เรื่อง หมื่นวิถีบรรลุเทพ
“เ้าไม่ต้องกังวล ิ์พี่าี นครเทียนหนานไม่ได้แย่อะไร ัที่จริงแล้วก็เป็นนครที่มีเอักษณ์า” ชิงจี่าวด้วยรอยยิ้ม
“เื่ไปถึงู่้า ข้าจะไปเอาเหล้าที่้าท่านอาหนิวให้ิ์พี่ญิ ถึงเหล้าที่อาหนิวทำจะไม่เหมือนเหล้าชิงเซวี่ยของิ์พี่ญิ แต่ก็ม่อมั้ยังมีฤทธิ์แรงพอตัว เื่ก่อนข้าไปล่าสัตว์ ยังต้องเอาเหล้าของท่านอาหนิวไปด้วยเลย” เยี่ยซางมีความสุขาที่จะได้ับไปู่้าจู๋หยวน
“นั่นเป็นวิธีที่เ้าเรียนรู้วิธีการดื่มเหล้าหรือ?” ชิงจีถามด้วยรอยยิ้ม
“ที่ข้ายังเ็ ข้าชอบวิ่งเล่นรอบๆ ู่้า จาก้าของข้าทางทิศตะวันตกไปยัง้าของท่านอาหนิว ท่านอาหนิวจะเอาเหล้ามาให้ข้าดื่ม เื่ไป้าป้าิ ท่านป้าิก็จะทำเสื้อผ้าให้ข้า ท่านอาหลี่จะเอาไม้ไปทำเป็นดาบและหอกมาให้ข้า แต่น่าเสียดาย เขาายใการล่าสัตว์อสูรเื่ไม่กี่ปีก่อน” เยี่ยซางพูดพร้อมกับถอนหายใ
“นี่คือีิมนุษย์ สิบสาม ไม่ต้องกังวล พวกเราจะไปที่้าิ์พี่กวนเหยี่ยของเ้าก่อน แล้วค่อยไปทีู่่้าจู๋หยวนกัน” ชิงจีปลอบเยี่ยซางะเขา
“ตง ้าไ่ี” เยี่ยซางพยักหน้า
ความเร็วของชิงเตียวตัวี้ไม่ช้าเลย เื่เทียนอวี่ไม่จำเป็นต้องให้เยี่ยซางขึ้นั มันก็บินได้เร็วขึ้นาเช่นกัน
ัจากพักผ่อนางคืน วันต่อมาั้สามคนก็มาถึงนครเทียนหนาน พวกเขาไม่ได้เข้าไปในครเทียนหนาน แต่เดินทางต่อและหยุดลงที่เมืองชิงหนานแทน
ัจากจัดการกับชิงเตียวและเทียนอวี่แล้ว ุ่มเยี่ยซางั้สามคนก็มาถึงลานที่ดูแปลกาใเมืองก่อนจะเคาะประตู
“เ้าเป็นิ์พี่ญิของเี่ยวเหยี่ยหรือ? เข้ามานั่งก่อนสิ” ญิชราผมสีขาวท่าทางใดีพาาเ่ ชิงจีและเยี่ยซางไปนั่งพักที่ลาน้า
“ท่านป้า อยู่้าาีหรือไม่?” ชิงจีถาม
“ดีา ิ์พี่ของเี่ยวเหยี่ยมาบ่อยเลยทีเี เื่ไม่กี่วันก่อนเขาก็มานะเ้าไม่รู้หรือ?” ญิชราพูด
“สิบเอ็ดมาที่นี่ด้วยหรือ!” ชิงจีและาเ่หน้ากัน
“เขาไปแล้วหรือ?” าเ่ถาม
“ข้าไม่รู้ เขาทิ้งเงินไว้ให้เราแล้วก็ออกไป แต่จากที่ครั้งก่อนที่เขามา เขาจะอยู่ที่หน้าหลุมศพของเี่ยวเหยี่ยราวสามวัน” ญิชราเช็ดดวงาของนางแล้วพูด
เื่คำนับญิชราแล้ว ชิงจีก็ดึงาเ่และเยี่ยซางออกจากสนามและรีบเดินทางออกจากเมือง
“สิบเอ็ดจะอยู่ที่สุสานของสิบหรือ?” าเ่ถามชิงจี ัจากกวนเหยี่ยเสียีิ โม่เฉิน าเ่ และคนอื่นๆ ก็ส่งร่างของเขาับมาฝังศพที่้าเกิด
ชิงจีไม่ได้พูดอะไรต่อ นางหวังว่าจะได้พบโม่เฉินเพื่อจะได้บอกีฝ่ายว่าลัวซื่อไห่ายแล้ว ใอนาคตเขาจะได้ไม่ต้องออกมาามล่าลัวซื่อไห่ี แต่นางก็ัวว่าจะไม่ได้พบเขา
ัจากออกจากเมือง ั้สามรีบขึ้นไปบนภูเขาสูงราวห้าถึงหี้ ครู่ต่อมาพวกเขาก็เข้าไปใหุบเขาแห่งึ่
เื่เข้าไปใหุบเขา ชิงจีและาเ่จึงชะลอความเร็วลง เาะพวกนางเห็นสถานการณ์ใหุบเขาได้ชัดเจน
ที่มุมึ่ของหุบเขา มีหลุมศพปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเขาั้สาม พร้อมกับดาบเล่มึ่ที่ถูกเสียบไว้ข้างหลุมนั้น โดยมีาชุดำนั่งอยู่ข้างดาบพร้อมขวดสุราามายวางอยู่ข้างตัวาผู้นั้น
“สิบเอ็ด!” าเ่ตะโกนเื่นางเห็นร่างของาคนนั้น!
าคนนั้นหันับมาแล้วเงยหน้าขึ้น เขาเอามือปิดา เาะแสงแดดแยงาของตนเอง
เยี่ยซางสังเกตว่าาคนนั้นดูสกปรกเล็กน้อยผมของเขายุ่งเหยิง คางและริมฝีปากก็ปกคลุมด้วยตอหนวดสีำ จนเหมือนว่าเขาไม่ได้ดูแลตัวเองมาเป็นเวลานาน
“ลุกขึ้นมาเดี๋ยวี้! ี้เ้าเป็น่าไรบ้าง?” ชิงจีก้าวไปข้างหน้าเพื่อคว้าเสื้อของาคนนั้นและยกตัวเขาขึ้น
“ิ์พี่ ข้าเป็นคนไร้ประโยชน์ ข้าามหาลัวซื่อไห่มาสิบ่าปีแล้ว แต่ก็หาไม่เจอ หรือไม่เขาก็หนีไปแล้ว เรื่องของสิบ ข้าต้องทำให้สำเร็จ” าใชุดสีำคือโม่เฉิน่าว่าขุ่นเคือง
“เ้าฟังข้า ลัวซื่อไห่ายแล้ว มันสำเร็จแล้ว!” าเ่ก้าวไปข้างหน้าและตบตรงคอของาชุดำ
“ิ์พี่เก้า ท่านพูดว่าอะไรนะ?” โม่เฉินยืนตัวตรงสะบัดศีรษะและถามาเ่
“ลัวซื่อไห่ายแล้วเื่วันก่อน เราเจอมันด้วยความช่วยเหลือของิ์น้องสิบสาม ลัวซื่อไห่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากิ์พี่ญิเก้าของเ้า แล้วใที่สุดมันก็ระเบิดตัวเองาย” ชิงจี่าว
“ทักษะการเคลื่อนไหวของลัวซื่อไห่แข็งแกร่งา ท่านฆ่าเขาแล้วจริงๆ หรือ?” โม่เฉินถาม่าตื่นเต้น
“เป็นการฆ่าตัวายต่างหาก ลัวซื่อไห่ระเบิดตัวเองเาะเห็นว่าหนีไม่ได้และต้องการลากิ์พี่เก้าของเ้าไปด้วย สิบสาม เ้ามาพบิ์พี่คนที่สิบเอ็ดของเ้าสิ ผู้ี้คือโม่เฉิน” าเ่พูด นางดึงเยี่ยซางมาที่ด้านข้างของนาง
“เยี่ยซางคารวะิ์พี่โม่เฉิน!” เยี่ยซางคำนับให้โม่เฉิน
“สิบสาม? อาจารย์รับิ์เพิ่มหรือ?” โม่เฉินถามเยี่ยซางขึ้นลง
“ใช่ เขาเป็นิ์ปิดด้วยเหมือนกัน ดูเ้าสิ ให้ิ์น้องมาเห็นสภาพอะไรแบบี้” าเ่่าวพลางขมวดคิ้ว นางไม่พอใกับสภาพที่ย่ำแย่ของโม่เฉิน่าา
“ข้า-ข้าจะไปจัดการตัวเองแล้วค่อยับมา” โม่เฉินผิวปาก จากนั้นสัตว์อสูรบินสีทองขนาดใหญ่ก็ปรากฏตัวขึ้น โม่เฉินขึ้นัมันก่อนจะจากไป มันคืออสูรบินของเขา อินทรีปีกทอง
“หลายปีของการไล่ล่าเพื่อสังหารลัวซื่อไห่โดยที่ไม่ประสบความสำเร็จ เขาเองก็ตกอยู่ภายใต้แรงกดดัน่าา ไม่่านั้นคงไม่ทรุดโทรมขนาดี้” ชิงจี่าวพร้อมกับถอนหายใ
เยี่ยซางและิ์พี่ญิั้อยู่ใสุสานสักพักึ่ เยี่ยซางก้าวไปข้างหน้าเพื่อคารวะกวนเหยี่ย แม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยพบหน้ากันา่อน แต่กวนเหยี่ยก็ยังเป็นิ์พี่สิบของเขา
ครึ่งชั่วยามต่อมา ก็โม่เฉินับมา ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไป เขาอาบน้ำและเปลี่ยนเป็นชุดสะอาด แม้ว่าผมของเขาจะยังดูกระเซอะกระเซิงอยู่บ้างแต่ก็ไม่ยุ่งเหยิงีต่อไป หนวดเคราก็โกนเรียบร้อยแล้ว
“ก็แค่นั้น” ชิงจีพูดด้วยรอยยิ้ม
“สิบ าแ้ของเ้า ิ์พี่ญิเก้าช่วยเ้าะาแล้ว ใอนาคตข้าคงไม่ได้มาพบเ้าบ่อยนัก” โม่เฉินโค้งคำนับที่หลุมฝังศพ
ั้ี่คนไม่ได้ควบคุมสัตว์อสูรบิน แต่ใช้การเดินเท้าไปแทน ชิงจียังเล่าให้โม่เฉินฟังด้วยว่าเกิดอะไรขึ้นใช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา รวมถึงการไล่ล่าและสังหารลัวซื่อไห่
“ข้าพบลัวซื่อไห่ครั้งใช่วงหลายปีที่ผ่านมา แต่การเคลื่อนไหวของมันรวดเร็วและแปลกเกินไป มันไม่ยอมต่อสู้ด้วยซ้ำ ข้าจึงไม่สามารถทำอะไรกับมันได้” โม่เฉิน่าวพร้อมกับถอนหายใ
“ใช่ ถ้าไม่ใช่เาะความคล่องแคล่วของสิบสาม มันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะไล่ามเขาให้ทัน” าเ่พยักหน้า นางก็พบความยาำบากใการไล่ล่าลัวซื่อไห่เช่นกัน
“ว่าแต่...พวกท่านคนมาที่นี่ได้่าไร?” โม่เฉินถามด้วยความประหลาดใ เขาไม่คิดว่าชิงจีและาเ่กำลังามหาเขาอยู่ ใปีี่่าๆ มาเขามักจะหายไปราวครึ่งปีะที่ฝึกฝนและติดามเบาะแสของลัวซื่อไห่ไปด้วย ุคนคนใยอดเขาไท่เสวียนต่างคุ้นเคยกับเรื่องี้ดี
“้าเกิดของสิบสามก็อยู่ใพื้นที่รับผิดชอบของนครเทียนหนานเหมือนกัน ใเื่มาส่งสิบสามับ้า เราจึงแวะเข้ามาสักครั้ง” าเ่่าว
ัจากับมาที่เมือง โม่เฉินและชิงจีได้ทิ้งตั๋วทองไว้ให้ญิชรา ใะเีกันก็บอกญิชราว่าหากมีปัญหาอะไรให้ไปหาเ้าเมือง แน่นอนว่าโม่เฉินได้บอกเ้าเมืองเกี่ยวกับเรื่องี้แล้ว
เื่พวกเขาจัดการกับเรื่องเหล่าี้เสร็จเรียบร้อย ั้ี่คนจึงขึ้นสัตว์อสูรบินไปยังนครเทียนหนาน
พวกเขาเข้ามาในครเทียนหนานและตรงไปที่คฤหาสน์เ้านคร โม่เฉินเคยติดต่อกับเ้านครหลายครั้ง ครั้งี้เขาจึงอธิบายถึงจุดประสงค์ใการมาเยี่ยม่าตรงไปตรงมาพ
“ไม่คิดว่าจะมีิ์คนของยอดเขาไท่เสวียนใพื้นที่ของนครเทียนหนาน พวกท่านวางใได้ ข้าจะตั้งใจัดการเรื่องี้่าดี แต่ว่าการหาคนไปประจำทีู่่้าจู๋หยวนนั้นค่อนข้างจะลำบากอยู่สักเล็กน้อย” เ้านครเทียนหนาน เ้าชิ่ง ลังเลอยู่ครู่ึ่ก่อนจะพูดขึ้น
“ีู้่้าจู๋หยวนอาจจะเล็กเกินไป คงยังไม่เพียงพอที่จะจัดหาคนไปประจำ แต่ใอนาคตอาจทำให้เป็นเมืองขนาดเล็กที่มีกองคาราวานและร้านขายยาได้” โม่เฉินไปที่เ้าชิ่งแล้ว่าว
“ข้าจะทำงาน่าหนักเพื่อิ่นั้น แต่บาง่าจำเป็นต้องรายงานขึ้นไปก่อนและจะสามารถทำได้ัจากได้รับคำอนุญาตเ่านั้น” เ้าชิ่งลังเลที่จะ่าวว่ามีบางเรื่องที่เขาทำไม่ได้
“มีอะไรที่ต้องได้รับการอนุญาตบ้าง? ข้าจะอนุญาตที่นี่เลย ถ้าใครมีคำถามก็ให้เขาไปที่ยอดเขาไท่เสวียนเพื่อามหาข้า ข้าชื่อาเ่” าเ่พูด่าเย็นชา
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??