เรื่อง เกิดใหม่ชาตินี้มาเป็นภรรยาอ้วนยุค 90 [重生九零肥妻归来]
บทที่ 18 อารองผู้ไร้ศักดิ์ศรี.
“ของของเล่ะ” เนี่ยอวิ๋นชี้้ำาลทรายขาวึ่กิโลกรัมที่เวางบนโต๊ะ
“ุอาเก็บเอาไว้เถอะค่ะ ถือเป็นของเคารพก็แล้วกันค่ะ”
เจียงหนานออกาา้าของเนี่ยอวิ๋น เเห็นยาสมุนไพรจีนหลากหลายชนิดากอยู่ในลาน้า สมุนไพรากแห้งสองถุงครึ่งวางอยู่ข้างกำแพง
เจียงหนานถามเนี่ยอวิ๋นด้วยรอยยิ้มว่า “อาเนี่ย ยาสมุนไพรจีนพวกี้รอพ่อค้าเ้ามาในหมู่้าก็จะขายได้แล้วใช่ไหมคะ?”
“อืม”
“ูรู้จักเถ้าแก่ร้านสมุนไพรในเืงอยู่คนึ่ เขาให้ราคาสูงกว่าพ่อค้าในหมู่้ามากทีเี ูกลับมาช่วยุอาขายยาดีกว่า”
เนี่ยอวิ๋น “ไม่ต้องยุ่งยากหรอก”
“ไม่เป็นไรค่ะ พรุ่งีู้จะมารับยานะคะ”
เนี่ยอวิ๋น “...”
เจียงหนานจรถจักรยานไว้นอก้าเนี่ยอวิ๋นแล้วเิืเปล่าไป้าะูเจียง`
เเิผ่านเส้นทางของหมู่้ามาตลทาง ดวงาดูหมู่้าบนภูเขาเ็ ๆ ที่ยากจนและล้าหลังในความทรงจำ ความรู้สึกหลากหลายประดังประเดเ้ามาในใจ``
เจียงหนานหยุดยืนนิ่งเมื่อมาถึงประตู้าของะูเจียง
เสูดลมหายใจเ้าลึก ๆ เฮือกใหญ่
หลังจากปรับสภาพจิตใจให้ัเองอยู่นาน อารมณ์ถึงค่อย ๆ สงบลง
เกลับมาอีกครั้งแล้ว
“า่า มาแล้วหรือ?”
เจียงจื้อกังเิขากะเผลก แบกตะกร้าไว้บนหลัง เขากำลังจะเอาหญ้าไปเลี้ยงวัว เมื่อเห็นเจียงหนานก็เอ่ยเรียกด้วยความเป็นห่วง
เจียงหนานเหลียวหน้าไปามเสียง เห็นี่ชายร่างกายจะพิาจิตใจเข้มแข็งของตน ทัศนคติี่ชายคนี้ปกติอยู่คนเีของะูเจียง เไม่รู้จะพูด่าไรอยู่ชั่วขณะึ่
“า่า?”
เจียงหนานดึงความคิดกลับมา พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ี่คะ ูกลับมาแล้ว”
“า่า พวกเขา… ไม่ได้ทำให้เลำบากใจใช่ไหม?” เจียงจื้อกังถาม่าระแวดระวัง
เจียงจื้อกังเห็นน้องสาวถูกบังคับให้แต่งงาน เขารู้สึกละอายใจจนไม่กล้าเผชิญหน้ากับเ
ในฐานะี่ชาย่าเขาช่างไร้ความสามารถเหลือเกินที่ไม่อาจปกป้องน้องสาวได้เลย
เจียงหนานยิ้มแย้ม “เปล่าค่ะ”
“เ้ามาสิ” เจียงจื้อกังทิ้งตะกร้าบนหลังลง จากั้ก็เหลือบในลาน้าก่อนจะเตือนด้วยเสียงทุ้มต่ำ “เหมยเหม่ยอาจพูดอะไรสัก่าแล้ว เเตรียมใจให้พร้อมนะ”
เจียงหนานพยักหน้า “ูรู้ค่ะ”
เป็น่าี้มาตั้งแต่เด็ก ุครั้งที่เจียงเหมยฟ้อง เจียงจื้อกังจะแอบเตือนเ ถึงที่ผ่านมาาเตือนของเจียงจื้อกังจะไม่ได้ผลก็าม
เยิ้มให้เจียงจื้อกัง “ี่คะ เ้าไปกันเถอะ”
นับตั้งแต่ี้ เไม่ใช่หมูโง่ที่จะยอมจำนนและโดนคนจูงจมูกอีกแล้ว
สภาพครอบครัวะูเจียงถือว่าอยู่ในระดับกลางถึงต่ำในหมู่้า ั้หมดเป็น้าอิฐิ แต่ทั่วพื้นที่รอบ้าถูกปิดกั้น่าแน่นหนา แตกต่างจากครอบครัวอื่นที่เปิดประตูปล่อยลานโล่ง
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เจียงต้าิเรียนรู้าเล่นไพ่กับกลุ่มอันธพาลในหมู่้า
เขาแพ้เป็นประจำ
พอเป็นหี้ เขาก็เริ่มคิดวางแผน!
ชาติก่อน หลังจากรับสินสทองหมั้นของเแล้ว เขาก็ชดใช้หี้าพนันั้หมด
เวลาี้เเห็นเจียงต้าิหนวดเครารกรุงรัง สวมเสื้อกล้ามสีแดงซีด ยืนเท้าสะเอวอยู่ในลาน้า
หลังเห็นว่าเจียงหนานเิามหลังเจียงจื้อกัง เขาก็เปลี่ยนสีหน้าทันที ้ำเสียงพลันเหี้ยมเกรียม “แกยังกล้ากลับมาอีกหรือ?”
“ทำไมูจะไม่กล้ากลับมา?” เจียงหนานแหงนหน้าเขาแล้วถามกลับ
เจียงต้าิย้อนถามด้วยสายาดุดัน “เมื่อวานแกตบตีน้องทำไม แกบ้าไปแล้วหรือ?”
“เจียงเหมยรู้ดีแก่ใจไม่ใช่หรือว่าทำไม?”
เจียงเหมยได้ยินุาเคลื่อนไหว เออกาา้า พอเห็นเจียงหนานกลับมาก็รีบราด้ำมันลงบนกองไฟทันที “ู่ิะ พอแต่งงานแล้ว แม้แต่พ่อยังไม่เห็นอยู่ในสายาเลย เมื่อวานพอูไปถึง้าะูลู่ มันก็ตบตีู แถมใส่ร้ายูด้วย ว่าูกับอู๋เอ้อร์จู้...”
เจียงเหม่ยว่าพลางเริ่มเช็ด้ำาที่ไม่มีอยู่จริง
“ใส่ร้าย? พวกุว่าจะให้เจียงเหมยแต่งงานกับอู๋เอ้อร์จู้แลกกับที่ี่แต่งให้ะูลู่ไม่ใช่หรือ? แล้วไอ้เื่ที่อู๋เอ้อร์จู้ลูบก้นเจียงเหมยก็เป็นความจริงนี่นา”
เจียงหนานเจียงต้าิ ถาม่าไม่ลดละ “ุเคยว่าใหู้แลกกับสินสทองหมั้น แล้วให้เจียงเหมยแต่งเป็นภรรยาี่ชายใช่ไหมล่ะคะ?”
เจียงต้าิโดนเจียงหนานไล่ถาม่าต่อเนื่องจนรู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง
เด็กอ้วนโง่เง่าที่ไม่ได้เจอมาหลายวัน ทำไมู่ ๆ ปากคอเราะร้ายแบบี้
“นั่นเมื่อก่อนแค่หยอกเล่นกัน แกจะพูดเื่พวกั้ต่อหน้าคนรักน้องสาวแกทำไม? ซ้ำยังตบตีหล่อนอีก แกมันช่างเหิมเกริมจริง ๆ”
เจียงต้าิไม่เอ่ยถึงเื่ที่ให้เจียงเหมยแต่งเป็นภรรยาสักคำ แต่กลับเบี่ยงประเด็นด้วยาสั่งสอนเจียงหนานแทน
“เจียงเหมยทำักวนประสาทเอง เดิมทีะูลู่ก็ไม่อยากรับูแต่งเ้า้าอยู่แล้ว ต้องาให้พวกุคืนเงินสินส ูเพิ่งได้ตกลงกับลู่ฮ่าว เจียงเหมยก็วิ่งแจ้นไปว่าสาดเสียเทเสียใสู่ ว่าอ้วนตุ๊ต๊ะ ิเะ นิสัยไม่ดี ยิ่งทำให้คนแซ่ลู่อยากยกเลิกาแต่งงาน แถมยังจะคิดดอกเบี้ยะูเจียงอีก”
เจียงต้าิไปยังเจียงเหมยด้วยสายาดุดัน
“ูเปล่า ู…” เจียงเหมยไม่คิดว่าเรือจะพลิกคว่ำในราง้ำ*[1] ู่ ๆ คนโง่ทึ่มดันฉลาดึ้มา น่าปวดหัวจริง ๆ
“เพราะคำพูดพวกั้ของเ พวกเขาเลยมีอคติกับฉัน วันี้ที่มาเยี่ยม้า ฉันอยากซื้อของให้แม่ที่ป่วยั แต่สุดท้ายฉันก็ไม่มีเงินเลยสักหยวน”
เจียงหนานไปทางของห้องโถง “ิิ แม่เป็น่าไรบ้าง? ยังมีชีวิตอยู่ไหม? เงินสินสอยู่ในืแล้ว ทำไมไม่่ไปโรงพยาบาลล่ะ?”
ว่าแล้วเก็ตรงปรี่ไปในห้องโถง
เมื่อหวังเซิ่งหลันได้ยินว่าเจียงหนานมาแล้วก็รีบปีนึ้เตียงเา เอนกายนอนลงแล้วแสร้งทำเป็นป่วย
เจียงหนานเลิกผ้าห่มึ้ เห็นหวังเซิ่งหลันนอนขดัอยู่บนเตียง ่เสียงร้องโโอย่าุข์ทรมาน
เทำเป็นลูกกตัญญู “ทำไมไม่ดูแลแม่สักหน่อยล่ะคะ? ไปเอาเงินสินสของูออกมาเ็ ูจะพาแม่ไปโรงพยาบาล”
“ไม่ต้องไปโรงพยาบาลหรอก ฉันมียาให้แม่แกแล้ว” เจียงต้าิเิามหลังมาติด ๆ
เจียงหนานถาม “ไม่ใช่ว่าร้ายแมากหรือคะ? แค่กินยา่าเีได้่าไร?”
“ไปโรงพยาบาลก็ต้องกินยาไม่ใช่หรือ? ไม่ต้องห่วงไปหรอก”
เจียงต้าิเิตึงตังออกนอกประตูด้วยความโมโห
หวังเซิ่งหลันพูด่าขมขื่น “า่า แม่ไม่เป็นไร”
เจียงหนานจับืหวังเซิ่งหลัน่าแ แสร้งเป็นลูกสาวกตัญญู “แม่จะายไม่ได้นะคะ ถ้าแม่ายก็คงโดนพวกผู้ญิไร้ยางอายในหมู่้าเอาเปรียบน่ะสิคะ”
หวังเซิ่งหลัน่เสียงอืม ทันใดั้ก็ตระัว่ามีบาง่าผิดปกติ “า่า แกาความว่า่าไร?”
เอารมณ์เสียทันที
เจียงหนานยิ้มปลอม ๆ “ูไม่กล้าพูดค่ะ”
“มีอะไรไม่กล้าพูดอีก? ฉันเ็เ้า พ่อแกกำลังมั่วโลกีย์กับญิต่ำช้าข้างนอกใช่หรือเปล่า?” หวังเซิ่งหลันผุดลุกึ้นั่ง เจียงหนานด้วยอารมณ์ผันผวน
เจียงหนานก้มศีรษะลง ไม่เอ่ยคำใดออกไป
เจียงต้าิได้ยินเสียงอันดังของภรรยาจากในห้องก็วิ่งเ้ามาด้วยความตกใจ “พูดเื่ไร้สาระอะไร? ญิต่ำช้าที่ไหนกัน รีบนอนลงพักผ่อนเถอะ ทำไมแกถึงกลายเป็นคนชั่วร้ายขนาดี้?
พอถูกเจียงต้าิตวาดใส่ เจียงหนานก็กลัวจนไม่กล้าพูด
ทว่าเมล็ดพันธุ์แห่งความสงสัยในใจของหวังเซิ่งหลันถูกปลูกไว้เรียบร้อยแล้ว
เจียงต้าิาจะสั่งสอนเจียงหนาน เสียงของเจียงต้าไห่ก็ดังึ้จากลาน้า
เจียงต้าไห่พาลูกสาวมาด้วย เิเ้าไป่าอุกอาจผ่านประตูไม้ผุพัง
“ี่ใหญ่ ตั้งแต่แรกแล้วว่า คนเขาไม่ชอบแม่เด็กอ้วน้าี่ ให้เจียงผิงแต่งไปก็สิ้นเื่ ี่เอาแต่ถือัเป็นใหญ่ ไม่ยอมปล่อยาแต่งงานครั้งี้ไป”
เจียงต้าไห่เจียงหนาน่าสนอกสนใจ “า่า มาเ็ ะูลู่าความว่า่าไร? หรือไม่พอใจในัแก แกเพิ่งแต่งงานได้สองวัน ยังไม่มีแม้แต่ทะเบียนสมรส ถ้าเขาไม่ชอบแก งั้นก็ยกเลิกาแต่งงานเสียจะดีกว่า”
พ
้าเจียงต้าไห่กับ้าเจียงต้าิห่างกันเพียงึ่กำแพงิกั้น เขาได้ยินถ้อยคำที่เจียงหนานพูดใน้าเมื่อครู่หมดแล้ว ถึงได้ถ่อวิ่งมาหา
“ยกเลิก? แล้วหลังจากั้ล่ะคะ?” เจียงหนานแค่นหัวร่อ
อารองคนี้ประพฤติัน่ารังเกียจเช่นเีกับเจียงต้าิไม่มีผิด
เพื่อเงินแล้ว เจียงต้าไห่ไม่ต้องาศักดิ์ศรีใด ๆ ี่ไป “เจียงผิงหน้าาดีกว่าแก ให้เจียงผิงแต่งไปแล้วกัน”
เจียงผิงที่อยู่ข้างหลังเจียงต้าไห่ได้แต่ทำัลีบเ็
ช่างเป็นสถานาณ์กลืนไม่เ้าคายไม่ออก่ายิ่ง
“อารอง ถ้าจะอัตคัดจนบ้าไปแล้ว ทำไมไม่ขายเลืัเองเสียล่ะ?” เจียงหนานโจัด โจนอยากจะทุบตีชายร่างใหญ่คนี้เสียด้วยซ้ำ
*[1] เรือพลิกคว่ำในราง้ำ เป็นอุปมาของจีน าถึง แผนาล่ม หรือเื่ที่ทำได้ดีมาตลดันเกิดปัญหาผิดพลาด
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??