เรื่อง ตื่นมาอีกทีมีลูกและสามีแล้วซะงั้น
หลังผ่าน่ตรุษจีนมาแ้อากาศก็จะเริ่มอบอุ่นขึ้นเรื่อยๆดังั้จ้าวอิงจึงให้เริ่มมีการเพราะเมล็ดเลี้ยง้อ่อนของุนไพรขึ้นมา่
แปลงปลูกุนไพรแะพืชผักหลังบ้านสามารถใช้งานได้แ้เืเพียงแต่ลานด้าน้าที่มีไว้สำหรับขนส่งของแะบ้านใหญ่ของพวกเขาเท่าั้ที่ยังทำไม่เรียบร้อย
กลุ่มตระกูลเหยียนที่มาจากเมืองนอกด่านพวกเขาสามารถเรียนรู้การเพาะปลูกได้เป็น่าดี ที่ปกติพวกเขาจะถนัดใการเลี้ยงสัตว์มากกว่าเพราะว่าทางชายแดนด่านนอกั้อากาศค่อนข้างที่จะแห้งแล้งมีลมแรงมีฝนตกเพียงปีละไม่กี่ครั้งเท่าั้
เพราะพ่อเหยียนมีประสบการณ์ปลูกกับจ้าวอิงมาแ้ ุนไพรเดิมที่เคยปลูกเขาจึงทราบดีว่าจะดูแลมัน่าไร แตุ่นไพรชนิดใหม่ๆ จ้าวอิงก็จะมาแนะนำแะลงมือเอง
ที่เคยปลูกแ้มีป้อเหอหน่าว ,จางหน่าว ,ปิงเพี่ยน ,สือชางผู่ ,ฮั่วเซียง อ้ายเย่ แะ โก่วฉีจึ
รอบการปลูกปีนี้จ้าวอิงเพิ่มชิงเฮาหรือโกฐจุฬาลัมพา ,ชวนซินเลี่ยน หรือ ฟ้าทะลายโจร,เปี่ยนซฺวี่, เช่อไป่เยี่ย ้าย้สนแะ ตี่กุกพ้วย เป็น้ใหญ่ไม้ยืน้จึงปลูกาแนวเขา ประเัี ขิง ่า ขมิ้น ไป๋ี๋
จ้าวอิงเพิ่มแปลงเหมยกุ้ยฮวาหรือดอกกุหลาบแะจวี๋ฮวาเข้าไปด้วย เื่ดอกไม้เติบโตจะเป็นภาพที่สวยงามมากทีเี
นอกจากแปลงุนไพรแ้ไม่อาจเว้นว่างใ่ของแปรงปลูกพืชผักสำหรับบริโภคภายใของพวกนางได้เลย มากยิ่งกินมากหากใช้เงินซื้อทั้งหมดคงจะเป็นการสิ้นเปลืองมากเกินไป ดังั้โครงการปลูกพืชผักสวนครัวก็ยังดำเนินการไปทั้งหมดใช้ที่ดินเกือบห้าสิบหมู่ใการปลูกผัก
ผักหลักๆก็จะไม่มีอะไรมากเป็นตระกูลของผักกาด ัั หัวผักกาดแครอทแะพวกแตงกวาฟักทอง าแนวของแม่น้ำยังเพิ่มพืชตระกูลเผือกเข้าไปอีก
เรียกว่าใผืนที่ดินของบ้านพวกนางนี้ เป็นผืนดินที่อุดมบูรณ์ที่สุดใละแวกร้อยลี้นี้ก็ว่าได้
แะความสำเร็จอีก่าของนางก็คือนางสามารถเพาะพันธุ์เห็ดหลินจือได้เองแ้ แต่นางเพราะพันธุ์อยู่ใเฉพาะห้วงมิติใกระท่อมลับของนางเท่าั้หากนำมาเพาะปลูกด้านนอกคงจะเป็นเื่ใหญ่ทีเี
แต่การเพาะพันธุ์เห็ดหลินจือก็มีใช่เื่ง่าย าจริงนางต้องสร้างโรงเรือนเพื่อกักเก็บความชื้น ดินสะอาด แต่จ้าวอิงมีห้วงมิติที่ได้เปรียบแะน้ำพุที่เป็นยาดีอีก่า ดังั้เื่นางสามารถแยกแยะสปอร์ของหลินจือมาตัดแต่งเนื้อเยื่อก็สามารถทำมันมาได้แ้
แต่การเติบโตของเห็ดหลินจือั้ช้ามาก แม้นางจะปลูกให้วงมิติก็ยังเติบโตช้าอยู่ดีแทบไม่ต่างกับการปลูกที่โลกภายนอกเลย
ตั้งแต่ั้เพาะเชื้อไปจนถึงเริ่มดอกก็ปาไปเกือบหนึ่งร้อยวัน แต่หลังจากรุ่นแรกแ้จ้าวอิงเชื่อว่าระยะเวลาต้องลดลงแน่นอน แม้เห็ดหลืนจือที่เพาะขึ้นใหม่จะมีอายุไม่มากแต่สรรพคุณของมันแทบไม่ต่างกันเลยดังั้นางจึงนำมันมาผลิตยาได้่าสบายใ
เหยียนเหวินเหยาถูกให้รับ้าที่หาซื้อมูลสัตว์ เพื่อมาำปุ๋ แต่เขาเป็นฉลาด เขาเพียงไปหาผู้ใหญ่บ้านบอกจะรับซื้อมูลจากชาวบ้านที่เลี้ยงสัตว์ แะจะรับซื้อใราคากระบุงละหนึ่งอีแปะ จากั้ก็เพียงนั่งรอรับของแะลงบันทึกจ่ายเงินเท่าั้ ทั้งยังได้ฝึกฝนเ็ๆให้เรียนรู้ได้อีกด้วย
เสี่ยวเป่า้เล็กสุดจึงได้แค่วุ่นวายเท่าั้ หันเจี้ยน พี่้เฉิน นี้มาช่วยงานที่ด้าน้าหมด ยกเว้นเหยียนหย่ง ใช่แ้นี้เขาได้ใช้แซ่เหยียนเป็นที่เรียบร้อยแะนี้ถูกจ้าวอิงลากให้าติดนางเพื่อเรียนทุก่าที่นางทำ เสี่ยวเป่าน้อยอยากามาด้วยแต่ถูกพ่อเขาลากไปด้าน้าเพื่อฝึกคิดเลขเี่
เฉินซิ่ว เิี่ เรียนรู้การคิดเงินมาจากกิจการเก่าของครอบครัวจึงไม่เป็นปัญหาเท่าใดนัก หันเจี้ยนเ่าเรียนมาหลายปีจึงเขียนบันทึกได้สบายๆ ั้สุด้าคือการมอบค่าตอบแทนจึงเป็นของเหยียนเหวินเหยาที่มี้าที่ตรวจสอบความถูกต้องไปด้วย
ชาวบ้านที่ปกติมูลสัตว์เหล่านี้จะทิ้งไปาเรือกสวนไร่นา ก็นำมาขายสร้างรายได้อีกทาง ก็แห่กันมาขายให้กับบ้านเหยียนทันที
ยังมีหมู่บ้านที่เป็นบ้านเดิมของจางซื่อด้วย เหยียนเหวินเหยาได้ส่ง่าวไปทางแม่เฒ่าจางหรือฮุ่ยซื่อยายของเขา แม่เฒ่าจางไม่รอช้าส่งลูกชายไปแจ้งผู้ใหญ่บ้านทันที เื่ช่วยเืชาวบ้านแะหลานนางยังได้ประโยชน์ไยนางจะไม่ยินดีเ่า เพราะเื่นี้ทำให้ชื่อเีงแะฐานะทางสังคมใหมู่บ้านของครอบครัวแม่เฒ่าจางดีขึ้นมากทีเี
ใที่สุดเดือนผ่านไปนับจากวันที่กลุ่มตระกูลเหยียนจากด่านนอก ครอบครัวเฉินแะเหยียนหย่งมาใช้ชีวิตอยู่ใหมู่บ้านตระกูลลู่แห่งนี้ ทุกสามารถเข้ากันได้เป็น่าดี ปรับทัศนคติแะสำเนียงภาษาที่แตกต่างกันเล็กน้อยเขา แต่ก็เข้าหากันได้เป็น่าดี
กลุ่มตระกูลเหยียนไม่มีเ็แม้แต่เี เหตุเพราะพวกเขาเร่ร่อนไปมาตลอด ่แรกี่นี้ ลี้ภัยสงครามก็สูญเีภรรยาแะลูกของพวกเขาไปแทบหมด เืเ็ชายใั้ที่เติบโตเป็นชายฉกรรจ์ทั้งหมดแ้ในี้ ด้วยแผลใที่ฝังลึกพวกเขา่ใหญ่จึงยังไม่แต่งงานแะที่แต่งงานก็ยังไม่มีบุตร
เริ่มเข้ากันกับชาวบ้านได้ดีแะยังเป็นของตระกูลเซิงหยวนทำให้ชายฉกรรจ์บ้างก็ถูกทาบทามจากครอบครัวหญิงสาวใหมู่บ้านบ้างแ้ แต่พวกเขาล้วนยกให้เหยียนเหวิยเหยาเป็นผู้ตัดสินใใการแต่งงานของพวกเขาทั้งหมด
ทางด้านเหยียนเหวินเหยาก็มิได้ปิดกั้นพวกเขาแต่่าใด เพียงแต่เขาจะช่วยดูเบื้องหลังแะนิสัยใคอให้บ้างก็เท่าั้แต่การคบหาดูใ ทำความรู้จักเขาล้วนแ้แต่ปล่อยไปาธรรมชาติ
กลุ่มของรุ่นเ็ทั้งหมดกลางวันจะช่วยงานใบ้านบ้าง ่เย็นพวกเขาจะต้องมานั่งรวมกันให้องหนังสือเพื่อเรียนอักษรอ่านเขียนหลักคัมภีร์ต่างๆกับเหยียนเหวินเหยา แม้แต่รุ่นผู้ใหญ่หรือชายหนุ่มก็สามารถเข้ามาเรียนด้วยเช่นกัน
ทุกที่จ้าวอิงซื้อตัวมาจากอำเภอมีความเปลี่ยนแปลงกันทั้งหมด ใบ้าของพวกเขาอิ่มเอิบขึ้นผิวพรรณขาวใสไม่แห้งกร้านดังเดิม ร่างาพวกเขาก็เช่นกันนี้พวกเขามีลักษณะอวบอ้วนบูรณ์ดีกันทุก
โดยเฉพาะหนุ่มน้อย่าเฉินซิ่วแะเหยียนหย่ง เพราะอยู่ใวัยเจริญพันธุ์หลังจากได้กินดีอยู่ดีทานอาหารครบทุกหมู่แะยังได้ดื่มนมอีกด้วยพวกเขาจึงสูงขึ้น่ารวดเร็วแะร่างาเริ่มเหมือนชายหนุ่มขึ้นมาทุกทีแ้
สาวน้อย่าเิี่ แม้อายุจะยังน้อยแต่ก็เริ่มมีเข้ามาย่อมๆมองๆแ้เช่นกันนี้จึงมิได้ให้นางไปช่วยงานที่ลาน้าบ้านอีก ให้มาช่วยงานกับกลุ่มของเยี่ยนเหนียงแทนเพื่อฝึกฝีมือที่หญิงสาวควรจะเรียนรู้ ตกเย็นก็ไปร่ำเรียนอักษรต่อ !
ทุกการทำงานล้วนต้องมีบัญชีรายรับรายจ่ายยิ่งใครอบครัวที่มีมากขนาดนี้เ้าเองจึงค่อนข้างปวดหัวเล็กน้อยกับการทำบัญชีทั้งหลายเพราะสิ่งนี้เป็นสิ่งที่นางไม่คุ้นเคย่าแท้จริง
แต่่าไรเื่ของเงินทองก็เป็นสิ่งอ่อนไหวนี้นางต้องกัดฟันทำเองไป่ แต่เื่นางเอาไปปรึกษาสามีนาง ทั้งคู่จึงแบ่งงานกันทำ จ้าวอิงจะรับ้าที่เพียงจดบันทึกใรายรับเท่าั้ซึ่งไม่ได้มีรายละเอียดมากมายนัก ่เหยียนเหวินเหยาเื่เขาเห็นว่าภรรยาของเขา้านิ่วคิ้วขมวดกับบัญชี เขาจึงรับเอารายจ่ายแะทำบัญชีรวมทั้งหมดด้วยตัวเอง
ซึ่งนี่มันผิดหลักการของยุคัยนี้เป็น่ามาก ภรรยามี้าที่ดูแลหลังบ้านรายรับรายจ่ายทั้งหมดของบ้านก็เป็นภรรยาดูแลเช่นกัน
แต่ใมุมของพวกเขาเหยียนเหวินเหยาไม่เห็นว่าการทำเช่นนี้เป็นเื่ที่ผิดแต่่าใด ภรรยาเขาเหนื่อยใการดูแลครอบครัวมากแ้ เขาที่ร่ำเรียนมาหลายปีดีดักจะทำบัญชีเพิ่มอีกสัก่าจะเป็นกระไรไป
“ท่านพี่นี้ห้องเรียนของท่านมีาชิกเพิ่มเยอะเลยนะเ้าคะ ”
“พวกเขาอยากเรียนรู้เป็นเื่ที่ดี ”
“ท่านจะเหนื่อยเกินไป จ้างบัณฑิตที่ท่านรู้จักแะตกยากมาช่วยสอนใบ้านเราดีไหมเ้าคะ ”
“ นั่นเป็นความคิดที่ดีเลยขอรับฮูหยิน ข้าจะได้มีเวลาว่างมี้ให้เสี่ยวเป่าเีที หึ หึ”
“เอ๊ะท่านพี่นี่ข้ากำลังคุยเื่จริงจังอยู่นะเ้าคะ” จ้าวอิงที่นอนอยู่ใอ้อมกอดของสามี ยกมือขึ้นตีแขนเขาเบาๆ
“นี่ก็เป็นเื่จริงจังเช่นกัน” เหยียนเหวินเหยาทำ้าตาจริงจังแ้มองตานางเข้าไปทำให้จ้าวอิงหลุดขำมา
“จริงจังก็ได้ แต่ท่านต้องรอให้บ้านใหม่เราสร้างเสร็จเรียบร้อย่นะเ้าคะ”
“โอ้….นี่เ้ารับปากแ้นะว่าจะมี้ให้เสี่ยวเป่า”
เีงหอมแก้มดัง ‘ฟอด’ขึ้นมาาด้วยเีงหัวเราะของทั้งคู่
“ท่านพี่ ่ พ่อ่เ้าค่ะ เดี๋ยวเสี่ยวเป่ากลับมาแ้ ”
เหยียนเหวินเหยาปรับอารมณ์เล็กน้อยแะพูดขึ้นด้วยน้ำเีงที่จริงจัง
“อาอิงวันนี้พี่ชายของเ้ามาหาที่้าบ้านเพื่อมาบอกให้เ้าไปร่วมไหว้้าหลุมของบิดามารดาของจ้าวอิงอิง แรกข้าจะเรียกเ้าแ้แต่พี่ชายเ้า รีบกลับไปเี่ ”
“ได้เ้าค่ะสิ่งใดที่ควรทำก็ต้องทำ”จ้าวอิงเว้น่ไปเล็กน้อย แ้ถามว่า
“ พวกเขาเคยมาหาข้า ..เอ่อ จ้าวอิงอิงหรือไม่”
“ไม่เคย พวกเขาเคยพบข้าาที่ตำบลเป็นบางครั้งก็ไม่เคยทักทายเช่นกัน ”
“กำหนดไว้เื่ไหร่หรือเ้าคะ”
“สิบห้าค่ำเดือน้า ไว้ั้ข้าจะไปด้วย”
“ดีเ้าค่ะ ”
่เสี่ยวเป่าน้อยที่ถูกจางซื่อจับไปวัดตัวเพื่อตัดชุดใหม่ ชุดเดิมๆของเขาเริ่มขาลอยแ้ ช่างโตไวเีจริง
✼ •• ┈┈┈┈┈┈┈ •• ✼
อิพ่อ : เสี่ยวเป่าไปนอนกับย่าบ้างก็ได้ลูกเอ้ย
เสี่ยวเป่า :ไม่เอาฮ่ะ กอดท่านแม่หอมกว่า
อิพ่อ : ไม่ได้ั้เมียข้า
เสี่ยวเป่า : ….?......
ไรต์ : ……..พ
ไรต์ : นี้เอาเืุ่นไพรไปจุกๆ
: หากใครอ่านมาถึงนี้ทุกจะได้เติบโตไปพร้อม้อิง
แะพร้อมไรต์ ฮ่าๆ การเพาะปลูกใเื่นี้จริงๆมันมาจากความ ฝัของไ์้ๆ ชีวิตจริงยังทำไม่ได้ก็เอาฝัมาส่งให้้อิงไป่เนาะ ????
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??