เรื่อง ตื่นมาอีกทีมีลูกและสามีแล้วซะงั้น
พิธีโกนผมไฟสำเร็จลุล่ไปด้วยดี ่แขกั้หลายัไปั้หมดแล้ว กลุ่มคนสุดท้ายที่ัคือบรรดาญาติจากบ้านเดิมของจางซื่อ ที่ได้ตกลงกันไว้่หน้าว่ายายจางหรือแม่เฒ่าจางจะอยู่ต่อีสองสามวันในคราแรก .
แต่แล้วลูกสะใภ้คนรองก็ต้องาอยู่ต่อเพื่อดูแลยายจางและหากนางอยู่ต่อน้องาของนางอย่างจิงเอ๋อร์ก็ต้องอยู่ต่อด้วยเช่นกัน แม่เฒ่าจางเห็นว่าลูกสะใภ้คนนี้ชักจะนอกลู่นอกทางเสียแล้วนางจึงตัดใจไม่อยู่ต่อ เิทางัพร้อมกันั้บ้าน โดยไม่มีใครได้พักต่อแม้แต่คนเดียว
จางซื่อเองก็ทราบเรื่องราามหน้าที่ญาติทางฝั่งบ้านดองตระกูลจางทำไว้แล้ว นางจึงแอบกระซิบกับี่สะใภ้คนโตของนางให้จัดาเสีย่ที่จะมองหน้ากันไม่ติด
ี่สะใภ้ใญ่คนนี้เป็ญาติห่างๆกับยายจางเองนางมีนิสัยกล้าได้กล้าเสีย เป็คนเถรตรงไม่คิดร้ายกับใคร แต่เมื่อเกิดปัญหานางก็สามารถจัดาได้อย่างเด็ดขาด ทำให้ยายจางไว้วางใจนางเป็อย่างมาก
“ท่านแม่เ้าคะ จิงเอ๋อร์นางรู้สึกชอบอาอิงหลานสะใภ้ของพวกเรามาก ให้นางอยู่เล่นที่นี่ีหลายวันหน่อยได้หรือไม่เ้าคะ ” สวี่ซื่อสะใภ้รองของยายจางเิเลียบๆเคียงๆ เข้ามาขออนุญาตแม่สามี หากแม่สามีนาง่พูดมีหรือที่บ้านเหยียนจะไล่จิงเอ๋อร์ของนางัได้
เมื่อสวี่ซื่อกล่าวปะโยคนี้ออกมา ยายจางึกับเก็บสีหน้าไม่อยู่ีต่อไป ยายจางถลึงตาใส่สะใภ้รองของนางทันที สวี่ซื่อคนนี้ปกติก็เป็คนเห็นแก่ัอยู่บ้าง แต่ก็มีหลานชายให้นางึสองคนั้งานบ้านงานเรือนก็ทำได้ดี ยายจางจึงปิดตาข้างหนึ่ง เปิตาข้างหนึ่งมาตลอด
มีหรือที่ยายจางจะไม่เข้าใจเจตนาของสะใภ้โลภมากของนางผู้นี้ ยายจางหรี่าองนาง ทำให้สวี่ซื่อที่มีความมั่นใจเมื่อครู่เริ่มใจฝ่อขึ้นมา
“ับ้านไปเงียบๆเสียอย่าให้ข้าต้องขายหน้าไปมาก่านี้” ยายจางเริ่มหายใจหอบ
เมื่อเห็นดังั้จ้าวอิงจึงได้เข้าไปลูบหลังให้ยายจางเบาๆ
“ท่านยายใจเย็นๆ เ้าค่ะ ข้าก็รู้สึกชื่นชอบแม่นางจิงเช่นกัน เห็นว่าแม่นางจิงเก่งเรื่องาปลูกพืชผักใ่ไหมเ้าคะ พอดีเลยเ้าค่ะข้าอยากได้คนมา่นานแล้ว ีอย่างท่านยายพักที่นี่ต่อีสองสามวันนะเ้าคะ ข้าจะได้ดูแลสุขภาพให้ท่านด้วย ” จ้าวอิงบอกยายจางต่อหน้าทุกคน
“ใ่แล้วเ้าค่ะ ข้าปลูกผัก่ท่านแม่เป็ปะจำ หากท่านี่อิงอยากให้ข้า่สิ่งใดบอกมาได้เลย” เป็จิงเอ๋อร์ที่รีบเสนอั`
“เห้อ ลำบากเ้าแล้วอาอิง เอาเถอะข้าจะพักอยู่ที่นี่ีสักหลายวันหน่อยแล้วกัน ” ``
ยายจางถอดหายใจเบาๆ ไม่รู้ว่าจ้าวอิงจะทำอะไร แต่หากได้สั่งสอนจิงเอ๋อร์ผู้นี้บ้างนางก็ิดีเปิทางให้ และเมื่อเห็นสายตาปลอบปะโลมจากจ้าวอิง ยายจางก็สบายใจขึ้นบ้าง
“ในเมื่อเป็เช่นนี้พวกข้าก็ขอัั่แล้วเ้าค่ะท่านแม่ อาอิงฝากเ้าด้วย”
“ป้าสะใภ้ใญ่มิต้องเป็ห่ เิทางปลอดภัยเ้าค่ะ”
เมื่อตกลงกันได้เช่นนี้ ฮุ่ยซื่อสะใภ้คนโตก็นำทุกคนัไป โดยมีเหยียนเหวินเหยาและเสี่ยวเป่าเิออกมา่ทุกคนที่หน้าปะตูใญ่แทนทุกคนในบ้าน
จ้าวอิงพยุงจางซื่อัเข้าไปพักในห้อง พร้อมกับยายจางและจิงเอ๋อร์ที่ามาด้วย
“ให้จิงเอ๋อร์นอนพักที่ห้องเดียวกับข้าก็แล้วกันเวลามีอะไรจะได้เรียกนางได้สะดวก” ยายจางเป็ผู้เริ่มจัดแจง่
“ในนางพักที่เรือนนี้คงไม่เหมาะ ให้ไปพักเรือนรับรองีหลังที่ด้านข้างเรือนดี่าเ้าค่ะ ” จ้าวอิงหันมาบอกยายจาง นางมีแผนต้อนรับจิงเอ๋อร์แล้วหากไม่แยกออกไปจะเล่นสนุกได้อย่างไร
“ใช้เ้าค่ะท่านแม่เรือนนี้มีคนเข้าออกมากมาย ไหนจะพวกผู้ชายที่มาเรียกหาท่านี่บ่อยๆ ให้นางที่เป็าเป็แส้พักเรือนนี้คงไม่เหมาะ ” จางซื่อเห็นด้วยกับจ้าวอิง
“เป็ภาระของพวกเ้าจริงๆ ” ยายจางทอดถอนใจออกมายาวๆ หันไปมองัต้นเหตุ ‘เมื่อไหร่ที่ัไปนางจะเล่นงานลูกสะใภ้คนรองให้หนักๆสักครา น้องาเช่นนี้เอามาให้ขายหน้าแท้ๆ’ ยายจางบ่นในใจ
ในขณะที่จิงเอ๋อร์ที่เป็คนต้นเรื่องยังนั่งก้มหน้าราวกับมิใ่เรื่องที่เกี่ยวกับนางเลยสักนิด
จ้าวอิงได้ให้ซูเม่ยออกไป่จิงเอ๋อร์ที่เรือนพักของแขก ทางด้านตกวันตกของรั้วบ้านชั้นใน่ เพื่อให้นางได้พักผ่อนจากั้ค่อยมากินมื้อเย็นพร้อมกันีครั้ง จิงเอ๋อร์ก็าซูเม่ยไปอย่างเงียบเชียบ
จ้าวอิงยังคงปลอบใจยายจางีเล็กน้อย เพื่อให้นางไม่ต้องคิดมากเรื่องนี้ปล่อยให้เป็หน้าที่ของนางเองขอให้ยายจางพักผ่อนอย่างสบายใจ ั้จางซื่อและแม่นมหลานก็เข้ามา่ปลอบเช่นกันยายจางจึงมีสีหน้าที่ดีขึ้น
จากั้นางก็ัไปรอซูเม่ยที่เรือน ไม่นานนักซูเม่ยก็ัมาหาจ้าวอิง
“นายหญิงเ้าขา นางคนั้กระดี๊กระด๊าใญ่เลยเ้าค่ะ ึ !” ซูเม่ยที่เพิ่งมาึก็เริ่มบ่นออกมาทันที
จ้าวอิงหัวเราเบาๆ ซูเม่ยเหมือนลูกชายของนางยิ่งนัก ภาษาปัจจุบันที่นางมักจะพูดติดปากออกมาเป็บางครั้งนางก็ได้รับอิทธิพลไปเช่นกัน
“ปล่อยให้นางิดีึขีดสุดไปเสีย่ จากั้เราค่อยดึงนางลงมาแบบนี้จะไม่สนุก่าหรือ เอาเสื้อผ้าใหม่ไปให้นางสักสองชุดเลือกสีใสเข้าไว้ แล้วก็เครื่องปะดับเงินก้นหีบให้นางีสองชุด อ่อ เลือกที่ชิ้นใญ่ก็แล้วกัน ” กล่าวจบจ้าวอิงก็ขยิบตาให้ซูเม่ย
“เหอะ ให้นางทำไมเ้าคะ ให้ชุดทำสวนแก่นางก็พอแล้ว เครื่องปะดับก็เป็ไม้ธรรมดา ไม่เห็นต้องสิ้นเปลื้องเช่นนี้เลย ” ซูเม่ยยังคงไม่ิยอม
“คิก คิก ใครว่าจะให้นางใส่เฉยๆล่ะ มันต้องมีของแถมด้วยสิ ให้ในความ ‘คัน’ของนาง……อาเม่ยเข้าใจหรือยัง” จ้าวอิง่ยิ้มให้ซูเม่ย
ซูเม่ยยกกำปั้นทุบลงบนฝ่ามือของัเองทำให้เกิดเสียงดังขึ้นมา จากั้นางก็ตาโตและนางก็ยิ้มออกมา
“นายหญิงท่านร้ายที่สุดเ้าค่ะ ท่านนั่งรอตรงนี้นะเ้าคะ อย่าไปไหนคนเดียวเด็ดขาดข้าจะรีบไปรีบั ” ซูเม่ยพูดจบก็ลุกไปทันที !
จ้าวอิงส่ายหัวาหลังให้กับซูเม่ย นับวันซูเม่ยยิ่งไม่ให้นางหยิบจับสิ่งใดเลย หากนางสามารถเข้าไปเฝ้านางในห้องน้ำได้ คงทำไปแล้วเช่นกัน
ซูเม่ยได้ออกไปเบิกชุดใหม่สองชุด นางเลือกสีแดงและสีเขียว เลือกปิ่นเงินที่ั้ใญ่ และดูเทอะทะที่สุดออกมาพร้อมต่างหูขนาดใญ่่าที่าน้อยยังไม่ออกเรือนควรใส่ีสองชุด เมื่อได้ของครบแล้วก็เิไปหาจ้าวหย่งเพื่อให้เขา่ใสุ่นไพรลงบนเสื้อผ้าเล็กน้อย
“ี่ซูเม่ย าข้าไปที่ห้องพยาบาลดี่าขอรับ ที่นั่นมาุนไพรทุกอย่าง ” เสี่ยวหย่งไม่ถามเรื่องราวด้วยซ้ำ เพียงซูเม่ยบอ่านายหญิงให้มาจัดา เขาก็ทิ้งเรื่องที่กำลังทำอยู่แล้วไปกับซูเม่ยทันที
“เอาแบบให้นางคันนานๆ เกาจนพุพองไปได้ยิ่งดี ” ซูเม่ยที่โยนผ้าลงไปกองบนโต๊ะกลางในห้องปรุงยากล่าวอย่างเข็ดฟัน
“ข้าว่าให้นางได้ออกมากินข้าว่ แล้วค่อยให้ยาพิษให้ออกฤทธิ์ตอนดึกดี่าขอรับ จะได้ไม่ดูจงใจเกินไป”
เสี่ยวหย่งกล่าวด้วยน้ำเสียงเรื่อยเฉื่อยไม่บอกอารมณ์ เขาพูดขณะที่เิหยิบุนไพรเพื่อนำมาบดและผทำเป็พิษคัน
“ได้ เอาแบบที่เ้าว่าเลย เด็กั้ริอ่านจะมาหมายปองนายท่าน”
“หญิงที่ชื่อจิงเอ๋อร์หรือขอรับ ”
“อืม ใ่นางคนนั่นั้ล่ะ” ซูเม่ยกอดอกพยักหน้า
“ข้าว่านางน่าจะต้องาจับใครสักคนในบ้านเรามาก่า แน่นอนว่าคนแรกที่เป็เป้าหมายก็คือี่เขย” เสี่ยวหย่งวิเคราะห์ออกมา
“งั้นยิ่งต้องจัดาให้หนัก ” ซูเม่ยสายตาคมกริบขึ้นมา
“สั่งสอนนางแบบที่ท่านี่มอบหมายมา่ดี่าขอรับ ”
ึแม้เสี่ยวหย่งจะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ เช่นั้ แต่มือของเขาก็ไม่ได้หยุดทำงานไปด้วย ยิ่งเขาได้ฟังคำพูดจากซูเม่ย เขาก็ยิ่งหยิบุนไพรเพิ่มขึ้น
“เรียบร้อย ี่ซูเม่ยท่านหอบด้านนี้ได้แต่อย่าจับด้านนี้ เอานี่ดี่าใช้ผ้าห่อไว้ท่านจะได้ปลอดภัย ” เสี่ยวหย่งหยิบผ้าห่อกล่องอาหารให้ซูเม่ย
เขายืนมองซูเม่ยออกไป จากั้ก็หันัเข้าห้องพยาบาลีครั้ง สายตาที่ดูเรียบเฉยในตอนแรกตอนนี้มันฉายแววมาดร้ายขึ้นมา เขามิได้ใส่เพียงุนไพรที่ทำให้คันจนหยุดเกาไม่ได้เท่าั้
แต่เขายังเพิ่มุนไพรออกฤทธิ์ช้าเข้าไปีสองชนิด ุนไพรสองชนิดนี้จะไปทำลายใบหน้าของผู้ที่ได้รับพิษ ปะมาณเจ็ดวันหลังได้รับพิษไป จะมีอาาเริ่มแรกเป็ตุ่มใสเล็กๆเหมือนผื่นสีแดง และเมื่อนานไปผื่นแดงนี้จะรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ยิ่งไม่ได้รับารักษาที่ดีก็จะทำให้เสียโฉมได้เช่นกัน
‘ใครใช้ให้นางไม่ดูา้าตาเรือมาสร้างความไม่สบายใจให้ี่าเขา ’
“แม่นางจิงเอ๋อร์ ท่านออกมารับของหน่อยเ้าค่ะ ” ซูเม่ยเรียกนางอยู่ที่หน้าเรือน
“ท่านหอบอะไรมาเยอะแยะ” จิงเอ๋อร์ที่เห็นว่าซูเม่ยเป็เพียงบ่าวรับใช้ นางไม่ให้ความเคารพสักนิด นางไม่ใ่หญิงาผู้แสนเรียบร้อยเหมือนตอนอยู่ต่อหน้าคนอื่นีต่อไป
“นายหญิงให้นำเสื้อผ้าและเครื่องปะดับเหล่านี้มามอบให้แม่นางจิงเ้าค่ะ ” ซูเม่ยยังคงยิ้มแย้มให้จิงเอ๋อร์
ตอนนี้นางรอให้ใครบางคนถูกสั่งสอน นางจึงอดทนต่อความไร้มารยาทนี้ได้
เมื่อได้ิดังั้ จิงเอ๋อร์ก็รีบแย่งห่อผ้าไปจากมือซูเม่ยทันที นางหันหลังัเข้าเรือนเพื่อเปิมันออกทันทีโดยไม่สนใจซูเม่ยี
ด้านซูเม่ยที่เห็นจิงเอ๋อร์รับห่อผ้าไปแล้วรีบแกะออกทันที นางก็วางใจ และเิัเรือนัเองเพื่อรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นให้จ้าวอิงฟัง
“นายหญิงเ้าคะ เรียบร้อยแล้วเ้าค่ะ นายน้อยหย่งเป็ผู้ปรุงยาให้ด้วยัเอง เขาบอ่ายาจะออกฤทธิ์ช่กลางดึก ”
“อืม เอานี่ไป แล้วแอบใส่ในอาหารที่คนอื่นจะกินเย็นนี้เสีย เพื่อไม่ให้คนอื่นถูกพิษคันไปด้วย ” จ้าวอิงยื่นขวดกระเบื้องสีขาวให้ซูเม่ยไป
แต่ด้วยนิสัยของเสี่ยวหย่ง นางคิดว่าเขาคงโปรยผงยาลงไปยังจุดที่ไม่ฟุ้งกระจายไปึผู้อื่น แต่าตัดไฟแต่ต้นลมก็เป็เรื่องที่ดี ป้องกันไว้ดี่าแก้ไขภายหลัง
และแล้วมื้อเย็นก็มาึ จิงเอ๋อร์ปรากฏัพร้อมชุดสีแดง ปะโคมปิ่นเงินลงบนผมนาง ปิ่นที่ใญ่มากเกินไป เรียงักันบนผมนางจนคล้ายหางนกยูงตอนรำแพน ท่าทางาเิคล้ายว่าจะเอียงเล็กน้อย เหมือนเศรษฐีใหม่ที่ขนเครื่องปะดับมาไว้บนัั้หมด
ทำให้ทุกคนที่ได้เห็นนางต่างก้มหน้าลงทันที แต่ละคนกลั้นหัวเราะจนใบหน้าแดงก่ำ
แต่อนิจจาอนิจจัง จิงเอ๋อร์นางัคิดว่านางงดงามจนผู้คนที่ได้เห็นนางต่างตกตะลึงหน้าแดงกันไปหมด นางจึงยิ่งเิเชิดหน้าขึ้น
ยายจางเห็นดังั้ นางึขึ้นยกมือขึ้นกุมขมับแล้วนวดัเองไปด้วยเลยทีเดียว ‘ขายหน้าเหลือเกิน’
“ขออภัยทุกท่านที่มาช้าเ้าค่ะ ” จิงเอ๋อร์กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่นางคิดว่าไพเราะที่สุด พร้อมย่อัเลียนแบบจ้าวอิงท่าทางที่นางคิดว่างดงามที่สุด
“รีบมานั่งเสีย ” ยายจางทนไม่ไหวจึงเรียกนางมาที่โต๊ะฝ่ายหญิงด้วยเสียงเข้ม
หลังจากั้ทุกคนก็เริ่มกินมื้อเย็นกัน มื้ออาหารผ่านไปอย่างเงียบเชียบ มีบางครั้งที่บางคนทนไม่ไหวทำให้เสียงหัวเราะเล็ดลอดออกมาเป็ระยะ
เพราะต้องกลั้นหัวเราะไปด้วย ทุกคนจึงรีบกินและรีบออกไปจากห้องโถงเพราะท้องคัดท้องแข็ง อยากออกไปปลดปล่อยเสียงหัวเราะเต็มที่แล้ว เป็ผลให้มื้อเย็นวันนี้จบลงอย่างรวดเร็ว่าทุกๆวัน
เพราะจ้าวอิงง่เป็อย่างมาก หลังัเรือนก็ตรงเข้าห้องนอนในทันที แต่จ้าอิงนางก็่ให้ซู่เม่ยออกไปเล่นสนุกกับจิงเอ๋อร์แทนนาง ซูเม่ยก็ิดีและเต็มใจเป็อย่างมาก
ระหว่างที่จิงเอ๋อร์นอนกลิ้งไปมาบนเตียง้าขวาง ้าปูี่นอน ผ้าห่มที่นุ่ม่าของนางที่บ้านหลายเท่านัก ความ้าของห้องและเตียงที่นอนอยู่ตอนนี้ก็ดี่าบ้านเก่าโทรมของนาง ยิ่งเมื่อมองเครื่องปะดับที่กองอยู่บนโต๊ะ
ในชีวิตนี้นางไม่เคยสุขสบายเท่านี้มา่ มิน่าล่ะี่าของนางจึงบอกนางว่าหากได้แต่งเข้าบ้านตระกูลเหยียนนางจะได้เสพสุขอยู่ในบ้านเศรษฐี ไม่ว่าจะเป็เมียแต่งหรืออนุก็ได้ั้ั้
และตอนนี้นางก็เชื่อี่าสนิทใจ นี่ขนาดว่านางเพียงมาพักไม่กี่วัน จ้าวอิงคนั้ยังมอบให้ั้เสื้อผ้าใหม่ เครื่องปะดับชิ้นใญ่ ั้หมดนี้น่าจะแพง่าบัติที่บ้านนางมีั้หมดด้วยซ้ำ นางเชื่อแล้วว่าามาที่นี่ไม่ผิดหวังจริงๆ พ
ระหว่างที่จิงเอ๋อร์นอนกลิ้งอย่างมีความสุขอยู่ั้ นางหารู้ไม่ว่าด้านนอกไม่ไกลนัก มีกลุ่มคนในความมืดสามคน นำโดยซู่เม่ย เอ้อ และเสี่ยวหย่ง กำลังสุมหัวเพื่อวางแผนเล่นงานนางอยู่
•────❅❀❅────•
ไรต์ : R.I.P จิงเอ๋อร์
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??