เรื่อง หมื่นวิถีบรรลุเทพ
“พูดบ้าอะไรมัน!” สือเทียนหลินสาปแช่งด้วยเีงต่ำ
“นี่สิคนไร้คุณธรรมตัวจริง พอย้อนับไปตอนที่ิเอ็ดทำ้า้ชายเขาในสนามประลอง เขาก็เียดยอดเขาไท่เสวียนเรามาตลอด พวกเ้าจำเอาไว้ ในอนาคตถ้าเ้าพบาผิดิ์จากยอดเขาเทียนเยวี่ยก็ตีพวกเขาให้พิการเี ตีครั้งเีไม่ได้ก็ตีเพิ่มอีกสองสามครั้ง” ชิงจี่า
“าา์อาิสาม เขารับเอาคนที่ทำ้าท่านไปใช่หรือไม่?” ถังเทียนถามขณะมองไปที่เยี่ยซาง
“อืม ้าำไ้!” เยี่ยซางพยัก้า
“สถานการณ์เป็น่าไร? ิสาม เ้ายังมีศัตรูอยู่หรือ?” หยางเหล่ยขมวดคิ้วถามเยี่ยซาง
“ไม่ใช่เื่สำคัญอะไร แค่ทะเลาะกันเพียงเล็กน้อยเท่าั้” เยี่ยซางพูดพลางส่ายหัว
“ในพิธีคัดเลือกิ์ มีผู้ชายคนหนึ่งหาเื่าา์อาิสามระหว่างการทดสอบ ทำให้าา์อาิสามได้รับบาดเจ็บและเกือบถูกคัดออก แต่าา์อาิสามก็หักกระูกไหปลาร้าเขาไปแล้ว ต่อมาเขาจึงเข้าร่วมการทดสอบต่อไม่ได้ แต่ก็ได้คนๆ ั้าัไป” ถังเทียน่า
“ิสาม ไม่้กังวล ถ้าเขามาหาเื่เ้าอีก เ้าสามารถบอกพวกเราได้” หยางเหล่ยตบไหล่เยี่ยซางแล้วพูด
“ใช่แล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะชายคนั้อยู่ในขั้นแปดและตอบสนองได้เร็ว หอกาา์อาิสามคงตัดคอเขาไปแล้ว” ก่อนที่เยี่ยซางจะได้พูด ถังเทียนก็่าออกมาแทน
“ิสาม เ้าไม่ัวที่จะถูกไล่ออกจากหุบเขาโอสถหรือ?” อู๋ฉี่มองไปที่เยี่ยซางและถามขึ้น
“ข้าัว แต่ถ้าข้าไม่้าทำอะไรเวลาถูกรังแก ข้าคงไม่สามารถมอง้าตัวเองได้” เยี่ยซาง่า
“ถูก้ เป็นผู้ชาย้มีารับผิดชอบ ลั่วเต้าหยวนพาผู้ชายคนั้ไปที่ยอดเขาเทียนเยวี่ยแล้ว เ้าจะได้พบเขาในอนาคต่าแน่นอน ใช้าขัดแย้ง่เขาไปสู่าายเี” อู๋ฉี่่า ในขณะเีกันเขาก็ลุกขึ้นและเดินไปที่หอเกียรติยศ้คนอื่นๆ
หอเกียรติยศตั้งอยู่ทางด้านซ้ายห้องโถงใหญ่ยอดเขาานติ่ง ห่างจากโถงานติ่งประมาณสามิึสี่ิลี้
หอเกียรติยศเป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ยอดเขาานติ่ง ห้องโถงใหญ่สูงกว่าิจั้ง ้ประูกว้างหรือเจ็ดจั้ง ขณะี้ภายในมีคนอยู่กันเนืองแน่น
เนื่องจากมีิ์หลายหมื่นคนในหุบเขาโอสถ ดังั้หอเกียรติยศจึงวุ่นวายไม่น้อย บางคนทำ้าที่ปล่อยภารกิจสำนัก บางคนมารับภารกิจสำนัก ขณะที่บางคนกำลังแจกจ่ายทรัพยากรการบ่มเพาะ
อู๋ฉีนำุ่มคนไปด้าน้าชายชราทางด้านซ้าย “ผู้อาวุโสจั่ว คนเ่าี้เป็นิ์ใหม่จากยอดเขาไท่เสวียนพวกเรา รบกวนช่วยลงทะเบียนให้กับพวกเขาด้วย”
“ยอดเขาไท่เสวียนไม่ได้รับิ์ใหม่มาหลายปีแล้ว สมควรแล้ว ยอดเขาไท่เสวียนควรรับิ์ใหม่ให้ากว่าี้นะ มาสิ! เ็้ เข้ามาทีละคน นำป้ายหยกเ้าออกมา แล้วก็บอกชื่อาา์เ้า” ผู้อาวุโสจั่วหัวเราะ เขาโบกมือให้ หากงไต้และอื่นๆ เขาเป็นสหายหลิ่วหยางอวี่ เมื่อเห็นว่ายอดเขาไท่เสวียนหลิ่วหยางอวี่ที่ไม่ได้รับิ์ใหม่มาหลายปีเริ่มรับิ์ใหม่อีกครั้ง ชายชราจึงรู้สึกมีาสุขแทนอีกฝ่าย
“ถังเทียน าา์กงเสวียน” อู๋ฉี่ผลักถังเทียนที่ยืนข้างๆ เขาออกไป ถังเทียนจึงก้าวไปข้าง้าเพื่อแจ้งชื่อาา์ จากั้จึงหยิบป้ายหยกสีเขียวออกมา
“อืม เ็คนี้ไม่เลวเลย ครั้งี้กงเสวียนได้รับสมบัติแล้ว” หลังจากที่ผู้อาวุโสจั่วมองไปที่ถังเทียน เขาก็หยิบพู่กันขึ้นมาเพื่อลงทะเบียนกับถังเทียน
“ฉู่หนิง าา์กงเสวียน” หลังจากที่ถังเทียนแจ้งข้อมูลเสร็จ ฉู่หนิงึ่อยู่ด้านหลังอู๋ฉี่ก็ก้าวไปรายงานตัวและหยิบป้ายหยกเขาออกมา!
“ี! ี! พวกเ้าทั้งหมดล้วนเป็นต้น้าที่ดี” ผู้อาวุโสจั่วพยัก้า่าชื่นชม
เมื่อลูกิ์กงเสวียนลงทะเบียนเสร็จแล้ว ลูกิ์อู๋ฉี่ เจ่อจ้วงก็ก้าวไปข้าง้าเพื่อลงทะเบียน
“อืม เป็นเ็ที่แข็งแกร่งา ในอนาคตเขาจะเป็นคนที่แข็งแกร่งแน่นอน” ผู้อาวุโสจั่วเหลือบมองเจ่อจ้วงแล้ว่า
ด้วยคำสั่งิ์รุ่นที่สอง ฉู่หนิงและคนอื่นๆ ก้าวไปข้าง้าเพื่อลงทะเบียนทีละคน ขณะที่ทิ้งเยี่ยซางไว้ด้านหลัง
“คนี้ิ์โม่เฉินหรือ?” ผู้อาวุโสจั่วเอียงศีรษะมองไปที่เยี่ยซาง
“เยี่ยซาง าา์หลิ่วหยางอวี่” เมื่อก้าวไปข้าง้าสองก้าว เยี่ยซางก็วางสัญลักษณ์ประจำตัวสีดำเขาลงบนโต๊ะ
“อะไรกัน เ้าเป็นลูกิ์าเฒ่าหลิ่วหรือ?” ผู้เฒ่าจั่วยืนขึ้นและมองเยี่ยซางขึ้นลงด้วยสายาเขา
“ผู้เฒ่าจั่ว ผู้ี้เป็นิ์คนที่ิสามท่านาา์ และเขาก็เป็นิ์ปิดท่านาา์ด้วย” อู๋ฉี่่าด้วยรอยยิ้ม เขารู้ว่าข่าวี้จะทำให้หลายคนตกใ
“แปเีจริง เ็คนี้มีปราณและเลือดที่รุนแรงา เขาเป็นต้น้าที่ดีที่จะสืบทอดเสื้อคลุมาา์เ้าได้” ผู้อาวุโสจั่วนั่งลงและลงทะเบียนชื่อเยี่ยซาง
“ผู้อาวุโสจั่ว ถ้า่าั้พวกเราขอตัวก่อน ท่านคงมีเื่ที่้จัดการอีกา พวกเราก็ยังมีเื่้จัดการเช่นกัน” อู๋ฉี่โค้งคำนับผู้อาวุโสจั่วและจากไป้กับทุกคน
“ยอดเขาไท่เสวียน! ยอดเขาไท่เสวียนกำลังจะทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าอีกครั้งหลังจากเงียบไปากว่าิปี” เมื่อมองูอู๋ฉีและพรรคพวกเขาออกไป ผู้อาวุโสจั่วก็พูดขึ้นด้วยเีงต่ำ
หลังจากออกจากหอเกียรติยศแล้ว ทั้งุ่มก็มาึด้าน้าชิงเตียว
“ิ์้ ิ์้หญิง เราจะแยกจากกันามแผนเดิม และเราจะับมาโดยเร็วหลังจากเื่จบลง อีก่าการฝึกฝนพวกเขาก็เป็นเื่ที่สำคัญา ่าไรแล้วในการต่อสู้ิ์ใหม่ยอดเขาไท่เสวียนเรา้ได้รับเกียรติั้” เมื่อไปยืนอยู่ข้าง้าชิงเตียวเขา อู๋ฉี่ก็หันมา่ากับหวาหาและคนอื่นๆ
“ตง” หวาหาและคนอื่นๆ พยัก้า
เนื่องจากเยี่ยซางและิ์คนอื่นๆ มาจากต่างที่ต่างถิ่นกันโดยมีหุบเขาโอสถเป็นศูนย์าง แน่นอนว่ามีเมืองขนาดใหญ่และพื้นที่ทุรกันดารอยู่ทุกทิศทาง แม้นครชื่อเหยียนจะเป็นหนึ่งในเมืองใหญ่เ่าั้ ทว่าก็มีเมืองใหญ่ ๆ จำนวนาในขอบเขตพื้นที่หุบเขาโอสถ จนมีคำ่าว่านครชื่อเหยียนเป็นแค่เมืองลำดับรอง ๆ เท่าั้
ิ์ใหม่ที่ไปยังนครชื่อเหยียนได้แก่ ถังเทียน เยี่ยซางและเจ่อจ้วง ผู้นำในทิศทางี้คือชิงจีและหยางเหล่ย หวาหากับอู๋ฉี่จะไป่หากงไต้และเฉิงเจียง หลัง่ิ์ใหม่ทั้งสองคนแล้ว พวกเขาก็จะไปรับกงเสวียนต่อ
ชิงจีไปกับเจ่อจ้วง หยางเหล่ยไปกับถังเทียน ่เยี่ยซางก็ขึ้นไปบนหลังเทียนอวี่ จากั้ทั้งห้าคนก็มุ่ง้าไปทางนครชื่อเหยียน
หลังออกบินสักพักหนึ่ง าเร็วชิงเตียวก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ปีกชิงเตียวั้ใหญ่กว่าเทียนอวี่า ปีกที่เหยียดออกั้ยาวเจ็ดหรือแปดจั้ง เมื่อสะบัดปีกหนึ่งครั้งก็บินไปไราวร้อยหมี่ แม้าเร็วเทียนอวี่ก็ไม่ช้าไปกว่ากัน แต่มันยังอายุน้อยอยู่ ปีกจึงไม่กว้างเท่าชิงเตียว ึ่าั้ก็ยังบิน่าคล่องแคล่ว ปีกมันขยับถี่ขึ้นก่อนจะบินได้่ารวดเร็ว
หลังจากบินมาหนึ่งวัน ทุกคนก็หยุดและพักผ่อน ่าไรแล้วสัตว์อสูรก็จะเหนื่อยหลังจากบินเป็นเวลาา
เยี่ยซางและเทียนอวี่จับวัวแพะได้แล้วจึงนำมาย่าง ในขณะที่ชิงเตียวชิงจีและหยางเหล่ยไปล่าสัตว์กินเอง
เมื่อเห็นเทียนอวี่กินเนื้อที่ปรุงสุกแล้วยังดื่มเหล้าต่อ ชิงจีกับคนอื่นๆ จึงต่างประหลาดใา เทียนอวี่ั้แปเหลือเิ มันูแตกต่างจากสัตว์อสูรทั่วไป่าสิ้นเชิง
“มันยังอายุน้อย ดังั้นิสัยหลาย่ามันคงเหมือนกับเ้า ในอนาคตาเข้าใกันและกันพวกเ้าจะาขึ้นเรื่อยๆ สัตว์อสูรบินั้หายากก็จริง แต่แบบเทียนอวี่ั้หายากยิ่งกว่า” ชิงจี่าขณะมองไปยังเทียนอวี่
“าา์น้า ท่านจับชิงเตียวท่านได้ที่ไหน ข้าอยากจะไปจับบ้าง ยามข้ามีกำลังาพอ” ถังเทียนพูดด้วยาอิจฉาขณะมองูเที่ยนอวี่เยี่ยซาง
“ไม่ใช่เราที่จับได้หรอก แต่เป็นาา์เ้าไปช่วยชิงเตียวที่ต่อสู้กับสัตว์อสูรตัวอื่นแล้วกำลังจะายไว้ ก่อนที่มันจะาย ชิงเตียวตัวั้ก็พาาา์เ้าไปที่ถ้ำ ในั้มีลูกชิงเตียวอยู่ิตัวซ่อนอยู่ จึงเป็นที่มาชิงเตียวพวกเราด้วย” ชิงจีอธิบายให้ถังเทียนฟัง
“ถ้า่าั้ าา์อาิเอ็ดก็คงไม่มีสัตว์อสูรบินสินะ” เจ่อจ้วง่าพ
“มี! เป็นอินทรีปีกทองที่ดุ้าา ต่อไปเ้า้ได้เห็นแน่ กินเสร็จแล้วก็พักผ่อนเถิด พรุ่งี้เ้า้เดินทางทั้งวัน มะรืนี้คงเกือบึนครชื่อเหยียนแล้ว” หยางเหล่ยพูดด้วยรอยยิ้ม
เยี่ยซางรู้สึกแปในใเล็กน้อย ก่อน้าี้เขาใช้เวลาเกือบยี่ิวันในการเดินทางจากนครชื่อเหยียนไปยังหุบเขาโอสถ แต่ตอนี้ับใช้เวลาเดินทางราวสามวันเท่าั้ ฃจากที่มีสัตว์อสูรบินได้ ึ่ถือเป็นเื่น่าเหลือเชื่อสำหรับเขาเป็น่าา
เมื่อมองูหยางเหล่ยและชิงจีที่กำลังฝึกฝน เยี่ยซางก็เริ่มบ่มเพาะเช่นกัน แต่เขาับไม่ได้กินยาในครั้งี้
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??