เรื่อง ทะลุมิติ ย้อนเวลาไปแต่งงานกับนายหน้าโหด สุดซื่อ
หลังจากา้ำแต่งตัว เาออกมาจากห้องเล็กเห็นภรรยาของตนนอนขดตัวเป็นกุ้งอยู่บนเตียง พอเดินเข้าใกล้ก็เห็นว่าตัวของาสั่น
“เป็นอะไรครับ ไข้จับเหรอ” เาเอื้อมมือวางบนหน้าผากของา
“ไ่เป็นไรๆ ก่อนหน้านี้ออกไปห้องอาโยว ลมพัดแรงไปหน่อย” าเอียงหน้าสบกับมือของเา เาพยักหน้าเบาๆตอบเพื่อบอกเธอว่าเาเข้าใจ
“นอนกันเถอะ” ภรรยาของเาูพรางตบมือเบาบนที่นอน ให้นอนลงข้างๆ เาจึงเอนนอนลง
เาจำได้ว่าเายังไ่เล่าเรื่องที่บ้าน เาจึงมองไปทางภรรยาสังเกตท่าทางของาว่าพร้อมจะฟังเรื่องของเาไหมก่อนเอ่ย “ช่วงกลางวันที่อาเจียวถามเรื่องครอบครัว ยังอยากฟังหรือไ่”
“อยากสิ เล่าเท่าที่เล่าได้ ไ่ต้องถึงกับลำบากใจเจ้านะ” าพลางคิดในใจ อยากก็อยากฟังแต่ถ้าเป็นเรื่องสยองขวัญก่อนนอนก็ไ่อยากให้เล่าละเอียดเพียงนั้น
“ความิแล้ว ผมทะเลาะกับที่บ้าน จึงแยกบ้านและตัดขาดกัน ความิที่ไปเป็นทหารส่วนหนึ่งก็เพื่อห่างพวกท่านตอนนั้นยังเด็กที่บ้านมีอะไร ก็ให้เพียงน้องสาวน้องชาย ข้าแทบไ่มีอะไรตกถึงท้อง จึงคิดน้อยใจ จนได้พบคุณตาของอาเจียว ดูแลผม หลังจากช่วงนั้นเามาเกณฑ์ให้ผู้ชายในหมู่บ้านไปรบ พ่อของผมไ่อยากไป เาจึงดึงดันจะให้ผมไปแทน ตอนนั้นผมยัง15 หนาวไ่ถึงเกณฑ์18 หนาวด้วยซ้ำ แต่ผมก็ไปเพราะคิดว่าอย่างน้อยก็มีข้าวกิน คุณตาของเากลัวผมจะเอาชีวิตไปทิ้ง จึงบอกว่าผมต้องกลับมาช่วยดูแลคุณที่ตอนนั้นแม่คุณพาคุณมาเยี่ยมคุณตาคุณยายพอดี” เาค่อยๆเล่า แล้วเหลือบตามองภรรยาเป็นช่วงๆ
“เาก็ให้ไปได้เหรอคะ อายุไ่ถึง” หญิงสาวเอาหน้ามาซบที่หัวไหล่ก่อนจะูเบาๆ
“ใช่ ตอนนั้นผมสูงถึงเกณฑ์ ความิผมสูงเกินทุกคนในบ้านมาเกือบ1 ฉื่อ*ได้” ภรรยาของเาพยักหน้าเข้าใจเาจึงเล่าต่อ
“ต่อมาพอเข้าไปเป็นทหารไปได้3-4หนาว ก็พบชายที่คล้ายกับผม ‘หยางหลี่เฉียง’ หลังจากนั้นช่วงเวลาพักพวกเราก็คุยกันบ้าง พวกเราสนิทค่อนข้างเร็ว เาอยากพาผมไปหาที่บ้านหลายครั้งแต่ยังติดที่ผมมาทราบข่าวเรื่องการตายของคุณแม่ และคุณตาคุณยายของคุณหลังจากโดนปลดออกจากค่าย อีกอย่างช่วงนั้นผมรักษาตาข้างขวานี่อยู่ จึงไ่ได้ไปเจอ ช่วงนั้นผมก็ทะเลาะกับทางบ้าน พวกเาต้องการเงินของผมทั้งหมด และจะไ่ให้รักษาตาข้างนี้เพราะสิ้นเปลืองเงิน” สายตาของชายหนุ่มหม่นแสงลง หญิงสาวที่ซบหัวไหล่ เลื่อนหัวไปบนหน้าอก พรางกอดเาเบาๆ าคิดภายในใจ ตอนนี้เธอช่วยเาได้เพียงเท่านี้ แต่ถ้าเาอยากให้ช่วยาจะจัดการเรื่องนี้อย่างดี
“หลังจากนั้นผมจึงออกจากบ้าน และมาซื้อบ้านหลังนี้ พอรักษาตาจนหลายดี ก็พบว่าทางบ้านคุณกำลังจะให้คุณแต่งงานกับคนอื่น ตอนนั้นผมก็ตัดสินใจว่าต้องทำตามสัญญากับคุณตา จึงขอแต่งงานกับคุณ คุณโกรธผมไหม” หญิงสาวที่อยู่บนอกของเานิ่งก่อนจะูเบาๆ
“ไ่ค่ะ ไ่โกรธค่ะ ในเมื่อคุณดูแลฉันดี ฉันก็จะดูแลคุณให้ดีค่ะ ลี่จิ่น” เมื่อได้ยินดังนั้นชายหนุ่มก็ถอนหายใจ อย่างน้อยเรื่องที่เาตัดสินใจเรื่องนี้เองโดยไ่ถามความเห็นาในครั้งนั้น ก็ไ่ได้ทำร้ายา
“ความิเงินบำนาญที่ได้จากการรบยังอยู่ที่คลังธนาคาร เรื่องของที่บ้านของผม ผมว่าจะยกบำนาญให้พวกเาครึ่งหนึง เพื่อตัดขาดจากพวกเา พวกเรามักเรียกร้องเงินเดือนผมทุกเดือน ผมยอมมาหลายปี ถึงอย่างไรผมก็ไ่ได้ดีในสายตาของพวกเา หากตัดขาดกันไปก็จะได้ไ่ต้องมีเยื่อใยต่อกัน อาเจียวคิดว่าผมคิดถูกไหม หรือผมอคติ คิดอกตัญญูเกินไป” หญิงสาวคิดายังตัดสินเรื่องนี้ไ่ได้ เราไ่เคยพบทางบ้านสามี ก็ก็เชื่อลี่จิ่นว่าเาไ่ใช่คนูไปเรื่อย
“ฉันบอกไ่ได้ เรื่องนี้ต้องดูยาวๆ เราต้องรออีกสักพักค่ะ แล้วนี่พวกเารู้ที่อยู่ของบ้านเราตอนนี้ไหมคะ” าเงยหน้าถาม กังวลว่าพวกเาจะตามรังควานถึงที่บ้าน
“ไ่ครับ ที่นี่ต่างเขตต่างเมือง สืบหาน่าจะยากซักหน่อย”
“ก็ยังดีค่ะ อย่างน้อยพวกเราก็อยู่อย่างสงบ ต่างคนต่างอยู่ เรื่องเงินทองทรัพย์สิน ถ้าเาขาดมาหยิบยืมก็ต้องทำสัญญา ถ้าจะถอดชื่อจากบ้านก็ต้องเดินเรื่องทางราชการให้ขาดจากกันสิ้นเชิง ดีที่คุณซื้อที่นี่ ห่างทั้งบ้านคุณบ้านฉัน” คำของเธอทำเอาเารู้สึกร้อนที่หน้า ายอเาเก่งิๆ
“อ้อ เงินผมก็ยังเหลือในคลังนอกจากบำนาญ ก็ยังเหลือเงินเดือนอีกบางส่วนนะ ถ้าคุณอยากได้อะไรเพิ่ม ก็บอกผมได้” หลังจากที่ชายหนุ่มตั้งสติได้ก็บอกเรื่องเงินอีกครั้งเพราะเห็นว่าช่วงกลางวันาค่อนข้างห่วงเรื่องนี้ เามองภรรยาที่ซบที่อกเาเงียบ เห็นเพียงเส้นผมของา
“อาเจียวนอนพักก่อนดีหรือไ่” เาเอามือลูบผมที่เงางามของา
“ได้ แล้วก็ข้ายังไ่อยากได้อะไร ท่านไ่ต้องรีบเอาออกมาใช้นะ” คำูเบาๆที่อก ทำเอาเายิ้ม ภรรยาบ้านอื่นที่เาเห็นมา ให้สามีทำงานนอกบ้านทั้งวัน หาเงินดูแลครอบครัว บางบ้านลำบากหน่อยก็ไปช่วยกันทั้งบ้าน บ้านที่มีจะกินภรรยาก็มักจะซื้อของ แต่งเนื้อตัว แต่ากลับไ่รีบ อย่างนั้นเาก็จะไ่รีบ เงินที่เหลือจากการออกทหารก็พอใช้จนจบฤดูหนาวนี้ ไ่พอก็เบิกมาเพิ่มมากมาย ใบไม้ผลิถ้าไ่มีงานทำิๆเาคุยไว้กับลุงหวงว่าจะไปช่วยงาน
“เอ่อ…” หัวเล็กบนอกของเาขยับ เหมือนจะูเาจึงหันไปมอง
“มีอะไรหรือเปล่าอาเจียว”
“เอ่อ…อืม เรื่องลูกของเรา ก็ยังไ่รีบ รอมีเงินดูแลเาอย่างสบายค่อยมีได้หรือไ่” เสียงูของาเบามาราวกับกระซิบ แต่เาก็ได้ยินชัดเจน ายังคิดเผื่อเรื่องนี้ด้วย เารู้สึกว่าตัวของาเกร็งไปทั้งตัว
“ย่อมได้ แต่ถ้าลูกเาจะมา พวกเราก็ย่อมห้ามไ่ได้ใช่หรือไ่” เาูเสียงค่อย ฤดูหนาวนี้ย่อมยาวนาน จะไ่มีโอกาสเลยหรือ หากตั้งท้องขึ้นมา าจะได้ไ่เสียใจ เาูเพราะคิดอย่างถี่ถ้วน
แต่ร่างเล็กกลับคิดว่าสามีแหย่าเล่น จึงตีเบาๆที่ท้องของเาแก้เขิน แล้วจัดท่าทางให้นอนสบายขึ้น ก่อนจะนอนข่มตาทำเป็นไ่รู้เรื่องราวเมื่อครู่ หลังจากนั้นกลายเป็นว่าาดันหลับไปิ เพราะสามีลูบที่หลังเบาๆราวกับกล่อมาอยู่ตลอด
เมื่อเห็นว่าาหายใจสม่ำเสมอ เาจึงจัดท่าทางดึงาให้หัวมานอนบนหมอนดีๆ ระหว่างนอนมองหน้าภรรยาของเานั้น ร่างสูงก็เพิ่งคิดขึ้นมาได้นี่ไ่ใช่ว่าเาขอามีลูกหรอกเหรอ ทำเอาหน้าของเาเห่อร้อนขึ้น ผ้าห่มที่คลุมแค่ครึ่งท้องกับทำเาร้อนรุ่มขึ้น ท่ามกลางอากาศเย็นในห้อง
.
.
หลังจากตื่นมาช่วงเช้าเาก็ตัดสินใจ คืนนี้ต้องเอาถ่านไปใส่เตาไฟในห้อง เพราะผ่ายไปได้ค่อนคืนภรรยาตัวน้อยของเาก็ขดตัวเป็นกุ้ง มือและเท้าเย็นมาก ถึงเาจะทนกับอากาศหนาวกว่านี้ได้แต่ภรรยาและน้องภรรยาของเา น่าจะทนไ่ไหว
เาลุกขึ้นมาต้มน้ำอุ่นตั้งแต่ฟ้ายังไ่สาง นั่งเหม่ออยู่หน้าเตาไฟ เาคิดอย่างไรจะทำให้ภรรยามีความสุข และสบายได้มากกว่านี้ หลานสาวของคุณตา ทั้งสาว น่ารัก เนื้อตัวก็นุ่ม ผิวเนียนละเอียด เาย่อมไ่อยากให้ลำบาก าแต่งกับเาที่เรียกได้ว่าเสียโฉม คนทั่วไปในแคล้วนี้มองว่าคนที่ความเรียบเนียนของผิว ยิ่งยิวเนียนยิ่งงาม ยิ่งมีเสน่ห์ อย่างภรรยาของเาทั้งหน้าตารูปร่าง ใครเห็นย่อมชอบแน่
แขนเล็กที่จู่ๆก็คล้องคอเา ทำเอาเาตกใจจนแทบจะจับเขวี้ยงไป แต่พอมือถูกแขนก็พบว่าเป็นแขนนุ่มๆของภรรยาตนเอง
“ทำไมรีบตื่นครับ พระอาทิตย์ยังไ่ขึ้นเลย” เาถามเธอที่หน้าตาเหมือนคนที่ยังไ่ตื่น หอบผ้าห่มคลุมตัวเอนตัวซบเาภรรยาเาเท้าเบาิ เดินมากกี่ครั้งเาก็ไ่ได้ยินเสียงฝีเท้า
“ก็ลี่จิ่นลุกไป เตียงเย็น ตอนไ่หลับ” ทำไมาหาคำูทำให้เาทำตัวไ่ถูกเ่ี้เก่งินะ เาคิดพรางอุ้มก้อนผ้าห่มมาบนตัก
ไออุ่นจากเตาไฟทำให้คนตัวเล็กในอ้อมอกของเาหลับลงอีกครั้ง
1 ฉื่อ*=10นิ้ว
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??