เรื่อง ตื่นมาอีกทีมีลูกและสามีแล้วซะงั้น
หลังจากที่ได้พูดคุยกับแม่ทัพหาน เกี่ยวกับแนวทางใาวางแผนขั้นต่อไปแ้ ้าอิงจึงถือโอกาสี้คัดเลือกเ็ๆที่มีอายุิี่ปีึ้ไปมาร่วมใาฝึกฝนเพิ่มเติมครั้งี้ด้วย เาะเด็กใวัยี้ร่างากำลังจะเ้าสู่วัยผู้ใหญ่และยังมีาพิเศษาเป็นเด็กอยู่ ายืดหยุ่นกล้ามเนื้อและกระดูกจะมีากว่าผู้ใหญ่
ยังมีเี่ยวหย่งที่ขอเ้าร่วมาฝึกใครั้งี้ด้วย ซึ่ง้าอิงก็ไม่ได้ขัดแต่อย่างใด ปีี้อายุเขาก็ครบิสองปีแ้ ใด้านาคิดาอ่านและประสบาณ์ใีิเขาค่อนข้างโชกโชนได้เห็นด้านมืดมาามาย หากไม่มีนำทางเขาอย่างถูก้เขาอาจจะอยากกลายเป็นัร้ายไปเลยก็ได้
ใเมื่อ้าอิงรับเด็กี้มาเป็นน้องชายนางแ้ นางใฐานะพี่สาวก็้ดูแลน้องชายให้ดี ชี้นำเขาไปใทางที่ถูก้ มอบประสบาณ์ีิ วิชาาเพื่อใอนาคตเขาสามารถยืนึ้ได้ด้วยัเอง นางไม่สามารถอยู่เพื่อปกป้องเขาไปได้ตลอดีิ สักวันหนึ่งนางก็้แก่ตายหรืออาจจะตายไปก่อนเขาอยู่ดี แต่ไม่ว่าใครจะจากไปก่อนก็ควรจะทำให้เต็มที่ใยามที่ยังสามารถทำได้
ไม่เว้นแม้แต่เีเหวินเหยา เี่ยวเป่า ิา และอื่นๆ ที่แสนดีใีิี้่นาง สิ่งไหนที่นางทำได้นางก็จะทำเต็มที่เช่นกัน
้าอิงใช้เวลาสองวันใาเขียนและร่างแบบแผนขั้นตอนสำหรับฝึกต่างๆ รวมถึงออกแบบอุปกรณ์ที่้ใช้งานเพิ่ม เช่นตะขอสำหรับปีนป่าย ูดอกที่ใช้สำหรับเป่าอันเล็กๆสามารถหลบหลีกสายตาได้รวมถึงทำให้มีกระเปาะเล็กๆสำหรับเก็บคิดได้อีกด้วย แนวคิดที่เป่าูดอกี้ มีมาเนิ่นนานนับพันปีแ้เพียงแต่านำมาใช้งานแตกต่างกันเ่านั้นเอง สำหรับาลอบสังา หรือใช้ยาสลบโดยไม่้เ้าใกล้เหยื่อ ใชู้ดอกก็เหมาะสมเช่นกัน
เมื่อได้ปรึกษากับแม่ทัพหานและเีเหวินเหยาแ้ ั้สามจึงได้ตกลงกันว่าตอนแรกจะใหุ้เลือกวิชาโดยสมัครใก่อน าาถนัดหรือาสนใแต่ละ แบบี้จะทำให้พวกเขารู้สึกพึงพอใและเต็มที่ได้ากว่า
“ข้าจะเป็นผู้พาพวกเขาเ้าไปหลังเขา แถวๆถ้ำ เพื่อฝึกาต่อสู้ระยะประชิดแบบที่อาอิงสอนไว้ แ้จะทดสอบฝีมือแต่ละไปด้วย ครั้งี้ข้าจะคัดไปด้วยยี่ิก่อน ใช้เวลาสามวันเพื่อให้พวกเขาจดจำาออกท่าทางั้หมด แ้ให้กลุ่มี้สอนกับอื่นๆต่อ แบบี้พวกเราจะประหยัดเวลาลงไปา ”
เีเหวินเหยาอาสาเป็นผู้ฝึกให้เอง เาะเขาไม่้าให้้าอิงไปุกีอยู่ท่านกลางชายฉกรรจ์ามายเพียงนั้น
“ดีเหมือนกันพ่อเห็นด้วย อาอิงก็คอยดูวันที่ทดสอบฝีมือพวกเขาแ้กัน ”
แม่ทัพหานสนับสนุนูเขยเขาเต็มที่เช่นกัน เื่อะไรจะใหู้สาวเก่งเขาเหนื่อย
“เ้าใแ้เจ้าค่ะ ตอนี้ที่ข้า้าอีกอย่างคือช่างตีเหล็ก ช่างทำอาวุธ รวมถึงแร่เหล็กด้วยเจ้าค่ะ ” ้าอิงบอก
“เื่ช่างตีเหล็กพ่อมีวิธีหามาอยู่ ยังพอมีเราที่ไว้ใได้ แต่แร่เหล็กคง้ออกไปหาที่ไว้ใได้ ” แ้แม่ทัพหานก็หันไปสั่งหลิงเฟย
“อาเฟยเจ้าไปหาฟางหร่ง ให้เขาลองใช้เส้นสายโรงหมอที่มีอยู่ทั่วแคว้นหามา ”
“ขอรับ ให้ส่งข่าวถึงรองแม่ทัพโจวด้วยืไ่ขอรับ ” หลิงเฟยถาม
“ไม่้เื่ี้ไม่้ให้เขายุ่งดีกว่า ” แม่ทัพหานโบกมือให้เขา
หลิงเฟยพยักหน้ารับคำและขอัออกไปที่ตำบลเองทันที
หลิงเฟยตอนี้กลับมามีสุขภาพดีเช่นเดิมแ้ เขาถูกเล่นงานถึงสองครั้ง ตอนี้เขาจะหลีกจากุหนูและนายน้อยให้ไกล แต่ยิ่งกลัวก็ยิ่งเจอ แม่ทัพหานให้เขาทำหน้าที่สอนาใช้หอกและทวนที่เขาถนัดแก่เี่ยวเป่าและเี่ยวหย่งด้วย
“อีกเื่เจ้าค่ะ เื่าลอบสังายามวิกาลท่านพ่อมีที่ถนัดอยู่ืไ่เจ้าคะ”
“ลอบสังาหรือ…อืม…มีไม่กี่ที่ฝึกมา เาะ่ใหญ่ข้าจะโจมตีซึ่งๆหน้าากว่า ” แม่ทัพาทำท่าครุ่นคิดก่อนตอบออกมา
“ถ้าอย่างนั้นท่านเลือกไว้แ้กันเจ้าค่ะ ข้าจะฝึกกลุ่มี้ให้เอง ใอนาคตกลุ่มี้จะเป็นกำลังสำคัญเช่นกัน ” ้าอิงบอก
ั้พ่อตาและูเขยตอนี้หันมามองนางเป็นตาเดียว ้าอิงที่กำลังใช้าคิดอยู่จึงไม่ได้สนใปฏิกิริยาั้สอง เมื่อรู้สึกว่าเสียงสนทนาเงียบไปนางจึงเงยหน้าึ้มามองั้สอง
“มีอะไรหรือเจ้าคะ” ้าอิงถามด้วยสีหน้ามึนงงเล็กน้อย
เมื่อแม่ทัพหานและเีเหวินเหยาเห็น้าอิงเงยหน้าึ้มา และรู้ว่าพวกตนกำลังเสียอาาก็รีบเบือนหน้าออกไปทันที
เมื่อคุยกันแ้ั้สามก็แยกย้ายไปจัดาทันที เีเหวินเหยาและแม่ทัพหานออกไปคัดเลือกที่จะเริ่มฝึกเป็นกลุ่มแรกด้วยกัน
้าอิงวันี้นาง้สอนสมุนไพรเบื้องต้นแก่เ็ๆ จึงออกไปยังห้องเรียนที่เพิ่งทำเสร็จทันที !
“วันีุ้ทำได้ดีา จำไว้ว่าเื่สมุนไพรจะนำมาใช้งาน้ละเอียดรอบคอบให้า เาะเมื่อใดที่พวกเจ้าใช้ผิดวิธีหรือใช้ผิดโรั่นหมายถึงว่าพวกเจ้ากำลังทำร้ายีิอีกีิหนึ่ง เอาล่ะวันี้พอเ่าี้ก่อนแยกย้ายไปพักได้ ” ้าอิงกล่าวจบาเรียนใวันี้
“ขอบุท่านอาจารย์” ุลุกึ้กล่าว้กัน
“อีกเื่ข้าเกือบลืมไปเลย พรุ่งี้เป็นวันจ่ายค่าแรงแ้ ันั้นหลังจากรับค่าแรงแ้อยากได้สิ่งใดก็จดบันทึกรวบรวมให้อาจารย์ไป๋เพื่อจะได้ฝากลุงหัน ที่จะเดินทางไปหาซื้อมาให้ ”
“ท่านอาจารย์พวกเราก็ได้รับค่าแรงด้วยหรือขอรับ ” มีเด็กชายหนึ่งยกมือึ้ถาม
“แน่ ุทำงานก็้ได้รับค่าตอบแทน แม้จะไม่าเ่าผู้ใหญ่แต่ก็มิได้ไม่มีเลย ” ้าอิงบอกเขา
เกิดเสียงฮือฮา เจี๊ยวจ๊าวึ้ทันทีเาะเด็กเหล่าี้ไม่เคยได้รับเงินา่อน พวกเขาเต็มใทำงานให้้าอิงอยู่แ้เาะครอบครัวี้รับพวกเขามาดูแลอย่างดีและยังให้าศึกษาแก่พวกเขาอีกด้วย มีหลายเสียงบอกออกมาว่าจะไม่ขอรับเงินี้
้าอิงได้ยินันั้นก็ยิ่งยิ้มกว้าง นางตบมือใหุ้เงียบลง
“ข้าบอกแ้ว่าทำงานก็้ได้รับค่าตอบแทน ันั้นหากุอยากตอบแทนข้าและครอบครัว ขอเพียงพวกเจ้าตั้งใศึกษาเ่าเรียน และโตึ้มาอย่างดีเยี่ยม มีอนาคตที่งดงาม เ่าี้ก็เป็นสิ่งตอบแทนที่เยี่ยมยอดาแ้ เาะฉะนั้นเงินี้พวกเจ้า้รับมันไว้ เ้าใืไ่ ”
“เ้าใแ้ขอรับ/เจ้าค่ะ” เ็ๆ ตอบรับด้วยรอยยิ้มสดใสเป็นอย่างา
เมื่อเลิกจากาสอนสมุนไพรแก่เ็ๆแ้ ้าอิงตรงไปยังเรือนจางซื่อต่อทันที
จางซื่อที่ตอนี้ตั้งครรภ์ได้เกือบแปดเดือนแ้ ท้องนางใหญ่าจนเดินอุ้ยอ้ายและเดินได้ระยะทางสั้นๆเ่านั้น มือและเท้าจางซื่อเริ่มบวมาึ้ จึงทำให้จางซื่อเลือกที่จะอยู่ใเรือนากว่า และเดินออกกำลังอยู่ใลานแทน
้าอิงตรวจชีพจรดูแ้คาดว่าอีกไม่เิหนึ่งเดือน จางซื่อน่าจะอด
“ท่านแม่ตอนี้เด็กดิ้นวันละกี่ครั้งเจ้าคะ ” ้าอิงให้จางซื่อสังเกตาดิ้นทารกไว้และให้นับไวุ้วัน
“วันี้ก็น่าจะเป็นิครั้งได้แ้ล่ะ ” จางซื่อเอนหลังแ้ใช้มือพยุงท้องไว้
“ดีาเจ้าค่ะ เด็กแข็งแรงาีเดียว ่ี้ท่านก็เดินออกกำลังช้าๆ เช่นเดิมไปก่อนทำแบบี้จะทำให้อดง่ายึ้ คิดว่าอีกหนึ่งเดือนน่าจะอดแ้ ท่านแม่้ทำใให้ผ่อนายาๆนะเจ้าคะ” ้าอิงส่งยิ้มให้กับจางซื่อ
จางซื่อเองก็กลัวอยู่บ้างเช่นกัน เาะหากนับจากที่นางตั้งครรภ์เีเหวินเหยา ก็ผ่านเวลามายี่ิกว่าปีแ้ถึงได้มีเด็กี้ นางกังวลเื่ที่ชาวบ้านมักจะบอกบอกต่อๆกันมาว่ามีูเมื่ออายุา ยิ่งอดยากหลายไม่รอดีิด้วยซ้ำ
“ท่านแม่ มีข้าอยู่ั้ท่านไม่้กังวลเจ้าค่ะ ” ้าอิงบอกนางราวกับจะอ่านในางได้
“แน่จ๊ะมีอาอิงอยู่ั้แม่ก็ไม่ห่วงแ้ ” ใที่สุดจางซื่อก็ยิ้มได้
วันต่อมา้าอิงได้ไปหาชายชราทีุ่เรียกว่า ปู่เกา หรือก็คือชายที่เคยทำเล่นจากไม้ เีเหวินเหยาช่วยเขามาจากหัวเมือง้หลานฝาแฝด นางเอาแบบทำเป้าไม้สำหรับฝึกเป่าูดอก และหุ่นไม้สำหรับฝึกฝน เพื่อให้เขาเป็นช่างหลักใาทำ และให้ใบ้านมาช่วยเขาอีกสามี่ เลือกมาโดยาสมัครใเช่นกัน
ปู่เกาก็ยินดีเป็นอย่างาเช่นกัน ตอนี้เขาร่างาแข็งแรงึ้า มือเท้าที่เคยอ่อนแรงแต่เดิมก็ฟื้นัึ้า ้ขอบุ้าอิงและนายน้องหย่งที่มอบยาให้เขาอย่างต่อเนื่อง เมื่อมีโอกาสได้ตอบแทนเขาไม่อิดออดอย่างแน่
“ท่านเป็นผู้นำและสอนพวกเขาทำก็พอแ้ แต่ท่านห้ามหักโหมโดยเด็ดขาดนะเจ้าคะ” ้าอิงทิ้งท้ายประโยคี้ให้เขาและออกมา
จากนั้นนางจึงกลับไปพักผ่อนที่เรือนัเอง ให้ซูเม่ยช่วยบีบนวดให้นาง ซูเม่ยที่ติดา้าอิงตลอด เสมือนเป็นสาวใช้่ั แต่จริงๆแ้้าอิงมิได้ใช้นางทำงานเช่นสาวใช้เลย นางถูกปฏิบัติเหมือนเป็นสหายหนึ่ง ที่เป็นเพื่อน เป็นี่ปึา และสามารถคุยเื่ผู้หญิงๆกับ้าอิงได้ ทำให้นางผ่อนายาทีเดียว
“นายหญิง ท่านยังไม่มีระดูเลยนะเจ้าคะ คิดว่าน่าจะเดือนกว่าๆ แ้” ซูเม่ยที่ดูแล้าอิงตลอด นางเป็นช่างสังเกตรวมถึงเื่ี้ด้วย
“อ่า ข้าก็ลืมไปเลยแต่ก็เพิ่งเดือนกว่าๆ ยังตรวจอะไรไม่ได้ รอก่อนแ้กัน ” ้าอิงยักไหล่แ้บอกกับซูเม่ย
่ี้นางมีเื่ให้คิดามายอาจจะทำให้ระดูนางเลื่อนออกไปได้เช่นกัน ที่สำคัญนางกลัวจะดีใเก้อแ้ผิดหวังภายหลัง รอให้ครบสองเดือนก่อนแ้กัน
“เจ้าค่ะ บางครั้งก็เป็นไปได้เช่นกัน ” ซูเม่ยตอบนาง ใขณะที่มือยังนวดาขาให้้าอิงต่อไป
จนกระทั่งเห็น้าอิงหลับไป ซูเม่ยจึงนำผ้ามาุมัให้นางไว้ และอธิษฐานใใ ‘ขอให้นายหญิงตั้งครรภ์เสียทีเถอะ ’
พ
•────❅❀❅────•
ไ์ : น้องน้อยจะมาไหมน๊า
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??