เรื่อง หมื่นวิถีบรรลุเทพ
หลังจากตรวจสอบแ้ เยี่ยซางรู้สึกหมดหนทางเล็กน้อย แหวนเฟิงเสินไม่ใช่ว่าไม่มียา แต่มันไม่มีเม็ดยาระดับต่ำ เม็ดยาระดับต่ำที่สุดคือยาหนิงหยวนซึ่งเป็ยาระดับสาม ปกติแ้มีไว้ให้ผู้ฝึกตนระดับหนิงตันใช้ ่าไรก็าเยี่ยซางพบเม็ดยาชนิดึ่ที่เหมาะกว่าสำหรับเขา มันคือยาจิงเซวี่ยซึ่งเป็เม็ดยาที่ใช้สำหรับเสริมความแ็แกร่งทางร่างา
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่ึ่ เยี่ยซางก็หยิบยาหนิงหยวนออกมา บดให้เป็ผงและกลืนลงไปครึ่งึ่ จากั้เขาจึงเริ่มฝึก เพื่อ้การูว่าจะสามารถใช้มันได้หรือไม่
เมื่อเม็ดยาเข้าสู่ช่องท้องพลังปราณก็ถูกปล่อยออกมา คุณบัติยาหนิงหยวนั้รุนแรงกว่ายาเหยวนาเท่า เยี่ยซางรีบโคจรลมปราณารูปแบบคัมภีร์หม้อโอสถศักดิ์สิทธิ์และคัมภีร์หมื่นวิถีเพื่อูดซับปราณเม็ดยาหนิงหยวนด้วยความเ็สูง
ร่างาเยี่ยซางปั่นป่วน่ารุนแรง เขาประเมินคุณบัติยาหนิงหยวนต่ำเกินไป รากฐานการบ่มเพาะระดับึ่กลับใช้ยาระดับสาม มันเป็เรื่องน่ากลัวหากถูกคนอื่นรู้เข้า
แม้ว่าอวัยวะภายในจะสั่นสะท้านและมีเลือดไหลออกมาจากมุมปากแ้ เยี่ยซางก็ยังคงอดทนต่อผลกระทบยาหนิงหยวน
สองชั่วยามต่อมา เยี่ยซางได้เปลี่ยนครึ่งึ่ยาหนิงหยวนเป็ปราณแท้จริงให้แทรกเข้าไปในเลือดเนื้อเขา
หลังจากลืมตาึ้ เด็กหนุ่มก็เช็ดเลือดที่มุมปากและมองไปยังอีกครึ่งึ่ยาหนิงหยวนที่เหลืออยู่ในื เยี่ยซางรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย นี่ขนาดเขากินไปเพียงครึ่งเดียวเท่าั้ หากเขากินเข้าไปทั้งเม็ด ตันเถียนเขา้ระเบิด่าแน่นอน
หลังจากเิไปรอบๆ สนามหญ้าสองรอบ อารมณ์เขาผ่อนคลายลง เยี่ยซางกลับไปที่บ้านไม้ไผ่่จะนำยาจิงเซวี่ยออกมาแ้กินเข้าไป
พลังเม็ดยาจิงเซวี่ยไม่ได้หลอมรวมเข้ากับเม็ดยาหนิงหยวน่ารุนแรง หลังจากกินเข้าไปแ้เยี่ยซางก็โคจรพลังาคัมภีร์หม้อโอสถศักดิ์สิทธิ์และคัมภีร์หมื่นวิถีเพื่อฝึกฝนไปพร้อมๆ กัน
ในะที่เยี่ยซางฝึกฝน เขาค้นพบว่ายาจิงเซวี่ยี้ไม่ได้ช่วยอะไรในการฝึกฝนคัมภีร์หม้อโอสถศักดิ์สิทธิ์านัก แต่มันช่วยในการฝึกฝนคัมภีร์หมื่นวิถีได้่าาทีเดียว หลังจากเยี่ยซางูดซับปราณจิตวิญญาณฟ้าิแ้ มันก็เข้าสู่เลือดเนื้อเขาและไหลวนภายในร่าง่าช้าๆ
เยี่ยซางกลั่นยาจิงเซวี่ยภายในร่างเขาทั้งคืนจนกว่าจะสามารถย่อยและูดซับพลังจากยาได้หมด แต่ผลมันก็ชัดเจนา
หลังจากยืดัึ้แ้ เยี่ยซางก็ออกจากบ้านไม้ไผ่ไปอาบน้ำที่ลำธารด้านหลัง
เมื่อยืนอยู่ท่ามกลางกระแสน้ำที่ไหลเย็นลำธาร เยี่ยซางก็ครุ่นคิดบางเรื่องึ้มา เขารู้สึกว่าควรใช้ยาหนิงหยวนและยาจิงเซวี่ยในเวลาเดียวกัน เพื่อให้คัมภีร์หม้อโอสถศักดิ์สิทธิ์และคัมภีร์หมื่นวิถีพัฒนาึ้ได้่ารวดเ็
หลังจากอาบน้ำเสร็จ เยี่ยซางก็เห็นหลิ่วหยางอวี่รอเขาอยู่ที่บ้านไม้ไผ่
หลิ่วหยางอวี่ในชุดคลุมสีดำยืนอยู่ในสนาม เผชิญหน้ากับกระบวนท่าสังหารต่างๆ เทียนอวี่
“เทียนอวี่ รีบหยุดเดี๋ยวี้!” เยี่ยซางตะโกน่าเป็กังวล เขากลัวว่าหลิ่วหยางอวี่จะโกรธและทำร้ายเทียนอวี่
เทียนอวี่ที่กำลังเตรียมจะใช้กระบวนท่าสังหารอีกครั้งในอากาศก็ชะงักทันทีเมื่อได้ยินเสียงเยี่ยซาง มันบินเป็วงกลมรอบๆ ่จะร่อนลงข้างาเขา!
“น่าทึ่งา มันครอบครองสายเลือดโบราณ เป็สายเลือดชิงเผิงและเสวียนหลวน พอมันโตึ้จะมีพลังต่อสู้ามายมหาศาลเลยทีเดียว” หลิ่วหยางอวี่บอกที่มาเทียนอวี่
“คารวะท่านประมุขขอรับ!” เยี่ยซางโค้งคำนับและทักทาย
“ขั้นที่ห้าเลี่ยนชี่ ูเหืนึ่เดือนที่ผ่านมาเจ้าจะพยายามได้ดี อืม? ร่างาเจ้าแ็แรงา เจ้าได้ฝึกฝนร่างาหรือไม่?” เมื่อมองไปที่เยี่ยซาง คิ้วหลิ่วหยางอวี่ก็ย่นเข้าหากัน เขาเห็นสถานการณ์เยี่ยซางได้่ารวดเ็
“ขอรับ ลูกิ์ได้ฝึกฝนร่างาเพื่อเสริมกำลังาด้วยขอรับ” เยี่ยซางพยักหน้า
“ดีา แม้ว่าลมปราณจะเป็พื้นฐานผู้ฝึกตน แต่ความแ็แกร่งทางร่างาก็มีความสำคัญเช่นกัน ได้ยินจากกงเสวียนว่าเจ้าได้เข้าสู่ระดับแรกทักษะหอกไล่ลมแ้ แสดงการฝึกฝนเจ้าให้เปิ่นจั้วูหน่อย” หลิ่วหยางอวี่ที่นั่งบนเก้าอี้ไม้ไผ่ในลานบ้านแ้พูดึ้
เยี่ยซางพยักหน้าให้หลิ่วหยางอวี่ หลังจากปล่อยเทียนอวี่ออกไปพ้นทาง เขาก็ดึงหอกเหล็กสีดำออกมาจากข้างหลัง แ้แทงออกไปด้วยการสะบัดแขน
ความแ็แกร่งร่างาที่เพิ่มึ้ ทำให้พลังแขนเขาอยู่ที่สองพันจินแ้ ซึ่งสามารถแสดงทักษะที่เป็เอกลักษณ์หอกไล่ลมได้ชัดเจน เมื่อหอกแทงออกไปครั้งสุด้า ปลายหอกก็สั่นจนเกิดเสียง
“ด้วยการบ่มเพาะพลังปราณขั้นที่ห้ากับความแ็แกร่งร่างาตอนี้ การที่สามารถฝึกฝนจนเชี่ยวชาญในเอกลักษณ์หอกไล่ลมได้นับว่าหาได้ยาก ทักษะที่มีอยู่ั้สูญสิ้นแ้ถึงผู้คนจะยังมีชีวิตอยู่ก็า ครั้งึ่เปิ่นจั้วเคยพบปรมาจารย์ผู้ใช้หอก ทักษะเขาชื่อว่าหอกหักดารา มันทรงพลังาซึ่งจำเป็้ใช้แรงสั่นะเื” หลังจากหลิ่วหยางอวี่พูด เขาก็ต่อยไม้ไผ่ที่สนาม หมัดั้ช้าา ูเหืนมันจะค่อยๆ สัมผัสกับไม้ไผ่ แต่ทันทีที่หมัดั้สัมผัสถูกไม้ไผ่ ่ไม้ไผ่ที่ถูกสัมผัสโดยตรงก็แตกกลายเป็ผุยผง
“ิ์ได้รับการสั่งสอนแ้ขอรับ” ใบหน้าเยี่ยซางเต็มไปด้วยความตกใ วิธีการโจมตีดัง่าน่าทึ่งเกินไป
“เส้นทางต่างๆ สร้างึ้โู้คน ทักษะการต่อสู้ทั้งหมดก็สร้างึ้โู้ฝึกตน มีเพียงการค้นหา่าต่อเนื่องเท่าั้จึงจะสามารถทำให้เจ้าก้าวึ้ไปอยู่เหนือผู้อื่นได้ เจ้าเพียงแค่้ค้นหาเกี่ยวกับแรงสั่นะเืี้ไม่ใช่หรือ? เรื่องี้ไม่ขัดแย้งกับทักษะหอกไล่มเจ้า แต่เจ้า้สัมผัสถึงมันให้ได้ด้วยตนเ” หลิ่วหยางอวี่พยักหน้าพลาง่า
เยี่ยซางก้มศีรษะลงและคิดว่าจะมอบคัมภีร์หม้อโอสถศักดิ์สิทธิ์ให้หลิ่วหยางอวี่ดีหรือไม่?
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่ึ่ เยี่ยซางก็เงยหน้าึ้และสอดืเข้าไปในแขนเสื้อ เขาเปลี่ยนความคิดและตัดสินในำคัมภีร์หม้อโอสถศักดิ์สิทธิ์ออกจากวงแหวนมิติมาถือไว้ในื จากั้เขาจึงนำมันออกมาจากแขนเสื้อ แ้ก้าวไปข้างหน้าสองก้าว่จะส่งคัมภีร์หม้อโอสถศักดิ์สิทธิ์ให้หลิ่วหยางอวี่ เพราะเขา้การซ่อนแหวนมิติไว้่
“นี่คืออะไร?” หลิ่วหยางอวี่รับคัมภีร์หม้อโอสถศักดิ์สิทธิ์ไปโดยไม่สงสัยการกระทำเขา
เมื่อดวงตาอีกฝ่ายกวาดผ่านหน้าปกคัมภีร์หม้อโอสถศักดิ์สิทธิ์ ใบหน้าหลิ่วหยางอวี่ก็เปลี่ยนไป ในะเดียวกันเขาก็ลุกึ้จากเก้าอี้พลางพลิกคัมภีร์ในืด้วยปลายนิ้วที่สั่นเทา เขาจ้องมองไปที่มันเป็เวลาึ่เค่อเต็มๆ
“นี่คือคัมภีร์หม้อโอสถศักดิ์สิทธิ์ เป็้ฉบับคัมภีร์หม้อโอสถศักดิ์สิทธิ์ เจ้าจะทำ่าไรกับมัน?” หลิ่วหยางอวีู่ตื่นเ้า นี่คือมรดกหุบเขาโอสถที่เกือบถูกทำลายไปนับครั้งไม่ถ้วน หากด้วยคัมภีร์หม้อโอสถศักดิ์สิทธิ์พลังอำนาจหุบเขาโอสถที่จะเพิ่มึ้เป็เพียงเรื่องเวลาเท่าั้
หลังจากได้ยินคำพูดหลิ่วหยางอวี่แ้ เยี่ยซางรู้สึกว่าเป็การตัดสินใที่ถูก้แ้ในการมอบคัมภีร์หม้อโอสถศักดิ์สิทธิ์ให้กับหลิ่วหยางอวี่ เขาไม่ได้ถามว่าไปได้มันมาจากที่ไหน แต่ถามว่าจะจัดการกับมัน่าไร นี่แสดงให้เห็นว่าหลิ่วหยางอวี่ไม่้การผลประโยชน์หุบเขาโอสถที่จะมอบให้ผู้ที่นำคัมภีร์กลับมาส่งคืนได้
“ท่านประมุข โปรดูแลและจัดการเถิดขอรับ” เยี่ยซางมอบปัญหาี้ให้หลิ่วหยางอวี่
“เจ้าเด็กคนี้ฉลาดนัก คัมภีร์หม้อโอสถศักดิ์สิทธิ์ย่อม้มอบให้แก่สำนัก แต่คงไม่เหมาะที่จะมอบให้ตอนี้ สถานะเจ้าต่ำเกินไป มันทำให้เจ้าไม่สามารถรับประโยชน์ใดๆ ได้ เปิ่นจั้วจะเก็บเอาไว้่ เมื่อเจ้าเป็ิ์หลักค่อยมอบมันให้กับสำนัก” หลิ่วหยางอวี่คิดเกี่ยวกับมันแ้ตัดสินใ
“ึ้อยู่กับท่านประมุขแ้” เยี่ยซางไม่เคยคิดเลยว่าหลิ่วหยางอวี่จะคิดเพื่อัเขาและมองการณ์ไกลเช่นี้
“เจ้าได้คัดลอกสำเนาหรือไม่? แม้ว่าเจ้าจะส่งมอบมันให้สำนัก แต่เจ้าก็มีสิทธิ์ที่จะฝึกฝน่” หลิ่วหยางอวี่ถามเยี่ยซางด้วยรอยยิ้มพ
“ข้าไม่ได้คัดลอก แต่ข้าจำได้” เยี่ยซางพยักหน้าและตอบ่าตรงไปตรงมา
“อืม... ซื่อสัตย์แต่ไม่อวดดี เจ้าได้ทำในสิ่งที่ถูก้แ้ แต่มันไม่ปลอดภัยาพอ เปิ่นจั้วจะคัดลอกให้เจ้าในอีกสองวัน แต่เจ้า้จำไว้ อย่าให้รั่วไหล อย่าให้ใครรู้” ยาม่าถ้อยคำี้สีหน้าหลิ่วหยางอวี่ก็เคร่งเครียดึ้ นี่คือมรดกหุบเขาโอสถ ไม่ควรจะตกเป็ใครเพียงผู้เดียว
“ิ์เข้าใขอรับ” เยี่ยซางซางพยักหน้า
“ดี ดีา ิิ เปิ่นจั้วลืมเรื่องหลักการมาครั้งี้ หอกเจ้าค่อนข้างหยาบ เจ้ามีอาวุธที่้การหรือไม่? ในยอดเขาไท่เสวียนยังพอมีบัติอยู่บ้าง” หลิ่วหยางอวี่มองไปที่หอกเหล็กดำในืเยี่ยซางแ้ถามึ้
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??