เรื่อง Leveling Up in the World of Immortals ( Remake )

สามเ๸ื๬๤ผ่านไป นอกจากการแช่สมุนไพรทุกวันแล้วก็ยังมีการฝึกฝนวิชาต่างๆ โดยที่หวังเฟยหลงไม่ได้เ้นไปที่สกิลใดสกิลหนึ่ง แต่พยายามฝึกทุกอย่างให้อยู่ในระดับเดียวกัน เลเวลใกล้เคียงกันมากที่สุด การมีความสามารถรอบด้านในสถานที่ที่อันตรายถึงชีวิตจะสามารถแก้ไขปัญหาได้ดีกว่า จะมีก็เพียงสกิลเดียวที่ไม่ได้ฝึกคือ ความบ้าคลั่งของทรราช จะฝึกและใช้ได้ก็ต่อเมื่อเข้าสู่ระดับรวบรวมแล้วเท่านั้น แต่ของหวังเฟยหลงเนื่องจากเป็นระบบสกิลทำให้สามารถใช้ได้เลย เพียงแต่ไม่สามารถฝึกได้เท่านั้น

• หน้าต่างสเตตัส

ผู้เล่น [ l3lackShadow ]

ชื่อตัวละคร [ หวังเฟยหลง ] : ร่างกายทรราช

เพศ : [ ชาย ]

อายุ : [ 16 ]

ฉายา : -

อาชีพ : [ Gamer ]

คลาส : -

เลเวล : 6 ( ระดับขัดเกลาระยะกลาง )

EXP : 0 %

สเตตัส :

Str : 20

Agi : 20

Int : 21

Luk : 10

Point : 25

สกิล : Active 

• ความบ้าคลั่งของทรราช ( Rank ตำนาน : ความชำนาญ ฝึกหัด Lv.1 )

• ดาบขุนเขา ( Rank ชั้นสูง : ความชำนาญ ฝึกหัด Lv.6 )

• ดาบเมฆาเคลื่อน ( Rank ชั้นสูง : ความชำนาญ ฝึกหัด Lv.6 )

• วงล้อมตาข่าย ( Rank ชั้นสูง : ความชำนาญ ฝึกหัด Lv.5 )

• ลมเฉือน ( Rank ชั้นสูง : ความชำนาญ ฝึกหัด Lv.5 )

• ก้าวไร้เสียง ( Rank ชั้นสูง : ความชำนาญ ฝึกหัด Lv.5 )

: Passive

• จิตใจของ Gamer ( Rank ตำนาน : Lv.Max )

• การวิเคาะห์ของ Gamer ( Rank ตำนาน : Lv.Max )

• โคจรปราณทรราช ( Rank ตำนาน : Lv.Max )

• ทักษะดาบตระกูลหวัง ( Rank ชั้นยอด : ความชำนาญ ฝึกหัด Lv.5 )

• ทักษะอาวุธลับเร้นกาย ( Rank ชั้นสูง : ความชำนาญ ฝึกหัด Lv.5 )

• ทักษะโล่ทั่วไป ( Rank ทั่วไป : ความชำนาญ ฝึกหัด Lv.8 )

• ทักษะกริชทั่วไป ( Rank ทั่วไป : ความชำนาญ ฝึกหัด Lv.7 )

• ทักษะธนูทั่วไป ( Rank ทั่วไป : ความชำนาญ ฝึกหัด Lv.7 )

………………

เหตุผลที่เลเวลสกิลเพิ่มขึ้นมาขนาดนี้ในสามเ๸ื๬๤ต้องบอกว่าเป็นเพราะความบ้าของหวังเฟยหลง เนื่องจากเมื่อก่อนถ้าว่างไม่เล่นเกมก็จะดูหนัง อนิเมะ เล่นโทรศัพท์ แต่เนื่องจากโลกนี้ไม่มีสิ่งของเหล่านั้น หวังเฟยหลงทำได้เพียงฝึกฝนแล้วก็ฝึกฝน มันก็เพื่อให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้นทันในสามเ๸ื๬๤ที่เคยรับปากหวังกังเอาไว้ด้วย ตอนนี้ร่างกายของหวังเฟยหลงล้ำขึ้น ดูดีขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก และเอาจริงๆ ใบหน้าของเขาก็หล่อเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เพียงแต่เมามายไปกับสุรานารีจนไม่ได้ดูแลตัวเองจนมีร่างกายอ่อนแอและย้ำแย่เช่นนั้น

ระหว่างที่หวังเฟยหลงกักตัวฝึกฝนเป็นบ้าเป็นหลัง หวังกัง ฉินเพ่ย หวังซูซ่านต่างก็คอยแวะเวียนมาดูเขา และยังเตรียมคนรับใช้คอยหาข้าวปลาให้กินหาเสื้อผ้าให้ด้วยถึงจะเสียดายที่เป็นผู้ชายร่างบึกบึนแทนที่จะเป็นสาวน้อยน่ารักก็เถอะ แต่เขาก็รู้สึกได้ถึงความสุขและความสบายจากการเป็นลูกคนรวยและตอนนี้เขาก็เริ่มเสพติดมันแล้วจริงๆ

“ ทำไงได้!! คนมีประวัติก็เงี้ยแหละ!! เฮ้อ!! ”

“ ความพยายามไม่เคยทรยศใคร เหนื่อยชิบ จริงสิวันนี้ไปผ่อนคลายหน่อยดีกว่า เอ่อ…วันนี้องค์หญิงน้อยไปช็อปปิ้งนี้หน่า เราตามไปดูดีกว่า เผื่อเจออะไรที่อยากได้ แต่ก่อนไปต้องไปหาท่านพ่อก่อน ”

“ ตงหยาง ข้าจะไปหาองค์หญิงน้อยในเมือง เจ้าเตรียมตัวด้วย ”

“ ขอรับ คุณชายใหญ่ ”

เนื่องจากเหตุการณ์ที่หวังเฟยหลงเกือบเสียชีวิต ทำให้คนรับใช้ประจำตัวของเขาถูดปลดฐานไม่ปกป้องเจ้านายให้ดี ตงหยางคือคนรับใช้ประจำตัวคนใหม่ นอกจากต้องรับใช้แล้วยังต้องปกป้องเจ้านายด้วย ตงหยาง อยู่ระดับรวบรวมระยะต้น แม้ระดับพลังจะไม่สูงมาก แต่นั่นก็เป็นเพราะเขาเพิ่งจะอายุ 20 ปีเท่านั้น เขายังสามารถพัฒนาได้อีก และยังสามารถเป็นเพื่อนกับหวังเฟยหลงได้ด้วย

หลังจากพูดกับตงหยางเสร็จหวังเฟยหลงก็ไปหาหวังกัง เพื่อขอเงิน แน่นอนด้วยความรักลูก เขาจึงให้โดยไม่ถาม และเอาจริงๆมันก็ไม่ใช่จำนวนมากอะไรสำหรับเจ้าตระกูล เมื่อได้เงินหวังเฟยหลงก็เดินทางไปที่เมืองพร้อมกับตงหยางด้วยรถม้า ระยะห่างระหว่างเมืองกกับหมู่บ้านตระกูลหวังนั้น-่ากันราวๆ ครึ่งชั่วยาม เท่านั้น

มาถึงประตูเมืองก็จะเห็นกำแพงเมืองที่สูง 5 เมตร ยังเห็นผู้คนมากมายต่อแถวเพื่อจะเข้าเมืองที่ประตูเล็ก แต่ต้องผ่านด่านาตรวจหน้าเมืองเสียก่อน เมืองฮวานั้นเป็นเมืองที่ค่อนข้างเข็มงวดเรื่องคนเข้าเมือง จำเป็นต้องมีการยืนยันตัวตนเสียก่อนไม่ใช่นั้นจะไม่สามารถเข้าเมืองได้ แต่เนื่องจากรถม้าของตระกูลหวัง ทำให้ไม่ต้องเข้าแถว สามารถไปที่ประตูใหญ่แล้วยืนยันตัวตนก็จะสามารถเข้าไปได้แล้ว

“ คุณชายใหญ่ตระกูลหวัง!! ”

ตงหยางที่ควบคุมรถม้าอยู่ยื่นป้ายยืนยันให้กับทหารยามแล้วบอกว่าคนในรถม้าคือใคร คนที่อยู่ในบริได้ยินต่างก็พากันพูดซุบซิบถึงเรื่องที่เคยเกิดขึ้นในเมืองเมื่อสามเ๸ื๬๤ก่อน รวมถึงการกระทำต่างๆของหวังเฟยหลงด้วย พวกเขาได้ข่าวเรื่องหวังเฟยหลงมาอยู่เหมือนกัน แต่ไม่คิดเลยว่าหลังจากหายไปสามเ๸ื๬๤ยังจะกล้ากลับเข้าเมืองมาอีก หวังเฟยลงได้ยินแต่ก็ไม่ได้สนใจ มันคือเรื่องที่เกิดขึ้นจริง แม้ว่าจะไม่ใช่ตัวเขาในตอนนี้ก็ตาม เขายอมรับได้ แต่เหมือนตงหยางจะยอมรับไม่ได้ เขาจ้องมองไปยังกลุ่มคนที่อยู่บริเวณนั้น

“ ตงหยาง ไปกันเถอะ เดี๋ยวองค์หญิงน้อยจะช็อปปิ้งเสร็จก่อนพอดี ”

“ ช็อปปิ้ง?? ขอรับ ”

คำพูดของหวังเฟยหลงทำให้ตงหยางใจเย็นลง แม้เขาจะสับสนใจคำว่า ช็อปปิ้งแต่เขาก็ไม่ถามและเลือกที่จะเดินทางเข้าเมืองเมื่อยืนยันตัวตนเสร็จ มันเหมือนในความทรงจำเก่าไม่มีผิด ภายในเมืองเต็มไปด้วยผู้คนมากมายเดินผ่านไปมา นอกจากนี้ยังมีร้านค้า

“ คุณชายใหญ่จะไปไหนก่อนขอรับ!? ”

“ นั่นสินะ…เช่นนั้นเราลงเดินไปตามทางแล้วกัน เผื่อจะมีของต้องตาต้องใจข้า ”

ฝากรถม้าเสร็จแล้ว พวกเขาทั้งสองคนก็เดินไปตามทางเรื่อยๆ โดยไม่มีจุดมุ่งหมาย หวังเฟยหลงเพียงเดินดูตามแผงขายข้างถนน โดยใช้ความสามารถของระบบที่สำคัญคือหลังจากได้สกิล การวิเคาะห์ของ Gamer มา ข้อมูลที่แสดงให้หวังเฟยหลงเห็นนั้นมีมากขึ้นละเอียดมากยิ่งขึ้น ซึ่งถูกใจหวังเฟยหลงอย่างมาก เช่นข้อมูลของตงเฟย

[ ตงหยาง Lv.11 ระดับรวบรวมระยะต้น ]

ตงหยาง อายุ 20 ปี กำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่เด็ก ฟันอยากจะเป็นผู้ฝึกวรยุทธ จึงได้พยายามเข้าร่วมกับตระกูลหวังแม้จะเป็นคนรับใช้ก็ตามและคอยหมั่นฝึกด้วยทรัพยากรอันน้อยนิด ส่วนพวกสเตตัสก็มีมากกว่าหวังเฟยหลงตอนนี้ประมาณ สองเท่าได้ ถือว่าแข็งแกร่งในระดับหนึ่ง

แต่ถ้าหวังเฟยหลงเลเวล 10 สเตตัสของเขากับตงหยางก็จะห่างกันไม่มาก และหากเลเวลเท่ากัน ด้วยร่างกายทรราชของหวังเฟยหลง สเตตัสของเขาจะมากกว่าตงหยางแน่นอน เขามองไปที่ตงหยาง พร้อมกับจ้องมองไปที่ข้อมูลต่างๆรวมถึงสเตตัส

‘ หากมีทรพยากรให้คงจะฝึกฝนได้เร็วกว่านี้ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะซื่อสัตย์มากพอที่จะไม่หักหลังแม้ตัวจะต้องตายไหมเนี่ยสิ!!...เอาไว้รอดูไปอีกหน่อยแล้วค่อยว่ากัน ตอนนี้ช็อปปิ้งก่อนดีกว่า ’

หวังเฟยหลงใช้สายตาตรวจสอบสินค้าที่วางขายตามแผง แต่ก็ยังไม่เจออะไรที่ถูกใจเลย หวังเฟยหลงเริ่มหมดหวัง เขาอยากจะเป็นเหมือนในนิยายที่เคยอ่าน คือเดินไปตามทางเจอของดีราคาแพงที่คนอื่นไม่เห็นค่า

“ ดูเหมือนจะไม่ง่ายสินะ เฮ้อ!! ”

“ ขอรับ!? ”

การพูดคนเดียวของหวังเฟยหลงไม่ใช่ว่าเพิ่งจะเป็น เขาเป็นแบบนี้ตั้งแต่ตงหยางรับใช้แรกๆแล้ว ตอนนี้ตงหยางเริ่มจะชินกับพฤติกรรมแปลกๆ รวมถึงคำพูดแปลกๆที่เขาไม่เคยได้ยินจากหวังเฟยหลงแล้ว ระหว่างที่กำลังเดินไปจนจะสุดทางนั้นหวังเฟยหลงก็เดินเข้าไปที่ร้านแผงลอยสุดท้ายด้วยความประหลาดใจ ตงหยางตามไปเห็นหวังเฟยหลงหยิบแหวนเก่าๆขึ้นมาวงหนึ่ง สภาพของมันราวกับผ่านสมรภูมิมาเป็นร้อยครั้ง เป็นแหวนเก่าๆที่ไม่มีใครสนใจ แม้แต่ตัวเขาเองก็ด้วย เขาจึงไม่เข้าใจว่าหวังเฟยหลงสนใจมันที่ตรงไหน

“ แหวนวงนี้ดูเก่าดีนี้!! เท่าไหร่ละ ”

“ 10 เหรียญ!! ”

“ แค่แหวนเก่าๆจะแพงขนาดนั้นได้ยังไง 2 เหรียญพอ ”

“ เพราะมันเก่าถึงได้มคุณค่า 5 เหรียญ ห้ามต่อ ”

“ ฮ่าๆ เอาละๆ ข้าแค่หยอกเล่น ข้าให้ 50 เหรียญเลย เพราะข้าเป็นลูกคนรวย ฮ่าๆ!! ”

ตงหยางกุมขมับเมื่อได้ยินหวังเฟยหลงพูดและจ่ายเงิน 50 เหรียญเพื่อซื้อแหวนเก่าๆวงหนึ่ง แถมยังกล้าพูดว่าเป็นลูกคนรวยเลยใช้จ่ายไม่คิด ตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกมืดมนกับอนาคตของตัวเองเมื่อเห็นว่าคุณชายใหญ่ของเขาเป็นเช่นไร แน่นอนว่าหวังเฟยหลงเข้าใจว่าตงหยางคิดอะไร แต่เขาไม่มีเหตุผลให้บอกตงหยางและสำหรับแหวนนี้ ต่อให้เอาเมืองนี้มาแลกก็ยังถือว่าถูกเกินไปเลย เพราะแหวนวงนี้มันมีความลับซ่อนอยู่ เกรงว่าบนโลกนี้จะมีเพียงเขาคนเดียวที่สามารถเห็นมันได้

‘ รวยแล้วโว้ยยยย!! ต่อไปนี้จะไม่ใช่ลูกคนรวยอีกแล้ว แต่จะเป็นคนรวยเลยต่างหาก!!! ’

[ แหวนมิติที่ถูกผนึก ]

เนื่องจากมันถูกผนึกผู้คนส่วนใหญ่จึงคิดว่ามันเป็นแหวนธรรมดา ต้องให้คนที่สามารถใช้พลังวิญญาณได้ถึงจะสามารถสัมผัสได้ว่าแหวนนี้คือแหวนอะไร แต่คนที่ใช้พลังวิญญาณได้จะมาเมืองแล้วยังเดินเลือกซื้อของตามแผงลอยหรอ แน่นอนว่าไม่ ลำพังแค่แหวนมิติอย่างเดียวก็มีราคาเป็นล้านเหรียญแล้ว แต่นี้ยังมีความลับคือ ของที่อยู่ข้างใน เนื่องจากสกิลวิเคาะห์และระบบ ทำให้หวังเฟยหลงเห็นรายการสิ่งของที่ถูกผนึกอยู่ข้างใน มันคือหินวิญญาณที่แพงมากๆ แม้แต่หินระดับต่ำยังขายได้หลายแสนเหรียญต่อก้อนเลย แต่ข้างในมีหินวิญญาณอยู่ทุกระดับและยังจำนวนมากอีกด้วย แล้วแบบนี้จะไม่ให้เขากลายเป็นคนรวยได้อย่างไร นอกจากพวกหินวิญญาณแล้วยังมีหินอื่นๆ รวมถึง สมุนไพร อุปกรณ์ต่างๆ อีกมากมาย หวังเฟยลงไม่สามารถใช้เวลาสั้นๆในการไล่ดูรายการทั้งหมดได้

‘ แต่วิธีการปลดผนึกมันยุ่งยากนิดหน่อยแฮะ!! ไม่อยากจะทำเลยจริงๆ!! ’

วิธีการปลดผนึกนั้นสำหรับคนอื่นถือว่าแทบจะเป็นไปไม่ได้ แต่สำหรับหวังเฟยหลงนั้นถือว่าลำบากใจมากกว่า ด้วยสกิลการวิเคาะห์หวังเฟยหลงเห็นข้อมูลที่ใช้ปลดผนึก คือต้องใช้เลือดของคนที่มีร่างกายระดับสูง อย่างเช่น ร่างกายคงกระพัน ร่างกายเหมันต์ ร่างกายอื่นๆอีกมากมายไม่ได้มีเพียงร่างกายทรราชเท่านั้น เพียงแต่ร่างกายทรราชถือได้ว่าเป็นร่างกายระดับสูงที่สุดไม่มีร่างกายไหนสามารถเทียบเคียงกับร่างกายทรราชได้ หากแหวนได้รับเลือดก็จะจดจำคนๆนั้นเป็นเจ้าของ และจะมีเพียงเจ้าของเท่านั้นที่สามารถใช้งานเหวนได้ นอกจากเจ้าของตาย ผู้อื่นจะไม่สามารถใช้งานแหวนได้

‘ไม่อยากเจ็บตัวเลยจริงๆ ใครบ้าอยากจะเจ็บตัว’

“ ตงหหยางโรงตีเหล็กกัน วันนี้ข้าจะเดินดูให้ทั่วเมืองเลย ฮ่าๆ!! ”

เสียงหัวเราะที่ดูชั่วร้ายนั้นทำให้ตงหยางรู้สึกสงหรณ์ใจไม่ดี กลัวว่าหวังเฟยหลงจะก่อเรื่องอะไรอีก แต่เขาไม่มีทางเลือกนอกจากทำตามคำสั่งผู้เป็นนาย เนื่องจากเมืองได้มีการวางแผนผังที่ดี แบ่งเป็นโซนๆ เช่นโรงตีเหล็กก็จะมีโซนของตัวเอง หลายๆร้านจะไปรวมกันอยู่ที่ซอยๆนั้น ร้านขายของ แผงลอย และอื่นๆก็จะมีการแบ่งชัดเจน หวังเฟยหลงค่อนข้างชอบ

ระหว่างเดินไปโซนของโรงตีเหล็ก หวังเฟยหลงที่อยู่ภายในรถม้าหยิบแหวนขึ้นมาพร้อมกับกริชที่อยู่ข้างเอว เขากรีดมือข้างซ้ายให้เลือดไหลจากนั้นก็วางแหวนไว้ที่รอยแผล เลือดถูกดูดเข้าไปในแหวนเรื่อยๆ จนแหวนเริ่มส่องแสงสีแดงสลัวๆ ผ่านไปอีกสักพักมันก็ยังคงดูดเลือดอยู่ จากแสงสีแดงสลัวๆค่อยๆสว่างขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งสว่างมากขึ้นมันก็ยิ่งดูดเลือดมากยิ่งขึ้นจนทำให้หวังเฟยหลงรู้สึกวิงเวียนเหมือนโลกหมุน เขาพยายามตั้งสติและกำแหวนไว้แน่น

‘ ได้!! อยากได้เลือดเท่าไหร่ก็เอาไป กินให้พอละเมื่อพอแล้วก็จะไม่มีโอกาสอีกแล้ว ’

ไม่กี่นาทีต่อมาแสงสีแดงสาดส่องอยู่ภายในรถม้า ทำให้หวังเฟยหลงแสบตาจนต้องหลับตา ครู่เดียวเขาก็ได้รับข้อความ พร้อมกับแหวนที่ไม่ดูดเลือดเขาอีกแล้ว ตอนนี้หวังเฟยหลงรู้สึกอ่อนเพลียเป็นอย่างมากเนื่องจากการเสียเลือดจำนวนมาก หวังเฟยหลงมองดูรอบๆเหมือนจะไม่มีใครสังเกตเห็นแม้แต่ตงหยางก็ไม่รู้สึกถึงความผิดปกติ เขาก็โล่งใจ เขามองดูแหวนที่นิ้วมือของเขา มันเข้าไปอยู่ที่นิ้วมือของเขาตอนไหนก็ไม่รู้ แต่รูปลักษณ์ของมันได้เปลี่ยนไปแล้ว ตอนนี้มันดูสวย น่าเกรงขามเหมือนชื่อของมัน

[ ท่านได้รับ แหวนมิติจักรพรรดิ ]

• แหวนมิติจักรพรรดิ (ระดับตำนาน)

เป็นแหวนมิติระดับสูง ภายในมีแหวนมีโลกใบเล็กอยู่ โดยพื้นที่ประมาณคือมากกว่าหนึ่งอาณาจักร สิ่งมีชีวิตสามารถอยู่ภายในแหวนได้ โดยพื้นฐานมันสามารถถูกเรียกว่าอีกมิติได้เลย

- สิ่งมีชีวิตสามารถอยู่ได้

- เจ้าของสามารถเข้าโลกภายในแหวนได้

- ผูกมัด เจ้าของสามารถใช้ ควบคุมโลกภายในแหวน ได้เพียงคนเดียว

………………….

“ ว้าว ไม่คิดว่าจะได้ของระดับตำนาน ไม่คิดเลยว่าาจะได้ของดีขนาดนี้ ตอนแรกก็สนใจแต่ของที่อยู่ข้างใน ไม่คิดเลยว่าตัวแหวนก็จะดีไม่แพ้กัน…ไปสำรวจโลกภายในหน่อยดีกว่า ”

ราวกับร่างกายของหวังเฟยหลงถูกดูดเข้าไปในแหวน ลืมตามาอีกครั้งหวังเฟยหลงก็มายืนอยู่ที่ลานหญ้ากว้างๆ เขามองไปรอบๆ เห็นท้องฟ้า ที่ไม่มีดวงอาทิตย์ มีทะเลสาบอยู่ข้างหน้า มันกว้างมาก ทิวทัศน์สวยสุดลูกหูลูกตา เขาหันกลับไปมองข้างหลังเขาก็ยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่ มันไม่ใช่บ้าน โกดัง แต่มันคือคฤหาสน์หลังใหญ่ที่มีพื้นที่ใช้สอยมากมาย เนื่องจากหวังเฟยหลงเป็นเจ้าของ เขาจึงสามารถสัมผัสได้ว่าอะไรอยู่ตรงไหน และหากเขาต้องการเขาสามารถเรียกมันมาได้เลย

“ ว้าว มันเหมือนกับว่าเราเป็นพระเจ้าเลยแฮะ ทั้งควบคุม ทั้งสร้าง ภายในโลกนี้เราคือพระเจ้า!! จงเรียกข้าว่าพระเจ้า!! ฮ่าๆ! ”