เรื่อง ตื่นมาอีกทีมีลูกและสามีแล้วซะงั้น
วันนี้มีแขกมาึหน้า้า เป็นผู้ดูแลิแห่งโรงหมอชุ่ยจู๋นั้นเ
“ท่านเี ขอพบ้าิได้หรือไม่” แ้เขาก็ลดเีงลงให้ได้ยินเพียงสองคน
“คือที่โรงหมอมีคนไข้ถูกพิษ ....” ยังไม่ทันบอกจบ้าิก็เดินออกมาจากแปลงผักเี่
“ผู้ดูแลหลิว สวัสดียามบ่ายเจ้าค่ะ”
“โอ้ อาอิงข้ามีเรื่องจะขอให้เจ้า่” ท่าทางผู้ดูแลิร้อนรนอยู่บ้าง
“อะ แฮ่ ...ไปที่ห้องหนังสือเถอะ” เีงของเีเหวินเหยาขัดึ้มาเี่
คนั้สามเข้าไปนั่งให้องหนังสือ มีเีหย่งที่เป็นเงาของ้าิไปแ้ทำหน้าที่เฝ้าหน้าประู
“ที่โรงหมอมีผู้ถูกพิษประหลาดมารักษา เถ้าแก่ไม่สามารถแก้พิษได้จริงๆ วันนี้ข้าเลยมาเชิญให้ไป่รักษา คนผู้นี้เป็นคนที่ต้องรักษาให้ได้” ผู้ดูแลหลิวทำสีหน้าที่จริงจัง
้าิได้ฟังก็เข้าใจใความจริงจังแถมจนใจนี้ด้วย คงเป็นคนใหญ่คนโตระดับหนึ่งเลยจริงๆ
“ไปเจ้าค่ะ ไปดู่ค่อยวิเคราะห์อีกทีว่าจะรักษาได้ไหม” ้าิรับปากทันที
“ข้าไปเป็นเพื่อน” เีเหวินเหยาลุกึ้กำลังจะามไป
“า่า ขอรับพี่เจียงหูมาขอพบ” เีหย่งเรียกเข้าไว้เี่
“า่าที่เขตแดนด้านภูเขามีปัญหาเ็น้อยขอรับ” เจียงหูรีบบอกทันที สีหน้าเขาดูยุ่งยากเ็น้อย ้าิจึงบอก
“ท่านพี่ไปจัดการทางนั้นเถอะเจ้าค่ะ ข้าไปกับเี่ยวหย่งได้”
เีเหวินเหยาได้แต่พยักหน้าแ้แยกตัวออกไปด้านัภูเขา เีหย่งเป็นคนขับรถม้าเ และขับามผู้ดูแลหลิวไปยังโรงหมอ เพราะัเที่ยงแ้กว่าจะเดินทางไปึก็บ่ายคล้อย
เื่ไปึด้านหน้าโรงหมอทุก่าดูเป็นปกติดี แต่เื่เข้าไปด้านัพบชายร่างกำยำสองคนเฝ้าด้านหน้าประู พวกเขาไม่ให้นางเข้าไป
“ท่านิแม่นางท่านนี้เป็นหมอ” ผู้ดูแลหลิวบอกเขา เขามองนางตั้งแต่หัวจรดเท้าไม่มีความเชื่อถือสักิ
้าิเห็นแบบนั้นก็หันัเดินออกไปทันที
“เี่ยวอิง ้าิ อย่าไป าๆๆ ” ผู้ดูแลหลิวร้อนรนจนเรียกนางผิดๆ ูๆ หมดแ้
“ไอ้หย๊า ท่านิช้ากว่านี้า่าด้านใจะไม่ไหวแ้นะ” ผู้ดูแลหลิวดึงทึ้งหัวตัวเ่าหนัก
เีงเปิดประูจากด้านใออกมา เป็นเถ้าแก่ฟางนั้นเ
“ให้นางเข้ามา” เขาคิ้วขมวด หน้าาดู่แรงยิ่งนัก
เื่เห็นว่าเป็นเถ้าแก่ฟางมาเ ชายที่เฝ้าประูก็ปล่อยให้้าิและเีหย่งเข้าไป
้าิยังหันไปมองหน้าเขาและยักคิ้ว่าผู้มีชัยตอนเดินผ่านเขาไป เีหย่งก็ถลึงาใส่เขาเช่นกัน
‘ัู้พีู่้ยียวนเหมือนกันไม่ผิด’
เุการณ์ด้านใต่างกับภายนอิบลับ คนที่นอนอยู่บนเตียงเป็นชายอายุประมาณสามิห้าึี่ิปี ูประมาณร้อยแปดิ รูปร่างกำยำ ผิวสีแดงก่ำเพราะถูกพิษ ไม่มีหนวดเคราใบหน้าหน้าคมชัด หายใจออกยาว หายใจเข้าสั้น ใ้จะไม่ไหวแ้จริงๆ
้าิพุ่งตัวไปตรวจร่างกายทันที รู่าา ผ้าลิ้น ี ‘แมงป่อง’ คำแรกที่ึ้มาใสมองของนาง
“แมงป่องใช่หรือไม่” เถ้าแก่หลิวพูดึ้ ้าิพยักหน้า
“แมงป่องแม้จะฆ่าชีวิตคน่แอ เด็กเ็ได้ แต่กับชายูหกเชี๊ยะแบบนี้ ่ามากก็ได้เพียงให้เป็นอัมพาตชั่วคราว ข้าให้ยาแก้แ้แต่ไม่ดีึ้เลย” !
“นั้นเพราะเขามีพิษอีกชิอยู่ใตัวอยู่แ้ น่าจะรับมาาแ้ อีก่าเขามีอาการแพ้ด้วย มีใครรู้หรือไม่ว่าเขาแพ้อะไร”
‘กรณีแบบนี้หากไม่มีใบแจ้งอาการแพ้ก็ต้องเข้าแล็บตรวจ นางจะรู้ได้่าไรว่าเขาแพ้อะไร าเาแพ้ ฮัยดร็อกซิซีน ยาแก้แพ้ก็ไม่มีประโยชน์’
้าิที่กำลังปรึกษากับเถ้าแก่ฟางอยู่ ระหว่างนั้นชายเฝ้าประูก็เข้ามาได้ยินที่นางวิเคราะห์อยู่พอดี
“า่าของข้าแพ้เกสรหลานฮวา”
“ใ่เ เพราะเขาเจอสิ่งที่แพ้ยิ่งทำให้ทางเดินหายใจเขาแย่ลง”
ว่าแ้้าิก็หยิบยาแก้แพ้ออกมาทันที ละลาย้ำแ้บีบปากเขากรอกยาลงไป นางทำ่ารวดเร็วโดยไม่ปรึกษาใคร
ชายเฝ้าประูชักดาบออกมาแต่ยังไมุ่ ทุกคนะไป แต่้าิเพียงขว้างช้อนที่ใช้ป้อนยาออกไปกระทบที่ข้อมือเขาทำให้เขาชักดาบไม่สำเร็จ ายเป็นเขาเที่ต้องะไป
“หากเจ้าเป็นคนทรยศข้าจะไม่แปลกใจเลย เจ้าขัดขวางทุกทางที่จะรักษาเจ้านายจริงๆ ” ้าิกอดอกเอ่ยกับเขาด้วยสายาดูถูก
จนเถ้าแก่ฟางและผู้ดูแลหลินต้องออกมาห้ามทัพ
“พอเถิดท่านิ จ้าวซื่อนางเป็นหมอที่เก่งกาจ ข้าเอาหัวเป็นประกัน”
“ข้าก็เช่นกัน” ผู้ดูแลิตบอกตัวเ ่เีหย่งเขายืนกันไว้ด้านหน้าของ้าิ
“อาอิง ท่านิแค่เป็นห่วงมากไปเท่านั้น”
“่าเะ เี่ยวหย่งมานี่” ้าิยังไหล่ เรียกเีหย่งมาใ้นางและพาไปที่เตียง
“เจ้าดูนี่ ปากซีดสีออกม่วงออกเขียว รู่าาเริ่มขยาย แบบนี้อาจจะไม่ชัดหากไม่แน่ใจต้องนำตะเกียงมาส่องเพิ่ม และยังต้องดูที่ผิว .....” ้าิไม่ได้สนใจคนรอบข้างนางตั้งใจสอบเีหย่งเพื่อเป็นผู้่ของนาง
เถ้าแก่ฟางเดินมาจับีผู้ป่วย เขาพยักหน้ากันติดๆ สีหน้าดีึ้
“อาการแพ้ถูกสยบไว้แ้ ตอนนี้เราต้องทำ่าไรต่อ” เขาหันไปหา้าิ
“ท่านจำยาถอนพิษที่ข้าทำครั้ง่ได้ไหมเจ้าคะ ท่านทำเช่นเดิมแต่เติมตะขาบไปอีกห้าตัว”
“มันจะเพิ่มพิษหรือไม่”
“ไม่เพิ่มเจ้าค่ะ มันจะกดข่มพิษแมงป่องลง และสลายไปเเพราะพิษแมงป่องเช่นกัน ปล่อยให้พวกมันสู้กันจนายไปเ” ้าิอธิบาย
ัจากนั้นนางให้เถ้าแก่ฟางดูอาการของผู้ป่วยต่อไป ยังเหลือพิษอีกชินางขอไปศึกษาดู่ จึงได้เจาะเลือดเขาไว้และับ้าทันที
นางึ้รถม้าปิดผ้า่าและเข้าไปยังกระท่อมลับ ้าินำเลือดที่เจาะมา เข้าห้องแล็บตรวจสอบทันที จนแ้จนรอดนางก็ยังไม่พบชิของสารที่อยู่ใเลือดก็มาึ้าเี่
ตรงทางเข้า้านี้เนางพบลู่เจียงและอวี้ซื่อกำลังอุ่มูชายลู่ซีซวน มาที่้านางเพื่อจะขอยืมรถม้าส่งตัวลู่ซีซวนไปหาหมอเพราะเขาตัวร้อนและจับั่่าแรง
้าิลงจากรถได้ยินเีงของเีเหวินเหยาสั่งให้คนไปเตรียมรถม้าอยู่ ้าิไม่นางไม่พูดพร่ำทำเพลงพุ่งตัวไปหาเด็กน้อยใอ้อมกอดของบิดาทันทีัจากจับหน้าผาก วัดี ดู่าา เรียบร้อยแ้นางพบว่าเขาเป็นไข้มาลาเรียจึงได้บอกให้สองสามีภรรยาอุ้มตัวซีซวนน้อยเข้าไปให้องหนังสือของนาง่ ทุกคนลังเลดังนั้นนางจึงบอกว่าถ้าช้ากว่านี้เขาอาจจะเกิดอาการชักจนึ้สมองและอาจจะหนักกว่านี้ได้
พวกเขาเห็นเจ้าอิงมีท่าทางที่จริงจังยิ่งนักดังนั้นจึงยอมเชื่อนางสักครั้ง กัดฟันแ้พาตัวซีซวน น้อยเข้าไปให้องหนังสือ
เื่พวกเขายกโขยง เข้าไปให้องหนังสือั้หมด เจ้าอิงนำตัวซีซวนไว้บนโต๊ะ และให้เีหย่งอยู่เป็นผู้่ เีเหวินเหยาวิ่งไปนำ่องยาของ้าิมาให้ พร้อมกันสองสามีภรรยาลู่เจียงออกไปจากห้อง
“ยก้ำร้อน้ำเย็นมา่าละึ ถอดเสื้อของเขาออกเราต้องเช็ดตัวลดไข้ทันที”
ตอนนี้จึงเหลือแค่้าิ เีหย่งและผู้ป่วยเท่านั้น ตอนนี้เีหย่งออกไปรับ้ำร้อน ้าิหยิบเอาเข็มยาลดไข้และยามาลาเรียออกมาจากกระท่อมลับและไปฉีดให้เขาทางสายเลือดทันที
ระยะของโรคมาลาเรียจะแบ่งออกเป็น 3 ระยะคือ ะะา ระยะร้อนและระยะเหงื่อออก อาการของซีซวนนี้ยังอยู่ใะะาอยู่ เพราะฉะนั้นัจากให้ยาลดไข้แ้ก็สามารถป้องกันสมองเขาได้แ้ ใโลกยุคปัจจุบันการรักษามาลาเรียเพียงกินยารักษาโดยตรงประมาณสามึห้าวันก็จะดีึ้แ้แต่ใโลกนี้นางคงให้เด็กน้อยกินยาเม็ดไม่ได้ดังนั้นนางจึงต้องเลือกสมุนไพรจีนออกมาเพื่อจัดยาให้เขาดื่ม
ไม่าเีหย่งก็นำ้ำร้อน ้ำเย็นเข้ามา เช็ดเนื้อเช็ดตัวให้กับ ซีซวนเรียบร้อย
เื่นางวัดไข้วัดอุณหภูมิจากหน้าผากแ้พบว่าไข้ของเขาได้ลดลงแ้อาการั่ก็ลดลงเช่นกัน
นางจึงให้เีหย่งไปามคนข้างนอกเข้ามาได้ เื่ลู่เจียงและอวี้ซื่อ พร้อมั้เีเหวินเข้ามาให้องแ้เห็นว่าตอนนี้ ซีซวนนอน่าสงบไม่มีอาการหนาวั่ ปากไม่ั่เทาและยังดูมีเลือดฝาดเพิ่มึ้แ้ พวกเขากรูกันเข้ามาจับตัวเด็กน้อย อวี้ซื่อยืนซับ้ำา
“ขอบุมากนะอาอิงหากไม่ได้เจ้า ไม่รู้ว่าป่านนี้ซวนเออร์ของข้าจะเป็น่าไรบ้าง”
“โรคที่เขาเป็นนั้นติดมาจากยุง แต่ก็แปลกมากตอนนี้อากาศยังไม่ร้อนนัก ทำไมึมียุงและแพร่เชื้อได้เขาไปเล่นแถวบึง้ำนิ่งหรือไม่”
“ันี้ข้าก็ไม่แน่ใจเหมือนกันแต่ระยะเวลาที่อยู่กับเขาไม่เห็นเขาไปที่บึง้ำนิ่ง”
“หากซีซวนฟื้นึ้มาเจ้าลองถามเขาดูแ้กัน หากรู้ว่าเขาโดนยุงกัดที่ไหนก็ให้ผู้ใหญ่้าแจ้งชาว้าว่าอย่าไปใบริเวณนั้นและพวกเจ้าก็ต้องระวัง อย่าให้ถูกยุงกัดด้วยเพราะมันสามารถติดต่อกันได้”
“ขอบุ ขอบุอาอิง” อวี้ซื่อเดินเข้ามาจับมือของนางแ้ตบมือนางไม่หยุด ้าิเพียงกระชับมือนางแ้ตบนางตอบให้กำลังใจพร้อมบอกวิธีการดูแลเด็กตอนที่ป่วย
้าิจัดยาต้มสำหรับสามวันหากครบ แ้ให้พาซีซวนตัวน้อยมาพบนางอีกครั้งพ
ัจากปล่อยให้สองสามีภรรยาับไปแ้นางก็ับไปให้องนอนตัวเปิดประูเพื่อที่จะตรวจสอบเลือดของชายผู้นั้นอีกครั้ง
จนกระทั่งึเวลาอาหารมื้อค่ำเี่ยวเป่าวิ่งมาามนางให้ไปกินข้าวนางึออกมาจากกระท่อมหลับอีกครั้ง นางทิ้งให้เครื่องตรวจผลเลือดเรื่อยๆ จนกว่าจะเจอสาเุ
ชายคนนั้นนางคิดว่าเขาน่าจะเป็นแม่ทัพ นางเห็นวิญญาณทหารติดามเขามามากมาย
คนที่มีวิญญาณล้อมรอบขนาดนี้ พลังหยินหยางไม่สมดุล สักวันเขาต้องายเพราะพลังลบเข้ามามากเกินไปอยู่ดี ..
✼ •• ┈┈┈┈┈┈┈ •• ✼
หลานฮวา : ้วยไม้
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??