้าไปดูว่าอะไรเป็นเจ้าบ้าง แ้เอาับมาทั้งหมด หากนาง้ารังแกเจ้า ย่าจะจัดาให้เอง” สิ้นเสียงเกาซื่อ จิ่นเซวียนก็เดินไปทางตู้เสื้อผ้า นางต่อให้ไม่ใช้ก็ไม่มีทางยกให้น้องสาวเลวๆ เช่นนางแน่
“ซย่าจิ่นอวิ๋นเจ้าหยุดเดี๋ยวี้ ! ” จิ่นเซวียนยังไม่ทันเปิดตู้เสื้อผ้าก็โดนซย่าจิ่นอวิ๋นักไปกองกับพื้นพ
เชิงอรรถ
[1] ดาวเหวินฉวี่หรือดาวบุ่นเข็ก าถึง ดาวที่มีคุณสมบัติ (ส่งต่อชีวิตมนุษย์) ุ่มดาวบุ่นเชียงกับดาวบุ่นเข็กเป็นดาวคู่กัน พูดถึงดาวบุ่นเชียง เทพบุ่นเชียงท่านเป็นเทพแห่งาศึกษา อักษรศาสตร์ าประั์ เอกา ศิลปะ าสอบเข้ารับราชาฝ่ายพลเรือน นอกจากี้เทพทั้งสองยังให้ด้านโชคลาภ มีบันทึกไว้ว่าดาว "บุ่นเข็ก" ั้เป็นดวงดาวลำดับที่ 4 ในุ่มดาวปักเต้า (ุ่มดาวเหนือ) และเทพบุ่นเข็กั้ก็ยังจุติลงมาเกิดบนโลกมนุษย์หลายครั้งด้วย
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??