เรื่อง Leveling Up in the World of Immortals ( Remake )

เมื่อกระซิบใกล้ๆหูของนางเสร็จหวังเฟยหลงเขาก็ถอยออกมาด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนเขาจะออกไป สิ่งที่เขาเขียนให้คือ สมุนไพรที่ใช้แช่ร่างกายในระดับแรก มันเหมือนกับที่หวังเฟยหลงแช่อยู่ และหากฝึกฝนถึงระดับขัดเกลาระยะปลาย ต้องให้น้องของนางมาหาเขาเพื่อถ่ายถอดเทคนิคโคจรอีก ถึงจะสามารถเริ่มฝึกฝนจริงๆจังๆได้ หวังเฟยหลงไม่ได้เถียงกับนางต่อ เขาลงไปข้างล่างเพื่อไปจัดการธุระของเขาต่อ ส่วนนางก้มลงไปดู นอกจากเศษกระดาษที่เธอสนใจ ตอนนี้เธอสนใจหินที่หวังเฟยหลงวางเอาไว้มากกว่า ด้วงตาของนางเบิกโตด้วยความประหลาดใจ นางไม่คิดว่าหวังเฟยหลงจะมีสิ่งนี้ไว้ครอบครอง

“ หินวิญญาณระดับกลาง!? เจ้าเป็นใครกันแน่ ”

“ เดี๋ยวนะ!! เมื่อกี้เขาเรียกข้าว่า หมิงซูเมิ่ง เขารู้ชื่อข้า!! เจ้ามีความลับมากมายจริงๆ!! สักวันข้าจะต้องรู้ให้ได้ว่าเจ้าเป็นใคร!? ”

หลังจากออกจากห้อง หวังเฟยหลงก็ไปคุยกับเซี่ยถิงถิงๆ จากนั้นไม่นาน ตาแก่ซินกู้เหลินก็เดินตามออกมาหาเขา เพื่อมอบป้ายแขกกิตติมศักดิ์ของสมาคมการค้าทมิฬ พร้อมทั้งยังสั่งให้เซี่ยถิงถิงจัดการเรื่องสร้างโรงตีเหล็กตามความต้องการของหวังเฟยหลงอีก ทำให้พนักงานทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์รวมถึง เซี่ยถิงถิงประหลาดใจมาก เพราะมันคือครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นป้ายแขกกิตติมศักดิ์ ที่สำคัญคือผู้จัดการสาขาไม่มีสิทธิ์ที่จะมอบป้ายนี้ คนที่มอบได้คือคนระดับสูงมากของสมาคมการค้าทมิฬเท่านั้น

แน่นอนว่าหวังเฟยหลงพอรู้เรื่องป้ายนี้อยู่บ้าง เขายิ้มและขอบคุณตาแก่ตามมารยาท พร้อมบอกให้ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์เก็บเรื่องนี้เป็นความลับ จากนั้นหวังเฟยหลงก็กลับตระกูลพร้อมขบวนของสมาคมการค้าทมิฬที่มาจัดการเรื่องสร้างโรงตีเหล็ก หวังเฟยหลงที่นำขบวนขนาดใหญ่มาทำให้ทุกคนในตระกูลตกตะลึงด้วยความประหลาดใจ หวังกังและเหล่าผู้อาวุโสต่างรีบออกมาต้อนรับเซี่ยถิงถิงที่เป็นถึงผุ้จัดการประมูลด้วยความนอบน้อมและพยายามพูดขอโทษนางเผื่อหวังเฟยหลงไปก่อเรื่องให้สมาคมการค้าทมิฬ

“ พวกท่านเห็นข้าเป็นคนเช่นไร ถึงได้ทำเช่นนี้!! ”

“ ก็ตัวสร้างปัญหาไง!! ”

หวังเฟยหลงยิ้มและเกาหัว เขาพูดไม่ออกเพราะมันคือเรื่องจริง จากนั้นเซี่ยถิงๆก็อธิบายสถานการณ์คร่าวๆโดยไม่เปิดเผยรายละเอียดว่ามันเป็นข้อตกลงของสมาคมการค้ากับหวังเฟยหลงที่จะมาสร้างโรงตีเหล็กให้ รวมถึงเรื่องที่หวังเฟยหลงมีบัตร 10 ล้านและใช้หมดไปกับไข่ใบเดียว เมื่อทุกคนรู้ว่าหวังเฟยหลงใช้เงิน 10 ล้านไปกับไข่ใบเดียวพวกเขาถลึงตาใส่หวังเฟยหลงอย่างพร้อมเพียงแต่ไม่ได้พูดอะไรต่อหน้าแขก หวังเฟยหลงยักไหล่ด้วยรอยยิ้ม จริงๆเรื่องนี้ปิดไม่มิดอยู่แล้ว อย่างไรคนข้างนอกก็ต้องพูดกันและข่าวก็จะมาถึงตระกูลเอง

หลังจากเซี่ยถิงถิงส่งมอบไข่รวมถึงจัดการเรื่องสร้างโรงตีเหล็กคร่าวๆไว้แล้ว นางก็กลับโดยปล่อยให้คนงานสร้างกันไป การสร้างใช้เวลาประมาณ 7 วัน โดยอยู่ด้านข้างบ้านของหวังเฟยหลง แต่มันก็ยังถือเป็นพื้นที่ในเขตของหวังเฟยหลง เขาจึงไม่จำเป็นต้องขออนุญาตให้ และเขาถูกหวังกังและเหล่าผู้อาวุโสเรียกตัวไปพบ แน่นอนว่าเขาต้องไปแต่เขาเรียกแม่เขาไปด้วย เพราะเขารู้ว่าตาแก่หัวหงอกเหล่านั้นจะพูดเรื่องอะไร แค่พ่อของเขาคนเดียวคงกันจากเหล่าตาเฒ่าที่หิวกระหายไม่อยู่

“ เฟยหลง ทำไมเจ้าพาแม่ของเจ้ามาด้วยละ ข้าเรียกแค่เจ้าไม่ใช่หรือไง!? ”

“ แล้วข้ามาไม่ได้หรือไง!? ”

“ ได้!! ใครจะห้ามเจ้ากัน ข้าแค่ถามเฉยๆ ”

หวังกังเห็นฉินเพ่ยมาด้วยก็ถามด้วยความสงสัย แต่เหมือนว่านางจะอารมณ์ไม่ดีถึงได้พูดกลับมาด้วยนน้ำเสียงไม่พอใจ เขาถึงกับรู้สึกหงอ ส่วนผู้อาวุโสคนอื่นๆต่างพากันมองหน้าด้วยความวิตกกังวล รวมถึงผู้อาวุโสหนึ่งด้วย หวังเฟยหลงที่เห็นท่าทีของเหล่าผู้อาวุโสก็รู้สึกสุขใจขนอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา

“ เอาละ ข้ากับท่านแม่ไม่ค่อยมีเวลา พวกท่านมีเรื่องอะไรรีบพูดมาเสียดีกว่า ”

“ ก็ได้ ข้าจะเข้าเรื่องเลยแล้วกัน พวกผู้อาวุโสต่างก็สงสัยว่าเจ้ามีความสัมพันธ์อะไรกับสมาคมการค้าทมิฬกันแน่ แล้วทำข้อตกลงอะไรกัน เหตุใดพวกเขาถึงได้ดูแลเจ้าดีนักถึงขั้นสร้างโรงตีเหล็กส่วนตัวอีก ”

“ มันคือเรื่องของข้า ไม่ได้เกี่ยวกับตระกูลเสียหน่อย จะรู้ไปทำไมกัน ”

หวังกังนั้นนิ่งเงียบ เหตุผลที่เขาต้องเรียกหวังเฟยหลงมาเพราะเหล่าผู้อาวุโสต้องการทราบเรื่องราวและเป็นการบีบบังคับเอาผลประโยชน์จากหวังเฟยหลง แม้เขาพยายามจะห้ามแล้วแต่มันก็มีกฎที่เกี่ยวข้องกับตระกูลอยู่ ดังนั้นเขาจึงต้องทำตามที่เหล่าผู้อาวุโสเรียกร้องบ้าง ส่วนเหล่าผู้อาวุโสทั้งหลายต่างก็หน้าซีดเมื่อได้ยินคำพูดหวังเฟยหลง ผู้อาวุโสหนึ่งทนไม่ได้จึงลุกขึ้นทุบโต๊ะ

“ เฟยหลง เจ้าเป็นคนตระกูลหวัง เจ้าจะไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลหวังได้อย่างไร โรงตีเหล็กที่เจ้าสร้างมันก็ต้องเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลหวัง เจ้าไม่คิดจะทำเพื่อตระกูลหรือ ”

“ ทำเพื่อตระกูล? ท่านอย่าทำให้ขำไปหน่อยเลย พวกท่านเคยทำเพื่อข้าหรือไม่ มีเพียงพ่อ แม่ น้องสาวข้าเท่านั้นที่ทำเพื่อข้า แล้วเรื่องโรงตีเหล็กพวกท่านคงลืมไปแล้วกระมั้งว่าพวกท่านเป็นฝ่ายปฏิเสธที่จะมีส่วนเกี่ยวข้องไปเอง ในการประชุมครั้งก่อน ”

“ ใช่ เรื่องโรงตีเหล็กข้าพูดเช่นนั้นก็ย่อมเป็นเช่นนั้น แล้วเรื่องที่เจ้าใช้จ่ายเงิน 10 ล้านเพื่อไข่สัตว์อสูรละ เจ้าจะหาคำอธิบายใดมา ”

“ ทำไมข้าจะต้องให้คำอธิบายกับพวกท่านด้วย ในเมื่อมันเป็นเงินที่ข้าหามา!? ”

“ เจ้าคงลืมไปแล้วกระมั้งว่าก่อนหน้านี้เจ้าได้รับทรัพยากรไปจากตระกูลมากมายเพื่อรักษาร่างกายของเจ้า เจ้าไม่คิดจะตอบแทนตระกูลเลยหรือไง ขอเพียงเจ้าส่งมอบเงินให้ตระกูลหรือไม่เจ้าก็ส่งไข่อีแร้งเพลิงให้ตระกูล พวกเราเหล่าผู้อาวุโสจะรับผิดชอบในการเลี้ยงดูมันเพื่อเป็นกำลังให้ตระกูลเอง ”

เป้าหมายที่แท้จริงของพวกเขาไม่ใช่โรงตีเหล็กแต่เป็นเรื่องเงินจำนวนมหาศาล พวกเขาต้องการส่วนแบ่ง อย่างน้อยพวกเขาก็ต้องการไข่สัตว์อสูรใบนั้นโดยไม่ต้องออกแรง หวังเฟยหลงรู้สึกแขยงพวกคนประเภทนี้ที่สุด แต่ก่อนที่หวังเฟยหลงจะได้พูดอะไรต่อ แม่ของเขา ฉินเพ่ยก็พูดขึ้นมาก่อน

“ พวกท่านลืมไปแล้วหรอ? ว่าทรัพยากรที่หามารักษาร่างกายของหวังเฟยหลงนั้นมาจากทรัพยากรส่วนตัวพวกข้าสองคน พ่อแม่ หาใช่ของพวกเจ้า แล้วพวกเจ้ายังมีหน้ามาเรียกร้องให้ลูกข้าต้องตอบแทนให้ตระกูล พวกเจ้าแก่จะเลอะเลือนแล้วหรืออย่างไร!? ”

“ ฉินเพย ระวังคำพูดของเจ้าด้วย!! เจ้าจะเข้าใจอะไร ”

“ ข้าไม่เข้าใจเรื่องตระกูลเท่าใดนักหรอก แต่ข้าเข้าใจว่าพวกเจ้าต้องการไข่สัตว์อสูรหรือไม่ก็เงินที่เป็นของลูกข้า หากพวกเจ้ายังกล้ารังแกหรือบีบบังคับลูกข้าอีก พวกตาเฒ่าเจ้าเล่ห์อย่างพวกเจ้าจะได้เจอดีจากข้าแน่…ลูกแม่ เราไปกันเถอะ อย่าไปอยู่ต่อให้เสียเวลา แล้วก็ หวังกัง คืนนีี้เจ้านอนนอกบ้าน เพราะไม่อาจปกป้องลูกตัวเองได้ ”

เมื่อพูดจบ สองแม่ลูกก็เดินจากไปทันที ส่วนหวังกังได้แต่ยิ้มแห้งๆ อย่างไรเขาก็ไม่ยอมให้ลูกเขาเสียเปรียบอยู่แล้ว เขาเพียงเรียกมาแล้วค่อยปกป้องลูกอีกที กลายเป็นวันนี้เขาต้องนอนนอกบ้านจริงๆเสียอย่างนั้น แต่เรื่องยังไม่จบ เหล่าผู้อาวุโสต่างร้องเรียนไม่ว่าอย่างไรตระกูลต้องได้ไข่ใบนั้นมาดูแล หรือไม่ก็ต้องได้โรงตีเหล็กขั้นสูงนั้นมา เหมือนพวกเขาจะไม่ยอมง่ายๆ หวังกังก็เริ่มหมดความอดทนเช่นกัน เขาลุกขึ้นและปลดปล่อยพลังไปทั่วทั้งห้องกดทับเหล่าผู้อาวุโสทั้งหมดและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“ เรื่องราวพวกท่านรู้อยู่แก่ใจ แต่ยังกล้าเรียกร้องจากลูกของข้า หากพวกท่านยังเรียกร้องเรื่องไร้สาระ ข้าจะไม่ออดทนอีกต่อไป ”

เมื่อเหล่าผู้อาวุโสได้ยินและได้รับแรงกดดันจากหวังกัง พวกเขาต่างก็เงียบไปโดยเฉพาะผู้อาวุโสหนึ่ง ตอนนี้พวเขาไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะไม่ใช่เพียงหวังกัง แต่ฉินเพ่ยก็ออกหน้าปกป้องหวังเฟยหลงแล้ว ตอนนี้หวังเฟยหลงไม่ต้องพึ่งพาตระกูล แต่กลับกลายเป็นตระกูลที่อาจจะต้องพึ่งพาหวังเฟยหลงแทน

หวังเฟยหลงกลับมาถึงบ้าน เขาพูดคุยกับแม่เล็กน้อยก่อนที่แม่จะกลับไปบ้านของตัวเอง เมื่อแม่กลับบ้านหวังเฟยหลงจึงเข้าไปในโลกของแหวนมิติจักรพรรดิ เขาเริ่มการสร้างโลกภายในแหวนมิติจักรพรรดิตามแบบที่เขาชอบ พื้นที่ทั้งหมดมีมากกว่าหนึ่งอาณาจักร หวังเฟยหลงแบ่งพื้นที่ทั้งหมดออกเป็นทิศห้าทิศ สายฟ้า,ลม,ฝน,หิมะ,ภูเขาไฟ,และตรงกลางเป็นพื้นที่อาศัย เพื่อนบ้านพักตากอากาศตามจิตนการของเขาอิงจากโลกเดิม โดยสร้างคลังเก็บของแยกไว้ต่างหาก และหน้าบ้านก็มีทะเลสาบ พื้นที่ตรงกลางมีประมาณ บริเวณรอบๆมีมีป่าไม้ ภูเขา แม่น้ำ และอื่นๆโดยรวมแล้ว พื้นที่ตรงกลางมีขนาดเป็น 1 ในสิบของพื้นที่ทั้งหมดโดยจะเรียกว่าพื้นที่ส่วนกลาง และห้าพื้นที่ที่เหลือจะถูกแบ่งออกเป็นเท่าๆกัน

“ เหมือนกับการเล่นเกมสร้างโลกเลยแฮะ แค่อิสระมากกว่า ”

“ ไข่จักรพรรดิอสูร? ส่วนวิธีการฟักมัน…ยุ่งยากนิดหน่อย เอาไว้ที่บ้านก่อนแล้วกัน ”

พอตกเย็นหวังกังก็มาเพื่อพูดคุยกับหวังเฟยหลง แน่นอนว่าหวังเฟยหลงรู้อยู่แล้วว่าหวังกังจะปกป้องสิทธิ์ของเขา แต่แม่โกรธที่ยังต้องเรียกเขาไปอีกต่างหาก วันนี้หวังกังต้องนอนบ้านหวังเฟยหลงไปก่อน

“ ท่านพ่อ!! ข้าต้องการไปป่าโขดหิน ”

“ ข้ารู้ว่าเจ้าแข็งแกร่งขึ้นแล้ว แต่เรื่องนี้?? ”

“ ข้าต้องการประการณ์น่ะ ท่านพ่อไม่ต้องห่วง ข้าจะไปกับตงหยางและเซียงหลาน และจะไม่ฝืนตัวเอง ”

“ ข้าเข้าใจแล้ว อย่าลืมละ ความปลอดภัยของตัวเองต้องมาก่อน ”

เช้าวันต่อมาหวังเฟยหลงเดินทางไปยังป่าโขดหิน พร้อมกับตงหยางและเซียนหลาน ตามชื่อของมัน เป็นป่าที่มีต้นไม้ใหญ่และยังมีโขดหินมากมาย มีสัตว์อสูรมากมายตั้งแต่ระดับ 1 ถึง ระดับ 5 โดยระดับ 1 จะเทียบเท่ากับระดับขัดเกลา รอบนอกของป่าจะเป็นสัตว์อสูรระดับ 1 ยิ่งลึกมากขึ้นก็จะยิ่งเจอสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งมากขึ้น

เมื่อไปถึง หวังเฟยหลงก็ได้กำชับกับทั้งสองคนว่า ห้ามสอดมือเข้ามายุ่งเด็ดขาด จริงๆแล้วเขาไม่ต้องการเอาทั้งสองคนมาด้วย แต่เพื่อให้พ่อกับแม่สบายใจ หวังเฟยหลงจึงต้องเอามา หวังเฟยหลงค่อยๆเดินเข้าไป เขาเห็นต้นไม้สูงใหญ่ และยังมีโขดหินมากมายกระจายอยู่ทั่วทั้งป่า นอกจากนี้เขายังเห็นสมุนไพร ตามทางแต่มันเป็นสมุนไพรที่ไม่ใช่ระดับสูงอะไร ขายก็ไม่ได้ราคามากมาย แต่หวังเฟยหลงก็เกก็บพวกมันทั้งหมดเข้าไปไว้ในพื้นที่ส่วนกลางของโลกในแหวนมิติจักรพรรดิ เพื่อปลูกพวกมันไว้ตามป่าส่วนกลาง

[ หมาป่าเกาะหิน Lv.8 ]

ผ่านไปสักพัก เมื่อเดินเข้าไปลึกมากขึ้นเรื่อยๆ หวังเฟยหลงก็เจอเข้ากับสัตว์อสูรตัวหนึ่ง มันคือหมาป่าเกาะหิน เป็นสัตว์อสูรระดับ 1 ระยะปลาย เขาเน้นย้ำกับสองคนว่าห้ามเข้ามายุ่งเด็ดขาด มีสองเหตุผลคือสะสมประสบการณ์ต่อสู้จริง และ EXP เขาไม่ต้องการแบ่ง EXP กับใครตอนนี้เขาต้องเร่งเลเวลของเขาให้เร็วขึ้น

“ พวกเจ้าห้ามยุ่งเด็ดขาด!! ”

หวังเฟยหลงเรียกดาบออกมาและพุ่งเข้าไปหาหมาป่าเกาะหิน เขาเปิดใช้สกิล ก้าวไร้เสียง เมื่อถึงระยะประชิด หวังเฟยหลงจึงใช้สกิล ดาบเมฆาเคลื่อน โจมตีต่อเนื่องด้วยความเร็ว 5 ครั้ง สามครั้งแรกมันสามารถหลบได้ แต่สองครั้งที่เหลือด้วยความเร็วที่มากขึ้นจนมันไม่สามารถหลบได้ทัน ทำให้มันโดนฟันไปสองครั้ง แต่เนื่องจากมันเป็นหมาป่าที่มีเกาะหิน จึงไม่ได้บาดเจ็บมากนัก

จริงๆแล้วเขารู้จัดอ่อนของมัน แต่เขาลองโจมตีไปที่เกาะหินเพื่อจะดูความแข็งแกร่งของมัน หมาป่าเกาะหินโกรธจัดที่ถูกทำให้บาดเจ็บ มันพุ่งเข้าหมายจะขย้ำหวังเฟยหลง แต่เขาเอี้ยวตัวหลบและใช้สกิล ดาบขุนเขา โจมตีต่อเนื่อง 3 ครั้ง ครั้งแรกและครั้งที่สองนั้น ไม่ได้ทำให้มันบาดเจ็บมากนัก แต่ครั้งสุดท้ายทำให้มันบาดเจ็บหนักพอสมควร แม้จะมีเกาะหิน นี้หมายความว่า การโจมตีของหวังเฟยหลงแข็งแกร่งมากพอที่จะทำลายเกาะหินของหมา-่าหินระดับ 1ระยะปลาย

ตอนนี้การเคลื่อนไหวของมันเชื่องช้าลงอย่างมาก ตอนนี้หวังเฟยหลงสามารถเปียบเทียบพลังการโจมตีกับสเตตัสได้คร่าวๆแล้ว เนื่องจากมันบาดเจ็บ หวังเฟยหลงจึงได้ตัดสินใจจบการต่อสู้ เขาพุ่งเข้าไปหามันและโจมตีไปที่จุดอ่อนของมัน ทำให้มันตายอย่างรวดเร็ว

[ ท่านสังหารหมาป่าเกาะหิน ]

[ ได้รับ EXP ]

‘ ถือว่าได้ EXP เยอะพอควรเลยนะ ได้เวลาฟาร์มเลเวลแล้วสินะ ’