เรื่อง ย้อนยุคมาเป็นเถ้าแก่เนี้ยสาวชาวสวน กับ ระบบวิเศษ
บ้านดินท้ายหมู่บ้านัั้เป็นของชายแก่ัคนเดียวนามหูซาน พ่อแม่ของหูซานจากไปนานแล้วและเขาไม่มีพี่้ เขาเคยามเกี้ยวพาเสี่ยวเกาซื่อหนุ่มๆ ัเสี่ยวเกาซื่อแต่งงานก็ยังแอบไปมาหาสู่กัน ครั้งี้เสี่ยวเกาซื่อลอบมาพบหูซานก็เพราะอยากใช้หูซานช่วยจัดการจิ่นเซวียน
นางไปหาหูซานเขากำลังทำอาหารในครัวพอดี เขาตื่นเต้นยิ่งนัก เื่ได้ยินว่าเสี่ยวเกาซื่อมาหาเขาที่บ้าน
“เจินเจิน ้าไ้ยินเื่ของเ้าแล้ว อยากให้ข้าช่วยแก้แค้นหรือไม่” หูซานยกราด้าที่เพิ่งทำเสร็จออกมาจากครัว รินชาให้เสี่ยวเกาซื่อ เขาไม่เคยแต่งงาน เพราะจากยากจนหาภรรยามิได้แล้ว ใยังมีเสี่ยวเกาซื่อู่ ต่อให้ทุกคนไม่เห็นค่าของเสี่ยวเกาซื่อ เขาก็ยังคิดว่านางเป็นสตรีที่ดี
“พี่ซาน ข้าเสียในักที่แต่งให้ซย่าหลี่จวิน เขามันเลว พอข้าไร้ประโยชน์ก็ถีบหัวส่ง เฮ้ ยังเป็น่าที่ดีต่อข้าเสมอเ้าค่ะ” น้ำาเอ่อคลอ ใบ้างดงามของเสี่ยวเกาซื่อขยับเข้าหาหูซาน ยิ่งนางร้องไห้หูซานยิ่งปวดใ
ซย่าหลี่จวินสมควราย เขายกเจินเจินให้แล้วัทำกับนางเช่นี้?
ฮึ ปล่อยไว้ไม่ได้
ปัง!หูซานตบโต๊ะด้วยาโกรธ
“เจินเจิน เ้าอย่าร้องไห้เลย ข้าจะไปเอาคืนซย่าหลี่จวินให้เ้าเ”
“าจริงคนที่ข้าเกลียดชังคือซย่าจิ่นเซวียน หากมิใช่เพราะนาง ข้าคงไม่ซวยเยี่ยงี้ พี่ซาน ข้ากลัว่าหัวเราะเยาะข้า ตั้งแต่ข้าแต่งงานกับซย่าหลี่จวิน ข้าไม่เคยู่สงบสุขเลยสักวัน ่าพ่อเขาทำข้าลำบากใตลอดที่เขายังู่ แต่เห็นแก่เผิงเอ๋อร์กับอวิ๋นเอ๋อร์ข้าเลยยอมทน พอคนแก่นั่นาย ซย่าหลี่จวินยังจะหย่ากับข้าเพื่อนางสารเลวนั่นอีก” เสี่ยวเกาซื่อสูดจมูก จงใเข้าหาหูซานและปล่อยให้เขาจับมือถือแขน
“เจินเจิน ว่ามาเถิด เ้าอยากให้ข้าช่วยเ้าจัดการเด็กบ้านั่นอย่างไร” คนงามในอ้อมกอดทำเอาหูซานควบคุมัเไม่ได้ ต่อให้เสี่ยวเกาซื่อแต่งงานแล้วเขาก็ไม่รังเกียจ
ที่จริงเขาหวังให้ซย่าหลี่จวินหย่าเสี่ยวเกาซื่อ จะได้หาเหตุผลมาสู่ขอนางได้
“เฮ้ เด็กนั่นร้ายกาจมาก ตั้งแต่ฟื้นึ้มานางก็เปลี่ยนเป็นคนละคน ะทั่งแม่สามีข้านางยังไม่สนใเลย” เสี่ยวเกาซื่อกับหูซานเป็นคนประเภทเดียวกัน นางรู้หากอยากให้หูซานช่วยต้องจ่ายค่าตอบแทน
“เด็กนั่นมิใช่จะายแล้วหรือ?เหตุใดึอาละวาดได้เล่า” หูซานปลอบใเสี่ยวเกาซื่อและถือโอกาสกินเต้าหู้[1] นาง
เพื่อให้หูซานรับฟังแผน นางเลยบอกว่าไม่อยากู่กับซย่าหลี่จวินแล้ว ขอแค่หูซานช่วยจัดการจิ่นเซวียน นางยินดีเจรจาเื่การหย่ากับซย่าหลี่จวินมาู่กับหูซาน
“เจินเจิน เ้าอย่าหยอกให้ข้าดีใเลย เ้าัซย่าหลี่จวินขนาดั้จะทำใแยกจากเขาได้หรือ?”หูซานไม่เชื่อเกาซื่อ คิดว่าเสี่ยวเกาซื่อกำลังโกหกเขา
“พี่ซาน ข้าไม่กลัว่าหัวเราะเยาะหรอก ข้าแต่งให้ซย่าหลี่จวินมาหลายปี ข้าไม่ได้อะไรเลย ่พ่อบ้านั่นายไม่ทิ้งเงินให้ข้าสักตำลึง ข้าไม่เคยมีสถานะในบ้านพวกเขา แล้วอาหญิงยังเห็นแก่ตนเ ลูกนางจะหย่ากับข้า ไม่เพียงไม่ห้ามัปล่อยให้ข้าเป็นอนุ ต่อให้ัข้า เกาเจินเจินจะตกต่ำเพียงใดก็ไม่มีวันยอมเป็นเมียน้อยซย่าหลี่จวิน”
ว่าอย่างไรนะ?เป็นอนุ?
มีเื่เช่นี้ด้วยหรือ?
หูซานไม่รู้เื่ที่เสี่ยวเกาซื่อโดนลดขั้นแล้วจึงตกใเื่ได้ยิน
“ซย่าหลี่จวินมันไม่ใช่คน” หูซานแอบดีใที่เสี่ยวเกาซื่อสิ้นหวังจากบ้านซย่ามาหาเขา เพราะมันหมายาว่าซย่าหลี่จวินไม่ต้องการเสี่ยวเกาซื่อแล้วจริงๆ
โอกาสี้มีค่าสำหรับเขามาก จัดการเด็กคนเดียวมีอะไรยากกัน เขาออก้าั้ที เด็กนั่นได้กลัวจนร้องไห้หาพ่อแม่แน่
“เจินเจิน เ้ารับรู้ารู้สึกที่ข้ามีต่อเ้าดี แต่เื่ใดที่ข้าเลือกช่วยเ้าก็หมายาว่าข้าู่ฝ่ายตรงข้ามกับตระกูลซย่า” แม้หูซานจะชื่นชอบเสี่ยวเกาซื่อแต่เขาไม่โ่ เขารู้ดีว่าอะไรจะเกิดึ้หากเป็นศัตรูกับตระกูลซย่า!
หมู่บ้านซย่าแห่งี้มีคนแซ่ซย่ามากทีุ่ เขาไม่โ่เป็นศัตรูกับทุกคนหรอก
“พี่ซาน เด็กบ้ามันมีเงินเยอะ พ่อสามีทิ้งที่นาสองหมู่ให้นาง ี้โฉนดที่ดินถูกซ่อนไว้กับัมัน” เสี่ยวเกาซื่อพูดเช่นี้หูซานเข้าใดี ที่แท้เสี่ยวเกาซื่ออยากให้เขาัมาเป็นหัวขโมย
เื่ไม่กี่วัน่เขาติดเงินพนันโรงบ่อนงวดแรกสิบตำลึง เ้าของเงินเิ่ส่งคนมาหาแล้ว
“เจินเจินข้าเข้าใที่เ้าสื่อแล้ว เ้าวางใ ข้าจะทำให้นางไม่กล้ามารังแกเ้าอีก”
หูซานลักขโมยบ่อย เสี่ยวเกาซื่อแค่เสนอโอกาสทำเงินให้เขา
“พี่ซาน ข้าั่ เที่ยงคืนี้ ข้าจะเปิดประูัไว้ให้” เสี่ยวเกาซื่อปาดน้ำา ลุกึ้เตรียมััไปรอข่าวดีจากหูซาน
“เจินเจิน ข้ายอมทำทุกอย่างเพื่อเ้า เ้าแค่จำไว้ก็พอว่ายังมีข้าเคียงข้างเ้าเสมอ” หูซานฉวยโอกาสกอดเสี่ยวเกาซื่อแล้วปล่อยนางัไป
เขายิ้มขื่นมองแผ่นัเสี่ยวเกาซื่อ เจินเจินเอ๋ยเจินเจิน เ้านึกึข้าแค่ลำบากเ่าั้
......
เสี่ยวเกาซื่อัึบ้านก็ดึกดื่นแล้ว นางเปิดประูัทิ้งไว้ ตั้งใไปหาซย่าหลี่จวิน แต่เขาอ่านหนังสือ ไม่คิดเหลียวแลนาง
“สามี ดึกแล้วค่อยอ่านพรุ่งี้เถิดเ้าค่ะ” เสี่ยวเกาซื่อถอดชุดคลุมัออก เอนนอนบนเตียงเรียกซย่าหลี่จวินเสียงหวาน พอซย่าหลี่จวินนึกึคำพูดของจิ่นเซวียนก็รู้สึกไม่ดี
“เ้าไปนอนกับอวิ๋นเอ๋อร์ คืนี้ข้าจะทบทวนบทเรียน”
เวลา่าไปพักเดียวเขาก็เบื่อนางแล้ว จากี้นางจะไม่ได้ึ้เตียงกับเขาแล้วหรือ?
เสี่ยวเกาซื่อหลุบ้า น้ำาคลอเบ้าสักพักก็ไหลอาบลงมา
“สามี ข้าสำนึกผิดแล้ว่าให้อภัยข้าเถิดเ้าค่ะ” เสี่ยวเกาซื่อพยายามทำให้ซย่าหลี่จวินใ่ แต่นางโดนเขาดุั
“อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ว่าเ้าฆ่าเนี่ยนเนี่ยนอย่างไร” เนี่ยนเนี่ยนคือชื่อเดิม่แต่งงานของแม่จิ่นเซวียน ปีั้ซย่าหลี่จวินเขาหลงใหลในางามของนางมาตลอดจึงสมัครใแต่งงานกับนาง ัแต่งงานกัน เขาไปก้อร่อก้อติกกับเสี่ยวเกาซื่อ พอแม่จิ่นเซวียนรู้าจริงเลยทะเลาะกันใหญ่โต ั้หากแม่จิ่นเซวียนไม่ท้องคงหย่ากับซย่าหลี่จวินไปนานแล้ว
“สามี ในใของ่า ข้าเป็นสตรีร้ายกาจเพียงั้เลยหรือเ้าคะ?” เสี่ยวเกาซื่อใสั่นเทาด้วยากลัว นางวางแผนลอบฆ่าว่านเนี่ยนเนี่ยน มีเพียงแม่สามีที่รู้ สามีนางรู้เื่ี้ได้อย่างไร?
“ถ้ารู้จักเอาัรอดก็เจียมเนื้อเจียมัไว้เสียบ้าง อย่าได้สร้างปัญหาอีก” ซย่าหลี่จวินปรายามองเสี่ยวเกาซื่ออย่างดุดัน จนนางรีบก้ม้าลง
“ในเื่สามีจะทบทวนบนเรียน อนุก็ขอั่เ้าค่ะ”
นางัซวยข่มดวงเขามาหลายปี เขาอยากถีบหัวส่งนางออกจากบ้านซย่านัก
เสี่ยวเกาซื่อออกจากห้อง ่ๆ ปิดประูแล้วเดินไปห้องลูกา ี้นางกำลังรอหูซานมาจัดการจิ่นเซวียน!
......
“่าแม่ ่าโดน่าพ่อไล่ออกมาหรือเ้าคะ?” ลูกามองนางอย่างเศร้าสร้อยเื่นางมาหา
“อวิ๋นเอ๋อร์ คนที่ข้าพึ่งพาได้มีเพียงเ้าแล้ว พ่อเ้าไม่มีสำนึกเอาเสียเลย เขาฟังแต่คำพูดของนางสารเลว ลดขั้นข้าเป็นอนุ แล้ว่าย่าเ้าก็เห็นแก่ั” เสี่ยวเกาซื่อถอดรองเท้าแล้วเอนนอนกับลูกา เวลาี้นางทุกข์ใยิ่งนัก
“่าแม่ ่าพ่อแค่พูดเพียงเ่าั้ เขายังไม่ได้ให้หัว้าตระกูลถอนชื่อ่าออกจากผังตระกูลเ้าค่ะ” ซย่าจิ่นอวิ๋นรู้สึกเสียในักที่นางไปหาหยวนเฉิงหู่ หากนางไม่ไป่าแม่คงไม่โดนรากแห
“อวิ๋นเอ๋อร์ สิ่งใดที่เป็นของพวกเราแล้วไม่มีผู้ใดเอาไปได้หรอก เ้าวางใเถิด ่าคืนี้จะไม่มีซย่าจิ่นเซวียนู่บนโลกี้แล้ว” เสี่ยวเกาซื่อฉีกยิ้มเหี้ยม หูซานที่นางรู้จักคงขมเหง่จึงค่อยขโมยของ
่าแม่หมายาว่าอย่างไร หรือหาวิธีจัดการนางสารเลวได้แล้ว?ซย่าจิ่นอวิ๋นนอนครุ่นคิดบนเตียงพ
ท้องฟ้ามืดมิด ั้หมู่บ้านเงียบสงัด จากเสียงแมลง เสียงเห่าหอนแล้วยังมีเสียงฝีเท้าของหูซาน ประูัเปิดู่ เขาเลยลักลอบเข้ามาทางับ้านซย่า โดยไม่ต้องเปลืองแรง เรือนัู่ไม่ห่างจากห้องเอ่อร์ฝางของจิ่นเซวียนมากนัก หูซานซึ่งลอบพบกับเสี่ยวเกาซื่อบ่อยครั้งเลยจำทางมา้าประูห้องเอ่อร์ฝางได้ เขาเตรียมลงมือกับจิ่นเซวียน
เชิงอรรถ
[1] กินเต้าหู้ หมายึ แต๊ะอั๋ง า หาเศษหาเลยแบบเบาๆ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??