เรื่อง ยาใจหยางอ๋อง
พอิิเดินาเรือนไป หลิวี้เฟยรีบเดินไปยังด้าน้างของเตียงนอน แกะแผ่นไม้มุม้างเตียงออก ตั๋วเงินที่นางแอบสะสมเอาไว้มาตลอด 5ปี ถึงจะไม่มากมาย แต่ก็คงพอจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ ู่ที่นี้ทั้งถูกรังแกจากพวกยัยแก่แร้งทึ้ง บ่าวไพร่ไม่ให้ความเคารพ สู้ไปตายเอาดาบหน้าดีกว่า
หันซ้ายหันขวา ู่้างกำแพง เอาไงดี พอมายืนใกล้ๆ สูงใช่ย่อย สูงขนาดนี้จะบีนยังไง จดเวลาเวรยามมาอย่างดี แต่ดันมาเจอกำแพงมุมที่ สูงที่สุดในจวน จะบีนออกยังไงล่ะ หลิวี้เฟยได้แต่ยืนถึ้งหัวตัวเอง อยากจะตะโกนแหกปากระบายอารมก็กลัวจะมีคนได้ยิน
"สำเร็จมั้ยเจ้าค่ะ" หลิวี้เฟยสะดุ้งสุดตัว เมื่อหันไปมองตามเสียง เป็นิิสาวใช้ประจำตัวของนางนั้นเอง "เฮ้อ เจ้านั้นเองตกอกตกใจหมดเลย "
"ิิว่าคุณหนูกลับไปเตรียมตัวดีกว่าเจ้าค่ะ" สาวใช้พูดไปลากแขนเจ้านายตัวแสบไปด้วย ตั้งแต่นางตื่นมาจากล้มหัวพาดพื้น เมื่อ5ปีก่อน จากคุณหนูสี่ผู้เรียบร้อย พูดจาอ่อนหวานงดงาม กลายเป็นแก่นแก้ว แสบทรวง พูดจาวาแปลกๆ แต่นางแสดงออกแต่ตอนู่กับิิเท่านั้น
"เฮ้อ ไอ้้าก็ลืมไปว่ากำแพงมันสูง ัไลิงก็ไม่ได้เตรียมมา แล้วจะทำไงดีล่ะิิ ้าไม่อยากเจออ๋องบ้ากามคนนั้น" หลิวี้เฟยได้แต่นั่งตัดพ้อ
"ิิว่า คุณหนูเตรียมตัวจะดีกว่าเจ้าค่ะ ใกล้ได้เวลาแล้ว "
"ในเมื่อไม่มีทางเลือก อยากเจอก็จะให้เจอ"
"คุณหนูคงไม่ได้วางแผนอะไรแปลกๆ ไว้ใช่มั้ยเจ้าค่ะ"
หลิวี้เฟยไม่ตอบสาวใช้ ได้แต่ยิ้มยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย บอกไปก็ไม่สนุกสิ
ที่เรือนรับรอง คนที่นั่งู่ที่เก้าี้ประธาน หลิวี้สง ราชครูแห่งแค้วนหยาง เก้าี้้างๆ กันคือฮูหยินใหญ่ หลิวเจียวมี่และคุณชายรองหลิวี้ฝาน คุณชายคนเดียวของตระกูล แล้วที่ยืนเหมือนไร้ตัวตนู่ คือ หลิวี้เฟย นางใส่ชุดสีขาวขลิบฟ้า สายคาดเอวสีน้ำเงิน ยืนทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
โอ้ยยยยย เมื่อไรอิตาบ้ากามนั้นจะมา ้าอึดอัด ยัยแก่ฮูหยินก็ไม่ยอมให้้านั่ง ให้ยืนรอจะปวดขาไปหมดแล้ว
ท่านอ๋องเสด็จ เสียงบ่าวหน้าเรือนรับรอง เมื่ออ๋องสามเดินเ้ามาในห้องโอ้วแม่เจ้า หล่อลากดิน หล่อโอป้ามากค่ะคุณพี่ขา ี้เฟยยืนตะลึง มาู่โลกนี้ได้5ปี เพิ่งเจอคนหล่อขนาดนี้ สูง180 ผิวขาว หน้าเนียนมาก
ท่านอ๋องสาม เหมือนเห็นหน้าของหญิงสาวที่ยืนตะลึง ู่ในพะวง จึงยิ้มหวานตอบ ทำเอาี้เฟยได้สติทันที
ก้มหน้าก้มตา ด่าตัวเองในใจ ที่เผลอปล่อยไก่ให้ อิตาอ๋องบ้ากามหัวเราะเยาะเอา
อ๋องสามหยางชงอวี้ ได้ชื่อว่าอ๋องเจ้าสำราญ เ้าออกหอโคมเขียวเป็นว่าเล่น มีอนุถึงสามคน แต่ยังไม่ได้แต่งพระชายา
หลิวี้สง รีบลุก ให้อ๋องหยางชงอวี้นั่งเก้าี้ประธาน
"หลังจากมีราชโองการประทานสมรสของเปิ่นหวางกับคุณหนูสี่ตะกูลหลิวเมื่ออาทิตก่อน วันนี้เปิ่นหวาง จึงมาของดูหน้าว่าที่พระชายาซักหน่อย คงไม่เป็นการรบกวน"
"ไม่เลย ไม่เลย ้าน้อยยินดีเสียด้วยซ้ำไปที่ท่านอ๋องมาเยือน" หลิวี้สง รีบประจบออกนอกหน้า หลิวี้เฟยได้แต่ยืมก้มหน้าู่ท่าเดิม จนฮูหยินเดินมายืน้างๆ แล้วหยิกเอว
"หลิวี้เฟย ถวายพระพรท่านอ๋องเพค่ะ" ยิ้มเอียงอายเล็กน้อย พร้อมถอนสายบัวอย่างงดงาม
หยางชงอวี้ ยิ้มกว้าง ตามประสาหนุ่มเจ้าเสน่ห์
เฮอะ นางก็เหมือนลูกสาวตะกูลขุนนางทั่วๆ ไปนั้นล่ะ มีดีแค่สวย เรียบร้อย ได้ข่าวว่านางนั้นเรียบร้อย เพียบพร้อมทุกด้าน ส่วนราชครูก็หวังให้เค้าเป็นฐานสร้างอำนาจหน้าที่
"อายุเท่าไรแล้วล่ะ"
"18 ปีเพค่ะ" หลิวี้เฟย งุนงงถามคำถามบ้าบออะไรเนี้ย
"แล้วทำไมถึงยังไม่ออกเรือน บุตรสาวบ้านอื่นเค้า16ปีก็ออกเรือนแล้ว " หยางชงอวี้ ถามด้วยน้ำเสียงปนขำ
ฮูหยินรีบตอบ อย่างไว" นางร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง ตอนนี้หายดีแล้วเพคะ"
หลิวี้เฟยได้แต่ยืนขำในใจ ใครบอกนางร่างกายไม่แข็งแรง หากไม่แข็งแรงจริงคงู่ไม่รอดมาถึงวันนี้หรอกตลอด5ปีมานี้ นางพยามหนีาจวนมาไม่รู้กี่ครั้ง ถูกจับได้ทุกครั้งก็เจอโบย ใต้ร่มผ้าเนื้อแตกมาไม่รู้กี่รอบแล้ว55555555555 คิดแล้วก็แอบภูมิใจตัวเอง
"เปิ่นหวางยังไม่อยากมีพระชายา" หลิวี้สงกับฮูหยินได้ฟังแล้วก็ตกใจ ไม่น้อย
"แต่ เป็นราชโอการ ประทานสมรสนะท่านอ๋อง จะขัดไม่ได้" ราชครูหลิวี้สงรีบตอบสวนออกไปอย่างรวดเร็ว หน้าถอดสี
"แล้วยังไง? ใครจะบังคับเปิ่นหวางได้ หากเปิ่นหวางไม่อยากแต่งคือไม่แต่ง" เฮอะ อยากให้้าเป็นัไบีนขึ้นไปสินะไอ้แก่ราชครู
หลิวี้เฟย ที่ยืนพยายามั้หัวเราะู่มุมห้อง ในที่สุดก็ทนไม่ไหว หลุดขำมาเบาๆ ถึงจะไม่ดังมากนัก แต่ก็ทำให้ทุกคนในห้องหันมาที่นาง
หยางชงอวี้ เลิกคิ้วเล็กน้อย น่าสนใจ
"เปิ่นหวาง มีธุระ วันนี้ขอตัวก่อน" พูดจบก็เดินออกไปเลย ราชครูหลิวี้สง ฮูหยินใหญ่และหลิวี้ฝาน ยังไม่ได้ทันกล่าวอันใด
พอทุกคนได้สติก็หันกลับมาที่ ตัวต้นเหตุ จะเป็นใครอื่นไม่ได้ นอกจากหลิวี้เฟย ที่ยืนเอามือพยายามปิดปากั้หัวเราะู่
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??