เรื่อง ย้อนยุคมาเป็นเถ้าแก่เนี้ยสาวชาวสวน กับ ระบบวิเศษ
เีงซอนา ฆ้องกลองและแตรดังขึ้นอย่างครื้นเครง แต่จิ่นเซวียนที่นั่งอยู่บนเกี้ยวกลับคิดเรื่องอื่น าพบกันของนางและซ่งจื่อเฉินถูกสวรรค์ลิขิตหรือเป็นเรื่องบังเอิญกันแน่ ที่นางชอบใชาติ่ กลายเป็นสามีของนางใชาตินี้ นางคงต้องหาโอกาสทดสอบดูว่าเขาข้ามมิติมาหรือไม่
ใชาติที่แล้ว ี่จื่อเฟิงสารภาพักับนางอยู่หลายหน แต่ติดตรงที่ฐานะของพวกเขาต่างกันเกินไป นางเลยมิกล้ารับัเขา พ่อแม่ของี่จื่อเฟิงมิเห็นด้วยที่นางกับลูกาของพวกเขาจะคบหากัน เาะนางเิใชนบท
สมัยเรียนมหาวิทยาลัยมีาเวนคืนที่ิ บ้างของนางเลยได้เงินชดเชยจาการื้อถอนบ้านเก่าและที่ิมาทั้งหมดแปดล้านสามแสน พ่อแม่เป็นยุติธรรม พวกเขาแบ่งทรัพย์สมบัติให้ี่ากับนางเท่าๆ กัน นางใช้ารู้ทั้งหมดที่เรียนมาพัฒนาบริษัทเล็กๆ จนกลายเป็นกลุ่มสื่อขนาดใญ่ คิดว่าคงได้อยู่กับที่ัแล้ว ผู้ใดจะรู้เล่าว่าจะโดนี่าลอบวางเพลิงจนนางตายเี่
เฮ้อ ี่าของนางกลัวยา เขาเลยเชื่อฟังแต่นาง ั้แต่ี่าแต่งกับี่สะใภ้ าสัมพันธ์ี่น้องของเขาและนางก็ห่างเหินขึ้นเรื่อยๆ.....่ข้ามมิติมา พวกเรากลับไปไหว้พ่อแม่ที่บ้านเิ ี่าวางแผนฆ่านาง เื่รดกตกทตามกฎหมาย ใเมื่อเถาเยาบอกว่านางกลับไปที่เดิมมิได้แล้ว นางก็จะอยู่ที่นี่อย่างสงบสุข นางเชื่อว่าด้วยาสามารถของนางใเวลานี้ ชีวิตคงมิเลวร้ายเท่าใดนัก
“จื่อเฉิน น้องสะใภ้เลิกม่านมาดูเ้าด้วย!” ซ่งจื่อเฉินถูกี่สามเข็นอยู่ด้าน้าเกี้ยวตล เมื่อซ่งหงหันไปมองด้านข้าง เขาเลยเห็นจิ่นเซวียนเลิกม่านมองซ่งจื่อเฉิน
“หยุดพักสักครู่เถิด พวกเรายังพอมีเวลาอยู่” พวกเขาแค่ต้องกลับไปถึงบ้านซ่งให้ทันพิธีกราบไหว้ฟัาิ ซ่งหงจึงบอกให้ทุกหยุดพัก ัเิทางออกจากหมู่บ้านสกุลซย่าได้ครู่หนึ่ง าจริงแล้วเขาคิดถึงสภาพร่างกายของซ่งจื่อเฉินเป็นั จึงบอกให้หยุดพักเี่
เมื่อแบกเกี้ยววางเกี้ยวลงแล้ว จิ่นเซวียนจึงฟุบ้าลงบนขอบ้าต่างมองสำรวจซ่งจื่อเฉิน ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกว่ามีบางอย่างมิถูกต้อง
ซ่งจื่อเฉินรู้ว่าจิ่นเซวียนมองอยู่เลยจงใจมิหันไปหานาง เขานึกสงสัยอยู่ใใจ อยู่ที่บ้านพ่อแม่ ยาตัวน้อยยังมิสนใจเขาอยู่เลย เุใดเวลานี้ถึงมองสำรวจเขาอย่างโจ่งแจ้งเล่า
จิ่นเซวียนถอนสายตาออกจากซ่งจื่อเฉินแล้วปล่อยม่านลง นางแน่ใจว่าซ่งจื่อเฉินมิใช่ี่จื่อเฟิงของนาง หากใช่ี่จื่อเฟิงจริง เขาต้องจำนางได้แน่ เาะนางมี้าตาเหมือนเ้าของร่างเดิม!
“จื่อเฉิน ข้าว่าน้องสะใภ้ชอบเ้านะ มิเช่นนั้นนางคงมิแต่งให้เ้า เ้าเขินด้วย!” ซ่งหงหัวเราะล้อเลียนซ่งจื่อเฉิน ซ่งจื่อเฉินตอบกลับอย่างจริงจัง “พวกเราเพิ่งพบกันหนแรก คงคุยเรื่องชอบมิชอบไม่ได้หรอก”
ที่จริงแล้วซ่งจื่อเฉินอยากจะบอกว่าจิ่นเซวียนมิได้มองเขา นางเหมือนกำลังมองใครอีกอยู่มากกว่า
จิ่นเซวียนมีแผนาใอนาคตแล้ว นางยกยิ้มบาง ซ่งจื่อเฉิน ไม่ว่าท่านจะเป็นี่จื่อเฟิงของข้าหรือไม่ ข้าก็จะัษาท่านให้หายดีให้ได้
พักได้ครู่หนึ่งก็เริ่มเิทางต่อ จิ่นเซวียนนั่งท้องร้องดังโครกครากอยู่ใเกี้ยว ั้แต่เมื่อคืนจนถึงเวลานี้ ท่านย่าเล็กมิให้นางกินอาหารเลย นางหิวมากจริงๆ !
โชคดีที่นางซ่อนอาหารเอาไว้ใมิติ นางจึงหยิบถุงขนมออกมาทานรองท้อง่!
“ขนมนี้ทำออกมารสชาติมิค่อยดีนัก แต่ก็พอกินได้” จิ่นเซวียนหยิบขนมโก๋พุทราจีนเข้าปากไปชิ้นหนึ่ง นางมิค่อยพอใจกับรสชาติเท่าใดนัก
เีงพูดกระซิบกระซาบของนางดังเข้าหูของซ่งจื่อเฉิน ใบ้าหล่อเหลาหลุดยิ้มบางออกมา ยาตัวน้อยของเขาช่างน่าัเีจริง เ้าสาวอื่นมิยอมทานอะไร่พิธีกราบไหว้ฟ้าิ แต่นางกลับซ่อนอาหารไว้กินเอง
“น้อง้า ยาของเ้างดงามกว่าซู่ซินเีอีก ท่านพ่อมิได้โกหกพวกเราจริงๆ ด้วย” ซ่งหงกลัวซ่งจื่อเฉินจะเบื่อเลยชวนคุย
แม้เขาจะเอ่ยเีงเบาแต่จิ่นเซวียนก็ได้ยินอยู่ดี นางรู้เรื่องอื้อฉาวระหว่างโจวซู่ซินกับซ่งจื่อเฉินมาบ้าง นางมิสนใจนางชาเขียวอย่างโจวซู่ซินหรอก ไม่ว่านางจะชอบซ่งจื่อเฉินหรือไม่ เขาก็เป็นสามีของนาง นางมิยอมปล่อยโอกาสให้มือที่สามมาทำให้ตนเองขาย้าแน่
แสงแดดส่องประกายอยู่นอกเกี้ยว ถือเป็นวันดีวันหนึ่ง เมื่อจิ่นเซวียนกินอิ่ม นางก็เข้าไปดื่มน้ำศักดิ์สิทธิ์ใมิติ
จะว่าไปแล้วน้ำใสระน้ำศักดิ์สิทธิ์รสหวานอร่อยนัก นางเอามาใช้ล้าง้า น้ำศักดิ์สิทธิ์นั้นมิเพียงมีสรรพคุณบำรุงางาม แต่ยังช่วยเพิ่มพลังวิญญาณอีกด้วย
ผู้ใบ้านซ่งคึกคักยิ่งนัก ผู้ที่มาร่วมงานส่วนใญ่คือญาติและสหายของซ่งผิง เดิมทีฉิวจั่งกุ้ยว่าจะไปที่บ้านของจิ่นเซวียนแต่ติดธุระ เขาจึงมาที่บ้านซ่งแทน
ซ่งผิงกับฉิวจั่งกุ้ยมิเคยไปมาหาสู่กัน เมื่อพวกเขาได้ยินว่าฉิวจั่งกุ้ยมาที่บ้าน เขาจึงรีบออกมาทักทายด้วยตนเอง
“เป็นเกียรตินักที่ฉิวจั่งกุ้ยมาเยี่ยมบ้านซ่ง เชิญนั่ง่ขอรับ”
ซ่งผิงครุ่นคิด ฉิวจั่งกุ้ยมาร่วมงานแต่งลูกาของเขาเช่นนี้ คงมีส่วนเกี่ยวข้องกับจิ่นเซวียนแน่ ได้ยินว่าจิ่นเซวียนขายแบบภาพให้ร้านเครื่องประดับถงซิน ฉิวจั่งกุ้ยเป็นรองเถ้าแก่ร้านถงซิน เขามาด้วยตนเองเช่นนี้คงอยากผูกมิตรกับจิ่นเซวียนเอาไว้
“นายท่านซ่งเกรงใจเกินไปแล้ว หากท่านมิรังเกียจก็เรียกข้าว่าี่ใญ่ฉิวเถิด ข้าก็เหมือนลุงของจิ่นเซวียน!” ฉิวจั่งกุ้ยเข้ากับง่าย เขาปฏิบัติกับทุกอย่างสุภาพเสมอ
“ี่ใญ่ฉิว น้องาขอเรียกตามที่ท่านต้องาขอรับ” ที่ซ่งผิงคบหาด้วยล้วนแต่เป็นที่มีาสามารถ จิ่นเซวียนรู้จักฉิวจั่งกุ้ยเช่นนี้ เขาดีใจยิ่งนัก อย่างน้อยก็เป็นประโยชน์ต่อาแก้แค้นของพวกเขา
“ท่านแม่ ดูท่าน้องสะใภ้้าจะรู้จักกับเ้าของร้านเครื่องประดับถงซินจริงๆ นะเ้าคะ แม้ฉิวจั่งกุ้ยจะมิใช่เ้าของร้านใญ่แต่ก็เป็นผู้ร่วมลงทุน” ยิ่งจิ่นเซวียนมีาสามารถมากเท่าใด เฉียวซื่อก็ยิ่งหดหู่มากเท่านั้น
“หึ จะเก่งสักเพียงใดก็เป็นลูกสะใภ้ของข้า” เฉียวซื่อร้องเีงต่ำใลำคอ “เ้าไปทักทายแขกอื่น่ ข้าจะเข้าไปทักทายฉิวจั่งกุ้ย”
“สามี นี่มิใช่ฉิวจั่งกุ้ยหรอกหรือเ้าคะ?” เฉียวซื่อเิเข้าไปหา และมองฉิวจั่งกุ้ยด้วยรอยยิ้ม ่้านี้นางเคยไปดูเครื่องประดับที่ร้านถงซิน เคยพบกับฉิวจั่งกุ้ยมา่ แต่เครื่องประดับใร้านมีราคาสูง นางจึงซื้อได้เพียงอันที่ถูกที่สุดเท่านั้น
นางกำลังคิดว่าจิ่นเซวียนจะแบ่งสินสมรสพวกนั้นให้นางบ้างหรือไม่ หากเอากำไลทองมาให้นางคงจะดียิ่งนักพ
“ี่ใญ่ฉิว นี่คือยาของข้า นามว่าเฉียวจินฮวาขอรับ” ซ่งผิงแนะนำฉิวจั่งกุ้ยให้รู้จักกับเฉียวซื่อ ฉิวจั่งกุ้ยทักทายอย่างสุภาพ เขามองแวบเดียวก็รู้แล้วว่านางมิใช่ดี น่ากังวลแทนจิ่นเซวียนจริงๆ ที่มีแม่สามีเช่นนี้ นางอาจจะโดนรังแกได้ตลเวลา
“น้องซ่ง เซวียนเซวียนเป็นเด็กดี แม้ข้าจะรู้จักนางได้ไม่นานนัก แต่นางเป็นจริงใจและชอบธรรม ข้าหวังว่าจากนี้ท่านจะดีต่อนาง” ฉิวจั่งกุ้ยเปลี่ยนเรื่องมาคุยเกี่ยวกับจิ่นเซวียนจนซ่งผิงเม้มปากยิ้มๆ “ข้าเองก็ชอบเด็กผู้นี้เช่นกัน ี่ใญ่ฉิวโปรดวางใจ ข้าจะดูแลนางให้เหมือนลูกสาวของตนเองแน่ขอรับ”
“จิ่นเซวียนคือคุณหนูบ้านซิ่วไฉ นางแต่งให้จื่อเฉินเช่นนี้ พวกเราดีใจมากเ้าค่ะ ฉิวจั่งกุ้ย เชิญท่านนั่ง่เถิด พอขบวนเ้าสาวมาถึงก็ได้เวลาั้โต๊ะแล้วเ้าค่ะ” เฉียวซื่อเอ่ยด้วยรอยยิ้มกว้าง แต่ใใจกลับคิดเรื่องของจิ่นเซวียน
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??