เรื่อง เกิดใหม่ชาตินี้มาเป็นภรรยาอ้วนยุค 90 [重生九零肥妻归来]
บทที่ 25 ภาวะหยุดหายใจะหลับ.
เจียงหานั่งอยู่ขอบเตียง ถามลู่ฮ่าวออกมาว่า “คุณจะไปที่ไหน?”
ลู่ฮ่าวดื่มยาพร้อมกับน้ำ ตอบับมาเสียงเบา “ัไปบ้านเพื่อน”
“อ้อ”
ลู่ฮ่าวมาถึงในลานบ้านก็เห็นปู่ตนยืนอยู่ที่ประูบ้านหลัก
“แกจะทำอะไร?” คุณปู่ถาม่าระแวดระวัง
ลู่ฮ่าวเพียงหันับมอง่าอึดอัด “ไปห้องน้ำครับ”
……
เจียงหาคิดว่าเขาไปแ้ ในที่สุดก็ได้ถอนหายใจโล่งอกสักที เธอลงบนเตียง ครุ่นคิดถึงชีวิตตัวเอง
ในชาติก่อน พวกเขาทั้งสองคนมีความสัมพันเพียงผิวเผิน แต่เมื่อับมาเกิดใหม่ในชาติี้ ด้วยสภาพแวดล้อมปัจจุบัน เธอยัง้ระมัดระวังตัวอีกา
ต่อหน้าเขา เธอไม่้าไม่เจียมตัวหรอก`
สาเหตุหลักก็มาจากร่างาตัวเองที่อ้วนเช่นี้ เธอยิ่งขาดความมั่นใจ``
เจียงหาไม่เสียเวลาราบ เธอสอดแขนไว้ด้านหลังศีรษะก่อนจะเริ่มซิตอัป
ทันใดั้ ประูที่ปิดอยู่ก็ผลักเ้ามาัเอี๊ยด
พอมีเสียงประูัขึ้น เจียงหาก็ตกใจรีบลุกขึ้นนั่ง่ารวดเ็
เมื่อเห็นชายคนั้เ้ามา เธอก็ปัดผมไปที่ข้างหู “คุณยังไม่ไปอีกหรือ?”
“ไปไม่ได้แ้”
เพียงไม่กี่คำ เจียงหาก็เ้าใจในทันทีว่าเขาหมายถึงอะไร
เธอทำได้เพียงเอาหมอนคั่นตรงา ก่อนจะชี้ไปที่เตียงเตาที่แบ่งครึ่งไว้แ้ “งั้นคุณอีกข้างแ้กัน”
พูดจบ เธอก็ดึงผ้านวมมาคลุมโปง
เจียงหากำลังอยู่บนเตียงเตา ยิ่งเวลาผ่านไปก็ยิ่งร้อนขึ้นเรื่อย ๆ แต่เธอไม่้าถอดเสื้อผ้า สุด้าเลยทรมานา
แต่ลู่ฮ่าวับยังไม่เ้า เขานั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะ
เจียงหาไม่หลับเช่นกัน เธอนึกถึงเจียงผิงตลอดเวลา
ไม่รู้ว่าเด็กน้อยคนั้ คืนี้จะถูกเจียงเหมยหลอกไหม
ไม่รู้ครั้งี้จะประสบความสำเร็จไหม
ยิ่งคิดก็ยิ่งวิตกกังวล
เธอจึงลุกออกจากเตียงเตา
ลู่ฮ่าวยังคงนั่งบนโต๊ะ พลิกหน้ากระดาษอ่านหนังสือต่อไป
ผมเขาสั้นเกรียน ใบหน้าครึ่งซีกไม่มีผ้ากอซ ท่าทางแฝงไปด้วยความเคร่งขรึม
เด็กหนุ่มรูปงามเมื่อสิบปีก่อนได้เติบโตมาเป็นบุรุษหล่อเหลา
หากไม่ใช่เาะเหตุสุดวิสัย บุรุษเช่นี้คงไม่มาถึงเธอ
เธอยิ่งอยากตั้งใจรักษาใบหน้าเขา ตัวเธอเอง้พยายามากว่าี้ พยายามจนายเป็นคนที่มีประโยชน์
“ัขออ่านหนังสือเล่มี้คุณได้ไหม?”
เธอมองหนังสือเกี่ยวกับาวินิจฉัยโรคกระดูกพรุนบนโต๊ะ ถามออกไป่าไม่มั่นใจ
ลู่ฮ่าวไม่ได้เงยหน้าขึ้นเลยตอบโดยไม่้คิด “าใจ”
เห็นเขาอนุญาตแ้ เจียงหาก็หยิบหนังสือ่าระมัดระวังมานั่งอ่านบนเตียงเตา่าเงียบ ๆ
!
ผ่านมาสักพัก ลู่ฮ่าวก็รู้สึกปวดเมื่อยเล็กน้อย เขาคลายความเมื่อยขบที่คอ สายตาชำเลืองไปมองหญิงสาวที่กำลังอ่านหนังสือบนเตียงเตา จากั้ก็หยุดสายตาไว้ชั่วครู่
ใบหน้าม ๆ อันนิ่งสงบ ความทำให้ผู้มองรู้สึกอิ่มเอมใจ
ใบหน้าด้านข้างยัยู้ยังคงทำให้เขารู้สึกคุ้นเคยอยู่เสมอ
ลู่ฮ่าวตะหนักว่าตัวเองคิดฟุ้งซ่านก็ื่ตระหนก เขาเบี่ยงสายตาไปจดจ้องหนังสือในมือเจียงหา ในตอนั้ดวงตาเขาก็ฉายแววประหลาดใจหลายส่วน
“อ่านเ้าใจหรือ?” น้ำเสียงเขาแฝงความหยอ้อ
เจียงหาได้ยินลู่ฮ่าวพูดกับเธอก็จะเงยขึ้นจากหนังสือ ตอบับเขา่าจริงจัง “เ้าใจสิ หนังสือเล่มี้อธิบายาวินิจฉัยโรคกระดูกพรุนแบบแพทย์ตะวันตก มีวิธีวินิจฉัยสองวิธีคือ วิเคราะห์ความเสี่ยงกระดูกกับตรวจหาความหนาแน่นกระดูก”
เธอตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เาะแบบี้พวกแพทย์ตะวันตกเลยจำเป็น้พึ่งพาอุปกรณ์าแพทย์ในาตรวจหาว่าผู้ป่วยเป็นโรคกระดูกพรุนหรือไม่”
“แ้แพทย์แผนจีนล่ะ?” ลู่ฮ่าวเห็นว่าเธอตอบับ่าจริงจังก็เผลอถามับ
เห็นลู่ฮ่าวเป็นคนเริ่มหารือเกี่ยวกับความรู้วิชาแพทย์กับเธอ ดวงตาเจียงหาก็ส่องประา เธอปิดหนังสือลงแ้่าว่าจริงจัง “วิธีาวินิจฉัยแพทย์แผนจีนคือาตรวจชีพจร จากั้ก็วิเคราะห์ ตัว่าเช่น ผู้ป่วยภาวะไตพร่องมักมีอาาขี้หนาว ปวดหลังส่วนล่าง ในะเดียวกันจะมีลิ้นซีด ชีพจรจะเต้นเ็และแ ส่วนุ่มอาาตับและไตพร่อง คนไข้จะผอม เป็นตะคริว ตาแห้งง่าย...”
ลู่ฮ่าวขัดจังหวะเธอ “หนังสือเล่มี้ไม่เลว”
เจียงหาแย้ง่าไม่แพ้ “ัไม่ได้ท่องมา ัมีประสบาณ์รักษาจริง ๆ”
“อ้อ”
ลู่ฮ่าวก้มหน้าลงอ่านต่อไป เห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อคำพูดเธอ
“ลู่ฮ่าว แขนขวาคุณมีอาาข่ายเส้นประสาทแขนเสียหายหรือเป่า?” เจียงหาถาม
สายตาลู่ฮ่าวเปลี่ยนมาที่เธออีกครั้ง
ชายหนุ่มไม่อาจซ่อนความประหลาดใจไว้ในสายตาได้เลย
ใบหน้าอวบอ้วนเจียงหาดูมั่นอกมั่นใจ “ที่จริงแ้ในสถานาณ์คุณแพทย์แผนจีนยังสามารถรักษาได้ ใช้าฝังเข็มกับานวดแผนจีนซ่อมแซมเส้นประสาทที่เสียหาย ่หมุนเีเือด ป้องกับา้ามเนื้อลีบแบน ถึงารักษาี้จะเป็นารักษาระยะยาวแต่ส่งผลดีาระยะยาว ไม่จำเป็น้ับไปผ่าตัดอีกครั้งด้วย”
คำพูดเธอ ทำให้ดวงตาบุรุษที่เต็มไปด้วยความเย็นชาส่องประา แต่ไม่าก็หายไป่ารวดเ็ เสียงทุ้มต่ำเขาเจือความร้อนใจเล็กน้อย “ู้ ัรู้ว่าเธอเป็นหมอเท้าเป่ามีความรู้ผิวเผิน แต่ัจบจากมหาลัยแพทย์ ไม่้อวดรู้ต่อหน้าั เ้าใจไหม?”
เจียงหาได้ยินแ้ก็หัวเราะ “อวดรู้งั้นหรือ? คุณจบจากมหาลัยแพทย์แ้่าไร? ขนาดอาาบาดเ็ตัวเองคุณยังไร้ความสามารถในารักษาเลย?”
ไม่ว่าชีวิตในอดีตหรือปัจจุบัน เธอเียดคนที่ใช้น้ำเสียงดูถูกเหยียดหยามเรียกพวกเขาว่าหมอเท้าเป่าเป็นที่สุด
มีผู้ป่วยที่เป็นโรครักษาไม่หายามายที่ไม่เชื่อทักษะาแพทย์เธอ เธอไม่สามารถหนีกฎความจริง้ี้พ้นเลย
เธอพยายามอธิบายเหตุผลกับเขา “อย่าดูถูกหมอเท้าเป่า ยาจีนโบราณได้รับาสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่นมาหลายยุคหลายสมัย มีผู้ป่วยามายที่ได้รับารักษา แพทย์แผนจีนถือเป็นสิ่งล้ำค่าที่บรรพบุรุษหลงเหลือไว้ให้พวกเรา”
คาดไม่ถึงู้จะเอาจริงเอาจังเช่นี้ ลู่ฮ่าวคลึงขมับ่าปวดหัว “คุณจะหรือไม่?”
“ทำไม?” เจียงหาถาม่าดื้อรั้น ตอนี้เธอพร้อมที่จะอภิปรายทฤษฎีาแพทย์แผนจีนแผนตะวันตกกับเขาต่อ
“ตงไว้ว่าจะไม่ก้าวก่ายกันและกัน หากเธอเถียงอยู่กับั ้ตงพวกเราสองคนก็จบลงตรงี้ เธอจะ้เก็บ ยุติ้ตงออกจากที่นี่ทันที”
เจียงหา "..."
ยุติ้ตงออกจากที่นี่?
เจียงหาเหลือบมองไปที่ลูฮ่าว ไม่อยากคุยด้วยอีกต่อไป เธอรีบบนเตียงเตา่าขุ่นเคือง ยกผ้านวมคลุมตัวทันที
ในที่สุดหูลู่ฮ่าวก็สงบลงเสียที ทว่าเขาไม่มีใจอ่านหนังสือแ้ ชายหนุ่มมองไปที่แขนขวาตัวเอง ดวงตาพลันมืดครึ้มลง
……
คืนี้เป็นคืนที่หอมหวานที่สุดที่เจียงหาเคยหลับใหลตั้งแต่เกิดใหม่
เดิมทีเธอกังวลเรื่องเจียงผิง ทำให้สองคืนที่ผ่านมาไม่ได้พักผ่อน ทันทีหัวถึงหมอนก็ผล็อยหลับไปทันที
หลังได้ยินไก่ขัน เธอก็ลุกขึ้นจากผ้าห่ม บิดขี้เกียจ่าสดชื่น
อันดับแรกในความคิดตัวเองคือ้รีบขี่จักรยานไปหมู่บ้านต้าวาน
เธอหันไปเห็นว่าลู่ฮ่าวนั่งอยู่ตรงหัวเตียง สายตาจดจ้องมองที่แขนขวาตัวเอง่าเหม่อลอย
ท้องฟ้ายังไม่สว่าง าในห้องไม่ได้เปิดไฟ มีเพียงแสงสว่างรำไรสาดส่องมา เจียงหามองร่างเขาท่ามาแสงสลัว ในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกเศร้าไม่อาจอธิบายได้
ลู่ฮ่าวไม่ได้พูดอะไร เธอเลยไม่้าพูดอะไรให้าความ
หลังจากที่ื่ขึ้น ทันใดั้เธอก็นึกอะไรบาง่าขึ้นมาได้
นึกออกแ้
เธอคิดหาวิธีรักษาลู่ฮ่าวออกแ้
ลู่ฮ่าวคล้ายจะรู้สึกถึงอะไรบาง่า เขาหันไปมองเจียงหา แ้ก็้ตกใจเมื่อเห็นร่างสตรีผู้หนึ่งตระหง่านอยู่ข้างหลังเขาราวกับภูเขาลูกหนึ่ง
เขาเอ่ยเสียงเบา “ู้ จะออกจากบ้านัหรือ”
“คุณเปลี่ยนใจหรือไง?” เจียงหาโ “ไม่ใช่ว่าพวกเราสองคนตงกันแ้หรือ?”
เพิ่งจะเช้าก็ไล่คนแ้?
ลู่ฮ่าวเปิดปาก “พวกเราบนเตียงแบบี้ ชื่อเสียงเธอจะเสียหายเอา”
พ
“ัไม่สนใจ”
“แต่ัสนใจ”
เจียงหาเ้าใจความหมายเขา เขาัวเรื่องที่พวกเขาแสร้งเป็นคู่รักจอมปลอมจะถูกคนเ้าใจผิด “ใาคตถ้าเราหย่ากันแ้ ัจะอธิบายเหตุผลให้คนรักคุณฟังว่าระหว่างพวกเราไม่มีอะไรกัน”
ถึง่าไรคนที่เขารักที่สุดก็คือตัวเอง
ลู่ฮ่าวเห็นว่าความนัยที่้าจะสื่อไม่ถูก้ เขาเลย่าวให้ชัดเจนยิ่งขึ้น “เธอก็เห็นแ้ ับาดเ็ ั้าสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบสำหรับพักฟื้น”
เจียงหาคิดว่าเมื่อคืนี้เธอทำเสียงัรบกวนเขาก็กัดริมฝีปากพึมพำ “ัจะไม่คุยเรื่องความรู้ทางาแพทย์กับคุณแ้ก็ได้”
ลู่ฮ่าวสูดหายใจ ่าวตรง ๆ “ไม่มีใครเคยบอกหรือไงว่าเธอมีภาวะหยุดหายใจะหลับ?”
เจียงหา “!!!”
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??