เรื่อง ตื่นมาอีกทีมีลูกและสามีแล้วซะงั้น
ห่างออกไปาร้อยลี้ลู่เหวินเหยาทีุ่คนกำลังพูดถึงอยู่นั้น กำลังนั่งอยู่บนเตียงใมือถือกระดาษไว้แต่ไม่ได้อ่านเพียงมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอย
“จ้าวอิงอิง ต้องาจะทำอะไรกันแน่ หึ….อย่าหวังว่าาทำดีเพียงเท่านี้กลับไปแ้ข้าจะไม่หย่าเจ้า” เขมพึมพำกับตัวเอง
ท่านอาเซี่ยต้าหลางบอกกับเขาว่าครอบครัวเขาแยกบ้านได้สำเร็จแต่ต้องได้รับความอยุติธรรม บ้านที่ได้รับคือบ้านเก่าของปู่ทวด อายุาสิบปีทรุดโทรมถึงขีดุ ที่ดินเพียงพื้นเ็ๆ ไม่เิสามไร่ที่เป็นพื้นที่รกร้างใกล้ภูเขา ทั้งบ้านเก่านี้ยังอยู่ัุของหมู่บ้าน ไม่มีเพื่อนบ้านใกล้เคียง มีเพียงทางผ่านขึ้นเขาเท่านั้น
แต่ยังมีเื่ดีๆ ที่เซี่ยต้าหลางเล่าให้ฟังว่าที่บ้านได้รับาซ่อมแซม มุงกระเบื้องใหม่ ไม่ใช่บ้านเก่าทรุดโทรมแ้ จ้าวอิงไม่ก่อปัญหาใดๆ ตัวเซี่ยต้าหลางเองไม่ได้เห็นกับตาแต่เพียงฟังจากที่ปู่เซี่ยเล่าต่อมาเท่านั้น
รอยยิ้มขมขื่นปรากฏบนใบหน้าเขา เดิมที่เขาคิดว่าตัวเองต้องลำบากมากแน่ เพราะเิติดตัวมานั้นมีน้อยิเหลือเิ เิที่ย่าของเขาเหอซื่อให้มานั้นน้อยินักเพียงหกเจ็ดตำลึง
แต่เขาก็โชคดีที่มีเพื่อนร่วมสำนักศึกษา เิทางไปสอบพร้อมกันาคน บางคนเป็นลูกคหบดีมีเิ เพื่อที่จะได้ทบทวนตำราร่วมกันลูกคหบดีผู้นี้จึงสนับสนุนรถม้าเพื่อเิทาง แต่ก็มีคนที่ฐานะธรรมดาหรือค่อนไปทางยากจนเช่นเขาก็มี ดังนั้นพวกเขาจึงได้รวมกลุ่มกัน ่ค่าห้องพักเมื่อเ้าพัก ก็าร่วมกันดังนั้นจึงสามารถใช้จ่ายอย่างปะหยัดได้
ก้มลงมองถุงเิที่ส่งมานี้ แม้จะไม่แน่ใว่าท่านพ่อแะท่านแม่ได้มันมาอย่างไร แต่เขาจะใช้ให้ดีแน่ เขาตั้งใแ้ว่าครั้งนี้ต้องสอบให้ผ่าน ูแลตัวเองให้ดี
‘ท่านพ่อ ท่านแม่ ข้าจะใช้เินี้อย่างคุ้มค่าแน่’ นิ้วมือเรียวยาวกำถุงเิไว้แน่นจนข้อนิ้วเป็นสีขาวชัดเจน
แต่แ้ความตั้งใของเขาต้องเปลี่ยนไปเมื่อมีชายแปลกหน้าสองคนเ้ามาเคาะปะตูห้อง ที่เขาเพิ่งจะเ้ามาพัก……
วันเวลาผ่านไปจ้าวอิงมายังโลกแห่งนี้ได้ครบสามเืแ้ อีกเพียงไม่ถึงยี่สิบวันกำหนดาณ์กลับมาของสามีในามของนางก็จะกลับมาแ้ แะนั้นอาจจะถึงเวลาหย่าแะนางจะได้เป็นอิสระ
ด้านความสัมพันธ์กับครอบครัวใหม่เป็นไปด้วยดียิ่ง แะที่เบาใทีุ่คือสามเืมานี้ไม่มีใครมาารังควานครอบครัวนางแม้แต่คนเี นอกจากอยู่ห่างไกลแ้ ที่สำคัญคือเหอซื่อย่าของสามีนางนั้นกลัวพวกนางจะกลับไปขอเินั้นเอง นางจึงสั่งใหุ้คนใบ้านใหญ่ห้ามมาหาพวกนาง ซึ่งนั้นก็ดียิ่ง
ตอนนี้พ่อลู่หายเป็นปกติแ้ทั้งสองสามีภรรยาลู่เริ่มมีน้ำมีนวล ผิวที่เคยเหลืองซีดตอนนี้เริ่มเปล่งปลั่งมีสุขภาพที่ดี หนังหุ้มกระูกแทบไม่มีแ้ เพราะาบำรุงร่างกายด้วยสมุนไพร ากินอาาสามมื้อต่อวัน แะบางวันยังเพิ่มาาวันอีกด้วย
ที่เห็นชัดุเห็นจะเป็นลู่เหวินหยวนหรือเสี่ยวเป่านั้นเอง ตอนนี้ลักษณะได้เปลี่ยนไปหมด ไม่ใช่เด็กหน้าาอมแมมผิวเหลืองซีด แห้งแตกจนเป็นสีแอีกแ้ กลายเป็นเด็กชายผิวผุดผ่อง แก้มแใส เริ่มงอกใหม่แะดกดำอย่างยิ่ง เรียกได้ว่าเป็นลักษณะของเด็กที่ใครเห็นใครก็รัก ่ตัวจ้าวอิงเองตอนนี้น้ำันางลดลงอย่างมากทีเีใบหน้าอ้วนกลมตอนนี้ไม่มีอีกแ้ รูปร่างแม้จะยังอวบอัดอยู่บ้าง แต่สุขภาพของนางตอนนี้ดียิ่งนักทำงานัได้สบายไม่หอบเหนื่อยง่ายอีกแ้
เมื่อผอมลงใบหน้าที่เคยอัปลักษณ์ ตาเ็หยีก็หายไปโครงหน้าชัดเจน ดวงตาดังลูกกวางดำขลับแะวาววับ เพียงมองก็ให้คนใอ่อนยวบ รูปหน้าเรียวเ็ปากบางแต่ก็ูอิ่มน้ำรูปผลอิงเถาสีแสดอยู่ตลอด จมูกเ็ๆ เชิดขึ้นของนาง แะใบหน้าที่เคยเป็นสิวก็ได้รับาูแลอย่างดีจนเกลี้ยงเกลาไม่มีตำหนิแม้ซักิ นับว่าเป็นคนงามล่มเมืองก็ไม่ผิดเลยซักิ
ก่อนหน้านี้ไม่มีใครสังเกตความงามของนางเพราะนางอ้วนท้วนมาตั้งแต่ยังเด็ก แม้มารดานางจะเป็นคนงามแต่ก็ไม่เท่าจ้าวอิงใตอนนี้
หากไม่ได้เห็นนางผอมลงกับตาจางซื่อไม่มีทางเชื่อแน่ว่านี่คือจ้าวอิงตัวจริง
นอกจากนี้สวนับ้านยังแบ่งออกเป็นสองฝั่ง มีอ่างเลี้ยงปลาที่ไม่ลึกนักรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้ากั้นา นำน้ำมาจากแม่น้ำขุดเป็นร่องลำเลียงน้ำเ้ามา ฝั่งที่มีพื้นที่เ็ปลูกพืชผักสวนครัวแะตอนนี้กำลังงอกงาม สามารถเก็บมาทำอาาไดุ้เมื่อ มีทั้งผักกาดขาว หัวไชเ้า แตงกวา ผักกวางตุ้ง ้หอม ัี กระเทียม แะยังมีมะเขือม่วง ะเืเ ผักพวกนี้ก็ได้มล็ดมาจากโรงหมอชุ่ยจู๋หามาให้พร้อมกับเมล็ดพันธ์สมุนไพร !
อีกด้านหนึ่งเป็นแปลงปลูกสมุนไพรตอนนี้มีาชิที่ทดลองปลูกได้สำเร็จ มีทั้งป้อเหอหน่าว (menthol) จางหน่าว (าบูร) ปิงเพี่ยน (ิเ) สือชางผู่ ฮั่เี อ้ายเย่ แะ โก่วฉีจึ (เ๋าี้ หรือ โกจิเบอรี่) **
บริเวณบ้านมีรั้วรอบขอบชิด ปะตูทางเ้าลานบ้านก็ทำใหม่เรียกว่าแน่นหนาแะแข็งแมาก เพราะพ่อลู่ห่วงเื่ความปลอดภัยของคนใครอบครัวที่มีผู้หญิงแะเด็กอาศัยอยู่ แะสมุนไพรที่เพาะปลูกไว้มีราคาทีู่ ถึงจะไม่ได้ปลูกมากเท่าข้าวโพดหรือถั่วเหลือง แต่ผลตอบแทนนับว่าดีกว่าาเท่า
ยังมีของป่าที่จ้าวอิงเ้าไปเก็บบ่อยๆ มีทั้งสมุนไพร สัตว์ป่าที่วางกับดักไว้ สามารถนำไปาใตัวตำบลได้เิมาอีกด้วย
ระหว่างนี้จ้าวอิงให้พ่อลู่เป็นผู้เ้าไปส่งสมุนไพร แะนำของป่าไปฝากเถ้าแก่ฟางแะผูู้แลหลิวบ่อยๆ จึงทำให้พ่อลู่สนิทสนมกับโรงหมอชุ่ยจู๋
่ตัวของจ้าวอิงราวๆ สิบวันจะเ้าเมืองไปสักครั้งเพื่อนำสมุนไพรไปา แะบางครั้งยังให้คำแนะนำเื่าใช้สมุนไพร รวมถึงสูตรยารักษาโรคอีกด้วย
เถ้าแก่ฟางมิได้รับสูตรยามาเปล่าๆ เมื่อพิสูจน์ว่าเป็นตำรับยาที่จ้าวอิงมอบให้เป็นของแท้แะเห็นผลเขาก็มอบค่าตอบแทนให้
เรียกว่าแค่ค่าตำรับยาทั้งหมดที่เคยมอบไป รวมแ้ห้าตำรับด้วยกัน นางได้รับเิมาถึงแปดพันตำลึงแ้ ที่ได้รับค่าตอบแทนมากเพียงนี้เป็นเพราะโรคทั้งห้านั้นยุคนี้ยังไม่มีตำรายารักษาที่ถูกโรค
นั้นก็คือ ตำรายารักษาโรค เาา ต้อใตา โรดปอดอักเสบ ัโ แะซิฟิลิส*หรือยุคนี้เรียกว่าโรคลับ ที่ไม่มีใครกล้ารักษาแะไม่มีใครยอมรับว่าตนเป็น เพียงแอบรักษาแบบลับๆ เท่านั้น
นี่จึงเป็นแหล่งที่มาของเิตอบแทนมากมาย แะยังมีมาอีกเรื่อยๆ าน้ำใจากคนไข้กระเป๋าั ซึ่งห้าโรคนี้ก่อนหน้านี้เพียงมีสมุนไพรปะคองโรคเท่านั้น แะผู้ป่วยที่ได้รับารักษาก็ได้ฝากเิมาให้นางด้วยเพราะนางปฏิเสธที่จะพบพวกเขาเพื่อลดความยุ่งยาก
เมื่อเป็นเช่นนี้จ้าวอิงจึงได้รู้ว่าโรงหมอชุ่ยจู๋มีาสาขา แทบจะมีอยูุ่เขตมณฑลดังนั้นสูตรยาของนางจึงทำเิได้มากทีเี
แต่เทียบกับที่นางได้รับมานั้นน้อยิมาก คาดว่าไม่ถึงหนึ่งใสิบด้วยซ้ำ แต่จ้าวอิงเองก็พอใแ้นางไม่ได้ลงแอะไรเลย เพียงเขียนสูตรยาที่ร่ำเรียนมาจากวิทยาลัยแะตำราที่สะสมไว้ก็เท่านั้น
เิจาการักษาโรคนี้เถ้าแก่ฟางจะให้จ้าวอิง่ตัว ่ค่าสมุนไพรหากใครนำมาก็จะให้ผู้นั้น ราคาก็เป็นราคาที่ยุติธรรมไม่ได้ให้มากเิไป หรือน้อยกว่าที่ควร
จ้าวอิงจึงพึงพอใกับาจัดาของเถ้าแก่ฟางมาก เื่าปลูกสมุนไพรนั้นนางตั้งใให้ครอบครัวลู่มีแหล่งรายได้ไม่ลำบากอีกต่อไป ่ตัวจ้าวอิงเองไม่เดือดร้อนเลย นางสามารถเอาตัวรอดได้สบายๆ พ่อลู่ก็สามารถูแลสมุนไพรใแปลงได้ดีมากเช่นกัน
อีกเื่ที่น่ายินดีเช่นกันก็คือของใกระท่อมห้วงมิติของจ้าวอิง สามารถเติมเต็มกลับมาเหมือนเดิมได้ ัจากเริ่มวันใหม่ เหมือนรีเซตใหม่ใุๆ วัน แะพื้นที่บาเรียก็ขยายออกไปเช่นกันนางสำรวจแ้ตอนนี้น่าจะขยายรัศมีอีกสองสามเมตร จากวงบาเรียเดิม นางคิดว่าเป็นเพราะนางช่วยรักษาคนป่วยจึงทำให้พื้นที่ขยายขึ้น นี่ก็ุยอดไปเลยสำหรับคนหลงยุคแบบนางแ้นี่เป็นุยอดไอเท็มเอาชีวิตรอดจริงๆ..
•────────❅❀❅────────•
ป้อเหอหน่าว : (menthol)
จางหน่าว: (าบูร)
ปิงเพี่ยน (冰片) ืิเสม จัดเป็นยาใกลุ่มยาเปิดทวาร มีกลิ่นหอมเย็น เ้าสู้เส้นลมปราณหัวใ ม้ามแะปอด
สือชางผู่ (石菖蒲) จัดเป็นยาใกลุ่มยาเปิดทวาร ฤิ์ุ่ เ้าสู่เส้นลมปราณหัวใแะกระเพาะอาา สือชางผู่มีกลิ่นหอม
ฮั่เี (藿香) หรือิเ้ มีรสเผ็ด ุ่ เ้าสู่เส้นลมปราณปอด ม้ามแะกระเพาะอาา น้ำมันหอมระเหยช่วยขับของเสีย
อ้ายเฉ่า (艾草) หรืออ้ายเย่ (艾叶) เป็นพืชใตระกูลดาวเรือง เป็นสมุนไพรที่นิยมใช้ใทางาแพทย์แผนจีน เนื่องจากอ้ายเย่มีฤิ์ุ่ช่วยคลายความอุดตัน กำจัดความเย็นแะความชื้นออกจากเส้นลมปราณ กลิ่นฉุนของอ้ายเย่สามารถทะลวงเส้นลมปราณเพื่อควบคุมาไหลเวียนของเลือดแะลมปราณให้เป็นปกติพ
โก่วฉีจึ : (เ๋าี้ หรือ โกจิเบอรี่)
http://cmed.hcu.ac.th/article.php? num=276
โรคซิฟิลิส : โรคซิฟิลิสเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??