เรื่อง ย้อนยุคมาเป็นเถ้าแก่เนี้ยสาวชาวสวน กับ ระบบวิเศษ
ผ่านไปครู่ึ่ เด็กิกว่าก็มาออกันอยู่ที่หน้าประตูเรือนหอ พวกเขากระพริบตาปริบๆ มองเ้าไปในห้อง เพื่อรอรับอั่งเปาที่จิ่นเซวียนจะแจก
“พวกเจ้าอย่าเบียดกัน รอเจ้าบ่าวเจ้าสาวแลกสุรากันดื่มให้เรียบ้ก่อน พวกเจ้าค่อยกลับมาใหม่” แม่สื่อโจวโดนพวกเขาเบียดจนมิรู้จะยืนที่ใด
“เจ้าเตรียมเงินอั่งเปามาหรือไม่?” ซ่งจื่อเฉินแอบถามจิ่นเซวียน เขากลัวว่าหากจิ่นเซวียนมิได้เอามาแ้นางจะอับอาย
“ข้าเตรียมไว้แ้ ถุงเงินอยู่ที่ท่านอาเ็ของข้า ีครู่ค่อยให้ไปเรียกให้นางเอามาให้ข้า” จิ่นเซวียนพยักหน้าตอบด้วยรอยยิ้ม โชคดีนักที่นางเตรียมเงินอั่งเปาเอาไว้แ้ มิเช่นั้คงมิรู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ใด ประเพณีแต่งงานของแคว้นซีหลิงมีส่วนึ่ที่คล้ายกับ้าเกิดของนาง เมื่อฝ่ายเจ้าสาวมาที่้าของฝ่ายเจ้าบ่าวจะ้แจกเงินอั่งเปา ไม่้ามาย ึ่ึสอง ขึ้นอยู่กับตนเองว่ามีเงินาน้อยเท่าใด
เตียงในเรือนหอเป็นของใหม่ มีผ้าสีแดงสดคลุมไว้ เื่แึความคล ัจากที่จิ่นเซวียนพาซ่งจื่อเฉินเ้าห้องแ้ แม่สื่อโจวจึงเป็นผู้นำพิธีให้พวกเขาแลกสุรากันดื่ม
“เจ้าสาวหากดื่มสุรามิไหว เจ้าให้เจ้าบ่าวดื่มแทนได้” จิ่นเซวียนรับจอกกระเบื้องเคลือบสีขาวที่มีสุราเต็มแก้วแลกกันดื่มกับซ่งจื่อเฉิน แม่สื่อโจวให้นางเอาสุราให้ส่งจื่อเฉินดื่มแทน เมื่อเพิ่มจอกของนางเ้าไปแ้ ซ่งจื่อเฉิน้ดื่มรวมทั้งหมดหกจอก โชคดีที่สุราจอกเ็ มิเช่นั้้ดื่มหกจอกในคราเดียวเช่นี้ คงทรมานน่าู
“เจ้าเด็กดื้อพวกี้ ข้าบอกว่าอย่าเบียดกันมิใช่หรือ?” แม่สื่อโจวกำลังจะไปเรียกซย่าชุนอวิ๋นให้นำถุงเงินอั่งเปามาให้จิ่นเซวียน เ็ๆ ที่ยืนรอก็เบียดกันเ้ามาเีก่อน ส่วนซย่าชุนอวิ๋นเวลาี้ ในอ้อมแขนของนางกอดถุงเงินขนาดใญ่เท่าถุงกระสอบข้าว นางยืนอยู่นอกประตูหาทางเ้ามามิได้
“เด็กๆ พวกเจ้าหลีกทางก่อน ให้ข้าเ้าไปข้างใน จะได้แจกเงินอั่งเปาให้พวกเจ้า” เมื่อเ็ๆ ได้ยินว่านางมีเงินอั่งเปาจึงรีบหลบทางให้นางเ้าไปด้านใน
“ฮูหยินหู เด็กพวกี้ซนนัก ท่านอย่าถือโทษโกรธพวกเขาเลย” แม่สื่อโจวยิ้มอธิบาย ซย่าชุนอวิ๋นแย้มยิ้มมิถือสา
“เด็กๆ ที่ใดก็เหมือนกันทั้งั้ ท่านป้ามิ้กังวลเจ้าค่ะ”
“ท่านป้า นี่คือเงินอั่งเปาของท่านเจ้าค่ะ วันี้ลำบากท่านแ้” ัจากที่ซย่าชุนอวิ๋นเ้ามาข้างในแ้ นางก็หยิบเงิน้าตำลึงออกมามอบให้แม่สื่อโจว แม่สื่อโจวยิ้มจนตาปิด เมื่อเห็นซย่าชุนอวิ๋นใจ้า
“เด็กๆ พวกเจ้าเ้าแถว ข้าจะแจกเงินอั่งเปาให้” จิ่นเซวียนหยิบถุงเงินใบใญ่มาจากมือของท่านอาเ็ ในั้มีเหรียญทองแดงาิตำลึง
แม่สื่อโจวคิดว่าในถุงั้เป็นขนมเมล็ดทานตะวันเีี นางเบิกตา้าจนตาจะถลนออกมา เมื่อเห็นเหรียญทองแดงามาย
ตอนอยู่ที่้าซย่า ชุนอวิ๋นนำเหรียญทองแดงึ่หมื่นเหรียญมานับและแบ่งใส่ถุง ถุงสีแดงแต่ละใบบรรจุเหรียญทองแดงึ่้แปดิแปดเหรียญ จะนำไปแจกจ่ายให้กับเด็กๆ ในหมู่้าสกุลโจวและผู้ที่มาช่วยงาน
“ขอบุท่านอาสะใภ้้าเจ้าค่ะ” จิ่นเซวียนเปิดถุงเงิน และหยิบถุงสีแดงออกมาส่งให้แม่นางน้อยที่อยู่หน้าุของแถว แม่นางน้อยได้รับถุงเงินแ้ยิ้มดีใจโค้งขอบุจิ่นเซวียน
“โอ้ นี่มันเหรียญทองแดงึ่้แปดิแปดเหรียญ ท่านอาสะใภ้้าช่างใจ้าจริงๆ เจ้าค่ะ”
แม่นางน้อยแเมื่อได้รับถุงเงินก็รีบเปิดู เมื่อนางเห็นเหรียญทองแดงทั้งหมดึ่้แปดิแปดเหรียญก็รู้สึกตื่นเต้นยิ่งนัก
“เด็กๆ พวกเจ้าได้เงินแ้ก็ออกไปกันเถิด พวกเรา้เหลือพื้นที่ให้บ่าวสาว”
“ท่านย่า ท่านอาสะใภ้้าให้เงินข้าด้วยเจ้าค่ะ!”
ในกลุ่มที่เ้าแถว มีเด็กสามเป็นาของแม่สื่อโจว พวกเขาดีใจาเมื่อได้รับเงิน
“เซวียนเซวียน เจ้าใจ้ายิ่งนัก” แม่สื่อโจวเป็นแม่สื่อมาามี นางเพิ่งเคยเจอที่ใจ้าเช่นี้เป็นหนแ บางร่ำรวยแต่แจกอั่งเปาเพียงึ่พันเหรียญ แต่จิ่นเซวียนแจกให้เด็กทุก ทั้งยังให้ในจำนวนเท่าๆ กัน่าเท่าเทียม!
“วันคลควรมีความสุขกัน ี่าข้าหาเงินก็เพื่อเอามาใช้เจ้าค่ะ”
จิ่นเซวียนมิใส่ใจเื่ี้ นางใส่ใจเพียงว่านางจะมีที่ยืนในหมู่้าสกุลโจวได้่าไรต่างหาก
“เซวียนเซวียน ยังเหลือถุงเ็ๆ ีสามิหกถุง เจ้าจะเอาไปทำสิ่งใด?” ซย่าชุนอวิ๋นนับจำนวนถุงที่ยังเหลืออยู่ในถุงใญ่ ยังเหลือีสามิหกถุงเ็
“สามี วันี้มีมาช่วยจัดงานกี่หรือ?” จิ่นเซวียนนำถั่วลิสงกับเมล็ดทานตะวันสองถุงใญ่มาจาก้า ได้ยินว่าตามเีแ้้มอบถั่วลิสงกับเมล็ดทานตะวันพวกี้ให้เพื่อน้าที่มาช่วยงานที่้าสามี
“ข้ามิค่อยแน่ใจ เจ้าคง้ถามท่านพ่อ” ซ่งจื่อเฉินนับถือจิ่นเซวียน เขามิคิดว่าจิ่นเซวียนจะใช้วิธีี้ซื้อใจ นางใจ้ากับเด็กๆ เ่าั้เช่นี้ ในวันข้างหน้าผู้ปกครองของเด็กๆ เ่าี้คงได้แต่เอาอกเอาใจจิ่นเซวียน มิกล้าทำให้นางลำบากใจ
“เอาเช่นี้แ้กัน เจ้าค่อยมอบให้พวกเขาในพิธีมอบของขวัญ” แม่สื่อโจวแนะนำ
“พวกเราฟังท่านเจ้าค่ะ” จิ่นเซวียนยิ้มให้แม่สื่อโจว แม่สื่อโจวจึงยิ้มตอบนาง
“เซวียนเซวียน ตามเีแ้ พวกเจ้า้พา้าพ่อแม่ไปทานข้าวด้วยกัน”
“ข้าเ้าใจแ้เจ้าค่ะ” จิ่นเซวียนพยักหน้าตอบรับ่าสุภาพ
“จื่อเฉิน เซวียนเซวียนของพวกเรายกให้เจ้าแ้ เจ้า้ดีกับนางให้าๆ เ่า” ซย่าชุนอวิ๋นรู้สึกทุกข์ใจเ็น้อย าสาวุที่รักแต่งงานกับซ่งจื่อเฉิน นางมิพอใจเอาเีเลย!
“ท่านอาเ็โปรดวางใจ ข้าจะูแลเซวียนเซวียนให้ดีทีุ่ขอรับ” ซ่งจื่อเฉินรู้ดีว่าซย่าชุนอวิ๋นคิด่าไร เขามิโทษซย่าชุนอวิ๋นที่คิดเช่นั้ เาะผู้อื่นก็คงคิดเช่นเดียวกัน
“ของมีค่าในห้องของเจ้ามีายิ่งนัก เจ้า้ลงกลอนเอาไว้ด้วยเ่า” ัจากที่จิ่นเซวียนพาซ่งจื่อเฉินออกจากห้อง แม่สื่อโจวก็บอกให้จิ่นเซวียนลงกลอนประตู
.......
โถงหน้า!
ทุกล้วนพูดึจิ่นเซวียน พวกเขากล่าวว่าจิ่นเซวียนมิเพียงมีหน้าตาที่งดงาม แต่นางยังใจ้ายิ่งนัก
“จื่อเฉิน เจ้าโชคดียิ่งนัก ได้ภรรยาดีเช่นี้” ตอนที่พวกจิ่นเซวียนเดินผ่านสวนด้านหน้า สตรีออกเรือนแ้ผู้ึ่เอ่ยชมจิ่นเซวียน่าเริงร่า
“ทุกท่าน ข้าเพิ่งมาึได้ไม่นานนัก หากทำสิ่งใดมิถูก้ หวังว่าทุกท่านจะให้อภัยเจ้าค่ะ” จิ่นเซวียนประสานมือและทักทายทุก่าตรงไปตรงมา
โจวซู่ซินที่อยู่ท่ามกลางฝูงชนรู้สึกมิสบอารมณ์นัก เมื่อนางเห็นว่าจิ่นเซวียนได้รับการต้อนรับที่ดี ส่วนจิ่นเซวียนเองก็สังเกตเห็นโจวซู่ซินจากหางตาเช่นกัน
“พี่สะใภ้้า เด็กๆ ได้รับอั่งเปาแ้ข้าเ่าเจ้าคะ?” ซ่งเป่าจูเดินยิ้มมาหาจิ่นเซวียน นางตั้งตารอคอยาว่าจิ่นเซวียนจะให้สิ่งใด
“ของขวัญของเจ้า ข้าจะให้ตอนมอบของขวัญ” จิ่นเซวียนยกยิ้มให้ซ่งเป่าจู
“ขอบุพี่สะใภ้้าเจ้าค่ะ” ซ่งเป่าจูได้ยินว่าจิ่นเซวียนมีของขวัญจะให้ นางก็วางใจ
“เซวียนเซวียน เมื่อเช้าข้าติดธุระ มิได้ไปหาที่้าเจ้า นี่เป็นของขวัญเจ้าสาวที่ข้าให้เจ้า” ฉิวจั่งกุ้ยเดินออกมาจากฝูงชน ยื่นกล่องสี่เหลี่ยมสีม่วงให้จิ่นเซวียน
จิ่นเซวียนรับกล่องไปแ้ยิ้มขอบุ “ขอบุท่านลุงฉิวเจ้าค่ะ”
“เด็กี้ เกรงใจเกินไปแ้ ข้ากับอาเขยของเจ้าเป็นสหายกันมาาปี าสาวของเขาย่อมเป็นเหมือนาสาวของข้า”
ฉิวจั่งกุ้ยจงใจเอ่ยึหูเหยียนซูต่อหน้าทุก เขา้การบอกกับทุกว่า จิ่นเซวียนมีคอยหนุนั หากอยากจะกลั่นแกล้งนางก็้ผ่านพวกเขาไปก่อน
“ท่านลุงฉิว ท่านเองก็เป็นญาติฝั่ง้าพ่อแม่ของข้า ีครู่ท่านมานั่งด้วยกันกับข้านะเจ้าคะ” จิ่นเซวียนยิ้มและเชิญให้ฉิวจั่งกุ้ยอยู่ทานอาหารด้วยกันพ
โต๊ะจัดเลี้ยงึ่ตัวนั่งได้ิ ้าซย่ามาส่งเจ้าตัวเจ้าสาวกันค่อนข้างา จึงนั่งกันเต็มไปแ้สามโต๊ะ
ซย่าหลี่เจิ้ง ่าเ่าหลิน ซย่าหลี่เจ๋อ สวี่ติ้งหรง ซย่าหม่านชางและซย่าหม่านกุ้ยนั่งด้วยกัน จิ่นเซวียนเห็นว่าโต๊ะของพวกเขายังพอมีที่ว่างจึงพาซ่งจื่อเฉินและฉิวจั่งกุ้ยไปนั่งโต๊ะั้
รถเข็นของซ่งจื่อเฉินเตี้ยเกินไปจึงเอื้อมมิึโต๊ะ จิ่นเซวียนจึงประคองเขาให้นั่งบนเก้าอี้กลมแทน
“ชิ่งเจียทุกท่าน อาหารพื้นๆ าเ่าี้ หวังว่าทุกท่านจะมิรังเกียจ” ซ่งผิงมาทักทายทุกที่โต๊ะ เพื่อรักษาหน้าจิ่นเซวียน เขาจึงซื้อของขวัญที่ดีหน่อย
โดยการเตรียมผ้าต่วนยาวหกฉื่อให้ทุก เฉียวซื่อทะเลาะกับเขาก็เาะเื่ี้
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??