เรื่อง ตื่นมาอีกทีมีลูกและสามีแล้วซะงั้น
เช้าวันนี้ัจากกินมื้อเช้าเรียบร้อยแล้วเีเหวินเหยาก็ไปที่เขาั้าทันทีเพื่อเริ่มการฝึก โดยมีแม่ทัพหาน หลิงเฟยและเสี่ยวหย่งติดตามไปด้วย เพราะพวกเขาต้องการฝึกการต่อสู้แบบใหม่นี้เช่นกัน
มีผู้มาเยือนจ้าวอิงตั้งแต่เช้า นั่นก็คือหลี่หยางและิเยี่ยพวกเขาก็คือสองสามีภรรยาที่จ้าวอิง่ผ่าคลอดให้นั่นเอง
“คารวะนายหญิงขอรับ วันนี้พวกเราทั้งสามมาคุณที่นายหญิง่ชีวิตลูกและเมียข้าไว้” ชายที่มีชื่อว่าหลี่หยางเป็ผู้พูดึ้
“ใช่แล้วเจ้าค่ะนายหญิง หากไม่มีท่านยื่นมือ่เหลือข้ากับลูกก็คงมีได้นั่งอยู่ตรงนี้ีแล้ว” ิเยี่ยผู้เป็ภรรยากำลังอุ้มทารกน้อยที่กะพริบตาปริบๆ นิ่งอยู่ในห่อผ้าพูดตามสามีนาง
“หากข้าสามารถ่ได้ ข้าคงไม่อาจทนเห็นตายไปต่อ้าต่อตาได้ ตอนนี้พวกเจ้าสองแม่ลูกแข็งแึ้ก็ดีแล้ว” จ้าวอิงบอกกับพวกเขาด้วยใบ้ายิ้มแย้ม
“ชายหญิงอยากลองอุ้มเขาดูไหมเจ้าคะ” หญิงผู้นั้นยื่นห่อผ้าที่ห่อเด็กน้อยไว้ให้กับจ้าวอิง
จ้าวอิงก็รับมาอุ้มไว้แม้จะเก้ๆ ัๆ ไปบ้างแต่ก็ยังอุ้มไว้ในอ้อมอกจนได้ นางก้ม้ามองเด็กน้อย ที่วันแรก้าตายับยู่ยี่ผิวสีแดงสลับเขียวน่าเกลียดน่าชังในวันนั้นตอนนี้เขา้ากลมเหมือนซาลาเปา ผิวก็ขาวึ้แล้ว ทั้งยังทำปากจุ๊บจั๊บอยู่ตลอดีด้วย
“ผ่านไปไม่กี่วันเจ้าก้อนนี้ก็จ้ำม่ำึ้เสียแล้ว แบบนี้เจ้าต้องกินเก่งาๆ ใช่หรือไม่” จ้าวอิงก้ม้าคุยกับเด็กน้อย ใช้ปลายนิ้วค่อยๆ เขี่ยที่แก้มเขาเบาๆ เด็กน้อยส่งเสียงอ้อแอ้ราวกับจะตอบรับคำนาง
“ตั้งชื่อให้เขาหรือยัง ตั้งว่าอะไรหรือ” จ้าวอิงเงย้าจากเด็กน้อย หันมาถามพ่อกับแม่เขา
“จนถึงตอนนี้ยังไม่ได้ตั้งชื่อให้เขาเจ้าค่ะ วันนี้จึงมาขอร้องให้นายหญิง่มอบชื่อให้กับเขาด้วย” ผู้ที่ตอบคำถามคือมารดาเด็กชายนั่นเอง
“เจ้าก็คิดเช่นนั้นเหมือนกันหรือ” จ้าวอิง หัน้าไปถามหลี่หยางบิดาเด็กชาย
“ใช่ขอรับ ชีวิตเขานายหญิงให้มาขอให้นายหญิง่มอบชื่อให้เขาด้วย” เขาตอบ
“อื้ม …. แ่ี่ ให้ชื่อ เี ก็แล้วกันรวมกันเป็ หลี่เีหมายถึงความแข็งแกร่งให้เขาเติบโตมา่าแข็งแ” จ้าวอิงมอบชื่อให้กับเด็กน้อย
เด็กน้อยในอ้อมอกนางเหมือนจะรับรู้ถึงความปรารถนาดี เขายิ้มเหงือกแดงๆ บานเต็มใบ้า มือไม้ยังโบกไปมาีด้วย
“พระคุณนายหญิง” สองสามีภรรยาแ่ี่โขกหัวลงคุณจ้าวอิงทันที
ัจากทั้งสามไป จ้าวอิงจึงไปเดินย่อยอาหารอยู่รอบๆ บริเวณ้านั่นเอง ซูเม่ยก็เข้ามารายงานว่าผู้ใหญ่้าขอเข้าพบ ตอนนี้เขาอยู่กับพ่อเีที่ห้องโถงหลักจ้าวอิงจึงจัดการสวมเสื้อคลุมเพิ่ม แล้วไปที่เรือนหลักทันที
“ท่านพ่อ ท่านลุงผู้ใหญ่้า ไม่ทราบว่าเีข้ามามีเื่อันใดหรือเจ้าคะ” จ้าวอิงทักทายพวกเขาทั้งสองทันทีที่เดินเข้าไปในห้องโถง
“อาอิงมานั่งก่อน วันนี้ลุงผู้ใหญ่้าจะมาคุยเื่ที่จะขอให้เด็กๆ ในหมู่้ามาเ่าเรียนอักษรกับเด็กๆ ใน้าเรา” พ่อเีเป็ผู้เริ่มก่อน
“ใช่แล้ว ข้าได้ยินมาจากเหวินเหยาเื่วันก่อน ว่าได้้าอาคารเรียนใหม่ ไว้ที่ฟากโน้นเรียบร้อยแล้ว และยังเชิญอาจารย์มาสอนอักษรกับเด็กๆ ใน้าโดยเฉพาะ คือว่า…..พวกเจ้าจะคิดเห็น่าไรหากข้าจะขอให้เด็กๆ ในหมู่้าหรูเรามาร่วมเ่าเรียนด้วย ่เครื่องค่าใช้จ่ายเจ้าก็ลองว่ามาได้เลย ข้าจะเป็ผู้ไปบอกต่อกับชาว้าเอง” ผู้ใหญ่้ากล่าวึ้ต่อจากพ่อเี
เขาเองก็รู้สึกเก้อเขินอยู่บ้าง แต่ชาว้าหลายมาขอร้อง ให้เขาเป็ตัวแทนพูดคุยกับ้าเีในครั้งนี้ เขาที่เป็ผู้ใหญ่้าก็ต้องเป็ผู้รับ้าไว้ก่อน
“เื่ที่จะให้เด็กๆ ในหมู่้าเรา มาร่ำเรียนที่นี่ไม่มีปัญหาเจ้าค่ะ เพียงแต่อาจจะต้องกำหนดอายุที่เหมาะสมสำหรับการมาเรียนอักษร เอาเป็ตั้งแต่หกปีึ้ไปและไม่เกินสิบสองปีท่านคิดว่า่าไรเจ้าคะ” จ้าวอิงเป็ผู้ตอบ
“เื่การจำกัดอายุไม่เป็ปัญหาถ้าเข้าใจดีเด็กที่อายุน้อยกว่าหกปีก็ยังคงไม่ประสีประสา จะเป็การเพิ่มภาระากว่า แล้วเื่ค่าใช้จ่ายค่าเ่าเรียนเ่า ึ่ข้าเองก็ต้องบอกเจ้าตามตรงว่าในหมู่้าลู่แ่นี้ ก็มิได้มีเงินามายพอจะส่งเสียพวกเขาไปเรียนตามสำนักศึกษาต่างๆ ” ผู้ใหญ่้ารู้สึกหนักใจอยู่บ้างในเื่ค่าเ่าเรียนนี้
“เื่ค่าธรรมเนียมศึกษาข้าไม่ต้องการเจ้าค่ะ เพียงขอแในครอบครัวเด็กที่จะมาเรียน มา่้าห้องเรียนและโต๊ะเก้าอี้สำหรับเด็กๆ เพิ่มเพียงเ่านั้น ให้พวกเขาเลือกวันว่างจากเรือกสวนไร่นาา็ได้เจ้าค่ะ”
“ประเสริฐยิ่งนัก ข้าขอเป็ตัวแทนในหมู่้า คุณครอบครัวพวกเจ้าจริงๆ”
ผู้ใหญ่้าลุกึ้ยกมือึ้ประสานกันตั้งท่าจะทำความเคารพจ้าวอิงและพ่อเี!
“พี่ผู้ใหญ่อย่าทำเช่นนี้ขอรับ พวกข้าอาศัยอยู่ที่หมู้าลู่แ่นี้เช่นกัน เื่้าประโยชน์ให้หมู่้าข้าก็ยินดีทำ” พ่อเีรีบลุกึ้หยุดเขาไว้ จ้าวอิงก็ลุกึ้จากเก้าอี้เช่นกัน
“ใช่แล้วเจ้าค่ะท่านลุงผู้ใหญ่ แต่ข้าต้องฝากท่านด้วยสักเื่ให้แจ้งแก่พวกชาว้าที่จะส่งลูกหลานมาเรียนที่นี่ เื่พวกเขาเข้ามาเรียนที่นี่แล้ว หากผู้ปกครองหรือตัวเด็กเอง้าปัญหา พวกเขาจะต้องไปทันทีไม่สามารถเรียนที่นี่ได้ีต่อไปนะเจ้าคะ”
“เื่นั้นแน่อยู่แล้วหากพวกเขาก่อปัญหาค่ะจะ่จัดการให้เอง” ผู้ใหญ่้าที่ตอนนี้สบายใจแล้ว จึงตกปากรับคำ่าแน่วแน่
ตอนนี้ในห้องโถงหลักก็เหลือเพียงจ้าวอิง ซูเม่ยและพ่อเี ยังไม่ทันได้แยกย้ายจากห้องโถง เจียงห่าวก็เดินเข้ามา้าตาตื่นเสียก่อน
“เกิดอะไรึ้อาห่าวทำไม้าตาตื่นเช่นนั้น” พ่อเีถามึ้า่อนโดยไม่รอให้เจียงห่าวรายงาน
“มีงานที่ตัดไม้ัเขา ูไม้ล้มทับขาทั้งสองข้าง คาดว่าน่าจะหักอยู่หลายท่อนขอรับ” เจียงห่าวพูดมาทันที
จ้าวอิงได้ยินแล้วเช่นกันนางจึงลุกึ้และสอบถามไป
“ตอนนี้เจ็บอยู่ที่ไหน”
“งาน่กันหามลงมา ตอนนี้อยู่ที่ห้องยานายหญิงขอรับ” เจียงหาวตอบ
โดยไม่รอช้า ทั้งหมดจึงเดินตามกันมาไปยังเรือนจ้าวอิงทันที เื่ไปถึงที่เรือนพบว่ามีงานหลายรวมตัวกันอยู่ จ้าวอิงจึงได้ปากไล่พวกเขาไป
“ใครมีอะไรต้องทำก็แยกย้ายกันไปก่อนเถอะปล่อยเจ็บอยู่ที่นี่ข้าจะดูแลเอง” จ้าวอิงบอกพวกเขา
ัจากจ้าวอิงพูดจบทุกก็พยัก้ารับและแยกย้ายกันไป
เจ็บเป็ชายอายุประมาณ ยี่สิบห้าถึงสามสิบปี ขาทั้งสองข้างเขาบวมเป่งขาข้างขวาบิดผิดรูป ่ขาข้างซ้ายบวมเป็สีม่วง แต่ไม่ได้บิดเบี้ยวเหมือนขาีข้าง และชายผู้บาดเจ็บตอนนี้สลบไสลไม่ได้สติเพราะทนความเจ็บไม่ไหว
“ซูเม่ย ให้ที่รวดเร็วที่สุดไปตามเสี่ยวหย่งมาจากัเขาก่อน ข้าทำเีอาจจะล่าช้า อาจจะทำให้ขาเขากลับมาเดินดังเดิมไม่ได้”
จ้าวอิงบอกกับซูเม่ยัจากประเมินสถานการณ์ผู้บาดเจ็บเรียบร้อยแล้ว
“เจ้าค่ะ” ซูเม่ยเดินไปเปิด้าต่างไปแล้วผิวปากส่งสัญญาณเีให้อี้หรือเอ้อที่อยู่ใกล้ที่สุดเข้ามาทันที
ระหว่างที่ซูเม่ยไปเีนั้น จ้าวอิงนางก็ไม่ได้รอช้านางหยิบจากห้วงมิติทันที ัจากนั้นก็เจาะให้น้ำเกลือพร้อมกับยาปฏิชีวนะแก่ชายผู้นั้นทันที
ในขณะที่จ้าวอิงกำลังจะตัดขากางเกงชายผู้นั้น ซูเม่ยที่กลับเข้ามาแล้วก็แย่งกรรไกรจากมือนางไป และลงมือตัดขากางเกงเขาทันที
เื่ทั้งสองได้เห็นขาที่ชัดเจนกว่าเื่ครู่แล้วต้องสูดหายใจเฮือกเข้าไปทันทีเพราะขาข้างหนึ่งบิดเบี้ยวผิดรูปีข้างก็เป็สีม่วงเ้ ลักษณะเหมือนพร้อมจะปะทุมาได้ทุกเื่
ซูเม่ยลงมือใช้น้ำยาฆ่าเชื้อสีเหลือง ชุบกับผ้าสะอาดแล้วกำลังจะลงมือทาลงบนขาทั้ง เพราะทุกครั้งที่มีบาดแจ้าวอิงได้สอนนางไว้แล้วว่าต้องฆ่าเชื้อเป็อันดับแรก
“อาเม่ยสวมถุงมือนี่ด้วย” จ้าวอิงยื่นถุงมือทางการแพทย์สีฟ้าให้นางหนึ่งคู่และยังพูดต่อว่า
“หากมีอะไรจะสอบถามให้ถามัจากนี้ ตอนนี้่ก่อน”
ซูเม่ยพยัก้ารับและหยิบถุงมือคู่นั้นมาสวมใส่เลียนแบบจ้าวอิงทันที ัจากนั้นนางก็หยิบเอาผ้าสะอาดชุบน้ำยาฆ่าเชื้อและเริ่มชโลมไปบนขาทั้งสองข้าง
เพราะไม่มีเครื่องเอกซเรย์ จึงต้องใช้มือคลำไปตาม้าแข้งและขาชายนั้น จ้าวอิงพบว่ามีะดูกแตกหลายชิ้นแต่ก็ยังดีที่ไม่ได้แหลกละเอียดเป็ชิ้นเล็กๆ นี่ยังสามารถประสานให้ะดูกเชื่อมติดกันได้อยู่ไม่ต้องตัดขา
จ้าวอิงจำต้องผ่าเปิดเนื้อ เพื่อเอาเศษะดูกชิ้นเล็กมาและจัดการจัดเรียง ะดูกให้เข้าที่ แล้วยึดติดกันไว้ เ้เอ็นที่หัวเข่าก็ฉีกขาดเล็กน้อยแต่ยังไม่ถึงกับขาดจากกัน นางก็จัดการเย็บติดทันที
ัจากผ่านไปสองถึงสามเค่อเสี่ยวหย่ง ก็กลับมาจากัเขา เอ้อที่เป็ผู้ไปตามเขามา ได้เ่าสถานการณ์ตอนนี้ให้เขาฟังเรียบร้อยแล้ว เื่มาถึงในห้องยาเสี่ยวหย่งก็จัดการสวมผ้าคลุม ผ้าปิด้าและถุงมือแบบที่จ้าวอิงสอนไว้ทันที
“พี่สาวข้ามาแล้วขอรับให้เริ่มตรงไหนดี”
“มาทางนี้ ขาข้างนี้ข้าเอาเศษะดูกหมดแล้ว เย็บปิดเนื้อชั้นในแล้วตอนนี้เจ้าต้องเย็บปิดผิวหนังชั้นนอกให้เข้าที่ ใช้วิธีการเย็บแบบที่เราเรียนเย็บบนหนังหมูครั้งล่าสุดเข้าใจหรือไม่”
จ้าวอิงบอกเขา แล้วลุกไปีด้านเพื่อจัดการขาข้างซ้ายที่บวมเป่งอยู่
“เข้าใจแล้วขอรับ”
เสี่ยวหย่งมองบาดแแล้วใจสั่นึ้มาทันที ถึงเขาจะได้เรียนวิธีการเย็บบาดแมาแล้ว แต่ก็ไม่เคยลงมือกับเป็ๆ า่ิๆ ทั้งยังมีเลือดที่ไหลามายขนาดนี้
แต่เื่เขาเงย้าึ้มองจ้าวอิงที่อยู่ฝั่งตรงข้าม นางสงบนิ่งและมีสมาธิกับเลือดเนื้อตรง้า ดังนั้นเขาจึงสูดหายใจเข้าลึกอยู่สองสามครั้ง จากนั้นก็เริ่มใช้ผ้าสะอาดชุบน้ำยาฆ่าเชื้อแล้วเช็ดเลือดที่เปรอะเปื้อนไป แล้วลงมือเย็บบาดแทันที แม้มือจะยังสั่นอยู่บ้าง แต่เื่เริ่มลงมือแล้วมือเขาก็เริ่มนิ่งึ้เรื่อยๆ แม้ว่าฝีเย็บจะยังไม่รวดเร็วเหมือนเช่นตอนที่ฝึกฝน แต่ก็ไม่ถึงกับล่าช้าาจนเกินไป พ
จ้าวอิงเื่ได้เห็นเสี่ยวหย่งลงมือแล้ว นางก็เริ่มกรีดลงขาีข้างทันที ขาข้างนี้หักที่เี แต่ว่าหักแบบเีทำให้มี่ที่แหลมคมเสียบแทงยังเ้เลือดและเนื้อหนังจนเกือบจะทะลุมา ทำให้ภายในตอนนี้มีเลือดคั่งเป็่าา
จ้าวอิงจัดการเปิดแจัดะดูกให้เข้าที่ ัจากนั้นก็เย็บปิดบาดแที่อยู่ในชั้นใน เป็เวลาเีกันกับที่เสี่ยวหย่ง เย็บแภายนอกีข้างเรียบร้อยแล้วเช่นกัน จ้าวอิงจึงลุกึ้และให้เสี่ยวหย่ง สลับมาเย็บปิดแชั้นนอกสุดีข้างทันที
นางลุกไปดูบาดแขาข้างแรกที่เสี่ยวหย่งเย็บปิดแ แม้ว่าฝีเย็บจะยังไม่ค่อยสวยงามเ่าไหร่ แต่ก็มีได้น่าเกลียด เย็บปิดตั้งแต่หัวถึงท้ายได้่าครบถ้วน จัดระเบียบได้เป็่าดี จ้าวอิงจึงได้เพิ่มคะแนนวิชาแพทย์ให้เขาในใจี
เื่ทำทุก่าครบถ้วนแล้วก็จะเป็การรอดูอาการต่อไป หวังว่าัจากพักฟื้นไปแล้วเขาจะยังสามารถเดินได้ตามปกติ….
•────❅❀❅────•
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??