เรื่อง ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายท้ายหมู่บ้าน
เช้าวันต่อมา
วันี้หนิงหนิงก็ตื่นตั้งแต่ยามเหม่า ดวงตากลมมองไปยังท้องฟ้าที่ยังมืดอยู่แต่ก็เิ่มีแสงสาดส่องให้รับรู้ว่า วันใหม่ได้เิ่ขึ้นแ้ ร่างบางเิไปล้าง้าที่ลำธารหลัง้า เนื่องจาก้าหลังี้อยู่ท้ายหมู่้า ึ่อยู่ติดกับภูเขา เลยทำให้มีลำธารอยู่หลัง้าพอดี
ช่วงต้นยามเหม่า้าร้อนนั้น าาไม่ได้เย็นา แต่กลับกำลังเย็นสบายไม่ได้เหมือนในยุคปัจจุบัน ที่ึจะเป็ช่วงเช้าาาก็ยังร้อนอยู่ดี ด้วยความที่โลกมันเิ่เข้าสู่ภาวะโลกร้อนแบบขั้นหนัก
หลังจากล้าง้าล้างตาเสร็จ หนิงหนิงก็หาบน้ำมาเติมใส่โอ่งจนเต็ม ก่อนจะเข้าครัวไปเอากระต่ายที่ล่าได้เมื่อวานมาชำแหละ ด้วยความที่เมื่อวานนางดันตกใจเพราะงูาเกินไป เลยทำให้มื้อเย็นนางกับน้องาเลยกินแค่แอปเปิลป่าที่เก็บมา
ส่วนสมุนไพรที่เธอจะเอามาปลูก นางก็เอาไปแช่น้ำไว้ตั้งแต่เมื่อคืนแ้ โชคดีที่นางเก็บมาาต้น ึจะมีที่ช้ำจากแรงเหวี่ยงตอนวิ่งบ้าง แต่ก็เป็ส่วนน้อย ส่วนโสมนั้นโชคดีที่นางได้เอาเสื้อนอกมาห่อไว้ก่อน ค่อยใส่ในตะกร้าน้องา มันเลยยังอยู่ในสภาพดี
หลังจากจัดการกระต่ายเสร็จ หนิงหนิงก็เิเข้าไปดูเครื่องปรุงในห้องครัว เมื่อเห็นว่ามีแค่เกลือ ร่างบางจึงเิไปหยิบพวกเครื่องเทศอย่างกระเทียมป่า หรือตะไคร้ที่นางเก็บได้ มาใช้ปรุงอาหารด้วย
ในระหว่างที่หนิงหนิงกำลังทำอาหารเช้าอยู่ นางก็คิดึเรื่องการขายโสมไปด้วย เพราะจะให้นางออก้าเมันก็ออกจะลำบากอยู่ เพราะนางยังเป็แค่เด็กอายุ13หนาว ส่วนน้องาิ่แ้ใหญ่ ายนั้นคงมีแต่จะโดนคนอื่นหลอกเอาฟรีากว่า
“อื้อ...จะทำยังไงดีนะ” หนิงหนิงบ่นกับตัวเ จนไม่ได้สังเกตเลยว่าน้องากำลังยื่นอยู่ข้างหลัง
“ท่านพี่จะทำอะไรหรือขอรับ”
หนิงที่ตื่นแต่เช้ามาเพื่อทำอาหารให้ผู้เป็พี่ พอเขาเิมาึห้องครัวเขา ก็ต้องตกใจที่เห็นร่างพี่สาวกำลังทำอาหารอยู่ เขาจึงเิเข้าไปไกลๆ พี่สาว ึ่ก็ทำให้เขาบังเอิญได้ยินที่ร่างบางบ่นพอดี
ทางด้านหนิงหนิงในตอนแรกก็ตกใจิหน่อย แต่นางก็นึกขึ้นมาได้ที่หลังว่า น้องาคนี้นางเป็พวกตื่นเช้า ึ่ผิดกับเจ้าร่างเดิมที่ชอบนอนตื่นสาย
“ก็เรื่องขายโสมน่ะ พี่กำลังคิดว่าจะมีใครที่เราพอฝากเขาไปขายได้บ้าง”
เด็กสาวพูดออกมาอย่างตรงไปตรงมา เพราะมันเป็ความจริงที่ว่านางพึ่งมาอยู่ในร่างี้ได้แค่สองวัน จึงทำให้นางไม่คุ้นเคยกับคนในหมู่้า ิ่ร่างี้เคยสร้างวรีกรรมจนทำให้คนทั้งหมู่้าเกลียดแ้ มันิ่ทำให้นางไม่กล้าเิออกไปไหน ึ่ผิดกับคนเป็น้องาที่เขาสนิทกับคนอื่นๆ ในหมู่้า
“ถ้าเช่นนั้นท่านก็เอามันไปท่านปู่ชุนก็ได้นะขอรับ”
“ท่านปู่ชุน?”
“เป็ท่านหมอชุนที่ข้าเคยพูดึก่อน้าี้ไงขอรับ”
เมื่อได้ยินน้องาพูดแบบนั้น ภาพาชราที่ดูท่าทางใจดีก็ปรากฏขึ้นมาในหัวนาง จึงทำให้หนิงหนิงพอรู้ว่าคุณปู่คนี้น่าจะไว้ใจได้
“ได้ไว้หลังทานมื้อเช้าเสร็จ พวกเราก็ไปหาท่านปู่ชุนกันเถอะ”
“พวกเรารึขอรับ?”
“ใช่พวกเรา” เพราะถ้านางไปเคงโดนไล่ออกมาแน่นอน ร่างบางคิดในใจแต่ไม่ได้พูดออกมา
“....” หนิง ท่านพี่คงกลัวโดนท่านปู่ชุนไล่ออกจาก้าสินะ ึให้ข้าไปด้วย
หนิงหนิงที่คิดว่าตัวเไม่ได้พูดประโยคสุดท้ายออกไป น้องาคงไม่มีทางรู้ แต่นางกลับไม่รู้เลยว่า น้องาอย่างหนิงรู้จักกับนางเป็อย่างดี เขาจึงเดาได้ว่าเพราะเหตุใด นางึได้ให้เขาไปด้วย
มื้อเช้าวันี้เป็น้ำแกงกระต่ายป่า ึ่หนิงหนิงก็ใช้กระต่ายมาทำแค่ึ่ตัว ส่วนที่เือีกึ่ นางก็เอาไปหมักเกลือ แ้เอาไปตากไว้ในลาน้า เพื่อทำเป็เนื้อตากแห้ง หลังจากที่สองพี่น้องกินมื้อเช้าเสร็จ
พวกนางก็เตรียมตัวไป้าหมอชุนกัน หนิงหนิงได้เลือกแอปเปิลป่าที่ยังอยู่ในสภาพดีมาสามลูก จากหกลูกที่เื ึ่ลูกที่เืพวกนางก็จะเก็บไว้กินเป็มื้อเที่ยง
ร่างสองพี่น้อง้าหลี่ เิไปตามทางในหมู่้า เพื่อไปยัง้าหมอชุนที่ทางทิศตะวันตก ึ่ระหว่างทางหนิงหนิงก็ได้รับสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความรักชาว้าามาย (ประชด) จนทำให้เจ้าตัวได้แต่คิดว่า เจ้าร่างเดิมไปก่อเรื่องอะไรไว้บ้างนะ พวกเขาึมองนางแบบนั้น เพราะขนาดอันธพาลในหมู่้าก็ยังไม่กล้ายุ่งกับนางเลย
ร่างบางพยายามเชิด้าเิไปอย่างมั่นใจ ในขณะที่ในใจก็ได้แต่บอกตัวเว่า ไม่เป็ไรคนเรามันเปลี่ยนกันได้ ขอแค่นับจากี้พวกเขารู้ว่านางเปลี่ยนไปแ้ เดียวมันก็ดีขึ้นเแหละ หนิงหนิงได้แต่ปลอบใจตัวเจนเิมาึ้าหมอชุนโดยไม่รู้ตัว
“ท่านพี่เรามาึแ้ขอรับ” หนิงบอกพี่สาวที่กำลังจะเิเลย้าหมอชุน
“อะอ่อึแ้หรือ”!
“....” หนิง ท่านพี่ยังไหวอยู่ใช่หรือไม่
เมื่อหนิงหนิงเิมายืนข้างน้องา นางก็มองสำรวจ้าตั้ง้า ึ่สร้างาาไ้ ผิดกับ้านางที่ทำมาจากิ ตัว้ากินพื้นที่กว้างราวๆ ึู่่ มีเรือน้าทั้งหมดสามเรือน ส่วนรอบ้าก็รอบด้วยรั้วไม้ึ่มันก็ไม่ได้สูงา แค่เลยหัวเธอไปก็เท่านั้นเ ส่วนที่ว่าทำไมเธอึเห็น้านะหรอ เพราะคุณหมอเขาเปิดประตูอยู่ไงละ
“ท่านปู่ชุนอยู่ไหมขอรับ ข้าเอา” หนิงตะโกนเรียกท่านหมอชุน
เขาตะโกนอยู่สองสามครั้ง ก่อนจะาชราคนนึงเิออกมาจากเรือนเล็กข้างๆ มาหาพวกนาง
“อ้าวเสี่ยวหนิงวันี้มีเรื่องอะไรหรือึได้มาหาปู่ึนี่ อ่าหนิงหนิงเก็มาหรือ”
าชราทักทายหนิงด้วยน้ำเสียง่โยน แต่พอมาึนางเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“....” หนิงหนิง ทำไมึเป็นางที่มารับกรรมที่ไม่ได้ก่อด้วยนะ
“ท่านปู่ชุนวันี้ข้ากับพี่สาวมีเรื่องจะมารบกวนท่านหน่อยน่ะขอรับ” หนิงพูดกับาชราด้วยความสุภาพ
"ถ้าเช่นนั้นก็เข้ามาเถอะ เจ้าเก็ด้วย”
“ขอบคุณค่ะท่านหมอชุน” หนิงหนิงเอ่ยขอบคุณที่ท่านหมอไม่ไล่ตะเพิดนางไป แต่ยังเชิญนางเข้า้า
“ไม่เป็ไรมิต้องเกรงใจ” ท่านหมอชุนพูดด้วยน้ำเสียงสบายๆ เมื่อเห็นว่าเด็กสาวเบื้อง้าไม่ได้มีท่าทีเย่อหิ่เมื่ออย่างทุกที
เมื่อเข้ามาใน้าแ้ ท่านหมอก็พาพวกนางไปยังโถงรับแขก ึ่ก็พอดีกับที่ลูกาคนเล็กท่านหมอเิออกมาพอดี
“ท่านพ่ออามาเยี่ยมหรือขอรับ” าหนุ่มเอ่ยถามผู้เป็พ่อ ก่อนจะหันไปทักทายหนิง
“อาสบายดีไหม เหตุใดสองวันมาี้เจ้าึไม่มาหาพี่เลย”
“พอดีข้าต้องอยู่ดูพี่สาวน่ะขอรับ”
“เป็เช่นี้นี่เ อ้าวเจ้าเก็มาด้วยหรือแม่นางหลี่” าหนุ่มหันไปมองเด็กสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ น้องานาง
“าจื่อ...”
“ใช่แ้ข้าชื่อาจื่อ แม่นางหลี่ไม่เจอกันพักเดียว เจ้าลืมแม้กระทั่งชื่อข้าแ้หรือ”
ชุนาจื่อมองดรุณีน้อยตรง้า ที่เอาแต่มองเขาด้วยแววตาตกตะลึง ด้วยความสงสัย หรือว่านางจะลืมเขาไปแ้จริงๆ
ึ่ผิดกลับหนิงหนิงที่ได้แต่ตกใจ ที่คนเบื้อง้าไม่ได้มีแค่ชื่อที่เหมือนกัน แต่ดันมี้าตาเมื่อคู่กรณีาจื่อที่เป็เพื่อนนางอีก ไอ้คนนิสัยไม่ดีที่ชอบพานางไปเจอเรื่องอันตาอยู่ร่ำไป รวมึชอบมาขโมยพวกต้นไม้นางเพื่อเอาไปขายด้วย
“....!!!” หนิงหนิง อุตส่าห์ทะลุมิติมาแ้ ยังต้องเจอกับนายอีกเรอะ ไอ้คนเฮงซวยาจื่อออออ
โรงละคร
าจื่อ: หนิงหนิงไปทางนั้นกันเถอะ น่าจะมีดีนะ//ชี้ไปทางที่มีต้นแปลกๆ
หนิงหนิง: เอาสิ
ึ่ชั่วโมงต่อมา
หนิงหนิง: าจื่อไอ้คนสารเลว นี่เหรอดีที่นายว่านะห่ะ//โดนงูรัดขา
าจื่อ: หนิงหนิงฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นะ//ยืนมอง
หนิงหนิง:...งั้นนายก็รีบมาช่วยฉันสักทีซิไอ้เบื้อกนี่ จะยืนโง่อีกนานไหมมมม//ตะโกน
าจื่อ: อ่ะจริงด้วย โทษทีพอดีตกใจไปหน่อย
หนิงหนิง:……………….
พ
Talk writer
มาตอนี้ก็เฉลยแ้นะทำไมัน้อนึไม่ชอบพี่จื่อ เพราะพี่มันเลวมัน….เป็ตัวซวยัน้อนจริงๆ 5555+ อะไรคือยืนตกใจจนลืมช่วยเพื่อนอ่ะ พี่จื่อ ส่วนัน้อนตอนี้ก็ได้รับสายตาที่เต็มไปด้วยความรักจากชาว้าอย่างล้นหลามจริง5555+
ปล. มีคำผิดบอกได้เน้อ
ปล2. ถ้าชอบก็อย่าลืมคอมเม้นท์ให้กำลังใจด้วยนะคะ ^^
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??