เรื่อง เกิดใหม่ชาตินี้มาเป็นภรรยาอ้วนยุค 90 [重生九零肥妻归来]
ที่ 35 แอบรักษา.
ัลู่ฮ่าวับ้าน เขาก็ตกลงยอมให้คุณปู่ทานยาจีนเพื่อรักษาร่างา
เวลาี้ผู้เฒ่าลู่กำลังถือหม้อดินเผาเข้ามาเพื่อจะต้มยา
ลู่ฮ่าวหญิงสาวที่กำลังยุ่งอยู่กับการเปลี่ยนถ่านหินรังผึ้ง เขาถามึ้ว่า “ใบสั่งยานั่น หมอเ้าเปล่าใหมู่บ้านเธอเป็คนให้จริง ๆ หรือ?”
“ใ่” เจียงหาตอบอย่างไม่ใส่ใ
เขาพูดอี่า “ถ้ามีข้อห้ามอะไรก็เตือนคุณปู่ด้วย”
“ได้เลย”
ลู่ฮ่าวเปลี่ยนไปกะทันหันแบบี้ เจียงหาได้แต่ชำเลืองด้วยความสงสัย
เหืนเขาจะเปลี่ยนทัศนคติไปััมาจากข้างนอก
หรือเขายืนยันใบสั่งยาได้แล้วว่าสมุนไพรที่เธอจะให้คุณปู่ทานั้ไม่มีปัญหา?
ไม่ว่าใกรณีใด ถ้าเขาสามารถดื่มยาจีนเหืนกับคุณปู่ได้ ก็นับว่าเป็ุเริ่มต้นที่ดี`
ยามบ่าย ผู้เฒ่าลู่ไอค่อกแค่ก ทำท่าจะไปทำอาหาร``
เจียงหาคว้าัาชราเอาไว้่ “คุณปู่ หนูทำอาหารเองค่ะ คุณปู่พักผ่อนเถอะ”
มีคนรู้ความและเอาใใส่เช่นี้ หัวใของาชราอบอุ่นอย่างเืล้น
“งั้นฉันจะุไฟให้”
ผู้เฒ่าลู่หอบฟืนไปนั่ง้าเาเพื่อุไฟ
เจียงหาล้างื ตั้งใจะทำบะหมี่ “คุณปู่ ุไฟเสร็จก็ไม่ต้องสนอย่างอื่นแล้วนะคะ าร่างาของคุณปู่จะสูดดมสารอันตรายีไม่ได้ แค่ล้างกุยช่ายให้ฉันก็พอ ่้าี้คุณปู่ทำงานที่สถานีขนถ่ายขยะมูลฝอยใ่ไหมคะ?”
ผู้เฒ่าลู่นั่งอยู่้าเา พยัก้ารับ “ใ่ ที่นั่นค่าแรงจะสูงหน่อยน่ะ”
เจียงหาพรูลมหายใมา “ลำบากคุณปู่แล้วค่ะ”
เจียงหาเทแป้งข้าวโพดครึ่งชาม ผสมกับน้ำร้อน จากั้ใส่แป้งขาวลงไป ตั้งใจะทำบะหมี่ข้าวโพด
อันที่จริงสิ่งที่เรีย่าบะหมี่ข้าวโพดั้ใส่แป้งข้าวโพดเพียงหนึ่งใสามเท่าั้ หากใส่มากเกินจะไม่มีความนุ่ม รีดแป้งไม่ได้
เธอลูบ้าเขียง พูดคุยกับคุณปู่ “ต่อไปต้องเลิกสูบบุหรี่ สูดอากาศบริสุทธิ์ให้มาก ทานยาจีนควบคู่กันไป แล้วอาการจะค่อย ๆ ดีึ้เองค่ะ”
ผู้เฒ่าลู่ย่อมรับฟังคำแนะนำของหลานสะใภ้ “ฉันจะเชื่อฟังเธอนะ หาหน่าน”
พอเจียงหารีดแป้งเสร็จ ผู้เฒ่าลู่ก็ล้างกุยช่ายเรียบร้อยแล้ว
เจียงหาจัดการดองกุยช่าย เด็ดพริกแห้งที่แขวนอยู่บนผนังด้านนอกมาจำนวนหนึ่ง
เธอแช่ใน้ำให้พองั แล้วหั่นเป็เส้น ๆ ่จะนำไปผัดกับมันฝรั่ง
ผู้เฒ่าลู่กับลู่ฮ่าวกินเผ็ดไม่ได้ แต่เธอเป็คนที่ชอบกินเผ็ด ถ้าจะให้กินบะหมี่ข้าวโพดโดยไม่ใส่พริก เธอทำไม่ได้จริง ๆ
“คุณปู่ หนูรีดแป้งเสร็จแล้ว ให้หนูผัดเถอะค่ะ คุณปู่ลองไปดูยาจีนว่าเป็อย่างไ้าดี่า”
“ได้ ฉันจะไปดู”
ใบ้านร้อนเืเกิน เาถ่านวางอยู่ใลาน ตอนาชราไป เขาก็เห็นลู่ฮ่าวนั่งยอง ๆ อยู่ข้างเา ใืกำลังถือตะเกียบา
หลานาคนโตที่ตอนแรกไม่เห็นด้วยกับการให้เขาดื่มยาจีน ตอนี้กำลังต้มยาให้เขา ผู้เฒ่าลู่ปลื้มใมาก
าชรานั่งลงข้างเา เ่เสีย่ำ่า “เสี่ยวฮ่าว แกดูสิว่าหาหน่านดีแค่ไหน ทั้งขยันทั้งร่าเริง แถมยังไม่เมินเฉยต่อครอบครัวเรา แกต้องทำดีกับหล่อนบ้าง รู้ใ่ไหม?”
ลู่ฮ่าวไม่ตอบรับคำ าแล้วลุกึ้ “คุณปู่ ถ้ากินยาี้แล้วมาไม่ดี จะพาปู่ไปรักษาที่โรงพยาบาลของเรา ึตอนั้ปู่อย่าทำักไสหาข้ออ้างนะครับ ่เรื่องเิ ปู่ไม่ต้องห่ ช่าปีมาี้ไม่ได้ทำงานเสียเปล่า ไม่อย่างั้จะโกรธจริง ๆ ด้วย”
ได้ยินหลานาเ่ด้วยน้ำเสียงจริงจังแล้ว าชราก็ไม่กล้าต่อปากต่อคำ “ได้ กินเสร็จค่อยว่ากัน”
บะหมี่ข้าวโพดของเจียงหาทำเสร็จอย่างรวดเร็ว เธอมาพร้อมกับมันฝรั่งเส้นผัดพริกแห้งกับกุยช่ายดอง เจียงหาวางจานทั้งาลงบนโต๊ะ้าปูนใลานบ้าน
“คุณปู่ ลู่ฮ่าว กินข้าวค่ะ”
เจียงหายกจานมาอย่างคล่องแคล่วฉับไว
“นั่งลงกินข้าวเถอะ”
พอใบ้านมีผู้หญิงก็เหืนมีดอกไม้ไฟ!
เจียงหามีชีวิตชีวา ใบ้านมักจะได้ยินเสียงพูดคุยของเธอเ บ้านเก่าที่เงียบสงัดมาตลอดครึกครื้นึ้เสียที
ผู้เฒ่าลู่กินบะหมี่ข้าวโพดไปหนึ่งคำก็ชมเปราะว่า “บะหมี่ที่หาหน่านทำอร่อยจริง ๆ”
าชราทานอาหา่างเอาจริงเอาจัง
เจียงหาเห็นพวกเขากินอย่าพึงพอใแล้ว ยิ้มโล่งใก็ปรากฏบนใบ้า
เธอคีบมันฝรั่งเส้นใส่ใชามแล้วกินบะหมี่ีคำ ื... อร่อยจริง
ชาติ่เจียงหาเคยชินกับการกินอาหารประเภทปลากับเนื้อ ตอนี้พวกอาหารที่ทำจากข้าวโพด นับว่าแปลกสำหรับเธอจริง ๆ
ผู้เฒ่าลู่เห็นหลานาสนใแต่จะกิน ไม่มีคำชมใด ๆ เปล่งมาจากปากเลยสักคำ เขาก็ถลึงาลู่ฮ่าว ่สายาให้พูดอะไรสักอย่าง “อย่าเอาแต่กินสิ รสชาติเป็อย่างไ้า? แกก็พูดสักหน่อยสิ”
“อร่อยมาก”
ลู่ฮ่าวไม่ได้เงย้าึ้ เขากินบะหมี่อย่างช้า ๆ ่จะกล่าวเสริมว่า “อร่อยเหืนที่อาหญิงเคยทำเมื่อ่เลย”
ทันทีที่เปล่งถ้อยคำเหล่าี้มา สี้าของผู้เฒ่าลู่ก็ทะมึนลงอย่างเห็นได้ชัด
าชราหยุดชะงักแน่นิ่งไม่ไหวติง
ลู่ฮ่าวเืบาชราที่เพิ่งอารมณ์ฉุนเฉียวแล้วกล่าวว่า
“คุณปู่ อย่าอารมณ์เสียเลยครับ อะไรที่ควรปล่อยวางก็ปล่อยวางเถอะ ขืนเป็แบบี้ ัปู่เองจะุข์ใ คุณอาเองก็จะเสียใ”
โดยเฉพาะวันี้ที่รู้ว่าคุณปู่ป่วย ลู่ฮ่าวหวังว่าาชราจะให้อภัยอาหญิง ทะนุถนอมช่เวลาี้ไว้
“ฉันมีอะไรให้ต้องุข์ใ? กินบะหมี่ของแกไปเถอะ”
ผู้เฒ่าลู่ตัด ไม่อยากให้เ่ึชื่อของลู่ฮุ่ยฟางี ลู่ฮ่าวกลัวว่าอารมณ์ของาชราจะ่ต่อร่างา เขาจึงจำต้องยอมแพ้
ัอาหารเย็น
ลู่ฮ่าวก็ไปข้างนอก
เจียงหาพาผู้เฒ่าลู่ไปกำลังาใลาน จะได้สูดอากาศบริสุทธิ์และถือโอกาสจัดเก็บเครื่องืการเกษตรใโรงเก็บของไปด้วยเลย
เธอต้องเก็บรวบรวมสมุนไพร ผู้เฒ่าลู่ยังคิดว่าเธอคิดเพ้อฝัน แต่พอได้ยินว่าเถ้าแก่ร้านยาสมุนไพรจะมาตรวจสอบวันพรุ่งี้ าชราจึงให้ความสนใึ้มา
ตราบใดที่ีฝ่ายให้เิมัดจำ เรื่องี้ก็สามารถทำได้
ัรู้ว่านี่เป็ความคิดของหลานสะใภ้ าชราก็ภูมิอกภูมิใ นึกใใว่าเขาเลือกคนไม่ผิดจริง ๆ อนาคตจะต้องมีชีวิตที่ดีแน่
จนท้องฟ้าเริ่มมืดสลัว ลู่ฮ่าวก็ัมา
เจียงหารู้ว่าเขาคงไปบ้านของลู่ฮุ่ยฟางมา
ผู้เฒ่าลู่ไม่ได้สอบถามอะไรเขาอย่างเคย ทำแค่ลู่ฮ่าวเข้ามาใบ้าน จากั้ค่อยพึมพำกับเจียงหาว่า “เริ่มตอนี้เลยไหม?”
เจียงหาพยัก้า “อื้ม หนูไป่นะคะ”
เธอถือแก้วน้ำเอาไปให้ลู่ฮ่าวอย่างเอาใใส่
ลู่ฮ่าวกำลังอ่านหนังสือ เห็นเจียงหาเอาน้ำมาให้ก็ปรายาแวบหนึ่ง่จะกล่าวขอบคุณ
ดื่มน้ำเสร็จเขาก็อ่านหนังสือต่อ
เจียงหาอยู่ข้างัเขา ัเกตการเคลื่อนไหวของาหนุ่มอย่างเงียบเชียบ
ไม่า ลู่ฮ่าวก็หาวหวอด
เธอพูดอย่างเอาอกเอาใ “วันี้คุณเหนื่อยแล้ว พักผ่อนให้ไวหน่อยเถอะนะ”
ลู่ฮ่าวเหลียว้า เห็นหญิงสาวยืนอยู่ข้างเตียงเา
เมื่อคืนเขาแทบไม่ได้เลย
มีสาวอ้วนคนี้อยู่ด้วย เขากลัวว่าจะพักผ่อนไม่เต็มอิ่ม
“ฉันจะไปกำลังา คุณัแล้วฉันค่อย ไม่งั้นเดี๋ยวรบกวนคุณี”
นับว่ายัยหมูน้อยยังรู้สึกั วันี้เขาเหนื่อยมากจริง ๆ าหนุ่มเห็นเจียงหาไปแล้วก็ึ้บนเตียงเา วางหมอนไว้ตรงกลางแล้วเอนาลง
นอกบ้าน
เจียงหาและผู้เฒ่าลู่แอบยืนอยู่นอก้าต่าง เขย่งเ้าส่องเข้ามาให้อง
าชราถามเสียงเบา “หาหน่าน เป็อย่างไ้า ัแล้วหรือยัง?”
เจียงหายืนัตรง ดึงัผู้เฒ่าลู่ไปีด้าน “ไม่ต้องรีบร้อนค่ะคุณปู่ รอเขา็อยัแล้วค่อยว่ากัน”
ใ่แล้ว น้ำที่เธอเอาให้ลู่ฮ่าวผสมยาัเอาไว้
เธอตั้งใซื้อมาจากร้านขายยาวันี้โดยเฉพาะ
ใฐานะแพทย์แผนจีน การฝังเข็มสามารถทำให้คนัได้
แต่เจียงหาไม่มีเข็มเิ ึมีเข็มก็เข้าใกล้ัลู่ฮ่าวไม่ได้
เธอจึงทำได้เพียงวางอุบายแบบี้เท่าั้
อาศัยช่ลู่ฮ่าวกำลังั เจียงหาก็ไปต้มยาน้ำ ใบ้านไม่มีขวดสเปรย์ เธอจึงใส่ยาน้ำลงใขวดพลาสติกแล้วเจาะรูเล็ก ๆ สามรูบนฝาขวด จะได้ฉีดได้ตรง ๆ โดยไม่สิ้นเปลือง
ประมาณยี่สิบนาทีให้ั เจียงหาก็ย่องเข้ามาให้องอย่างเบาืเบาเ้าพ
าหนุ่มที่อยู่บนเตียงเาัสูงขายาว เ้าของเขาเกือบแตะผนัง ลมหายใสม่ำเ กำลังัสบายเลยทีเดียว
เจียงหาผงกศีรษะให้ผู้เฒ่าลู่ที่กำลังเข้ามาอยู่้าประตู
าชราเอาผงยาที่เจียงหาให้เขาใวันี้เข้ามา
ต้องโรยผงยาี้ลงบนบาดแ จากั้ต้องฉีดพ่นยาน้ำที่เตรียมไวุ้ ๆ ชั่วโมงเพื่อไม่ให้ผงยาบนแแห้ง ยาึจะฤทธิ์ต่อเนื่อง
ยาผงใชุ้ ๆ าั แต่ยาน้ำต้องฉีดพ่นต่อเนื่องึจะดี
เธอไปล้างื ฆ่าเชื้อด้วยแอลกอฮอล์ที่ลู่ฮ่าวเก็บไว้ใบ้าน
จากั้แกะเอาผ้าก๊อซ เสร็จแล้วเจียงหาก็กระซิบบอกผู้เฒ่าลู่ “คุณปู่ไป่เถอะค่ะ เดี๋ยวหนูทำเอง”
เจียงหาไม่กล้าให้าชราเห็นบาดแน่ากลัวบนใบ้าของลู่ฮ่าวจริง ๆ
เธอกลัวว่าาชราจะสะเทือนจิตใไปเสีย่
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??