เรื่อง เกิดใหม่ชาตินี้มาเป็นภรรยาอ้วนยุค 90 [重生九零肥妻归来]
บทที่ 28 ขโมยไก่ไม่ได้ ยังเสียข้าวสารอีกกำื.
ัีที่คำพูดของเีนาน่าไป เจียงต้าหมิงที่กำลังไปไล่ชาว้าเดืดาลก็อีกครั้ง
ชาว้าต่างพากันซุบซิบนินทา แีหน้าแป ๆ ัี “พูดอะไรไม่เลย เ่าเจียงกับมารดาของเอ้อร์จู้งั้นหรือ”
“แม่ ำไี ชาว้าพากันนินทาแ้ จะเป็นเื่รึเปล่า?”
หวังเซิ่งหลันตะลึงชั่วครู่ เื่รู้ว่าเีนานพูดอะไรา็คว้าแขนของเไว้ “ูะไ? จะบอ่าผู้หญิงคนี้เคยมาที่้าของเราหรือ?”
เีนานพยักหน้าเบา ๆ “ใ่่ะ มาา่าหนึ่งครั้งด้วย”
“หยางไฉ่ฮวา นังโสเภณีชั้นต่ำ แกกับฉันอยู่ร่วมกันไม่ได้แ้”
หวังเซิ่งหลันโมโหจนเสียสติ ลืมไปหมดแ้ว่า่หน้าี้ัเองยังแสร้งป่วยต่อหน้าเีนาน เปรี่เข้าไปกระชากผมและักมารดาของอู๋เอ้อร์จู้ลงกับพื้น
เจียงต้าหมิงดูสตรีสองคนที่กำลังต่อสู้กัน ฉากี้อยู่เหนือาควบคุมของเขา เขาโกรธจัด ปรี่ไปทุบตีเีนาน “ัเด็กนี่ ฉันจะตีแกให้ตาย”
เขามาคิดดูแ้ ัเด็กควรตายคนี้หาเื่เข้า้าตั้งแต่เช้าตรู่
เีนานหลบเลี่ยงเจียงต้าหมิงอย่างรวดเร็วพลางดูสิ่งที่เกิดขึ้นในตระกูลเจียง`
“แบบี้เขาเรีย่าขโมยไก่ไม่ได้ ยังเสียข้าวสารอีกกำื*[1] น้ำหน้า”``
ด้านนอกเต็มไปด้วยความวุ่นวาย ในนั้น เจียงจื้อกังก็เดินขากะเกต้อนวัวมาจากสวนหลัง้าพี
ทำราวกับละครที่เกิดขึ้นหน้า้าไม่เกี่ยวข้องอะไรกับัเองเลย
เจียงต้าหมิงเห็นลูกาไร้น้ำยาของัเอง จากที่อารมณ์ไม่ดีก็ยิ่งไม่ดีขึ้นไปอีก เขายกขาเตะไปที่สะโพกเจียงจื้อกังัี
“แกก็อีกคน เสวะไม่ได้เื่ ฉันกับแม่แกให้กำเนิดัอะไรมา”
แต่หากพูดึอุปนิสัยและุธรรมของลูกาคนโต าปี่ไม่ควรลงสัญญานั้นเลย ้าไ่ เจียงจื้อกังก็ไม่มีปัญหาแท้ ๆ
วันี้้าครอบครัวเจียงมีปัญหาเข้ามาไม่หยุดหย่อน
เจียงจื้อกังที่ถูกเตะสะโพกหันหน้ามาเจียงต้าหมิงด้วยสายตาเย็นชา “ผมไม่เคยขอร้องให้พวกุไปแลกเปลี่ยนสัญญาแต่งงานให้ผม แต่งสะใภ้ยิ่งไม่เคยคิด”
“ัไร้ค่าอย่างแก ไม่ใช้เุหรือไง ห้ะ?”
เจียงจื้อกังไม่สนใพวกเขา ะมาแ้ต้อนวัวตรงไปยังป่านอกหมู่้า
เจียงต้าหมิงตะคอกใส่เจียงเหมย ถามเว่าเื่คืนเกิดอะไรขึ้น
แน่นอนว่าผู้สร้างเื่อย่างเีนานอาศัยจังหวะช่วงชุลมุนลอบไป
เจียงผิงไล่ตามเไปเช่นกัน “หนานหน่านจะไปแ้หรือ?”
“ใ่ ฉันไปล่ะ เมีเื่อะไรก็มาที่หมู่้าจินสุ่ยแ้กัน ผิงผิง ำไ้ะ หลังจากี้เจะต้องมีชีวิตเพื่อัเอง โชคชะตาของเราลิขิตได้ด้วยืัเอง ไม่ใ่อยู่ในืคนอื่น”
เจียงผิงพยักหน้าด้วยสีหน้าหนักแน่น “ฉันจะจำไว้”
เพื่อหนีจากหายนะเื่คืน เีนานเป็นคนให้คำแนะนำทั้งหมดแก่เ
ในขณะเดียวกัน เก็ได้รู้จักครอบัของัเองาขึ้น
รอบกายมีแต่ฝูงสัตว์ร้ายจริง ๆ
เีนานยังกับเจียงผิงอี่า “ฉันกำลังค้าขายยาุนไพร ถ้าสนใก็เป็นผู้ช่วยได้นะ ฉันจะจ่ายเงินให้”
“ดีเลย”
เีนานไม่ได้หยุดอยู่ตรงี้นานนัก หลัง่าอำลา เจียงผิงก็รีบเดินไป้าของเนี่ยอวิ๋นัี
“อาเนี่ย หนูมาแ้ เอาุนไพรของุมาชั่งเร็ว วันี้หนูจะเข้าเืงไปขายให้”
!
เนี่ยอวิ๋นเพิ่งรำไทเก็กเสร็จในสวน เีนานก็รีบเข้ามา เา่ ๆ ดึงืั ยืนัตรง ไปที่เีนาน ดวงตาเต็มไปด้วยความสัย
ดูเหืนเขากำลังสัยเุที่เีนานกระตือรือร้น
ต้องาเอาอกเอาใหรือว่ามีความหมายอย่างอื่น?
“อาเนี่ย อย่าใช้สายตาแบบนั้นหนูสิคะ ความจริงกันก็ได้ หนูวางแผนจะเก็บุนไพรในหมู่้า ุนไพรในสวนเป็นุนไพรุภาพชั้นย หนูก็เลยอยากเอาุนไพรพวกี้ไปต่อรองกับเถ้าแก่ร้านขายยา”
ได้ยินคำพูดของเีนาน เนี่ยอวิ๋นก็ถอนหายใเสียงเบา “ในเื่เต้องา ฉันก็จะขายให้” เีนาน "..."
นี่มันง่ายเกินไปแ้
เื่เห็นว่าเไม่พูด เนี่ยอวิ๋นจึงถามว่า “มีปัญหาอะไร?”
“ไม่มีปัญหาค่ะ” เโบกือย่างเร่งรีบ
เนี่ยอวิ๋นชี้ไปที่เพิงเก็บของ “ตรงนั้นมีตราชั่งอยู่ ชั่งน้ำหนักเสร็จ ฉันจะให้ราคาของปีที่แ้ ตกลงไหม?”
เีนานเข้ามาพร้อมกับตาชั่ง ด้วยความลำบากใ “อาเนี่ย หนูรีบมาไปหน่อย ไม่ได้หยิบเงินมา หนูจะเขียนลงบัญชีให้่ ตกลงไหมคะ”
เนี่ยอวิ๋นไม่ได้พูดอะไร เขาเข้าไปในห้อง หลังจากนั้นไม่นานเขาก็มาพร้อมกับปากกากระดาษ “เอานี่ไปเขียนลงบัญชี”
เีนานชั่งน้ำหนักุนไพรด้วยัเอง ึ่ถุงคงกำลังดี
เไม่ใ่คนเอารัดเอาเปรียบผู้อื่น
ใช้ตาชั่งก็รู้แ้
ทุกครั้งที่เช่างน้ำหนักึ่ถุงเสร็จ เจะให้เนี่ยอวิ๋นตรวจอีกครั้ง เป็นาุอาผู้แปประหลาดผู้ี้ว่าเชั่งน้ำหนักเท่าไรแ้
“หวงฉีสิบหกจิน ผูกงอินยี่สิบสี่จิน” เีนาน่า “อาเนี่ย จักรยานของหนูจไว้นานไม่ได้ หนูขอุนไพรสองชนิดี้ไป่ ทั้งหมดเท่าไรคะ?”
“ไม่ใ่เคยเอาไป่หน้าี้แ้หรือ? เจ่ายมาเท่าไร?” เนี่ยอวิ๋นถามอีกครั้ง
“หวงฉีหนึ่งจินสี่ห้าเหมา*[2] ผูกงอินเหมาเดียว” นี่ืราคาซื้อของพ่อค้ายาุนไพรที่เข้ามาอยู่ในหมู่้าในชาติ่
เนี่ยอวิ๋นเหลือบเ ไม่พูดอะไร เพียงแต่ยื่นปากกากับกระดาษให้ “ลงบัญชี”
เีนานเขียนลงบัญชีอย่างลื่นไหล ยื่นให้เนี่ยอวิ๋นด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “อาเนี่ยเก็บไว้ให้ดี ไว้พรุ่งี้หนูัมาเอาุนไพรจะเอาเงินมาให้ ถ้าไม่มา ไปตามหนูที่หมู่้าจินสุ่ยได้เลยค่ะ”
จากนั้นเก็ผูกถุงุนไพรสองถุงไว้ที่ด้านข้างเบาะหลังของจักรยาน
“หนูไปแ้นะ”
หลังโบกืให้เนี่ยอวิ๋น เก็แรงถีบจักรยานไปหมู่้าจินสุ่ย
เื่ึทางเข้าหน้าหมู่้า เเห็นเจียงจื้อกังกำลังผูกวัวกับต้นหลิว
พี่าเห็นเีนานขี่จักรยานา็เดินมาทักทาย
เีนานหยุดรถแ้ถามว่า
“พี่าทิ้งวัวมาหรือ”
ดวงตาของเจียงจื้อกังไปตกอยู่ที่เบาะหลังของจักรยานของเ “หนานหน่าน นี่มันือะไร?”
เีนานตอบว่า “ยาุนไพรของอาเนี่ยน่ะค่ะ ให้หนูช่วยขาย”
“หนานหน่าน เ… อยู่้านั้นสบายดีไหม?” เจียงจื้อกังเีนานอย่างรู้สึกผิด เป็นเพราะเขาเองที่ไม่สามารถยุติาแต่งงานให้น้องสาวได้
“ดีาเลย”
เีนานไปคนตรงหน้า เจียงจื้อกังเป็นคนไม่ค่อยแสดง มักจะเก็บทุกอย่างเอาไว้ในใ ในชาติ่เป็นเพียงคนเดียวที่มอบความอบอุ่นให้กับเที่มาจาก ‘ครอบครัว’ เีนานไม่ได้ที่จะพูดอีกสองสามคำ “พี่า พี่ควรนึกึัเองบ้างนะ คนในครอบครัวเราสนใแต่จะสานต่อธูปหอมสกุลเจียง แต่ไหนแต่ไรไม่เคยให้โอกาสพี่ได้เลือก อย่าปล่อยให้โอกาส่าไปอย่างเสียเปล่าเลย เื่เื่คืนกับอู๋เอ้อร์จู้ พี่ก็น่าจะรู้อยู่แ้ว่าคนที่ควรอยู่กับอู๋เอ้อร์จู้ควรจะเป็นเจียงผิง”
ในชีวิต่หน้าี้ หลังจากเจียงผิงหลับนอนกับอู๋เอ้อร์จู้ เจียงต้าหมิงกับเจียงต้าไห่ก็เป็นอันบรรลุข้อตกลงกัน เจียงผิงแต่งกับอู๋เอ้อร์จู๋ เจียงจื้อกังก็เกี่ยวดองกับเครือญาติ
เจียงจื้อกังถูกบังคับให้แต่งงานกับน้องสาวของอู๋เอ้อร์จู้
เป็นหญิงสาวที่น่าสาร อีกทั้งยังหูไม่ดี
ทั้งสองไม่มีความสัมพันธ์กัน ตั้งแต่นั้นา็ไม่มีบุตรให้เห็น
ไม่รู้ว่ามันเป็นปัญหาของใครกันแน่
ึธูปหอมของสกุลเจียงจะขึ้นอยู่กับเจียงจื้อกัง แต่สุดท้ายก็หมดหวังอยู่ดี
เวลาี้ ใบหน้าที่หคล้ำของเจียงจื้อกังเปล่งประกายขึ้นบ้าง “พี่จะไม่ปล่อยให้พวกเขาเป็นคนกำหนดชีวิตของพี่”
“ดูแลัเองด้วยนะ”
หลังจากเีนานพูด เก็ถีบจักรยานัหมู่้าต้าวาน
จักรยานรับน้ำหนักาเกินไป เื่มาึึ่ทาง จักรยานก็เกิดปัญหาเพราะแข็งแรงไม่พอ โซ่เลยหลุดมาระหว่างทางพ
เทำได้แค่นั่งอยู่บนพื้น ซ่อมโซ่อยู่นานแต่ไม่เป็น เจึงเข็นจักรยานั้า
เพราะเีนานร่างอ้วนท้วน พระอาทิตย์ขึ้นเหงื่อก็า เดิน่าหลุมบ่อและถนนลูกรังเช่นี้จึงลำบากลำบน
ในใของเีนานเต็มไปด้วยความรู้สึกอึดอัด
ในเื่ให้เได้เกิดใหม่ทั้งที เุใดึให้เมาอยู่ในช่วงเวลาที่ยากลำบากเช่นี้ด้วย
พวกนางเอกเกิดใหม่ในช่วงที่ดีที่สุดตลแหละ คงมีแค่เที่มาเกิดในร่างอ้วนท้วนจนแทบเดินไม่ได้ล่ะมั้งเนี่ย
*[1 ] ขโมยไก่ไม่ได้ ยังเสียข้าวสารอีกกำื หมายึ ฉวยโอกาสไม่สำเร็จยังขาดทุนอีกต่างหาก
*[2] เหมา ื เงินสตางค์ของจีน 1 เท่ากับ 10 เหมา
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??