เรื่อง ย้อนยุคมาเป็นเถ้าแก่เนี้ยสาวชาวสวน กับ ระบบวิเศษ
“ข้าเพียงแค่เปรียบเทียบเ่านั้น ำั้า ผู้า่ใหญ่พึ่งพามิได้จริงๆ เช่นพ่อเฮงซวยของข้า หากเขามิไปลอบคบกับเกาเจินเจิน แม่ของข้าจะคลอดยากจนตายหรือ?ข้ายังสงสัยด้วยซ้ำว่าการตายของแม่ข้า เกาเจินเจินเป็ผู้ลงมือหรือไม่ มิเช่นนั้นนางคงมิทำทุกวิถีทางเพื่อทำลายข้าหรอก” ผู้าที่จิ่นเซวียนพูดมิได้หมายึผู้าทุก อย่างท่านปู่หรือท่านอาเขยเล็กก็เป็ผู้าที่มีารับผิดชอบมากนัก ตอนที่ท่านปู่แต่งงานกับเกาซื่อ เขายังมิได้เป็ซิ่วไฉ ่ใหญ่คิดว่าเกาซื่อมิคู่ควรกับท่านปู่ แต่ท่านปู่ก็ยังมีภรรยาเพียงผู้เดียวไปจนตาย
ยังมีท่านอาเขยเล็กของนางี เขาร่ำรวยแ้ แต่ยังมิลืมภรรยาของตนเ เขาตามใเหมือนท่านอาเล็กเป็ฮ่องเฮา มิยอมปล่อยให้ทำแม้กระทั่งอาหาร ถือเป็บุรุษดีเด่นแห่งยุค มิรู้ว่าาที่นางสุ่มได้มาผู้นี้จะเหมือนกันหรือไม่ นางคงต้องูเขาไปเรื่อยๆ เสีย่
“้ห้า เ้ามิรู้สถานการณ์ของครอบครัวเซวียนเซวียน แม้นางจะมิได้มีีิที่ยากลำบาก แต่การได้รับาทรมานทางจิตใ ทำให้นางโต่ารุ่นเดียวกัน ตอนที่ท่านปู่ซิ่วไฉยังมีีิอยู่ แม่เลี้ยงมิกล้ารังแกนาง เื่ท่านจากไปแ้ นางก็อยู่ยากขึ้น” ซย่าตงชิงอยากบอกด้วยว่าหากมิใช่เพราะแม่เลี้ยงของจิ่นเซวียน จิ่นเซวียนคงมิต้องแต่งเข้า้าซ่ง หากมองีด้านหนึ่ง เี่ยวเกาซื่อก็ถือเป็แม่สื่อให้จิ่นเซวียนกับซ่งจื่อเฉิน
“พี่สะใภ้ห้า ในเื่ท่านเก่งกาจเช่นนี้ เุใดต้องทนโดนข่มเหงเ่า หากข้าเป็ท่าน ข้าคงใช้าสามารถกำจัดพวกนั้นไปนานแ้เ้าค่ะ” ซ่งเป่าจูเอ่ยอย่างแค้นเคือง นางรู้สึกนับถือจิ่นเซวียนในบางเรื่อง
“าา์ของข้าเป็มิชอบเป็ที่สนใ หากมิึช่วงเวลาคับขัน เขาจะมิให้ข้าเปิดเผยาสามารถของตนเ เื่ปีที่แ้ เขาทำนายดวงชะตาให้ข้า บอ่าข้าจะประสบเคราะห์กรรม เื่ข้าาุสิบี่ปี ขอแค่ผ่านไปได้ ก็จะร่ำรวยเิทอง”
จิ่นเซวียนพยายามหลอกทุกให้แนบเนียนทีุ่ อย่างไรนางก็สร้างเรื่องราวของาา์ขึ้นมาเ หากพวกเขาจะสืบหา ก็หามิเจอหรอก
“เซวียนเซวียน าา์ของเ้ามีนามว่าอย่างไรหรือ ข้าอาศัยอยู่ในแผ่นดินนี้มาาสิบปี มิเคยพบผู้ใดที่เก่งกาจเช่นนี้มา่ เ้าเก่งเพียงนี้ ข้าคิดว่าาา์ของเ้าต้องมีฝีมือร้ายกาจมากแน่ๆ” ซ่งผิงอยากผูกมิตรกับาา์ของจิ่นเซวียน เขาหวังว่าจะได้พบกับยอดฝีมือท่านนี้ในสักวัน
“ท่านพ่อ ข้าบอกท่านตามตรงนะเ้าคะ ข้ามิรู้แม้กระทั่งชื่อของท่านาา์เลยเ้าค่ะ ข้ารู้เพียงท่าน้าตาเหมือนท่านปู่เซียนในละครงิ้ว ข้าเก็พบเขาโดยบังเอิญเช่นกันเ้าค่ะ” สร้างัตนให้าา์ลึัหน่อยก็ใช้ขู่ได้แ้
“ท่านพ่อ ยอดฝีมือเร้นกายมิเปิดเผยัตนที่แท้จริงง่ายๆ หรอกขอรับ เขารับเซวียนเซวียนเป็ศิษย์เช่นนี้ เขาคงมองเห็นาสามารถและพรสวรรค์ของนาง” ซ่งจื่อเฉินรู้ว่ายอดฝีมือัจริงล้วนเป็เช่นนี้ ผู้ที่ทั่วหล้าสรรเสริญว่าร้ายกาจมิได้จะเก่งกล้ากันเสียทุก
“่ที่ข้าจะตก้ำ ท่านาา์ทิ้งของล้ำค่าไว้ให้่หนึ่งแ้จากไป ข้าเก็คิดึเขาเช่นกันเ้าค่ะ มิรู้จะได้พบ้ากันีเื่ใด”
าา์ของเซวียนเซวียนลึัเสียจริง เขาได้ยินในหมู่้าสกุลซย่าบอ่าเซวียนเซวียนตก้ำ เหลือเพียงลมหายใที่ร่อแร่ เวลานั้นท่านหมอต่างก็บอ่าหมดหนทาง่เหลือแ้ แต่นางัฟื้นขึ้นมาในีห้าวันต่อมา ูท่าคงจะเป็ฝีมือาา์ของนาง
าสุภาพ ่าา และูขี้กลัวอยู่เล็กน้อย่้านี้ของเซวียนเซวียน เป็เพียงเปลือกนอกที่นางสร้างเอาไว้ป้องกันตนเหรือ
ซ่งผิงคิดเช่นนั้น แต่ในใของเขาัปลดปลง!
เขากับเฉินเอ๋อร์เก็เป็เช่นนั้นมิใช่หรือ เพื่อการแก้แค้น เพื่อีิที่ดีขึ้น พวกเขาึยังเสแสร้งกันอยู่
“พี่สะใภ้ห้า ข้าอยากปรึกษากับท่านเรื่องหนึ่งเ้าค่ะ” ซ่งเป่าจูจับมืออ้อนจิ่นเซวียน ทำัมิน่าเชื่อถือั้ที่นางาุมาก่าจิ่นเซวียน จิ่นเซวียนรู้ว่านางอยากพูดสิ่งใด
“ข้าให้เ้าทำงาน้า เพราะอยากฝึกให้เ้าได้ลงมือทำงานจริง มิใช่เพื่อหาเิมาเลี้ยงพวกเรา ึแม้เ้าจะเป็คุณหนูฐานะูส่ง เ้าก็ต้องรู้จักูแลตนเ พึ่งพาผู้อื่นไปเสียทุกเรื่องได้อย่างไร เ้าจะเหนื่อยเอาที่พวกเขาทำมิถูกใเ้า”
“มิใช่เรื่องนี้เ้าค่ะ ข้าอยากคุยกับท่านว่าจากนี้ข้าขอทำาสะอาดแค่ในเรือนได้หรือไม่เ้าคะ” ซ่งเป่าจูมิอยากล้างจานและทำอาหาร นางรู้สึ่าการล้างจานจะทำให้มือของนางหยาบกร้าน เื่นางคิดว่าจากนี้คงเรียกใช้ผู้อื่นมิได้ี นางก็อารมณ์เสียขึ้นมา
“ได้ แต่ข้าขอบอกเ้าเอาไว้่ว่า หากเ้าทำาสะอาดแค่ในเรือน เิรายเืของเ้าจะมีไม่มากนัก มิเหมือนกับพวกพี่ใหญ่ที่ลงไปทำนา งานั เิรายเืของพวกเขาย่อมู่าของเ้า เ้าจะได้เิน้อยทีุ่ใน้าันี้” จิ่นเซวียนวางแผนจัดการพวกนี้แบบยุคใหม่ งานของซ่งเป่าจูคือการทำาสะอาด เิเืของทำาสะอาดมิไดู้มากอยู่แ้
“เซวียนเซวียน เ้าบอ่าจะให้เิค่าแรงกับพวกเราหรือ?” ทุกได้ยินว่ามีเิรายเืก็รู้สึกตื่นเต้นกันยิ่งนัก พวกเขาอยู่้าันี้มาาปี มิเคยได้ค่าแรงเลย ักันเิแค่อีแปะเดียวยังโดนเก็บไปเสียด้วยซ้ำ
“ใช่เ้าค่ะ มิมีสิ่งใดบรรลุได้หากมิมีแบบแผน าสามารถของทุกมิเหมือนกัน ค่าตอบแทนที่ได้ย่อมแตกต่างกันด้วยเ้าค่ะ ่ค่าแรงที่ทุกจะได้มีเ่าใดนั้น ข้าจะกำหนดตามาเป็จริงเ้าค่ะ” จิ่นเซวียนเห็นใเหล่านี้อยู่บ้าง พวกเขาโดนเฉียวซื่อกดขี่มาตลอด ั้ที่โตกันมากึเพียงนี้แ้ ารู้สึกต่อต้านในใย่อมมากขึ้นเป็ธรรมดา
“พวกเราฟังเ้า” ในหมู่สะใภ้ เฉินซื่อเ้าเล่ห์ทีุ่ เื่จิ่นเซวียนพูดเช่นนี้ นางจึงตัดสินใจะเดิมพันด้วย หากเดิมพันชนะ ีิาเป็อยู่ของครอบครัวของนางจะดีขึ้น หากเดิมพันแพ้ พวกเขาก็มิได้เสียเปรียบ
“ใกล้ึเวลาอาหารเย็นแ้ พวกเรา่กันทำอาหารให้เสร็จ จะได้ไปเชิญที่มา่งานมาทานข้าว” ซ่งจื่อเฉินตัดสินใอยู่้า่งาน มิพาจิ่นเซวียนออกไปเดินชมหมู่้าแ้
“หยวนหยวน เ้ารับผิดชอบไปเชิญพวกเขามาที่้า ่ข้ากับแม่ของเ้าจะไปทำอาหาร” จิ่นเซวียนสั่งให้ซ่งหยวนหยวนไปเรียกมาทานอาหาร
“เซวียนเซวียน เ้าเป็สะใภ้ใหม่ วันนี้เ้าอย่าเพิ่งทำงานเลย ัไปทำกฎ้าซ่งฉบับใหม่เถิด” ซ่งผิงละเว้นงาน้าของจิ่นเซวียนแ้บอกให้ซ่งจื่อเฉินอยู่เป็เพื่อนนาง
“พี่สะใภ้ใหญ่ พี่ะใ้ พวกเราไปทำงานกันเถิดเ้าค่ะ” ซ่งเป่าจูกลัวว่าจิ่นเซวียนจะไล่นางออกจาก้า นางจึงกระตือรือร้นยิ่งนัก ่เฉียวซื่อกำลังรู้สึกหดหู่ยิ่งนักที่ทุกทิ้งนางไป
เพียงวันเดียวนางก็ร่วงจากฟ้าลงเหวเสียแ้ สามีเกลียดนาง ผู้อื่นเกลียดนาง และนางอาจจะโดนหย่าเื่ใดก็ได้ั้นั้น!
“เซวียนเซวียนเอ๋ย ข้ามีเรื่องอยากปรึกษาเ้า” เฉียวซื่อลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แ้นางค่อยรั้งจิ่นเซวียนเอาไว้ จิ่นเซวียนชะงักฝีเท้าและถามัไปอย่างเย็นชา “ท่านมีสิ่งใดหรือเ้าคะ?”
“เซวียนเซวียน เ้าจัดการ้าซ่งผู้เดียวคงลำบากเกินไป ให้ข้าเป็ผู้่เ้าดีหรือไม่”พ
เฉียวซื่อมิกล้าร้องขอตำแหน่งหัว้า นางเอาเพียงตำแหน่งเล็กๆ ให้พอมีข้าวกิน
“ท่านาุมากแ้ มิเหมาะจะทำงานั เรื่องูแล้ายกให้พวกเราหนุ่มสาวเถิดเ้าค่ะ” จิ่นเซวียนตอบอย่างตรงไปตรงมา นางมิโง่ให้เฉียวซื่อเป็ผู้่ของนางหรอก ต่อให้จำเป็ต้องเลือก นางก็จะเลือกผู้อื่น
นางยอมเลี้ยงูเฉียวซื่อต่อก็ดีมากแ้ ยังอยากจะได้สิ่งใดี
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??