เรื่อง หมื่นวิถีบรรลุเทพ
“ท่านพ่อ” เยี่ยซาง้การที่จะเห็นโลกภายมาตลอด แต่เื่พ่อเฒ่าเห็นด้วยจริงๆ แล้ว เขากลับไม่รู้จะพูดอะไรดี
“เอาละ ในเื่เจ้า้การะไป ข้าจะเล่าเรื่องราวของโลกภายให้ฟัง” พ่อเฒ่ากู่หันัเิกลับไปยัง้าไม้ไผ่
เยี่ยซางรู้ว่าพ่อเฒ่าเคยเิทางท่องโลกภายเื่ตอนยังหนุ่ม แต่พอเขาได้รับบาดเ็ก็เลยกลับมาอยู่ที่หมู่้าจู๋หยวน
จากคำบอกเล่าของพ่อเฒ่า ทำให้เยี่ยซางได้รับรู้เรื่องราวเกี่ยวกับสถานการณ์ภาย
บริเวณที่ตั้งของหมู่้าจู๋หยวนอยู่ในเอิทธิพลของหุบเขาโอสถ เป็นเเืงที่มีประชากรจำนวนา ทั้งบางแห่งก็ได้รับการดูแลโดยตรงจากศิษย์ของหุบเขาโอสถ
การเข้าร่วมสำนักเพื่อฝึกตนของหุบเขาโอสถนั้น ้ไปที่ภูเขาานติ่งึ่อยู่ห่างออกไปึ่แสนลี้
ัจากเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับโลกภายให้เยี่ยซางฟังแล้ว พ่อเฒ่ากับลูกชายต่างก็เข้าพักผ่อน่รุ่งสาง ัจากที่ทั้งคู่พักผ่อนได้ไม่นานนักเยี่ยซางก็ื่ขึ้น ่เขาจะจากหมู่้าแห่งี้ไป เขา้การล่าเหยื่อและหาอาหารสำรองไว้ให้พ่อเฒ่าากว่าี้ เนื่องจากเหยื่อที่นักล่าของหมู่้าหามาได้จะถือเป็นของอาหารส่วนกลางของหมู่้าด้วย
ในช่วงบ่ายของวัน เยี่ยซางก็กลับมาถึงหมู่้าพร้อมกับหอกเหล็กดำที่มีเหยื่อห้อยอยู่ทั้งสองด้าน คราวี้เยี่ยซางไม่ได้แบ่งเหยื่อเหืนกับุครั้งไป แต่เขากลับตรงไป้าทันที เหตุการณ์ี้ทำให้เหล่าชาว้าต่างรู้สึกงุนงงเป็นอย่างา เยี่ยซางล่าสัตว์มานานกว่าึ่ปี แต่ละครั้งสองพ่อลูกจะมีเนื้อาเกินกว่าที่พวกเขาจะกินกันหมดจึงมักแจกจ่ายให้ผู้อื่นเสมอ
ดังนั้น ครั้งี้เยี่ยซางจึงทำให้ชาว้าที่้ประหลาดใหลายคนเิามตนเไปที่้าไม้ไผ่ของพ่อเฒ่า พวกเขาไม่ได้้การเหยื่อที่เยี่ยซางล่าได้ แต่กลับเป็นกังวลว่าเกิดอะไรขึ้นกับเ็หนุ่มเสียากว่า
“เจ้าหนู ทำไมถึงเอาเหยื่อกลับมาานักเล่า?” พ่อเฒ่ามองดูชาว้าที่เิามมา ่จะหันไปมองเยี่ยซาง
“พ่อเฒ่า เจ้าเข้าใผิดแล้ว เรามาที่นี่เพราะอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเยี่ยซางต่างหากเล่า เขาได้รับบาดเ็หรือ?” ป้าิมักปฏิบัติต่อเยี่ยซางเป็นอย่างดี นางกวาดามองเยี่ยซางขึ้นลงด้วยสายาเป็นห่วง
“ไม่เลยขอรับ!” เยี่ยซางหน้าแดงเล็กน้อย เขาเอาเหยื่อทั้งหมดที่ล่าได้กลับมา้า ถึงะนั้นก็ไม่ได้แบ่งใหุ้คน จึงทำให้เยี่ยซางรู้สึกผิดเล็กน้อย
“ไม่มีอะไรหรอก ข้าจะให้เยี่ยซางออกเิทางไปโลกข้าง เจ้าหนูนี่ก็คิดถึงคนแก่อย่างข้า เจ้าเ็ตัวเหม็นคงกลัวว่าข้าจะอดายหากไม่มีเขา” พ่อเฒ่ากู่จ้องเยี่ยซางเขม็ง
“เยี่ยซาง เจ้าจะออกไปข้างหรือ?” ป้าิและอาหนิวต่างมองเยี่ยซางอย่างอึดอัดใ
“ข้าอยากออกไปดูโลกภายขอรับ” เสียงของเยี่ยซางต่ำลงเล็กน้อย เขารู้ว่าุคนในหมู่้าจู๋หยวนล้วนเป็นห่วงเขาา ไม่ใช่เพียงแต่พ่อเฒ่าเ่านั้น
“เอาเถิด เจ้าเป็นเ็ที่ยอดเยี่ยมที่สุดในหมู่้าของเรา เจ้าควรได้ออกไปดูโลกภายบ้าง” อาหนิวตบไหล่ของเยี่ยซางแล้วกล่าว
“ข้ายังทำชุดของเจ้าไม่เสร็จ แต่พรุ่งี้มันก็จะเสร็จแล้ว” สายาของป้าิเต็มไปด้วยาลำบากใ
ัจากพูดคุยกันสักพักึ่ เยี่ยซางก็ออกไปส่งอาหนิวกับป้าิกลับ้า จากนั้นเขาจึงเริ่มจัดการกับเหยื่อ่จะแขวนไว้ใต้ชายคาเพื่อให้มันแห้งลง
ัจากที่เขาจัดการกับเหยื่อเสร็จแล้ว เยี่ยซางก็เริ่มต่อยเสาที่ตั้งไว้อยู่ข้าง้าไม้ไผ่ึ่เป็นกิจวัตรของเขา
พ่อเฒ่ากู่เคยเิทางอยู่โลกข้าง แต่เพราะศัตรูของเขาเก่งกาจ ทั้งสองฝ่ายจึงต่างได้รับบาดเ็ แม้พ่อเฒ่าจะจัดการกับคู่ต่อสู้ได้ แต่เหตุการณ์ี้ก็ทำให้ตันเถียนของเขาเสียหาย ท่าร่างการต่อสู้ของเยี่ยซางเก็ได้รับการสั่งสอนจากพ่อเฒ่าทั้งสิ้น
ัจากเยี่ยซางฝึกฝนท่าร่างที่พ่อเฒ่าสอน เขาก็แข็งแกร่งาขึ้น
ไม่กี่วันต่อมาัจากนั้น ในุๆ วันเยี่ยซางจะออกไปล่าสัตว์ตั้งแต่เช้าตรู่ เื่เขาได้เหยื่อกลับา็จะนำมาแขวนไว้ใต้ชายคาทั้งด้านหน้าและด้านัของ้าไม้ไผ่!
พ่อเฒ่ารู้ดีว่าเยี่ยซางทำเช่นี้ก็เพื่อตนเจึงไม่ได้พูดอะไร ุคนในหมู่้าต่างรู้ว่าเยี่ยซางกำลังจะจากไป จึงนำของต่างๆ ามายมามอบให้เขา
ป้าินำเสื้อผ้ามาให้เยี่ยซาง อาหนิวนำถุงหนังใส่เหล้ามาให้สองถุงพร้อมกับเสือดาวที่ถูกฝึกมาแล้ว แม้เยี่ยซางจะยังเ็แต่เขากลับดื่มเหล้าเก่งา ุคนในหมู่้าต่างรู้เรื่องี้กันเป็นอย่างดี
เสือดาวเป็นสัตว์ขี่ที่อาหนิวฝึกไว้ทั้งยังเป็นสัตว์ขี่เพียงตัวเดียวในหมู่้า
เยี่ยซางไม่ยอมรับมันไว้ในคราแ ทว่าเื่เห็นว่าอาหนิวดูไม่พอในัก ใบหน้าของีฝ่ายเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำด้วยาโกรธพร้อม้การจะต่อว่าเขา ทำให้เยี่ยซาง้จำใยอมรับมันไว้
ุอย่างเกือบจะพร้อมหมดแล้ว เยี่ยซางจึงได้วางแผนที่จะออกเิทาง
เยี่ยซางไม่ได้เอาอะไรไปด้วยานัก เขาพกไปแค่เนื้อแห้งเล็กน้อยและเหล้าสองถุงของอาหนิว
“ข้างนั่น ไม่ว่าเจ้าจะทำอะไร เจ้าก็้ระมัดระวังตัวไว้ให้าๆ กลับ้าเสียหากเจ้าไม่มีาสุข” ัจากช่วยเยี่ยซางผูกิ่ของเข้ากับเสือดาวแล้ว พ่อเฒ่าก็หยิบะเป๋าหนังใบเล็กออกมา “นี่เิ เก็บเอาไว้เผื่อเจ้าจำเป็น้ใช้”
“ท่านพ่อ ข้าไม่้การมันหรอกขอรับ ข้าล่าเหยื่อบนภูเขาได้ ีอย่างข้าก็ยังดื่มน้ำจากลำธารได้” เยี่ยซางดันะเป๋าหนังใส่เิใบเล็กคืนให้กับพ่อเฒ่า
“ถ้าเจ้าอยากไป เจ้าก็้รับไว้” พ่อเฒ่ามองเยี่ยซางเขม็ง เคราของีฝ่ายสั่นระริกขณะตะโกนใส่เยี่ยซาง
เยี่ยซางพยักหน้า่เขาจะเก็บะเป๋าเิไว้ข้างเอวของตนเ เ็หนุ่มรู้ดีว่าเคราของพ่อเฒ่าจะสั่นก็ต่อเื่ีฝ่ายรู้สึกโกรธเ่านั้น
“ไปเิ ไปเิ” พ่อเฒ่าโบกืแล้วหันักลับเข้า้าไม้ไผ่
เ็ชายยืนอยู่ในลาน้าขณะเฝ้ามอง้าไม้ไผ่อยู่ครู่ึ่แล้วเิออกไป เขารู้ดีว่าพ่อเฒ่ากู่ไม่เต็มใที่จะมองตนเจากไป
เยี่ยซางจูงเสือดาวออกจาก้าพร้อมกับที่กำลังก้าวเิจากที่นี่หมู่้าที่เขาอาศัยอยู่มานานนับสิบปีไป เรื่องี้ทำให้เยี่ยซางรู้สึกเศร้าใเล็กน้อย
เื่เยี่ยซางเิออกไปได้ไม่เ่าไรนัก เขาก็หันกลับไปดู้าไม้ไผ่ีครา แแดดรำไรในยามเช้าค่อนข้างสลัว เยี่ยซางมองเห็นเพียงเงาลางๆ ของร่างึ่ที่ยืนอยู่ใต้ต้นไผ่เก่าๆ บริเวณหน้า้า
เยี่ยซางกัดฟันแน่นแล้วหันัเิจากไป เขารู้ว่าคนคนนั้นคือพ่อเฒ่าที่คอยดูแลเขามานานกว่าสิบปี
ัออกจากหมู่้า เยี่ยซางก็ขึ้นัเสือดาว่จะกำหนดทิศทางและเิหน้าต่อไป
ไม่มีถนนเส้นใดบนภูเขา หนองน้ำลำธารก็เริ่มจะแห้งเหือด เขาระบุทิศทางและออกเิทางไปอย่างไม่ลังเล
เืงที่ใกล้ที่สุดของหมู่้าจู๋หยวนคือเืงกู่หนาน เยี่ยซางเคยไปเยี่ยมนักล่าในหมู่้านั้นเื่ครึ่งปีที่แล้ว ตอนนั้นเขาเิทางไปอย่างช้าๆ พร้อมกับข้าวของต่างๆ ก็ใช้เวลาราวหกถึงเจ็ดวัน
ชาว้าในหมู่้าจู๋หยวนะไปเืงกู่หนานก็ต่อเื่จำเป็นเ่านั้น อย่างการไปหาซื้อของใช้ในชีวิตประจำวัน ึ่ก็เป็นเพราะมีสัตว์ป่าและสัตว์ร้ายเป็นโขยงซ่อนตัวอยู่ระหว่างทาง ทั้งยังมีพวกโจรที่โหดเหี้ยมีด้วย
พวกมันไม่สนใชีวิตของผู้คน ้การเพียงจะแย่งชิงิ่ของเ่านั้น หากโชคร้ายดันพบกับพวกโจรเข้า พวกเขาก็ทำได้แค่ทิ้งิ่ของไว้แล้ววิ่งหนีเอาชีวิตรอด
ัจากเิทางไปหลายสิบลี้ท้องฟ้าก็สว่างขึ้น อย่างไรแล้วเยี่ยซางก็ไม่มีเวลาชมทิวทัศน์บนภูเขาหรือป่าไม้ที่สวยงามี้ เขาตบเบาๆ ที่ข้างคอของเสือดาวแล้วปล่อยให้เจ้าเสือดาววิ่งไปามทาง โชคดีที่เสือดาวตัวี้คุ้นเคยและเข้าใเยี่ยซางเป็นอย่างดี
ยามท้องฟ้าเริ่มมืดลง เยี่ยซางก็เิทางได้กว่าสามร้อยลี้แล้ว ด้วยาเร็วเ่าี้ เขาจะสามารถไปถึงเืงกู่หนานได้ภายในสามวัน ถึงอย่างนั้นเยี่ยซางก็ไม่กล้ารีบร้อนเิทางในเวลากลางคืน ภูเขาและหนองน้ำตอนกลางคืนนั้นอันตรายา มีทั้งแมลงและงูพิษต่างๆ หากโชคร้ายหรือไม่ระวังตัวาพอเข้า อาจจะ้ทิ้งชีวิตไว้ที่นี่เสียแทน
ตอนี้บนหอกเหล็กของเยี่ยซางมีะต่ายอ้วนสองตัวห้อยอยู่ พวกมันถูกเขาล่าได้ระหว่างทาง
เยี่ยซางรู้สึกว่าไม่อยากกินเนื้อแห้งสักเ่าไร อย่างไรแล้วรสชาติของมันไม่อร่อยเ่าเนื้อสด การเิทางไปยังหุบเขาโอสถยังียาวไกลนัก ใครจะรู้ว่าระหว่างทางจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
่ฟ้าจะมืด เยี่ยซางก็หาที่พักผ่อนใต้ต้นไม้ใญ่ เขานำห่อใส่ของออกจากบนตัวของเสือดาว ัจากเ็หนุ่มให้ะต่ายเป็นอาหารแก่เสือดาวแล้ว เขาก็จุดไฟย่างะต่ายให้กับตนเ
เยี่ยซางเอนานอนลงเริ่มพักผ่อนพิงต้นไม้ขณะกินะต่ายย่างบนืของตัวเ แต่แล้วเขาก็กังวลว่าพ่อเฒ่าจะรู้สึกแย่เื่ตนเไม่ได้อยู่ด้วยพ
สายลมะโชกแรงสะท้านผิวา เยี่ยซางทำได้แต่อดทนกับาหนาวเย็น ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ กลิ่นบางิ่โชยมาามสายลม มันเป็นกลิ่นที่ออกคาวเล็กน้อย ร่างาของเสือดาวที่อยู่ใกล้ๆ เยี่ยซางก็สั่นสะท้านด้วยาหวั่นเกรง
อันตราย!
ในฐานะนักล่าที่มีประสบการณ์ เยี่ยซางรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาลุกขึ้นพรวด่จะกวาดามองรอบๆ
ิ่ที่ปรากฏในสายาทำให้เยี่ยซางตัวสั่นเทิ้ม โคมไฟสีเขียวขนาดใญ่สองดวงลอยอยู่ท่ามกลางามืดมิดห่างออกไปราวเจ็ดแปดจั้ง เ็หนุ่มมีประสบการณ์ในการล่าสัตว์า่อน เขารู้ดีว่านั่นไม่ใช่โคมไฟขนาดใญ่แต่เป็นดวงาของสัตว์ร้ายต่างหาก!
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??