ย้อนเวลามาแก้ไข!!

เจ สาวออฟฟิศวัย 30 ปี ทำงานเป็นคอลเซ็นเตอร์ ไม่ใช่แก๊งค์คอลเซ็นเตอร์นะ แต่เป็นคอลเซ็นเตอร์บริการ 24 ชั่วโมงของบริษัทรถแห่งหนึ่ง

ตั้งแต่จบมหาวิทยาลัยมาก็ทำงานนี้มาโดยตลอดไม่คิดเปลี่ยนงานเพราะมันคืองานที่สบายมากๆใช่แล้วมันคืองานแบบทำที่บ้านไง

สถานะการณ์โรคระบาดที่เกิดจากแผ่นดินใหญ่แล้วลุกลามไปทั่วโลกคือสาเหตุที่ทำให้ต้องทำงานที่ห้องมา 3 ปีแล้ว ทำงานมาเกือบ 6 ปี

(รวมที่ทำอยู่บ้านและออฟฟิศ)ไม่เคยคิดจะส่งเงินกลับบ้านไปให้พ่อแม่ใช้เลยนะเพราะคิดว่าพวกเขายังหาเงินเองได้อยู่ ไม่สนใจพ่อแม่ ญาติพี่น้อง

หรือใครเลยสักคน อือ ที่กล่าวถึงเนี่ยคือเจ เจเช่าห้องอยู่ในกรุงเทพตัวคนเดียวไม่ค่อยติดต่อกลับที่บ้านเพราะเบื่อที่ต้องฟังแม่บ่นด้วยความเป็นห่วง

จู้จี้จุกจิกเหลือเกิน ต้องให้ส่งข้อความหาทุกวันไม่ส่งก็จะโทรมาหาอยู่ได้ไม่มีอิสระเลย แต่ตอนนี้เจมีอิสระแล้วแม่ไม่ได้มายุ่งกับเจอีกแล้ว

ไม่ต้องมีคนมาคอยโทรตามให้วุ่นวายแล้วล่ะ พ่อกับแม่เจเสียไปเมื่อ 3 เดือนก่อน ตลกมากที่พอไม่มีพ่อแม่มาคอยเตือนคอยบอก เจดันรู้สึกว่างเปล่า

โลกนี้มันกว้างมากเกินไปแน่ๆถึงได้เงียบและเหงาขนาดนี้ พึ่งรู้สึกตัวว่าตัวเองเลือกผิด ผิดทุกอย่างเลย กลับไปแก้ไขได้ไหมนะ

กลับไปได้จะตั้งใจใช้ชีวิตให้ดีกว่านี้ อืออ่านนิยายมากไปแล้ว เจคิดแล้วเดินออกจากห้องไปซื้ออาหารแต่อนิจจา ใครมันเปิดฝาท่อไว้แล้วไม่ปิด

"ช่วยด้วย ช่วยด้วย ช่ว..อึก "อือ สุดท้ายแล้วก็จมน้ำตาย ชีวิตบัดซบเอ้ย