เรื่อง ตื่นมาอีกทีมีลูกและสามีแล้วซะงั้น
คณะ้าอิงได้กลับมาึบ้านแล้วลงจากรถม้าก็พบผู้ใญ่บ้าน ลู่เจียงลูกาผู้ใญ่บ้านและอวี้ซื่อภรรยา มาพร้อมกับลูกาวัยห้าขวบที่มีนามว่า ลู่ซีซวนวัยเดียวกันกับเสี่ยวเป่ามารออยู่แล้ว แน่นอนว่าผู้ใญ่บ้านต้องทราบข่าวเ่ัว่าวันนี้เป็นวันประกาศผลสอบเหยียนเิเา
นี้นับว่าสองบ้านสนิทสนมกันเป็น่ามาก ้าอิงเองก็ได้คบหากับอวี้ซื่อและก็ยังเข้ากันได้เป็น่าดี นับเป็นเพื่อนแรก้าอิงเลยก็ว่าได้
“ซีซวน” เสี่ยวเป่าโดดลงจากรถม้า ้ทักในทันที
“เหวิน” เีงใสๆ ลู่ซีซวนที่พูดไม่ค่อยชัดเ่าไหร่้ตอบ
พวกเขาวิ่งไปจับมือกันทันที เีงสดใสเด็กน้อยั้สองทักทายกัน าด้วยเีงผู้ใญ่ั้าทักทายกัน
“ครั้งนี้สอบผ่านแล้วขอรับท่านห่อ ่าแ่” เหยียนเิเาคุกเข่าลงคำนับั้สอง
“ลุกขึ้นๆ อาเหยา” จางซื่อและพ่อเหยียนรีบพยุงเขาขึ้นมา
“ผลสอบเป็น่าไรบ้างเิเา” ผู้ใญ่บ้านถาม
“ครั้งนี้โชคดีสอบได้ตำแหน่งเซิงขอรับลุงผู้ใญ่” เหยียนเิเาบอกออกมาด้วยรอยยิ้ม
“ยอดเยี่ยม ยอดเยี่ยม ยอดเยี่ยม” เขากล่าวออกมาึสามครั้งด้วยกัน ในทีุ่หมู่บ้านลู่ก็มีเซิงแรกและยังมีที่เขายังเป็นผู้ใญ่บ้านอีกด้วย ดีิ่นัก
จางซื่อซับน้ำตาแห่งายินดีอยู่เงียบๆ พ่อเหยียนยืนยิ้ม่าภูมิใเขายืดอกตรงขึ้นอีกมากทีเดียว เซิงเชียวนะลูกาข้าเก่งกาจิ่
“ยินดีด้วยขอรับลุงเหยียน พี่เิเา” ลู่เจียง ก็เข้ามายินดีเ่ั
“ยินดีด้วยนะอาอิง” อวี้ซื่อนางดีใด้วยจริงๆ
พวกเขายังไม่ทันยินดีกันเสร็จ เีงอีกาๆที่มาเยี่ยมเพื่อฟังข่าว หลังจากได้ทราบข่าวแล้วต่างเข้ามายินดีและแยกย้ายกันไปกระจายข่าว ก่อนพวกเขาจากไปจางซื่อยังเชิญพวกเขาให้มาร่วมงานเลี้ยงในวันรุ่งขึ้นอีกด้วย
ปู่รองหวังที่มาคุมงานก่อสร้างด้วยัเองก็แวะมายินดีกับพวกเขาเ่ั และยังมาบอกว่าจะประกาศรับงานที่ทำงานดีจากหมู่บ้านอื่นๆ อีกด้วย เาะหากพวกเขาทราบว่ามาสร้างบ้านให้เซิงต้องมีแต่ยินดีแน่นอน
้าอิงจึงให้ปู่รองหวังรับเฉพาะที่รับค่าจ้างเ่านั้นหากมาช่วยเปล่าก็ให้ปฏิเสธไป ปู่รองหวังแรกก็ไม่เข้าใ แต่พอคิดได้ว่าเหยียนเิเารับแรงงานฟรีเหล่านี้คงไม่ดีต่อชื่อเีง แม้เหล่านั้นจะเต็มใแต่ก็ใช่ว่าทุกจะยินดี เขาจึงรับปาก่าขันแข็ง
เหยียนเิเาเื่ครั้งเข้าไปแจ้งแก้ไขทะเบียนราษ ก็ได้แจ้งกับผู้ดูแลแล้วว่าเขาได้ร่วมสอบเซิงด้วยดังนั้นผู้ดูแลจึงจดจำไว้แล้ว หลังมีประกาศออกมาเขาจึงดำเนินการส่งเื่แก้ไขชื่อผู้ได้ตำแหน่งให้ขุนนางที่ราชสำนักมอบหมายหน้าที่มาโดยตรง แน่นอนว่าึวันที่เอกสารแก้ไขแล้วเขาจะนำเื่นี้ไปแจ้งแก่เซิงใหม่ด้วยัเอง ไม่พลาดที่จะผูกมิตรไว้แน่นอน
กลับมาที่บ้านตระกูลลู่บ้านเดิมพ่อเหยียนนั้นเอง เื่ทราบข่าวว่าเหยียนเิเาสอบได้ึเซิง ั้บ้านก็อยู่ในบรรยากาศมืดมนแทบจะมีเมฆดำปกคลุมบ้านพวกเขาไว้
เหล่าลูกๆ และลูกสะใภ้ั้าเหอซื่อแทบจะอยากกรีด้ออกมา หากพวกเขาไม่ไล่ครอบครัวนั้นออกไปที่ได้หน้าได้าีแต่มาแสดงายินดีต้องเป็นบ้านพวกเขา นี้ไม่มีแม้เศษเสี้ยว มีก็แต่ที่มาเย้ยหยันพวกเขาเ่านั้น ทำให้นี้ไม่มีใครกล้าออกจากบ้านเลย
เหอซื่อที่เีดาย่าึทีุ่ นางทำใไม่ได้จนล้มป่วยจับไข้ลุกจากเตียงไม่ไหว
เื่ข่าวเซิงใหม่กระจายออกไปเหล่าผู้ก็สืบเสาะประวัติาเป็นมา จนเล่าลือไปึการซื้อที่และกำลังปลูกบ้านหลังใหม่ที่หน้าหมูบ้านลู่ ทำให้มีมากมายหลั่งไหลมาเสนอาช่วยเื ั้การปรับปรุงที่ สร้างบ้าน แต่เจ้าอิงได้ปฏิเสธไปั้หมดรับเพียงน้ำใเ่านั้น แต่หากจะมารับจ้างนางก็ยินดีรับที่ขยันขันแข็ง!
และอานิสงส์อีก่าคือขุนนางในท้องที่ได้สร้างถนนที่กว้างและราบเรียบมากขึ้นสำหรับเส้นทางเข้าหมูบ้านแต่นั้นเป็นเื่อนาคตอันใกล้
ั้ครอบครัวเหยียนปรึกษากันแล้วว่าจะให้ที่มาปรับที่ถางป่ายังทำงานเช่นเดิม และจะจ้างแม่ครัวมาช่วยทำอาหารเพิ่มขึ้นอีกสามสี่ในช่วงสี่ห้าวันนี้ เาะมีงานเลี้ยงเซิงและยังต้องเลี้ยงข้าวงานอีก
จางซื่อก็ต้องมาช่วยต้อนรับแขกที่เป็นฝ่ายหญิงสลับกันกับ้าอิง ผู้ใญ่บ้านจึงให้ภรรยาเขาและลูกสะใภ้อีกสองมาช่วยงาน และจางซื่อยังจ้างแม่หม้ายหวังมาช่วยอีก
แม่หม่ายหวังยังอายุไม่ึสี่ิปี นางแต่งมาหมู่บ้านลู่นานแล้วมีลูกาหนึ่ง สามีนางจากไปเื่าปีก่อน นางจึงต้องเลี้ยงลูกาลำพังพอลูกาโตขึ้นก็สามารถแบ่งเบาได้บ้างแต่ก็ยังไม่พอให้ลืมตาอ้าปาก แม่หม้ายหวังนางเป็นไม่มีปากเีงทำงานซื่อสัตย์ จางซื่อจึงอยากช่วยเืนางจึงจ้างให้มาช่วยงาน
จากบ้านเดิมจางซื่อก็ได้รับข่าวที่จางซื่อฝากไปบอกแล้วเ่ั พวกเขาจึงเดินทางมาช่วยงานด้วย ทีแรกพวกเขาก็ไม่อยากมาเ่าไหร่เาะเกรงคำกล่าวหาว่ามาเกาะครอบครัวจางซื่อ แต่จางซื่อรวมึเหยียนเิเาก็าัยายเขามาร่วมยินดีกับพวกเขาจนได้
เื่ก่อนจางซื่อลำบากก็ไม่เคยบอกกล่าวบ้านเดิมเหตุเาะกลัวว่าแม่นางจะไม่สบายใ ทางด้านแม่นางก็ทราบว่านางลำบาก แต่นางก็จนปัญญาจะช่วยเืจริงๆ เาะบ้านพวกนางก็ยากจนไม่ต่างกัน
ยายเหยียนเิเามีนามว่า ฮุ่ยเหอ หรือที่ทุกเรียกกันว่าแม่เฒ่าจางาแซ่สามี นางร่ำไห้เาะสังเวชใในเื่ราวที่ผ่านมาจางซื่อที่นางได้ยินจากปากชาวบ้านที่ซุบซิบกัน วันนี้ลูกสาวนางหลุดพ้นและยังได้เป็นมารดาเซิงหยวยอีกด้วย นางจึงั้เีใ ดีใพร้อมๆ กัน
้าอิงที่กลัวนางจะาดันยายจางจะกำเริบจึงให้ยาแก้าดันแก่นาง รวมึยาสงบใให้อีกชุด จางซื่อเป็นผู้ต้มให้ด้วยัเอง ้าอิงไม่ต้องจับชีพจรก็รู้ว่ายายจางเป็นโรคาดัน รวมึเบาหวานขั้นต้นอีกด้วย
เาะยายจางดื่มน้ำบ่อย ปวดเบาบ่อย รูปร่างผอมแห้ง ชอบเกาาผิว เื่เป็นเบาหวานก็จะมีโรคาดันามาและหากอารมณ์ขึ้นลงๆ แบบนี้ปล่อยไว้อาจจะเกิดเส้นเลือดแตกได้ง่ายๆ
ยายจางรับยามาดื่ม่าว่าง่ายเาะนางรู้ดีว่าร่างกายนางไม่ปกติ เคยมีหมอพื้นบ้านช่วยออกยาให้บ้างแต่ไม่ได้กินต่อเนื่องเาะปัญหาเื่เงินนั้นเอง มาครั้งนี้นางคิดว่าลูกายโตที่อยู่กับนางบองจางซื่อจึงรับยามาโดยไม่ได้ถามที่มามัน
แต่หลังจากดื่มยาถ้วยแรกไปแล้ว นางรู้สึกจิตใสงบลง อาการวิงเวียน ชาามือเท้าที่มาเป็นพักๆ ก็ดีขึ้น่าชัดเจน ยายจากจึงถามกับจางซื่อว่ายานี้มาจากไหน จางซื่อจึงบอกว่าเป็น้าอิงที่จัดยาให้เอง
“หา...ลูกสะใภ้เจ้านางเป็นหมอหรือ” ยายจางถาม นางไม่เคยเห็นหมอหญิงมาก่อน และหมอหญิงยังไม่เป็นที่นับหน้าถือตาเ่าไหร่
“นางมิได้เป็นหมอแต่นางมีารู้เื่การรักษาและสมุนไพร่าดีทีเดียว ที่หลังบ้านเป็นแปลงก็เคยปลูกสมุนไพร อาอิงล้วนเป็นผู้จัดการั้หมดเจ้าค่ะ” จางซื่อยังเล่าเื่ราวต่างๆ อีกมากมายเรียกว่าอวยลูกสะใภ้จนัลอยกันเลย
“อื้ม ดีแล้วๆ ข้าเห็นเจ้ามีาสุขข้าก็ดีใ ยาที่หลานสะใภ้จัดหามาให้ทำให้ข้ารู้สึกดีขึ้นมากจริงๆ ดีกว่ายาที่ข้ากินมาาปีนี้มากทีเดียว” ยางจางยิ้ม่ามีาสุข
อาหารตุ๋นกลายเป็นอาหารขึ้นชื่อบ้านเหยียนไปโดยปริยายเื่ใครได้ชิมต่างบอกว่าอร่อยทีุ่ที่เคยกินมา
เนื้อหมูที่้าอิงซื้อมาจึงไม่เพียงพอ เื่คิดจะจัดงานเลี้ยงก็ต้องทำให้ดี พวกเขาจึงหาซื้อเนื้อหมูจากหมู่บ้านข้างเคียงมาเพิ่ม เื่มีมาช่วยเพิ่มงานจึงดำเนินไป่าราบรื่น เครื่องในตุ๋นที่ไปกล้ากินในแรกกลายเป็นสิ่งที่ผู้ได้กล่าวึเป็นอันดับแรกๆ เ่ั ชื่อเีงครอบครัวเหยียนจึงกระจายออกไปมาก ิ่ขึ้น งานเลี้ยงจึงผ่านไปด้วยดี
เข้าสู้วันที่สามหลังจากทราบผลสอบ ยังมีาที่มาส่งขวัญยินดีั้คหบดี พ่อค้าแม่ขายที่เป็นเถ้าแก่ร้านรวงต่างๆ ก็มากัน บางร้านยังคุ้นเคยกับ้าอิงเป็น่าดี รวมึโรงหมอชุ่ยจู่ที่มามอบขวัญหีบใญ่ๆ ึสามหีบด้วยกัน
เจียงหูและหันเจี้ยนรับหน้าที่เก็บและจดบันทึกั้หมดไว้เป็น่าดี จนนี้ห้องหนังสือที่เจียงหูและไป๋อี้ใช้เป็นห้องนอนนั้น เืที่ให้พวกเขาเพียงซุกหัวนอนได้เ่านั้น ทางด้านครอบครัวหันิ่แล้วใญ่ห้องโถงไม่เคยว่างเลย
้าอิงเห็นปัญหาจึงปรึกษาอวี้ซื่อว่าจะหาเช่าบ้านชั่วคราว อวี้ซื่อนางเป็นสะใภ้ผู้ใญ่บ้านแน่นอนว่านางต้องรู้เื่ชาวบ้าน เ้ เื่ในหมู่บ้าน นางจึงเสนอให้ไปพักที่บ้านพวกเขาก่อนเาะมีเรือนว่างเ่ั ไม่เก็บค่าเช่าใดๆ ้าอิงไม่อยากคิดค้างนาง แต่ก็จนใที่ที่อวี้ซื่อยืนยันเด็ดขาดนางจึงได้ตกลง คืนนี้ก็ให้ครอบครัวหันไปพักที่เรือนผู้ใญ่บ้านก่อน
เหยียนเิเาที่ต้องเดินทางเข้าอำเภอเพื่อรับประกาศเกียรติคุณ่าเป็นทางการ และรับรางวัลจากนายอำเภอ รวมึเงินและอื่นๆ ที่ได้รับสนับสนุนจากทางราชสำนัก เขาออกเดินทางไปพร้อมเจียงหู ใจริงเขาอยากจะพา้าอิงไปด้วยจนใที่บ้านนั้นวุ่นวายเืเกิน
เวลากระชั้นชิดจึงได้ควบม้าไปกันสองเพื่อารวดเ็ พวกเขาใช้เวลาเดินทางและดำเนินการต่างๆ ใช้เวลาสามวันด้วยกัน
อีกสิ่งที่ทำให้้าอิงเริ่มปวดหัวก็คือมีกลุ่มหน้าด้านบางกลุ่มเข้ามาเสนอหญิงสาวจากครอบครัวัเองเพื่อเป็นอนุหรือสาวใช้โดยไม่้ขอสิ่งตอบแทน หรือจะมอบทาสหญิงให้ก็ยังมี
ไม่เพียงแต่เสนอให้เหยียนเิเาเ่านั้น พ่อเหยียนเองก็ถูกทาบทามเ่ั
้าอิงจึงเพียงบอกว่ารอให้สามีนางกลับมาก่อนเื่นั้นนางจะปรึกษาสามีนางอีกครั้ง เหล่านั้นึถอยไปชั่วคราว ......
‘เพียงตำแหน่งระดับอำเภอยังขนาดนี้ แล้ววันหน้าจะขนาดไหน เซิงใหม่ช่างเนื้อหอมเีจริง’
พ
•────❅❀❅────•
ไรต์ : นี้อาอิงลับมีดรอแล้ว
าะ : อาการเริ่มแรกโรคเบาหวาน ไ้แ่ รับประทานเก่งขึ้น หิวน้ำบ่อย ปัสสาวะบ่อย ่เี ถ้าระดับน้ำตาลสูงนานๆ น้ำััลดลงามา ใครมีอาการแบบนี้ไรต์แนะนำไปตรวจน้ำตาลกับาดันดูนะ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??