เรื่อง หมื่นวิถีบรรลุเทพ
เมื่อใกล้หมดเวลาสามชั่วยาม เยี่ยซางและอีกสองคนก็ขึ้นมาถึงแท่นสามพันหมี่ใที่สุด
“ขึ้นไป!” ฉู่หนิงตะโกนเยี่ยซาง
“พวกเ้าก่อน” ใเวลาี้เยี่ยซางแทบไม่มีแรงแม้แต่จะยกมือ
ฉู่หนิงคว้าก้อนหินบนแท่นสามพันหมี่ตะเกียกตะาไปมาสองสามครั้งก่อนจะปีนขึ้นไป
ถังเทียนก็เหมือนกับฉู่หนิง ทว่าท่าทางของเขาน่าเกลียดกว่า เขาคว้าหินแล้วปีนขึ้นไปบนแท่นสามพันหมี่ด้วยก้นของตนเอง
มือซ้ายของเยี่ยซางจับหินไว้แน่น มือขวาจับแท่น ก่อนจะใช้มือซ้ายพยุงัและปีนขึ้นไปบนแท่นอย่างยากลำบาก
เมื่อร่างของเขาตกลงบนแท่นหิน จิตวิญญาณของเยี่ยซางก็ผ่อนคลายก่อนจะหมดสติไป
หลังจากเยี่ยซางหมดสติ ร่างาของเขาก็ขยับเล็กน้อยก่อนจะร่วงลงจากแท่นหิน ทั้งถังเทียนและฉู่หนิงที่อยู่ใกล้เยี่ยซางมากที่สุดต่างก็ไม่มีเรี่ยวแรงเหลือแล้วจึงไม่สามารถคว้าเยี่ยซางเอาไว้ได้
ด้วยอาการหมดสติ เยี่ยซางเป็นเหมือนนกปีกหักที่ไถลลงมาจากแท่นหินสามพันหมี่
ฉากี้ทำให้ทุกคนตกใ แต่โชคดีที่ิ์ผู้คุมกฎของหุบเขาโอสถขี่เสวียนเตียวมารับัเยี่ยซางได้ทัน
จากนั้นก็มีิ์ผู้คุมกฎคนอื่นๆ มารับผู้ผ่านการทดสอบลงไป
ฉู่หลิงเซียวเดินมาหาเยี่ยซาง ก่อนจะย่อัลง้างๆ และให้ยาแก่เขา จากนั้นก็ตบหลังเยี่ยซางสองครั้ง
เยี่ยซางลืมตาขึ้นและพยายามลุกขึ้นนั่งด้วยัเอง
“อย่าเพิ่งลุกขึ้นมา เ้าพักก่อนเถิด” ฉู่หลิงเซียวพยักหน้าให้เยี่ยซาง
จากนั้นฉู่หลิงเซียวก็ประกาศผลการทดสอบ มีคนผ่านทั้งหมดยี่สิบคน นั่นคือยี่สิบสามคนที่นั่งอยู่บนแท่นหินสามพันหมี่ก่อนหน้าี้แล้ว รวมกับเยี่ยซาง ถังเทียนและฉู่หนิง
“ิ์พี่ฉู่ ไม่ได้กล่าวไว้หรือว่ารับิ์น้อยลงได้แต่้มีรากฐานที่ดีขึ้น ถ้าปีนขึ้นไปไม่ถึงสามพันหมี่จะเ้าร่วมหุบเขาโอสถไม่ได้ใ่หรือไม่? เขาทำไม่สำเร็จไม่ใ่หรืออย่างไร!” หลูจิ้งชี้ไปที่เยี่ยซางแล้วพูดกับฉู่หลิงเซียว เขากับฉู่หลิงเซียวมักพูดไม่ค่อยถูกคอกันเท่าไรนัก แต่ก็ไม่ใ่ความลับใหุบเขาโอสถ หากมีโอกาสที่จะโต้แย้งกับฉู่หลิงเซียว หลูจิ้งจะไม่ปล่อยไป ครั้งี้เยี่ยซางจึงตกเป็นเหยื่อ
“ิ์พี่หลู ท่านพูดได้อย่างไรว่าเยี่ยซางไม่ได้ปีนขึ้นไป? ้างบนน่าจะยังมีรอยมือเปื้อนเลือดของเขาอยู่” ถังเชียนเชียนกล่าวหลังจากเหลือบมองเยี่ยซางซึ่งิ์ของหุบเขาโอสถกำลังพันแผลให้อยู่
“เอาละ ยี่สิบคนี้คือคนที่ผ่านการทดสอบใปีี้ หลิงเซียว ยอดเขาไท่เสวียนไม่ได้รับิ์ใหม่มานานกว่าสิบปีแล้ว ครั้งี้ยอดเขาไท่เสวียน้การยี่สิบคนี้” หลิ่วหยางอวี่ที่ยังนั่งอยู่ลุกขึ้นยืน
“ิ์พี่สาม นี่ไม่ดีแน่! อย่างไรก็ไม่ตกลง นี่ไม่ใ่ให้พวกเราสิบเอ็ดยอดเขามาโดยเปล่าประโยชน์หรือ?” หลังจากได้ยินคำพูดของหลิ่วหยางอวี่แล้ว หยานเป่ยจี๋ก็ค้านขึ้น เหล่าิ์ที่ผ่านการทดสอบครั้งี้ทำได้ดีเกินคาด หยานเป่ยจี๋ไม่้การปล่อยมือไป ใอดีตนั้นการทดสอบครั้งที่สามคือวิ่งสิบ้ารอบ และการทดสอบที่สี่คือสองพัน้าร้อยหมี่ แต่การทดสอบใปีี้ยากขึ้นมาก หลิ่วหยางอวี่ทำร้ายิ์พี่ิ์น้องเีแล้ว!
“ถูก้ าา์อา อย่างไรท่านก็้ให้พวกเราบ้าง” ฉู่หลิงเซียวกล่าว
“เช่นนั้นก็ย่อมได้ พวกเ้าเอาไปยอดเขาละหนึ่งคน แต่พวกเ้าไม่สามารถเลือกสามคนี้” หลิ่วหยางอวี่ใช้พลังปราณจากแขนเสื้อของตนเองนำเยี่ยซาง ถังเทียนและฉู่หนิงมาไว้้างหลังเขา
การกระทำของหลิ่วหยางอวี่ทำให้ัแทนของยอดเขาอื่นๆ ถึงัูไ่ออก แม้ว่ารากฐานการบ่มเพาะของเยี่ยซางจะไม่สูงที่สุด แต่ความแข็งแกร่งและความพยายามของเขาเหนือกว่าคนอื่นๆ อย่างเห็นได้ชัด
“ิ์พี่สาม ้า้การ้าคน” หยานเป่ยจี๋ไม่แพ้ เขา้การิ์มากกว่าหนึ่งคน
“สามคน ถ้าไม่เอา ้าเอาทั้งหมด” หลิ่วหยางอวี่เหลือบมองหยานเป่ยจี๋ จากนั้นเขาก็โบกแขนเสื้อและดึงิ์อีกสิบคนที่ผ่านการทดสอบมา้างหลังเขา
เมื่อเห็นการกระทำของหลิ่วหยางอวี่แล้ว หยานเป่ยจี๋ก็โกรธจนเคราั่ จากนั้นเขาจึงเลือกสามคนก่อนจะโบกแขนเสื้อของตนเองนำฉินเจินและิ์ใหม่สามคนจากไป
หลิ่วหยางอวี่เองก็ออกจากผาตานติ่งพร้อมกับอีกสิบสามคนที่เลือกไว้เช่นกัน
“ิ์พี่ฉู่ าา์ลุงสามเอาแต่ใเกินไป เขาถึงกับเอาคนไปครึ่งหนึ่งเลยเชียวนะ” ถังเชียนเชียนกล่าวด้วยความไม่พอใ
“ิ์ที่ผ่านการทดสอบใปีี้ดีเกินคาด ยอดเขาไท่เสวียนคงแข็งแกร่งขึ้นอีกแล้ว เฮ้!” ฉู่หลิงเซียวก็ทำอะไรไม่ถูกเช่นกัน เขาไม่ได้รับหลานชายของัเองด้วยซ้ำ ตนเองก็พูดไม่ออกเหมือนกัน ใ่ไม่กี่ปีที่ผ่านมายอดเขาไท่เสวียนไม่ได้รับิ์ใหม่เลย จึงเป็นเรื่องจริงที่ควรรับิ์น้อยแต่้มีรากฐานที่ดี แต่การที่หลิ่วหยางอวี่พึงพอใฉู่หนิง ก็แสดงให้เห็นถึงพรสวรรค์ของฉู่หนิงได้ดีทีเดียว
พิธีคัดเลือกิ์สิ้นสุดลง ชื่อของเยี่ยซางถูกกำหนดให้เป็นที่จดจำ
รอยมือเปื้อนเลือดบนผาตานติ่ง จะผู้คนว่าเกิดอะไรขึ้นใวันี้
หลังผ่านสายลมและแสงแดด รอยมือเปื้อนเลือดที่ทิ้งไว้จะเป็นพยานการเติบโตของเด็กชายคนหนึ่งใาหลังแน่นอน
เยี่ยซางและคนอื่นๆ อีกหลายคนถูกพาไปที่ห้องโถงใหญ่ของยอดเขาไท่เสวียน
“ท่านาา์ ท่านกลับมาแล้ว นี่ผู้ผ่านการทดสอบหรือ? ทำไมสามคนี้ถึงดูย่ำแย่นักเล่า?” ชายวัยกลางคนให้องโถงเห็นหลิ่วหยางอวี่ปรากฏัก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วมองไปยังเยี่ยซางกับอีกสิบสองคนที่เหลือ
“กงเสวียน คนเหล่าี้เป็นิ์รุ่นที่สามของยอดเขาไท่เสวียน เ้าสอนสามคนี้ด้วยัเอง ่อีกสิบคนที่เหลือให้ิ์น้องทั้งสิบของเ้าดูแล สำหรับโม่เฉินไม่้มอบให้เขา เราจะพูดถึงพิธีคัดเลือกิ์ใาหลัง” หลังจากที่หลิ่วหยางอวี่นั่งลง เขาก็โบกมือให้กงเสวียน
“พวกเ้าเ้ามาเป็นิ์ของหุบเขาโอสถโดยไม่ได้เรียงลำดับคะแนน อายุของเ้ามาตามลำดับ” กงเสวียนยิ้ม เขาหันมาพูดกับเยี่ยซางและคนอื่นๆ
หลังจากอายุแล้ว ทั้งสิบสามคนก็ถูกแยกออกจากกัน คนที่โตที่สุดเป็นผู้หญิงชื่อหนานกงไต้อายุสิบแปดปี เด็กที่สุดคือเยี่ยซาง
จากนั้นกงเสวียนก็เรียงลำดับโดยให้หนานกงไต้เป็นพี่สาวคนโตเรียกว่าหนานกงอี้ ถังเทียนอยู่ใอันดับที่เ็ กงเสวียนเรียกเขาว่าถังชี ฉู่หนิงเป็นอันดับที่เก้าเรียกฉู่จิ่ว เยี่ยซางเป็นคนสุด้า กงเสวียนจึงเรียกว่าสิบสามน้อย (เสี่ยวสือซาน)
“าใหนึ่งปี ถ้าฐานการบ่มเพาะเพิ่มขึ้นไม่ถึงสามั้ ให้ไปรายงานัที่บ้านของิ์ช่วยงานทั่วไป กงเสวียนิ์น้องของเ้าด้วยว่าถ้าพวกเขาไม่มีคุณภาพ ทุกคนก็ไม่้มีิ์จะดีกว่า” หลังจากพูดจบหลิ่วหยางอวี่ก็จากไป
“พวกเ้าสามคนรออยู่ที่นี่ ่ที่เหลือก็มากับ้า” หลังจากได้ยินคำพูดของหลิ่วหยางอวี่แล้ว กงเสวียนก็พาทั้งสิบคนจากไป ทิ้งเยี่ยซาง ถังเทียนและฉู่หนิงไว้ที่เดิม
“แค่ี้หรือ? นี่มันไร้ความรับผิดชอบเกินไปแล้ว!” ถังเทียนพูดขณะลูบไหล่ของเขา
ฉู่หนิงกางมือออกแต่ไม่พูดอะไร ี่ิแล้ว หลิ่วหยางอวี่ไม่ได้สนใพวกเขามากนัก เพียงโยนคนไม่กี่คนไปให้ลูกิ์ของตนแล้วก็ไม่ได้สนใอีก
ผ่านไปครึ่งชั่วยาม กงเสวียนก็กลับมา
“นี่คือสำเนาลายมือของวิชาหม้อโอสถลึกลับซึ่งเป็นวิธีฝึกั้พื้นฐาน พวกเ้าสามคนจะได้รับสำเนาคนละฉบับ และนี่คือทรัพยากรการบ่มเพาะของพวกเ้าใเืี้ ไปที่บ้านของาา์ลุงกันเถิด” กงเสวียนส่งยาหนึ่งขวด พร้อมสำเนาการฝึกให้ทั้งสามคนละเล่ม แล้วพวกเขาก็ออกจากห้องโถงพ
ที่พักของกงเสวียนเป็นยอดเขาเล็กๆ เต็มไปด้วยต้นไผ่อยู่ด้าน้างยอดเขาไท่เสวียน
“้าอาศัยอยู่ใบ้านไม้ไผ่นี่ มีบ้านไม้ไผ่ร้างอยู่ทางทิศใต้ ิะัออก และิะัตกของยอดเขาต้นไผ่แ่ี้ พวกเ้าสามารถทำความสะอาดและอาศัยอยู่ที่นั่นได้ าา์ได้กำหนดฐานการบ่มเพาะสามั้ใหนึ่งปี ้าไม่ขอมากเกินไปสำหรับเ้า สามเื...อืม สามเื้เพิ่มขึ้นหนึ่งั้ ถ้าพลังปราณของเ้าไม่เลื่อนั้าใสามเื ้าจะโยนเ้าเ้าไปใป่าื่อสูรเี” กงเสวียนพูดด้วยรอยยิ้ม
การแสดงออกของฉู่หนิงและถังเทียนเปลี่ยนไปทันที กงเสวียนไม่ได้ดีไปกว่าหลิ่วหยางอวี่เลย แม้พวกเขาจะไม่รู้ว่าป่าื่อสูรอยู่ที่ไหน แต่ตราบใดที่พวกเขาไม่ใ่คนโง่ ก็ควรจะรู้ว่ามันไม่ใ่สถานที่ที่ดีอย่างแน่นอน
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??