เรื่อง เกิดใหม่ชาตินี้มาเป็นภรรยาอ้วนยุค 90 [重生九零肥妻归来]
บทที่ 9 เชือกป่านขาดผึง.
ผู้เฒ่าลู่พาเจียงหนานเ้าไปใบ้าน ผนังภายใปะด้วยด้วยหนังสือพิมพ์แ้ทาสีดำ ไ่มีเครื่องเรือนอะไร มีเพียงโต๊ะและเก้าอี้แบบโบราณและเตียงเาเ่านั้น
นี่คือบ้านคุณปู่
ทางด้านขวาบ้านเป็นห้องนอนเดิมลู่ฮ่าว
ซ้ายมือเป็นห้องครัว
เจียงหนานเดินูรอบ ๆ มีหนังสือามายวางอยู่บนโต๊ะให้อง เเืมอง พบว่าเป็นหนังสือเรียนวิชาต่าง ๆ สมัยประถมและมัธยมต้น ยังมีตำราการแพทย์ทุกชนิดกองอยู่ด้วย
บ้านอิฐดินันี้ ถ้าจัดเก็บให้ระเบียบเรียบร้อยก็พออยู่ได้แ้
้าหนาวจะอบอุ่น ส่วน้าร้อนจะเย็นสบาย
เพียงแต่ัวว่าพวกเขาจะไ่อยู่ไ่ึฤูหนาวก็ต้องจากไปเีก่อน
ทว่าผู้เฒ่าลู่ยังคงรู้สึกว่าการให้สะใภ้คนใหม่อาศัยอยู่ใบ้านแบบนี้ แลูจะไ่ค่อยเป็นธรรมสักเ่าใรนัก
“หนานห่าน บ้านันี้ทรุดโทรมเกินไป พวกเอายุยังน้อย อยู่ไ่ได้หรอก”`
“อยู่ได้ค่ะ”``
เจียงหนานมองไปทางลู่ฮ่าว “เราย้ายมาที่นี่ดีไหม?”
าหนุ่มใช้นัยน์าเฉียบล้ำลึกมองเ ัจากนั้นไ่นานเขาก็ตอบว่า “อยากย้ายก็ย้ายสิ”
แม่หนูคนนี้ ไ่แน่ว่าอาจอยู่ได้สองวันก็ทนไ่ไหวจนต้องจากไป
ก่อน้านี้ที่ลู่ฮ่าวยอมับ้านเกิด เหนือจากการพักฟื้นจากอาการบาดเจ็บที่แขนแ้ เขายังวางแผนที่จะรับผู้เฒ่าลู่ไปอยู่ใเมืองอีกด้วย
ทว่าบังเอิญเจอเหตุการณ์ไฟไหม้างทางเีก่อน เขาเลยต้องเ้ารับการรักษาัที่โรงพยาบาล
ทันทีที่ัมาหมู่บ้าน เขาัโดนผู้เฒ่าลู่วุ่นกับการส่งัเ้าห้องหอ
พอลู่ฮ่าวตงจะย้ายเ้ามา าชราก็รีบถลึงามองเขา “เ้าู ย้ายเย้ยอะไรกัน? ไปอยู่กับพ่อแม่แนู่น”
เขาไ่สามารถอยู่กับหลานาได้ตลอดีิ เขาหวังจะสร้างโอกาสสานสัมพันธ์ระหว่างหลานากับลูกาไร้ประโยชน์ตน หวังว่าลู่ฮ่าวจะหลอมรวมเ้ากับครอบครัวนั้นได้
วันข้าง้า หากเขาายไปแ้ ่าน้อยลู่ฮ่าวก็ยังมีญาติมิตรอยู่เคียงข้าง
ลู่ฮ่าวัยืนกรานว่า “คุณปู่ครับ ถ้ายัยู้นี่อยากจะย้ายก็ให้ย้ายเถอะ ก็อยากอยู่บ้านัเองด้วย”
“บ้านัเองบ้านคนอื่นอะไรกัน? แ... แมันคนทึ่ม”
ผู้เฒ่าลู่มองลู่ฮ่าว่าโมโหฮึดฮัด ใช้นิ้วชี้ไปที่้า ไ่รู้ว่าจะพูดอะไรดี
าชราได้รับความะทบะเทือนทางจิตใ จึงไอโขลกออกมา่ารุนแ
เจียงหนานหันัมาเห็นาชรางอั มือยกปิดปากไอโขลกก็เลยรีบไปช่วยพยุงเขาไว้
“คุณปู่ไ่เป็นอะไรใช่ไหมคะ?”
เจียงหนานจำได้ว่าใีิก่อน้า เได้ยินจาู่ฮ่าวว่าผู้เฒ่าลู่เีีิด้วยโรคปอด
าชราปกปิดอาการป่วย จัดหาภรรยาให้ลู่ฮ่าว สุด้าัได้รับะทบทางอารมณ์จนเีีิไป่ากะทันหัน
พูดได้ว่าการายผู้เฒ่าลู่คือความเจ็บปวดใีิลู่ฮ่าว
ผู้เฒ่าลู่เสนอให้เขาเ้าเรียนมหาวิทยาลัย แต่ัลาลับโลกใตอนที่ควรจะมีความสุขยินดีกับเขา
เจียงหนานตั้งใแน่วแน่ที่จะย้ายเ้าไปอยู่ใบ้านัเก่า เไ่เพียงแต่ต้องโน้มน้าวลู่ฮ่าวให้รักษาอาการบาดเจ็บแ่ผู้เฒ่าลู่ แต่เจะต้องเปลี่ยนชะาีิใชาติก่อนด้วย เอยากจะให้ผู้เฒ่าลู่มีีิอยู่ต่อไป ่าน้อยอีกสักสองสามปีก็ยังดี
ขณะที่เจียงหนานช่วยประคองาชรา เก็ถือโอกาสนั้นจับชีพจรู
ผู้สูงอายุจะมีภาวะถุงลมโป่งพองหากป่วยเป็นโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง่ารุนแ หากไ่ได้รับการรักษา่าทันท่วงทีก็อาจเกิดอันตรายึขั้นหัวใหยุดเต้น
ชาติที่แ้ าชราถูกะตุ้นเร้าใตอนที่ลู่ฮ่าวไ่ได้อยู่ข้างกาย สุด้าายเป็นโศกนาฏกรรมใที่สุด
ผู้เฒ่าลู่โบกปัดด้วยท่าทีอ่อนระโหยโรยแ “ไ่เป็นไร”
!
เห็นาชราสี้าไ่ค่อยดี ลู่ฮ่าวก็ร้อนใ “ระยะนี้คุณปู่ไออยู่ตลอด จะพาคุณปู่ไปตรวจที่โรงพยาบาลเอง”
ผู้เฒ่าลู่ปฏิเสธ “ไ่ต้อง ฉันไ่เป็นไร”
“คุณปู่ ถ้า่านั้นหนูช่วยพยุงเ้าไปพักให้องนะคะ”
เจียงหนานพยุงาชราไปส่งึเตียงเา “คุณปู่นอนหลับพักผ่อนสักครู่ พวกเราจะทำความสะอาดบ้านเองค่ะ แ้เราค่อยย้ายมาที่นี่”
เจียงหนานเดินออกมา วางแผนจะทำความสะอาดก่อน จากนั้นค่อยไปขนจากอีกบ้านมาที่นี่
ทว่าลู่ฮ่าวัตะโกนเรียกเไว้แ้เอ่ยด้วยเีงต่ำสี้าเคร่งขรึม “ยัยหมู ฟััะ ฉันจะพาคุณปู่เ้าไปใเมือง ถ้าต้องการจากไปตอนนี้ ฉันจะให้ค่าเดินทางกับเ เอยากไปที่ไหนก็ไปได้เลย”
จู่ ๆ ใบ้านดันมีผู้หญิงเพิ่มมาคนหนึ่ง เขาคงรู้สึกอึดอัดพิ
ะนั้นเจียงหนานฟังแ้ก็ได้แต่ทำ้าประหลาดใ มารงมาเรียกเว่ายัยหมูได้ไงกัน?
ตอนนี้ไ่มีเวลาาังวลเรื่องคำเรียกแ้ เมองเขา่าจริงจังเหมือนกัน “ไว้คุณเ้าเมืองแ้พาฉันไปด้วยได้เมื่อไร ึตอนนั้นเราค่อยแยกย้ายกันามทางัเองก็พอ แต่ใ่นี้ ฉันยังต้องอาศัยอยู่ที่บ้านคุณ”
“ฉันบอกแ้ไง ฉันจะไ่อยู่่าไร้ประโยชน์”
เจียงหนานเหลือบมองรอบด้าน ย้ายัเ้าใ้เขาท่าทางมีลับลมใแ้เอ่ยเีงต่ำออกมา “บอกามตรง ฉันเป็นหมอ มีวิธีลับใการรักษาแไฟไหม้ด้วยนะ”
ลู่ฮ่าวเหลือบา นัยน์าเข้มปรายลงมามองคนพูด แววาราวกับกำลังมองูคนเบาปัญญาก็ไ่ปาน
เจียงหนานอธิบายว่า “ใหมู่บ้านเรามีาแซ่เนี่ยการศึกษาสูงคนหนึ่ง เขาเป็นแพทย์แผนจีนโบราณ ฉันเรียนวิชาแพทย์กับเขาตั้งแต่ยังเ็ ได้เรียนรู้อะไรามาย เขากุมตำรับรักษาโรคที่สลับซับซ้อนและยากแ่การรักษาหลาย่า แต่แค่ปกติชอบเก็บเนื้อเก็บั ไ่ยอมปรากฏออกมาให้เห็นก็เ่านั้น ถ้าคุณไ่เชื่อ พรุ่งนี้ฉันพาคุณไปูก็ได้นะ”
เจียงหนานเอ่ยด้วยใบ้าที่แย้มบานเป็นะด้ง แต่ัโดนลู่ฮ่าวขัดจังหวะกะทันหัน “ู้ เอาจจะไ่รู้ ฉันเองก็เป็นหมอเหมือนกัน”
เจียงหนานตอบั “ฉันรู้หรอก่า แต่คุณเป็นหมอศัลยกรรมะูก เชี่ยวชาญเฉพาะด้านผ่าตัดนี่”
เฉวยโอกาสทำ้าที่คิดวิเคราะห์ “แบน้าคุณจะชักช้าไ่ได้แ้นะ พอแตกสะเก็ดแ้จะไ่ทันการเอา อนาคตหากคุณทำศัลยกรรมความงาม หรือปลูกถ่ายผิวหนังก็จะไ่ฟื้นคืนสู่าเดิมโดยสมบูรณ์ ได้แค่ใช้ผงยาเรียกเนื้อ*[1] ฟื้นฟูผิวที่ไหม้เกรียมขึ้นมาใหม่”
ลู่ฮ่าวหมดความอดทน ไ่อยากสนทนาหัวข้อนี้ต่ออีก
“ฉันรับปากเได้แค่ว่า เราจะแสดงละครต่อ้าคุณปู่ไปก่อน รอฉันัเมืองแ้ เราจะแยกทางใครทางมัน”
เอ่ย เขาวางแผนจะไปเก็บเครื่องมือการเกษตรที่โรงเก็บ
หมู่นี้คุณปู่สุขภาพไ่ค่อยดีนัก ทนรับต่อการะตุ้นเร้าไ่ได้ ดังนั้นจึงทำได้เพียงให้ยัยู้อยู่ต่อ
เจียงหนานขวาง้าเขาไว้ “คุณพูดซะูเบาเลยนะ าคุณเป็นแบบนี้ยังจะัเ้าเมืองได้อีกหรือ? ที่ฉันสังเกตู มือขวาคุณก็มีปัญหาเหมือนกันนี่”
ลู่ฮ่าว “!!!”
เเืมองมือขวาเขา พูดต่อเีงแ่เบา “คุณเป็นัแ์ะูก แต่มือข้างนี้คุณ เมื่อคืนวานแค่หยิบเอาผ้าก๊อซมาให้ฉันยังสั่นเลย ัจากนี้จะยังผ่าตัดได้ไหวได้่าไร?”
ลู่ฮ่าวเม้มริมฝีปากแน่น มือที่ห้อยอยู่ข้างลำัสั่นเทาเล็กน้อย
“ฉันพูดแทงใดำคุณหรือ?”
เวลานี้เจียงหนานัรู้สึกปวดร้าวใเียิ่งกว่าเขา
แต่เจำต้องะตุ้นเขาแบบนี้
ทำให้เขาตระหนักว่าสถานการณ์มันแย่แค่ไหนซะบ้าง
“ลูกผู้าเวลาเจอกับปัญหาต้องเผชิญ้า ฉันบอกแ้ไงว่า ึเราจะาอาชีพเดียวกันก็จริง แต่คุณเป็นแพทย์แผนตะวันตก ฉันเป็นแพทย์แผนจีน คุณถนัดด้านการผ่าตัดากว่า ูตอนนี้สิ คุณหมดหนทางแ้ เมื่อกี้ฉันเห็นแบน้าคุณแ้ แไฟไหม้ลึกเกินไป วัน้าแเป็นจะไ่สม่ำเสมอ ไ่่ามอง การปลูกถ่ายผิวหนังก็คงไ่ค่อยดี ถ้าไ่อยากอยู่กับใบ้าแบบนี้ไปตลอดีิก็เชื่อแพทย์แผนจีนสักครั้งเถอะ ไะมือคุณอีก คุณต้องฟื้นฟูให้ถูกวิธีึจะหายดีเป็นปลิดทิ้ง”
เมื่อลู่ฮ่าวได้ฟังคำพูดเ คลื่นใดวงาพลันผันผวน่ารุนแ
เขาเริ่มพินิจมองสาวอ้วนคนนี้ใหม่อีกครั้ง
เจียงหนานยังคงแสดงทัศนคติที่เป็นมืออาชีพผ่านน้ำเีงจริงจังออกมา “งั้นพูดึใบ้ากันก่อน ถ้าอาศัย่ที่แยังไ่ตกสะเก็ด ใช้ผงยาเรียกเนื้อเร่งการเกิดเนื้อใหม่ ัจากสองสามอาทิตย์บาดแก็จะหายสนิท ปกติจะไ่หลงเหลือรอยแเป็นใอนาคต ต่อให้มีก็จะตื้นา ไ่ส่งะทบต่อรูปลักษณ์แน่ ๆ”
เพูดด้วยความจริงใ แววาลู่ฮ่าวมีความมึนงงไปแวบหนึ่ง
เขาเกือบคิดว่าเมีกึ๋นแ้จริง ๆ
แต่ลู่ฮ่าวมีหลักการ่าา ครั้นได้ฟังเพูดึยาเรียกเนื้ออะไรนั่น เขาไ่ได้เก็บมาใส่ใเลย ทำแค่มองเด้วยาาแปลกประหลาดใไป่านั้น ใที่สุดเขาก็เอ่ยถามน้ำเีงผะแ่ “เรู้วิชาแพทย์ด้วยหรือ? ทำไมไ่รักษาัเองก่อนล่ะ?”
เขาถามต่อ “เป่วยเป็นอะไรหรือเปล่า? ้าใญ่เ่าจานแบบนี้ แสดงว่าอ้วนผิดปกติ”
เจียงหนานอกา “...”
้าใญ่เ่าจานกับผีน่ะสิ!
ลิ้นอสรพิษจริง ๆ าาก็เป็นพิษเหมือนกัน
เสูดลมหายใเ้าลึก ๆ พยายามไ่คิดเล็กคิดน้อยกับวาจาปากร้ายเขา เพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คนมีความสามารถมองออกทั้งนั้นแหละ”
เตอบามความจริง “ฉันไ่ได้ป่วย แต่ถูกใครบางคนทำร้ายต่างหาก”
“บอกตรง ๆ เมื่อก่อนฉันสวยานะ วันนี้คุณก็เห็นแ้ ้สาวฉัน้าาไ่ได้สะสวยเ่าไร เอิจฉาฉัน เลยแอบเอายาปรับฮอร์โมนใส่แ้วน้ำฉันทุกวัน นานวันเ้า ก็ายาเป็นแบบนี้ แม้แต่พ่อแท้ ๆ ยังไ่รู้จักด้วยซ้ำ”
ชาติก่อน ัจากรู้ว่าเจียงเหมยผู้เป็น้สาวอยู่เื้ั ความคิดแรกคือคิดว่าเจียงเหมยอิจฉารูปโฉมเ เลยจงใทำร้ายเ
ทว่าพอมาคิดูแ้ เกรงว่าคงไ่ง่ายดายขนาดนั้น
การะทำเจียงเหมย่าจะเป็นเพราะคำชี้แนะให้ทำเจียงต้าหมิงบิดาสารเลวนั่นากว่าพ
จุดประสงค์พวกเขาคือการซ่อนใบ้าอันแท้จริงเ
เพราะเกับพวกเขาไ่ได้มีความคล้ายคลึงกันเลยแม้แต่น้อย
ลู่ฮ่าวหลับาลง จัดเก็บเครื่องมือการเกษตรที่ไ่เป็นระเบียบ คิดว่าตนไ่ต้องไปสนใเจียงหนาน เก็แค่พูดเรื่องไร้สาระ
ใมือเจียงหนานถือไม้กวาด คิดจะกวาดพื้นามัลู่ฮ่าว พยายามโน้มน้าวใเขา่าไ่ลดละ “คุณายเป็นแบบนี้แ้ แทนที่จะรอจนเป็นรอยแเป็น ทำไมไ่ลองผงยาเรียกเนื้อเ่า เผื่อได้ชะงัดนะ?”
ลู่ฮ่าวฟังเีงพูดจ้อไ่หยุดหญิงสาวจนปวดเศียรเวียนเ้า เขาเหลียว้าไปจ้องมองเด้วยาากริบดุจดั่งมีด “ถ้ายังวุ่นว่ายไ่เลิก ฉันจะส่งเับ้านเดิม”
เจียงหนานสะดุ้งตกใจนต้องหุบปากฉับใทันที
ระหว่างที่ทั้งสองกำลังจัด หญิงวัยางคนผู้สวมเสื้อผ้าเรียบง่าย ฝ้าะแต่งแต้มเต็มใบ้า จูงมือเ็หญิงัเล็กคนหนึ่งก็ชะโงกหัวด้อม ๆ มอง ๆ อยู่ที่้าประตูรั้ว
*[1] ยาเรียกเนื้อ มีสรรพคุณช่วยสร้างเนื้อเยื่อ ทำให้แหายเร็วยิ่งขึ้น ส่วนใญ่มักจะใช้ใกรณีแสด แไฟไหม้ แน้ำร้อนลวก
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??