เรื่อง ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายท้ายหมู่บ้าน
หลังจากเื่อุบัติเหตุใวันนั้น หนิงหนิงก็ไม่ได้ออกไปจากบ้านอีกเลย จึงทำให้นางไม่รู้เกี่ยวกับข่าวลือของตัวเใตำบล ข่าวลือที่เกี่ยวกับเถ้าแก่เนี้ยตัวน้อยและผู้ชายใหม่ของนาง
ซึ่งุเริ่ม้ของเื่ ก็มาจากอุบัติเหตุใวันนั้น พวกลูกค้าที่อยู่ใร้านเป็นเอาไปพูดเล่นเพื่อความสนุกของตัวเ เพียงแต่พวกเขาแค่พูดึเื่ชายหนุ่มเป็นร้องขอให้หญิงารับผิดชอบเขาเ่านั้น แต่ึ่านั้นก็ยังมีข่าวไม่ดีเกี่ยวกับนางออกมาอยู่ดี ซึ่งที่ปล่อยก็ไม่ใช่ใครอื่น จากคุณหนูหยวนผู้เป็นเริ่มอุบัติเหตุใวันนั้น
หยวนเหนียงหรือคุณหนูเ็แห่งะูหยวน ครอบครัวของนางเป็นพ่อค้าที่พึ่งย้ายมาจากต่างเมืองเื่ไม่นานมานี้ ันั้นจึงทำให้นางไม่รู้จักหนิงหนิง ซึ่งตัวนางเก็หาได้สนใจไม่ เพราะตัวนางนั้นไม่เคยสนใจอื่นจากตนเ ด้วยความที่นางถูกเลี้ยงมาแบบาใจ เลยทำให้นางนั้นชอบคิดไปเว่าบุรุษทุกควรจะรักนาง แต่เพราะเหตุาณ์ใวันนั้นทำให้นางรู้สึกไม่สบอารมณ์ ที่โดนชิงเมินใส่ นางจึงได้หันไปทำร้ายชื่อเสียงของหนิงหนิงแทน เพราะนางคิดว่าถ้าไม่มีหนิงหนิงสักแผนาของนางจะต้องสำเร็จแน่นอน
เพียงแต่นางไม่รู้เลยว่า หนิงหนิงนั้นเป็นที่ทุกรู้จักใฐานะเถ้าแก่เนี้ยผู้ร่ำรวย ซึ่งนางก็ไม่ได้มีชื่อเสียงเพียงด้านขายสมุนไพร แต่นางยังมีไร่ชาเป็นของตนเอีกด้วย ซึ่งชาที่นางส่งออกก็เป็นของที่นางขายให้เฉพาะพวกราชวงศ์และขุนนาง เลยทำให้ตัวนางเก็ค่อนข้างมีเส้นสายพอสมควร เพียงแต่เื่นี้เป็นสิ่งที่น้องชายตัวน้อยของนางทำร่วมกับพี่เขยงาม ันั้นเจ้าตัวจึงไม่ได้รับรู้ด้วย
“ันั้น ทุกจึงลือกันไปว่าคุณหนูหนิงเป็น่ารังเกียจที่ให้ท่าผู้ชายไปทั่วขอรับ” อาอู๋มองชายหนุ่มรูปงามเื้หน้า ที่กำลังปั่นหน้ายิ้มหวานด้วยความากลัว เพราะเื่ใดก็าที่นายน้อยของเขายิ้มออกมาแบบนี้ มันจะต้องมีเดือดร้อนแน่นอน
“เหอะ เป็นแค่บุตราของพ่อค้าแต่กลับกล้ามายุ่งกับคู่หมั้นของข้างั้นหรือ ข้าละอยากจะรู้จริงๆ ว่าใครมันให้ความกล้าเช่นนี้แก่นางกัน” ชิงมองรายงานบนโต๊ะด้วยสายตาเยือกเย็น เพราะในั้นจากเื่ของะูหยวนแ้ ยังมีเื่ของข่าวลือที่กำลังัใช่วงนี้
“นายน้อยขอรับ”
“หืม”
“คือว่ายังมีข่าวลือเื่อื่นที่เกี่ยวกับคุณหนูหนิงอีกขอรับ”
“มีอีกรึ?” ชิงาู๋ด้วยความสงสัย เพราะตนคิดว่าข่าวลือที่เกี่ยวกับภรรยาตัวน้อย ่าจะมีแค่นี้แ้เหตุใดมันึได้มีเื่อื่นอีกละ
“เกี่ยวกับเื่นี้”
“หืม?”
“คือว่ามีออกมาประกาศว่าตนเป็นรักของคุณหนูหนิง เขาต้องาให้ทุกช่วยหยุดข่าวลือที่เป็นาให้ร้ายรักของตนน่ะขอรับ” อาอู๋ที่สัมผัสได้ึอุณหภูมิห้องที่ลดลงจน่ากลัว ก็ทำได้แค่ไว้อาลัยให้ที่มันกล้าไปแย่งผู้หญิงกับนายน้อยตน
ป๊อก! เสียงด้ามพู่กันหัก ยิ่งทำให้อาอู๋ได้แต่คิดว่าตนคิดผิดหรือเปล่าที่รายงานเื่นี้ให้แก่นายน้อยของตน เพราะเขารู้สึกว่าตัวเกำลังจะขาดใจตายจากอุณหภูมิที่เย็นจน่ากลัวทั้งๆ ที่เป็นช่วงหน้าร้อนนี่เสียแ้
“ใครเป็นเจ้าของข่าวลือนี้”
“ปะเป็นลูกชายของพ่อค้าท่านนึงขอรับ”
“...”
“นะนายน้อย?”
“ไปจัดาซะ”
“ขอรับ?”
“ไปจัดาปล่อยข่าว”
“ขอรับนายน้อย”
หลังจากอาอู๋ออกไป ชิงก็นึกึเื่จดหมายที่เขาได้รับจากน้องภรรยา ซึ่งในั้นก็มีข่าวเกี่ยวกับเื่พวกนี้เขียนไว้เช่นกัน ึแม้ว่าใจดหมายน้องภรรยาจะบอกว่าจัดาแ้ แต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะประเมินคู่ต่อสู้ต่ำไปหน่อย
“สงสัยคงต้องรีบแต่งภรรยาเ้าบ้านเสียแ้” ชิงพึมพำออกมาเบาๆ ก่อนจะลุกไปเตรียมของขวัญเพื่อเอาไปให้ภรรยาตัวน้อยของตนใวันพรุ่งนี้
.!
.
อีกด้านนึง
หนิงหนิงผู้ซึ่งเป็นใข่าวลือ ก็กำลังนั่งกินขนมหวานอยู่ ่าบางตักเค้กเ้าปาก่าต่อเนื่องจนเื่กินหมดหนึ่งชิ้น นางก็หยิบชิ้นที่สองาินต่อ จนทำให้ขนมบนโต๊ะที่มีอยู่ามายเริ่มลดลง าใต้ากิน่าเอาเป็นเอาตายของนาง
“เสี่ยวพี่าของเจ้าเป็นอะไรไปหรือ?” เนียนเจินเอ่ยถามเด็กน้อยที่นั่งอยู่ข้างกายด้วยความสงสัย เพราะว่าตนรู้จักนิสัยของสหายดีว่านางไม่มีทางที่จะกินขนมเ้าไปเยอะๆ โดยไม่มีสาเหตุแน่นอน
“พี่เขาแค่เครียดนะขอรับ” หนิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เพราะตนชินแ้กับท่าทางแปลกๆ ของพี่าที่แสดงออกมาใช่วงหลายปีมานี้ ่าตอนนี้ก็เช่นกันพี่าของเขาเอาแต่กินขนมแก้เครียดมาได้สองสามวันแ้ ถ้าจะให้ถูกก็คงเป็นหลังจากที่นางกลับมาจากไปตำบลมานั่นแหละ
หนิงได้แต่สงสัยว่านางไปเจอเื่อันใดมา ึได้ทำให้นางกลายเป็นแบบนี้ไปได้ เพราะเ่าที่เขาจำไม่ผิดวันนั้นหลังกลับมานางก็ไปลานฝึกแ้ลงมือทุบตีกระสอบทรายพวกนั้นจนเละ ก่อนจะมาจบลงที่นางทำขนมหวานาิน่าบ้าคลั่ง ซึ่งเขาก็คิดว่ามันจะจบลงหลังจากที่นางได้กินจนพอใวันนั้นเหมือนปกติ แต่ใครจะไปคิดละว่านางจะลากยาวมาจนึวันนี้ได้
“เฮ่อ” หนิงถอนหายใจออกมา ก่อนจะยื่นมือไปหยิบขนมบนโต๊ะาินบ้าง เพียงแต่เื่เขากำลังหยิบคัพเค้กชิ้นสุดท้ายใจาน เขาก็โดนพี่าชิงตัดหน้าไปเสียก่อน
“....” หนิง
เื่เห็นจานนี้หมดแ้ เขาจึงหันไปหยิบพุดดิ้งที่อยู่ใอีกจานต่อ เพียงแต่เขาก็โดนแย่งชิ้นสุดท้ายไปอีกาเคย
“พี่เนียนเจิน?” หนิงมองที่แย่งพุดดิ้งกับเขาด้วยความรู้สึกหลากหลาย เพราะเขาจำได้ว่าพี่ามักจะให้เนียนเจินกินขนมได้แค่สองชิ้นต่อวันเ่านั้น แต่ที่เขาเห็นนี่มันชิ้นที่สามแ้
“มีอะไรรึเสี่ยว”
“พี่กินขนมไปสองชิ้นแ้ไม่ใช่รึ”
“หืมใช่สิแ้มันทำไมรึ?” เนียนเจินพูดไปก็ตักพุดดิ้งกันไป
“...” หนิง ช่างเถอะอย่าไปถือสาท้องเลย
เื่เขาเห็นว่าตนไม่สามารถห้ามได้แ้ จึงปล่อยอีกฝ่ายไปแ้เขาก็หันไปหยิบขนม่าอื่นบนโต๊ะาินแทน พร้อมกับคิดไปด้วยว่าเขาต้องหาเวลาไปสืบข่าวสักหน่อย เพราะเขาสงสัยเหลือเิว่าสาเหตุอะไรที่ทำให้พี่าของตน กินขนมเ้าไปามายโดยไม่กลัวอ้วนได้่าไร ซึ่งหนิงใตอนนี้ก็ไม่รู้เลยว่า สาเหตุที่ว่านั้นจะโผล่มาเใเช้าวันถัดมา
.
เช้าวันต่อมา
วันนี้หนิงหนิงก็ตื่นแต่เช้ามาเพื่อวิ่งออกกำลังกายเหมือนทุกวัน ่าบางเปลี่ยนเป็นชุดที่เคลื่อนไหวสะดวกแ้ จูงหมาป่าทั้งสองตัวออกไปวิ่งใตอนเช้า ก่อนจะกลับมาอาบน้ำแ้เปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้นก็ไปเตรียมอาหารเช้าต่อ
หลังจบมื้อเช้าโดยปกติหนิงหนิงก็จะนั่งทำบัญชีที่ใต้้ท้อใสวน เพียงแต่วันนี้เพราะมีแขกมาเยี่ยมแต่เช้า นางจึงละทิ้งงานตรงนี้แ้ไปเดินไปที่โถงรับแขก เพื่อต้อนรับแขกใฐานะของเจ้าบ้านที่ดี เพียงแต่เื่นางได้เจอหน้าแขกที่มาเยี่ยมเ่านั้นแหละ ภาพและคำพูดใวันนั้นก็ย้อนกลับมาจนทำให้นางต้องรีบวิ่งหนีออกมาจากตรงนั้น
หากแต่ทุก่าก็ไม่เป็น่าที่คิด เพราะหนิงหนิงรีบร้อยจนเิไป จึงทำให้นางสะดุดขอบประตูเ้า่าจัง ใขณะที่่าบางกำลังจะเอาหน้าลงไปทักทายพื้น นางก็ได้รับความช่วยเหลือจากชายหนุ่มซะก่อน
“ึ ึ ภรรยาช่างรีบร้อนเหลือเิ ดูสิเกือบจะได้แผลแ้เห็นไหม”
ชิงโอบ่าบางเ้ามาใอ้อมแขน จนทำให้แผ่นหลังของนางชิดกับแผงอกของอีกฝ่าย จึงทำให้นางได้ยินคำพูดของเขา่าชัดเจน ลมหายใจอุ่นๆ ที่เป่ารด้คอทำให้่ากายของนางแข็งทื่อ ใบหน้าของนางที่แต่เดิมแดงอยู่แ้ก็ยิ่งแดงาึ้จนเหมือนกับผลอิงเถา
“คะใครเป็นภรรยาท่านกัน>///<”
“ยังจะมีใครได้อีกถ้าไม่ใช่เจ้ากันละ า~~^^” ชิงมองใบหูที่ึ้สีก็รู้สึกอยากกัดึ้มา เขาจึงก้มลงไปกัดปลายหูของนางเ็น้อย ทำให้ตัวเ็ใอ้อมแขนึกับสะดุ้งที่เขากล้าทำแบบนี้กับนาง
“ทะท่านกล้าดี่าไรึได้าัดข้า” หนิงหนิงพยายามดิ้นออกจากอ้อมกอดของเขา แต่อีกฝ่ายกลับกอดนางแน่นึ้ แ้โน้มตัวลงไปพูดใกล้ๆ ใบหูของนางด้วยประโยคที่ทำให้นางึกับพูดไม่ออก
“เหตุใดจะไม่กล้าเล่า เพราะากว่านี้พวกเราก็เคยทำมาแ้ไม่ใช่หรือภรรยา^^”
“...!!” หนิงหนิง
พ
โรงละคร
หนิงหนิง: ท่านมันหน้าไม่อาย>///<
ชิง: ภรรยากล่าวเิไป สามีแค่พูดาความจริงก็เ่านั้น ^^
หนิงหนิง: ...........
หนิง: พวกท่านจะทำอะไรช่วยเกรงใจข้าหน่อยได้ไหม -_- //มอง
อาอู๋: นายน้อยท่านช่างหน้าไม่อายเหมือนที่นางกล่าวจริงๆ =_=//มอง
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??