เรื่อง หมื่นวิถีบรรลุเทพ
พลังทำลายล้างของเยี่ยซางที่ฝึกฝนทักษะหอกไล่ลมั้น่าประทับใเป็นอย่างยิ่ง ้ไม้ที่มีความหนาเท่าศีรษะมนุษย์ถูกโจมตีด้วยหอกสังสารวัฏของเยี่ยซางจากจากแรงสั่นสะเทือนโดยตรงไม่ใช่คมของหอก
หากเป็น้ไม้โบราณที่หนาา เยี่ยซางอาจไม่สามารถทำลายได้โดยตรง แต่ด้วยแรงสั่นสะเทือนจากหอก จึงสามารถทำลายกลางลำ้ให้เป็นรูขนาดเท่าชาม้าวได้
เถี่ยชางเฝ้าดูเยี่ยซางฝึกซ้อมอย่างลับๆ นี้เขาเริ่มมีความคิดจะขโมยลูกิ์ของหลิ่วหยางอวี่เสียแล้ว
ทักษะหอกของเยี่ยซางในปัจจุบันไม่อาจเทียบกับทักษะหอกไล่ลมแบบดั้งเดิมได้ีต่อไป นี้คง้นำไปเทียบกับทักษะการต่อสู้ระดับสามเท่าั้
การบ่มเพาะของเยี่ยซางก็พัฒนาึ้อย่างรวดเร็วเช่นกัน ยามนี้เขาอยู่ไม่ไกลจากเลี่ยนชี่ั้ที่หกกับเลี่ยนเซวี่ยั้ที่สี่เท่าไรนัก
เมื่อเยี่ยซางฝึกเสร็จสิ้น กงเสวียนก็มาที่บ้านพักของเขาและขอให้เยี่ยซางเ้าร่วมพิธีคารวะอาจารย์ของหากงอี้ ถังเทียน ฉู่หนิงและอื่นๆ
แม้ความจริงแล้วเยี่ยซางไม่อยากจะไปนัก เพราะเขาเองก็รู้สึกผิดหวังเ็น้อยเมื่อได้รับข่าวนี้ แต่ก็ยังคิดว่าควรไปเ้าร่วมพิธีคารวะอาจารย์ของเพื่อนที่ดีอย่างฉู่หนิงและถังเทียน เพื่อที่อย่างน้อย เขาก็ไปแสดงความยินดีให้กับั้สอง
ัจากผ่านฝึกฝนั้คืน เยี่ยซางก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เขาเก็บหอกสังสารวัฏไว้้างั่จะมาที่บ้านของกงเสวียน
ที่บ้านของกงเสวียน เยี่ยซางจึงได้เห็นฉู่หนิงและถังเทียนแต่งกายอย่างสุภาพเรียบ้
เยี่ยซางมองไม่เห็นระดับการบ่มเพาะของั้สอง แต่เห็นว่าั้สองอยู่ในสภาพที่ยอดเยี่ยมทีเดียว
“ิสามน้อย เ้าาแล้ว ้ายังคิดว่าจะ้ไปเรียกเ้าเสียี” ฉู่หนิงทุบไหล่ของเยี่ยซาง
“้าจะไม่เ้าร่วมพิธีคารวะอาจารย์ของเ้าได้อย่างไร!” เยี่ยซาง่าด้วยรอยยิ้ม
“ิสาม เ้าพูดอะไรมา พิธีคารวะอาจารย์ของพวกเรา ไม่ใช่ของเ้าด้วยหรืออย่างไรกัน?” ถังเทียนกลอกตาแล้วถามกลับ
“เป็นเช่นั้ อาจารย์ลุงคิดว่า้ายังไม่เ้าท่าอยู่เ็น้อย ้ายัง้พยายามให้าึ้” เยี่ยซาง่า แต่แววตาของเขายังคงฉายประกายของความผิดหวังอยู่
กงเสวียนพูดไม่ เขากลับรู้สึกเหมือนโดนแทงอย่างไร้เหตุผลแต่ยังไม่มีโอกาสแก้ั ควรจะ่าว่าเขารับหอกแทนอาจารย์ของตนเองเสียแล้ว
“อาจารย์ลุง เยี่ยซางฝึกฝนหนักา แที่เ้ามา เขาอยู่ในั้ที่สามของเลี่ยนชี่เท่าั้ แต่นี้เขาอยู่ในั้ห้าูสุดแล้ว ิ่ั้ยังดีไม่พอีหรือ?” ในแถังเทียนผู้รู้สึกตื่นเ้เ็น้อย เขารู้ดีว่าเยี่ยซางพยายามอย่างหนัก แต่เมื่อเห็นว่าเยี่ยซางไม่ได้รับการยอมรับจากอาจารย์ เขาก็รู้สึกเศร้าเป็นอย่างยิ่ง
“ถังเทียน ้าขอบุเ้า แต่้าคิดว่าตราบใดที่้าพยายามให้าึ้ ้าก็ยังมีโอกาส” เยี่ยซางพยักหน้าให้ถังเทียน
“้ารู้ ้าเชื่อว่าเ้าทำได้ ้าแค่รู้สึกผิดต่อเ้า” ถังเทียนหันกลับมาแล้วเช็ดหางตาของตนเอง
ฉู่หนิงมองกงเสวียนด้วยสายตาประหลาดใ
“พวกเ้ากำลังทำอะไรอยู่? ทำราวกับว่า้าน่ารังเกียจานัก เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของ้า ไม่ใช่ว่า้าไม่้การรับิสาม แต่เบื้องบนไม่ยอมให้้ารับิสามต่างหาก นี้เ้าเ้าใแล้วใช่หรือไม่? ไม่้มามอง้าเช่นั้” เมื่อเห็นสายตาของถังเทียนและฉู่หนิงมองมาที่ตน กงเสวียนก็อดไม่ได้ที่จะพูดมาโดยั
“เบื้องบนหรือ มีเบื้องบนที่รู้จักิสามน้อยด้วยหรือ? พวกเขาควบคุมการตัดสินใของท่านได้จริงหรืออย่างไร? อาจารย์ลุง ท่านยินดีที่จะทำตามอำนาจชั่วร้ายหรือไม่กัน?” ถังเทียนมองไปยังกงเสวียน่จะรัวคำถามามายใส่ีฝ่าย เพราะยังไม่มีพิธีคารวะอาจารย์ ถังเทียนและฉู่หนิงจึงยังคงเรียกกงเสวียนว่าอาจารย์ลุง!
“พวกเ้าไม่้ถามแล้ว ีไม่าพวกเ้าก็จะรู้เรื่องั้หมดเอง ไปที่ยอดเขาไท่เสวียนกันเถิด” กงเสวียนรู้สึกเสียใเ็น้อยัจากที่เขาหลุดปากพูดไป มันไม่จำเป็น้อธิบายเรื่องของเยี่ยซางให้พวกเขาฟังแม้แต่น้อย
เมื่อมาถึงห้องโถงใหญ่ เยี่ยซางพบว่าช่สองสามวันนี้โถงใหญ่ของยอดเขาไท่เสวียนั้มีชีวิตชีวาา จำนวนากำลังอยู่ด้านหน้าของห้องโถงใหญ่ ่ใหญ่เป็นักลาง ทว่ามีบางที่เป็นิ์ช่วยงานทั่วไป
เมื่อเ้าไปในห้องโถง เยี่ยซางก็พบหลิ่วหยางอวี่ที่กำลังนั่งดื่มชาอยู่บนเ้าอี้ัใหญ่ตรงกลาง
ผู้ยืนเรียงรายกันเป็นสองแถวในห้องโถง าไ้ (หากงอี้) ิเิ (หนิงเอ้อร์) รวมั้ีิที่เหลือึ่ผ่านการทดสอบเ้ามาพร้อมกับเยี่ยซาง้อยู่ตรงั้แล้วเช่นกัน พวกเขาั้หมดยืนเรียงกันอยู่ด้านั ขณะที่ด้านหน้าคือเหล่าอาจารย์ที่สั่งสอนพวกเขาในช่่หน้านี้ ั้หมด้เป็นิ์ของหลิ่วหยางอวี่
อย่างไรก็ตามเยี่ยซางสังเกตว่ามีเ้าอี้ว่างอยู่หลายั โดยมีเ้าอี้ห้าัวางไว้ั้ซ้ายและขวาของหลิ่วหยางอวี่ พร้อมาชราที่นั่งอยู่ทางด้านซ้าย ่เ้าอี้ที่เหลือ้ยังว่างอยู่
กงเสวียนเดินไป้างหน้า่จะก้มศีรษะคำนับหลิ่วหยางอวี่ แล้วจึงไปยืนอยู่ในตำแหน่งแทางด้านซ้าย ่เยี่ยซาง ฉู่หนิงและถังเทียนไปยืนอยู่ด้านัของเขา
“ทุกอยู่ที่นี่แล้ว ไม่จำเป็น้รอี กงเสวียน เ้าพวกเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ของยอดเขาไท่เสวียนไปเสีย” หลิ่วหยางอวี่เงยหน้ามองกงเสวียน
กงเสวียนยืนึ้ แล้วกระแอมไอเ็น้อย่จะเริ่มแนะนำยอดเขาไท่เสวียน
ปัจจุบันยอดเขาไท่เสวียนนับจากประุเาลงมา มีิ์ั้หมดสามรุ่น รุ่นแมีิเอ็ด นอกจากประุเาแล้ว ยังมีรองประมุขและผู้าุโีเ้า เห็นได้จากเ้าอี้้างหลิ่วหยางอวี่ั้หมดิเอ็ดั
มีิ์รุ่นที่สองอยู่สามิเจ็ด ิ์เหล่านี้้เป็นิ์ของประุเา รองประมุขและผู้าุโั้หมด
ิ์สายตรงของหลิ่วหยางอวี่ขณะนี้มีิเอ็ด ึ่ิ์โตคือกงเสวียน วันนี้ิ์ั้ิมา เว้นแต่ิ์ที่ิเอ็ด โม่เฉินที่ไม่มา กงเสวียน่าว่าีฝ่ายไปหาประสบการณ์อยู่้างนอก
ักลางที่อยู่นอกห้องโถง้เป็นิ์รุ่นที่สองของยอดเขาไท่เสวียน แต่วันนี้พวกเขาไม่ได้จะรับิ์สายตรงจึงทำได้เพียงชมพิธีอยู่ด้านนอก นอกจากนี้ก็ยังมีิ์ช่วยงานทั่วไปที่มาดูพิธีด้วย
ช่ที่ผ่านมา ยอดเขาไท่เสวียนไม่ได้รับิ์ใหม่ ดังั้จึงไม่มีิ์รุ่นที่สาม
ัั้หลิ่วหยางอวี่ก็แทรกคำพูดของกงเสวียนึ้ ่จะประกาศว่ายอดเขาไท่เสวียนจะเริ่มรับิ์ใหม่เช่นเดียวกับยอดเขาอื่นๆ
“ี่ใหญ่ ท่านไม่ได้่าว่ารับิ์น้อยเพื่อให้ได้ิ์ที่มีุภาพหรือ? ท่านไม่คิดว่าิ์ปัจจุบันของยอดเขาไท่เสวียนพัฒนาได้เพียงพอแล้วหรือ?” เถี่ยชางึ่นั่ง้างหลิ่วหยางอวี่่า
“เถี่ยชาง ่าได้ว่าที่เ้าพูดมาั้คือมุมมอง่หน้านี้ของ้า ข้อเท็จจริงได้พิสูจน์ว่ามุมมองั้ไม่ถูก้ ที่มีพรสวรรค์จะมีเพียงึ่ในิ ถ้าเ้ายอมรับิ์รุ่นสามเ้ามาึ่้ เ้าจะมี้กล้าดีๆ ปะาิ้ คราวหน้า้าจะไม่รับิ์เพิ่ม แต่มอบให้พวกเ้าแล้ว” หลิ่วหยางอวี่่ากับเถี่ยชาง
ิ์ั้หมดหัวเราะ พวกเขามีความสุขเป็นอย่างยิ่ง! บนยอดเขาอื่นๆ ต่างมีิ์รุ่นที่สองจำนวนา ั้ยังมีิ์รุ่นอื่นๆ ามาย้างล่าง แต่ในยอดเขาไท่เสวียน ิ์รุ่นที่สองถือเป็นน้องเ็ แน่นอนว่าไม่รวมิ์รับใช้
หลิ่วหยางอวี่ประกาศว่ายอดเขาไท่เสวียนจะเริ่มรับิ์ใหม่ ดังั้พวกเขาจะไม่ใช่น้องเ็ีแล้ว
“ี่ใหญ่ มันควรจะเป็นเช่นนี้มาาแล้ว ดูเถิด ยอดเขาไท่เสวียนของพวกเรากลับเงียบเหงาที่สุด” เถี่ยชาง่า
“ยังไม่สายเกินไป แม้ว่าพวกเราจะไม่ยอมรับิ์รุ่นที่สาม แต่ประุเาไหนกล้าจะดูถูกยอดเขาไท่เสวียนกันเล่า?” ใบหน้าของหลิ่วหยางอวี่เต็มไปด้วยความมั่นใ แม้จะมีเพียงไม่กี่ในยอดเขาไท่เสวียน แต่ทุก้เป็นผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่งจนเป็นที่ยอมรับในหุบเขาโอสถ
จากั้กงเสวียนก็เริ่มประกาศกฎของยอดเขาไท่เสวียน
กฎข้อที่ึ่ ิ์ในยอดเขาห้ามฆ่ากันเอง
กฎข้อที่สอง ไม่ทำเรื่องที่ชั่วร้าย
กฎข้อที่สาม ไม่ทรยศต่อสำนัก ไม่ฝ่าฝืนคำสั่งของอาจารย์และผู้าุโ
เยี่ยซางตั้งใฟังเรื่องราวต่างๆ ฉับัั้เสียงก็กลับเงียบลงไปยามที่กงเสวียนประกาศกฎเพียงสามข้อ ทำให้เยี่ยซางและอื่นๆ ต่าง้ประหลาดใพ
“ใช่แล้ว ยอดเขาไท่เสวียนของเรามีกฎแค่สามข้อนี้เท่าั้ หากใครละเมิดกฎสามข้อนี้ ยอดเขาไท่เสวียนจะจัดการั้เด็ดขาดด้วยัเอง” หลิ่วหยางอวี่่าด้วยสีหน้าเย็นชา
“ท่านประมุข ในพิธีการคัดเลือกิ์ที่ผ่านมา หากมีทำเช่นเดียวกันกับเยี่ยซาง เราควรจัดการอย่างไร? ในเมื่อฆ่ากันไม่ได้ พวกเราควรอดทนหรือไม่?” เจ่อจ้ (เจ่ออู่) ผู้มีรูปร่างูใหญ่ทว่าท่าทางค่อน้างประหม่าเปิดปากถามึ้
“เ้าเด็กนี้ฟังไม่เ้าใหรือ? ิ์ในยอดเขาห้ามฆ่ากันเอง ถ้าิ์ยอดเขาอื่นๆ มายั่วยุ แน่นอนว่าพวกเราจะโต้กลับ หากจำเป็นก็้ฆ่าสิ” ามีหนวดเคราที่ยืนอยู่้างหน้าเจ่อจ้มองไปที่เขาแล้วพูดึ้
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??