เรื่อง ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายท้ายหมู่บ้าน
หลังจากไปรับเงินในตำบลเมื่อวานนี้ วันนี้หนิงหนิงก็พาน้องแบกตะกร้าไปเก็บหัวไชเท้ากับแครอทที่โตแล้วในสวน ซึ่งก็ใช้เวลาไปครึ่งวันถึงเก็บหัวไชเท้าและแครอทในแปลงขนาดหนึ่งหมู่ครึ่งจนหมด เมื่อเก็บหมดแล้วพวกนางก็ย้ายมันไปยังห้องเก็บของหรือเก็บวัตถุดิบ จากนั้นนางก็นำหัวไชเท้ากับแครอทมาบาง่มาทำเป็นหัวไซเท้าและแครอทดอง
เมื่อทำเสร็จแล้วหนิงหนิงก็ไปเดินดูแปลงดอกไม้ เพื่อดูว่าพวกมันเก็บได้หรือยัง ร่างบางเดินวนรอบแปลงดอกไม้เพื่อดูว่าพวกมันโตพอที่จะเก็บได้แล้ว นางก็เริ่มลงืเด็ดดอกไม้ในแปลงจนเหลือไว้แค่นิด่เพื่อใช้เพาะพันธุ์ต่อ ซึ่งก็ใช้เวลาไปหนึ่งชั่วยามครึ่ง
หนิงหนิงมองท้องฟ้าที่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีส้มแล้ว ก็คิดว่าคืนนี้นางจะล้างดอกไม้พวกนี้ให้หมด เพื่อเอาไปตากในวันพรุ่งนี้ ันั้นมื้อเย็นวันนี้นางจึงทำเร็ว่าปกติ เพราะหนิงหนิงยังต้องเอาดอกไม้ไปล้างอยู่
หลังจบมื้อเย็นร่างบางก็หยิบตะกร้าดอกไม้ พร้อมกับถือตะเกียงเดินไปยังลำธารหลังบ้านเพื่อล้างดอกไม้ ซึ่งก็ใช่เวลาไปประมาณหนึ่งชั่วยาม เพราะนี่คือขั้นตอนแรกของการทำชาดอกไม้ ซึ่งนั้นก็คือการแช่ดอกไม้ลงน้ำเพื่อสลักฝุ่น ก่อนจะเอาขึ้นมาสะเด็ดน้ำแล้วเอาไปอบ
ซึ่งพอนางล้างดอกไม้ในตะกร้าเสร็จแล้ว หนิงหนิงก็ยกตะกร้าพร้อมกับถือตะเกียงเดินัไปที่ห้องครัว เพื่อเอาดอกไม้ไปอบไฟต่ออีกหนึ่งชั่วยามครึ่ง ซึ่งาจริงแล้วใน่นี้นางสามารถเอาไปตากแดดได้ เพียงแต่วันนี้มันดึกแล้วและนางเองก็กลัวว่าดอกไม้มันจะไม่สดอีกถ้าเอาไปตากในวันพรุ่งนี้ แถม่าจะดอกไม้มันจะแห้งจนพร้อมทำเป็นชามันก็ใช้เวลาาอีก นางจึงเอาดอกไม้มาอบาสูตร เพราะนอกจากนางจะได้ย่นระยะเวลาการตากดอกไม้ให้แห้งแล้ว นางยังสามารถทดสอบเตาอบในครัวได้อีกด้วย ซึ่งเตานี้นางก็สร้างมาาแบบเตาอบรูปโดมในสมัยก่อน
ร่างบางนั่งก่อไฟในเตาอบจนเมื่อเห็นว่าไฟติดแล้ว นางก็รอให้ไฟมันแรงจนได้ที่แล้ว นางก็เอาดอกไม้ที่จัดใส่ถาดไว้เรียบร้อยแล้ว ไปวางไว้ในเตา พร้อมกับคอยระดับไฟในเตาเพื่อไม่ให้มันแรงจนทำให้ดอกไม้ของนางเสียหาย
หนิงหนิงนั่งจ้องประกายไฟในเตาอบด้วยาเหม่อลอย พลางคิดไปถึงโลกเก่าที่ตนเองจากมา ที่ถึงแม้ในโลกเดิมนั้นนางจะเป็นเด็กกำพร้า แต่ถึงอย่างั้นนางก็ยังพอจะมีเพื่อนสาวที่สนิทกันอยู่คน ซึ่งั้คนก็เป็นเพื่อนสนิทของนางมาั้แต่สมัยเรียนม.้ ยกเว้นหยางจื่อที่นางมารู้จักกับเขาในตอนเรียนมหาลัย ซึ่งนางกับเขาก็ค่อนข้างสนิทกันเลยทีเดียว
เพราะอีกฝ่ายเป็นพวกตลกชอบปล่อยมุกให้เพื่อนๆ ได้หัวเราะอยู่เ หากแต่เขาก็มีข้อเสียอย่างนึงก็คือเ้าัเป็นพวกนักฆ่า้ไม้ตาก็ดันคลั่งรัก้ไม้นี่สิ นั้นเลยเป็นเุผลที่เ้าัชอบเอาเงินมาปาใส่หัวนางแล้วขอซื้อดอกไม้จากนาง ซึ่งนางก็ไม่ได้คิดจะขายให้เขาจนเขาต้องพยายามมาขโมยของนางไปแทน ่ที่ว่าเขาเอาไปทำไมนั้น นางก็รู้มาแค่ว่าเขาจะเอาไปประมูลในงานขาย้ไม้กับเอาไปปูเอง
หนิงหนิง: ถ้านางให้สิแปลกนางยังไม่อยากใหู้รักไปปรโลกนะ
ในขณะที่หยางจื่อคือคนที่นางติดป้ายว่าห้ามเ้าบ้าน แต่ัเพื่อนสาวอีกคนนั้น พวกนางก็มักจะมาค้างที่บ้านเพื่อจัดปาร์ตี้ชุดด้วยกันบ่อยๆ อย่างเช่นในวันหยุดั้นางและเพื่อนก็จะไปนั่งจิบชาแบบสบายๆ ในสวนกัน
ซึ่งชาที่พวกนางมักจะดื่มกันก็คือชาดอกไม้ นั้นเลยทำให้นางมีนิสัยชอบดื่มชาดอกไม้ติดัมาด้วย ร่างบางจ้องมองเปลวไฟที่กำลังมอดไหม้อยู่ในเตาอบ พลางนึกถึงภาพสุดท้ายที่นางได้เห็นในวันนั้นก่อนที่นางจะตื่นหลังจากที่คุยกับท่านเจบ ภาพงานศพของนางเอง ที่ในงานนั้นมีเพื่อนร่วมงานมากมายมาร่วมงาน แต่จะมีก็แต่เพื่อนสาวคนที่กำลังนั่งร้องไห้อยู่ในงาน
่หยางจื่อหมอนั้นไม่น่ารู้เพราะครั้งสุดท้ายก่อนที่นางจะตาย คนคนนั้นยังอยู่ที่ป่าอเมซอน เห็นว่าไปจะค้นหาพืชชนิดใหม่นี่แหละ ซึ่งนางก็ได้แต่หวังว่าเขาจะไม่โดนงูหรือจระเข้คาบไปกิน เพราะเขายิ่งเป็นพวกที่มีาสามารถในการดึงดูดสิ่งแปลกๆ อยู่ด้วย
“หลันหลัน เสวี่ยเสวี่ย หวังพวกเ้าจะสบายดีนะ” ร่างบางเอ่ยพึมพำมา พลางนึกถึงนิสัยแปลกๆ ของเพื่อนแล้วนางก็ได้ภาวนา ว่าพวกนางจะมีชีวิตอยู่อย่างมีาสุขดีแหละนะ
โดยที่เ้าัไม่รู้เลยว่าอีกไม่าก็ได้จะพบกับเพื่อนสาวอีกครั้งหากแต่การพบกันครั้งนี้ ัทำให้นางได้ตกตะลึงที่เพื่อนนางแบบชื่อัของนางนั้นมีสามีหลายคนั้ๆ ที่เ้าัเป็นพวกเกลียดผู้า
“อื้อ..ว่าไปแล้วที่เราชอบแมวกับหมาก็เป็นเพราะเสวี่ยเสวี่ยนี่เนอะ” หนิงหนิงพูดกับัเอง ก่อนจะหยิบฟื้นเมื่อเห็นว่าไฟแรงเกินไป พลางนับเวลาไปว่าใ้จะครบหนึ่งชั่วยามครึ่งหรือยัง เพราะนางเริ่มง่วงแล้ว
จนกระทั่งเ้ากลางยามห้าย (21:00-22:59) ชาดอกไม้ของนางจึงอบเสร็จพอดี ร่างบางจึงเอาชาดอกไม้ที่ทำเสร็จจากเตา แล้วทิ้งไว้สักพักให้มันเย็นก่อน จะมาแยกใส่ขวดไว้ แล้วคิดว่าวันพรุ่งนี้นางคงต้องเขียนชื่อมาแปะไว้สัก่
เพราะชาที่นางทำในวันนี้มีแค่ชนิดก็จริง แต่ใาคตอาจจะมีมาก่านี้ ันั้นนางจึงต้องทำป้ายกับกำไว้สัก่ เมื่อทำทุกอย่างเลร็จแล้ว หนิงหนิงก็จัดการเก็บกวาดห้องครัวและดับไฟให้เรียบร้อย ก่อนที่นางจะเดินไปเ้า พร้อมกับคิดว่าครั้งหน้านางต้องทำชาเพิ่มอีกสัก่ เพื่อเอาไปฝากี่สาวคนงามของนางด้วย เพราะผู้หญิงนั้นต้องอยู่คู่กับางาม และการดื่มชาดอกไม้ก็จะทำให้ร่างกายแข็งแรงและผิวพรรณดีด้วย!
“จะว่าไปแล้วเรายังไม่รู้ชื่อของี่สาวคนงามเลยนี่นา” หนิงหนิงที่พึ่งนึกขึ้นได้ว่า นางยังไม่รู้จักชื่อของี่สาวคนงามเลย ก็คิดว่าครั้งหน้าที่ได้เจอค่อยถามเอาแล้วกัน จากนั้นร่างบางก็เ้าสู่ห้วงนิทราไป
.
.
.
วันต่อมา
“วันนี้อากาศดีจัง”
ร่างบางนั่งจิบชาอยู่หน้าบ้าน ดวงตากลมกวาดาองพื้นที่ข้างรั้วที่นางเปลี่ยนมาเป็นสวนหย่อมน้อยๆ ที่มีเป็นบรรดาดอกไม้ป่าที่นางไปเก็บมาปู พร้อมกับชื่นชมบรรยายกาศอันเงียบสงบในวันนี้ ในืขวาของนางก็ถือจอกชา ่ืซ้ายก็ถือตำราไว้หนึ่งเล่ม พร้อมกับนั่งเอนกายบนเก้าอี้หวาย แล้วดื่มด่ำไปกับบรรยายอันเงียบสงบ
เพราะว่าวันนี้นางให้น้องาได้พักผ่อนบ้างนอกจากอ่านตำรา แล้วนางก็ให้เขาไปเที่ยวเล่นกับเพื่อนบ้าง ซึ่งเ้าัก็คานรับด้วยายินดี แต่ก็ยังวายมีบอ่าเพราะเขากำลังเบื่อหรอก ไม่ใช่เพราะนางสั่งหรอกนะ และเขาก็ไปโดยมีเ้าพวกัแสบไปด้วย
่นางก็มีหน้าที่แค่เอาชาดอกไม้ที่ทำไว้เมื่อคืนมาชิมเพื่อดูว่ารสชาติมันเป็นยังไงบ้าง ซึ่งรสชาติที่ได้นั้นก็ถือว่าไม่เลวเลย เลยทำให้นางมานั่งจิบชาเก๊กฮวยพร้อมกับอ่านหนังสืออยู่หน้าบ้าน โดยมีหลันเป่าอยู่บนตัก
“อื้มสงบดีจัง” หนิงหนิงพูดมาอย่างอารมณ์ดี หากแต่หนึ่งชั่วยามต่อมา นางก็ต้องมากุมขมับกับภาพที่เห็น
หนิงหนิงมองสภาพของน้องาที่มีสภาพเหืนไปตกบ่อโคลนมาด้วยาสงสัย ก่อนจะหันไปมองัป่วนอีกสามัที่มีสภาพไม่ต่างกัน จนนางต้องมานั่งถามัเองว่า นี่พวกเขาไปเล่นบ่อโคลนกันมาหรือ แต่ก็คิดได้ว่าช่วงนี้มันไม่น่าจะมีบ่อโคลนนี่ แล้วอย่างนี้พวกเขาไปทำอะไรมากันแน่ เุใดถึงได้มีสภาพกลายเป็นก้อนโคลนเยี่ยงนี้
“อาหลง...มิใช่ว่าเ้าไปเล่นกับเพื่อนมาหรือ เุใดถึงได้...”
“เรื่องนี้มันมีเุผลอยู่นะขอรับ” หนิงหลงตอบพร้อมหันัไปมองเ้าพวกัแสบอย่างคาดโทษ ซึ่งหนิงหนิงที่ได้เห็นแบบนั้นนางก็พอจะเดาอะไรได้ขึ้นมาบ้าง นางจึงได้บอกให้เขาไปอาบน้ำก่อน
“อื้อี่เ้าใจแล้วเ้าไปอาบน้ำเถอะแล้วค่อยัมาอธิบายเุผลให้ี่ฟังทีหลัง”
“ขอรับ”
หลังจากหนิงหลงเดินเ้าไปด้านในแล้ว หนิงหนิงก็หันมาจับเ้าก้อนโคลนสามก่อน เพื่อหยุดไม่ให้เ้าไปในบ้าน ก่อนนางจะไปหยิบโซ่เส้นเ็ๆ ที่นางได้สั่งทำพิเศษเอามาล่ามูหมาป่าั้ั แล้วหยิบเชือกมามัดเสี่ยวผู่ไว้ จากนั้นนางก็พาพวกมันไปมัดไว้กับเสาหน้าบ้าน เพื่อรอหนิงหลงัมาแล้วนางจะได้พาพวกมันไปอาบน้ำ
ผ่านไปหนึ่งเค่อ (15นาที) หนิงหลงก็ัมาพร้อมกับถังและสบู่อาบน้ำ ร่างเ็เดินาหลังผู้เป็นี่ที่กำลังจูงหมาเฝ้าบ้านั้สามัไปทางลำธาร ในระหว่างทางที่ไปเขาก็อธิบายเุผลให้ี่สาวฟัง ว่าเป็นเพราะเุใดพวกตนถึงได้สภาพแบบนี้ ซึ่งพอหนิงหนิงได้ฟังนางก็ถึงกับต้องกุมขมับ เพราะเ้าพวกัแสบนี่ไปเล่นบ่อโคลนมาจริงๆ นอกจากมันเล่นคนเดียวไม่พอแล้ว มันยังพาพวกเด็กๆ ไปเล่นด้วยกันอีก ไม่สิปัญหามันอยู่ที่ว่าเ้าพวกนี้มันไปหาบ่อโคลนมาจากไหนก่อน??
“ี่น่าจะล่ามมันไว้ในบ้านจริงๆ”
“ข้าเองก็คิดเช่นนั้นเหืนกันขอรับ”
“เฮ้อ/เฮ้อ” ี่น้องหายใจมาพร้อมกัน
เมื่อมาถึงลำธารนางก็เอาเสี่ยวฮวงกับเสี่ยวไป๋ไปผูกไว้ที่้ไม้ใ้ๆ จากนั้นนางก็เอาเสี่ยวผู่มาอาบน้ำก่อน เมื่ออาบเสร็จนางก็เอาเสี่ยวผู่ยื่นน้องา เพื่อให้เขาช่วยมันเช็ดขน ่นางก็ไปพาเสี่ยวไป๋มาอาบน้ำต่อ ซึ่งพอช่วยพวกมันั้สามัอาบน้ำเสร็จ นางก็ต้องมาช่วยหลันเป่าอาบน้ำต่อ เพราะมันลงไปเล่นน้ำในลำธารจนัเปียกไปหมด นางเลยอุ้มมันมาอาบน้ำไปด้วยเลยพ
หลังจากอาบน้ำให้พวกก้อนขนเสร็จ นางก็พาพวกมันไปขังไว้ในห้องของมันเอง เพื่อกันไม่ให้พวกมันไปวิ่งเล่นข้างนอกจนทำให้ขนมันเปื้อนอีก ซึ่งเมื่อนางพาพวกมันเ้าห้องไปแล้ว นางก็ไปเตรียมมื้อเที่ยงต่อ เพราะตอนนี้ใ้ถึงาเ่ (13:00-14:59) พอหลังกินมื้อเที่ยงเสร็จ
ร่างบางก็ัไปที่ห้องของั พร้อมกับเอาชาขาวมาชงกับชาดอกเก๊กฮวย จากนั้นนางก็ไปนั่งที่ริมระเบียงห้อง แล้วเอนหลังพิงหมอนรองเพื่ออ่านตำราต่อ พลางคิดว่าชีวิตในตอนนี้มันก็ไม่เลวเลย เพราะนางไม่ต้องตื่นแต่เช้าหรืออดหลับอดเพื่อทำงานวิจัย หรือบ้านที่ว่างเปล่าที่ไม่เคยมีใครอยู่เลยนอกจากนางมารอรับนาง
แต่ชีวิตในตอนนี้นั้นดีแล้ว เพราะนางมีน้องาอยู่เป็นเพื่อนด้วยหนึ่งคน จากอดีตเด็กกำพร้าอย่างนางที่ไม่เคยมีครอบครัว แต่ตอนนี้นางัมีน้องาร่วมสายเลือดมาหนึ่งคน นั้นจึงทำให้นางมีาสุขมาก นอกจากนี้นางก็ยังมีพวกก้อนขนจอมแสบอยู่เป็นเพื่อนอีกั้สี่ั ถึงแม้ว่าการเลี้ยงพวกมันไว้ มันจะสร้างปัญหาให้นางมากมายก็จริง แต่อย่างน้อยมันก็ให้นางมีาสุข และไม่เหงาเหืนในชาติก่อนแหละนะ
“ดีจริงๆ ที่ยังมีชีวิตอยู่ ^^”
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??