เรื่อง ปรมาจารย์บานฉ่ำ 18+

"จะ...เจ้าเห็นข้า...เอ้ย...อาจารย์ข้าโดนรุมเย็ด?"

"ใช่... ข้าเห็นอีนังหม้อจื่อนั่น โดนรุมเย็ดผ่านช่องหน้าต่าง

หน้านางงี้ซุกดูดควยของพวกมันทีละคนเลยด้วย!"

อื๊ยยส์...?

หม้อจื่อฟังเขาบรรยายก็ให้เสียวแว๊บลงแคมหี

เพราะที่เขาเล่าก็คือนางเอง นึกแล้วหญิงสาวยังเสียวสยิวไม่หาย

ที่โดนหกชายรุมเย็ดแถม-วยยาว-วยใหญ่ หล่อลากลีลางี้เด็ดสะระตี่!

.

"ละ...แล้วเจ้าเห็นหน้านางรึเปล่า?"

"อะ...อ้อ... เห็นไม่ชัดหรอก ข้าไม่กล้าเข้าไปใกล้มากกลัวถูกจับได้

แต่จากชุดที่ใส่กับหุ่นน่ะใช่นางแน่ๆ! อีนางแพศยา ร่านเงี่ยนดอกทอง!

ทีข้าแค่มองตูดนางนิดหน่อยทำโกรธ ทุเรศ!"

ฟู่...

พอรู้ว่าอางัดไม่เห็นหน้านาง

ปรมาจารย์สาวหีบานก็ถึงกับถอนใจแบบโล่งอก

ความลับว่านางคือหม้อจื่อนั้นยังไม่แตก

จะแหกก็แค่ความร่านของนางที่โดนผู้ชายรุมเย็ดทั้งหก?

.

"ฮึ... ข้าล่ะอยากจะแฉนางเหลือเกิน... ติดที่ถึงข้าเอาไปพูดก็คงไม่มีใครเชื่อ..."

อื้ม...

นางเข้าใจว่าชายหนุ่มยังแค้นที่นางใช้วิชาดรรชนีใส่

จนหัวคิ้วของเขามีรอยแผลให้เสียโฉม...

"นี่... ข้าจะทำยังไงดีไหหญี่? ข้าอยากเอาคืนอาจารย์เจ้า!"

"อุ้ย...? เอ่อ...?"

พอเขาถามตรงๆแบบนั้น หม้อจื่อก็ให้ไปไม่ถูก

เพราะตอนนี้นางอยู่ในฐานะคู่ขา?

และเพื่อนคู่คิดของเขาอย่างโคตรตลก...

.

"ฮึ! เป็นไปได้นะ! ข้าอยากจับจารย์เจ้าเย็ดๆๆๆ ให้หีแหกแบบไอ้พวกนั้นบ้าง!"

อางัดพูดไปก็ทำท่าเหมือนล็อคเอวนางแล้วกระแทกเอากระแทกเอา

อืยยส์...?!

หม้อจื่อเห็นแล้วก็ให้จินตนาการตาม

และพอนางเคยโดนเขาเย็ดมาแล้ว เลยรู้ว่าแบบนั้นมันเด็ดมาก!

.

อางัด...เจ้าเย็ดข้าในฐานะหม้อจื่อ?

แต่ที่นางยังไม่เคยโดน ก็คือโดนเย็ดในขณะเป็นหม้อจื่อ

ซึ่งพอนางคิดนางก็ให้ตื่นเต้น อางัดคงกระเด้าหีนางรัวแรงด้วยความแค้นแบบเน้นๆ

แฉะ... ฉ่า? อื๊อยซ์...

น้ำหีของนางถึงกับไหลซึม

เพราะถ้าโดนแบบนั้นนางเองก็คงยิ่งอารมณ์ขึ้นน้ำคงแตกระรัวซ่านกระเซ็น!

.

"อ้า... แล้วทำไมเจ้าไม่ลองดูล่ะ?"

อุ๊ย?

ประมุขสาวถึงกับไม่อยากเชื่อว่าตัวเองพูดอะไรออกไป

จากจินตนาการอันเลิศล้ำ นางอยากทำให้มันเป็นจริงใช่หรือไม่?

.

"หา? เจ้าหมายความว่าไง? ข้าจะไปมีปัญญาจับนางเย็ดได้ยังไง?

ละ...แล้วเจ้าแปลกๆนะ? เจ้านับถืออาจารย์เจ้าไม่ใช่เหรอ?"

ส่วนอางัดทั้งฉงนสนเท่ห์ในท่าทีที่หญิงสาวซึ่งเปลี่ยนไป

.

"เอ้อ...อ้า? ก็นี่ไง นางทำตัวแรดร่าน-อก-องแบบนั้น

ข้าเห็นว่านางก็ไม่คู่ควรเป็นอาจารย์ของข้า!"

"อุ้ย!?"

ก่อนจะต้องยิ่งอึ้งเมื่อนางด่าตัวเองให้เขาฟังขนานใหญ่!

.

อ้า...ซี๊ดซ์...แฉะ...อื๊อ...

ส่วนหม้อจื่อตัวนางนั้นกลับยิ่งเงี่ยน?

ที่ได้ประจานความร่านของตัวเองอย่างขิงถึงพริกถึงจากปากไป

.

"จะ...เจ้าพูดขนาดนี้ แสดงว่าเจ้ามีแผน?"

อิอิ...?

และชายหนุ่มก็ดูเหมือนว่าเขาจะสนใจ

ไม่รู้ว่าเพราะแค้นหรือว่าเพราะเงี่ยนกันแน่

แต่โอกาสเย็ดหม้อจื่อ หญิงสาวผู้เป็นเจ้าแห่งดินแดนเหมันต์

มันก็ยากนักจะมีการปฏิเสธจากชายใด?

.

"อื้มม... ก็ง่ายๆ เจ้าก็เข้าไปบอกนาง ว่าเจ้าเห็นนางโดนพวกนั้นรุมเย็ด"

"หา... เจ้าจะบ้าเหรอ? ก็บอกแล้วไงว่าข้าพูดไปก็ไม่มีใครเชื่อ

แถมแบบนี้ นางฆ่าข้าปิดปากเสียก็จบ!"

"อื้มม... งั้นเจ้าก็บอกว่าคนใช้ชายคนอื่นก็เห็น เช่นคนตัดฟืนสองคนนั่นก็ได้"

"คนตัดฟืน? อาฉิงกวงกับอาหนานอะนะ?"

หม้อจื่อไม่ได้ตั้งใจให้เป็นคนตัดฟืน

นางแค่เพิ่งเจอกับพวกเขามาจึงไม่ได้นึกถึงคนอื่น

.

"ช่าย... เจ้าพูดคนเดียวคนอาจไม่เชื่อ แต่ถ้าพูดต่อๆกันไปหลายๆคนเข้า

คนน่ะชอบเชื่อเรื่องนินทามากกว่าเรื่องจริงอยู่แล้ว...

โดยเฉพาะ..."

"เรื่องของเจ้าดินแดนเหมันต์?"

"ช่าย...หุหุ..."

แฉะ...อื๊อ...

ยิ่งนางสอนแผนให้อางัดนางก็ยิ่งรู้สึกเงี่ยนรู้สึกฟินอย่างคาดไม่ถึง

แผนนี้ย่อมสำเร็จแน่ๆ เพราะนางอยากลองให้เขาเย็ดเองในฐานะของหม้อจื่อ

แบบถือว่าเป็นการสั่งลา ก่อนที่นางจะออกท่องยุทธภพ

คงไม่ได้มาแบหีให้เขาเย็ดอีกแก้คิดถึง...

.

"อาจารย์เจ้าจะยอมง่ายๆอย่างงั้นเลยเหรอ?"

"หึ... เจ้าเชื่อข้าซี่ เห็นนางวางท่าอย่างนั้น นางเองก็คงกลัวถูกเปิดโปงความร่านเหมือนกัน

นี่ไม่รู้ว่านอกจากหกชาย นางอาจเคยโดนเถ้าแก่โรงเตี๊ยมและเสี่ยวเอ้อเย็ดก็ได้

ทีนี้แหละถ้ามีคนพูดไปเยอะๆ นางเองก็ต้องกลัวคนจะออกมาแฉนางมากเหมือนกัน"

"โอ้...?"

อางัดเริ่มคล้อยตาม ก็นางเล่นเล่าตามความจริงที่นางรู้อยู่?

น้ำเสียงที่นางพูดจึงดูจริงจังมาก

และความจริงใจนางเองก็หวาดๆว่าคนจะร่ำลือว่านางร่านไปทั้งอำเภอ?

.

"หึหึ! รู้แล้วก็รีบลงมือเข้าล่ะ! ข้าไปก่อนล่ะ!"

"เอ๋? แล้วรางวัลของข้า?"

"โอ้ยย! เจ้าอยากได้รางวัลเจ้าก็ไปเย็ดอาจารย์ข้าซี่! อิอิ!"

"กรรรมมมม!"

คิกๆ...

หม้อจื่อพูดอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะหลบลี้อางัดไป

ปล่อยให้เขายิ่งงุ่นง่าน ยิ่งอยากลงกับตัวนางในฐานะหม้อจื่อเป็นอย่างหนัก

และคืนวันนั้นที่ห้องนอนของนางในตำหนัก!

.

.

ก๊อกๆ....

"นั่นใคร?"

"ขะ... ข้าเองอางัด"

"หา? ดึกๆดื่นๆเจ้ามีปัญหาอะไร?"

"ขะ...ข้ามีเรื่องความลับของท่านที่ไม่ควรพูดตอนกลางวันมาพูดกับท่าน!"

โอวว...?

หญิงสาวนึกชื่นชมชายหนุ่มที่เขากล้ายิ่งกว่าที่นางคิดเอาไว้นัก

.

"อื้ม... เข้ามาสิ!"

พรึ่บบ! ปึงง! เหวออ!?

หม้อจื่อสะบัดมือใช้พลังวัตรเปิดประตู จนหนุ่มคนสวนต้องขนหัวงี้ลุกซู่

นึกว่านางจะฆ่าเขาให้ตายด้วยวรยุทธอันลึกล้ำ!

"ไหนเจ้าพูดมาซิว่าข้ามีความลับอะไร?"

ฟึ่บ...!

อะ..เอื๊อก?

ชายหนุ่มต้องกลืนน้ำลาย เมื่อประมุขสาวขยับขาขาวๆไขว่ห้าง

จนชายผ้าชุดนอนอันเบาบางแหวกข้าง ให้เขาเห็นขาอ่อนขาวนวลและเปล่งปลั่ง

อยู่บนเตียงหนานุ่มหรูหราสมฐานะอันนั้น

"ทะ...ท่านใส่หมวกนอนหรือ?"

เขาถามเพราะแม้ในตอนนี้

นางก็ยังใส่หมวกผ้าแพรที่สวมใส่ตลอดในตอนกลางวัน

.

"หืม? ก็ใบหน้าของข้าเจ้าแห่งดินแดนเหมันต์นั้นสำคัญ

ข้าลงพลังวัตรเอาไว้ หากใครจะเปิดมัน มันจะตัดมือเจ้าให้ขาด!"

วะ! เหวออ!?

นอกจากขู่แล้วเจ้าสำนักสาวยังทำเช่นนั้นจริงๆ เพราะนางเคยแล้วที่พลาด

นางไม่อยากให้อางัดรู้ว่านางกับไหหญี่คือคนเดียวกัน

เดี๋ยวตอนเย็ดกันมันจะไม่มันส์ ไม่ได้อารมณ์โดนคนชั้นต่ำจับเย็ดแบบจัดๆ?!

.

"แล้วตกลงความลับที่ว่าคืออะไร? หากมันไม่สำคัญอย่างเจ้าว่า

คราวนี้เจ้าไม่เจ็บแค่หัวคิ้วแน่!"

อึ๊ก?

อื้มม...ฉ่าา...

ใบหน้าของปรมจารย์สาวใต้ผ้าแพรขาวที่ปกปิดตอนนี้มันร้อนฉ่าเป็นอย่างมาก

ชายหนุ่มมาเพื่อข่มขู่ขอเย็ดนางด้วยอุบายที่นางนั้นคิดขึ้นเอง

และนางก็พร้อมให้เขาเย็ดเพื่อเสพย์สุขความมันส์แบบพิเศษและแตกต่างตามสถานการณ์!

.

"ขะ! ข้าเห็นท่านโดนหยางเซิงและห้าองครักษ์รุมเย็ด!"

"หะ... หา?!!! เจ้าพูดจาเลอะเลือนอันใด!!!"

เหวอออ!!

(คิกคิก...)

นางได้แต่แอบอมยิ้มเมื่อเห็นชายหนุ่ม

โดนนางตวาดซะหวาดกลัวจนขี้หดตดหาย!

"ขะ! ข้าไม่ได้เลอะเลือนนะท่านเจ้าสำนัก!

ท่านโดนหยางเซิงผัวลูกศิษท่านเย็ด นอกจากข้าแล้ว

ยังมีฉิงกงกับอาหนานคนตัดฟืนก็เห็น! พอเห็นแล้ว

ข้าก็เรียกพวกชาวไร่ชาวนาของพวกเรามาแอบดูท่านกันอีกหลายคน!"

.

โอ้โห...?

ความจริงแล้วคำขู่แบบนั้นมันยังเลื่อนลอย

หากหม้อจื่อจะยืนกรานว่าไม่ใช่นางเขาก็ไม่มีหลักฐาน

เพียงแต่ชื่อเสียงนางคงป่นปี้ เพราะพอมีคนเชื่อจริงๆนับสิบๆคน

จากเรื่องป้ายสีก็กลับกลายเป็นเรื่องจริงสำหรับวงนินทาได้แสนนาน

และอีกอย่าง...

.

"จะ...เจ้าต้องการอะไร?"

"โอ้! แหะๆ! ท่านยอมรับแล้วหรือว่าท่านคือหญิงร่าน?"

ฮึ...

หม้อจื่อต้องกลั้นยิ้ม

เพราะนางตีบทแตกทั้งท่าทางที่ตัวสั่นและน้ำเสียง

จนอางัดเชื่อว่านางหวาดกลัวเรื่องนั้นจริงๆ

ทั้งๆที่แค่พลิกฝ่ามือ นางก็ฆ่าเขาได้ทันที

และเรื่องนี้ก็จะไม่มีผู้ใดอีกได้หืออือขุดคุ้ยขึ้นมาอีก

.

"เหอะ... ถึงข้าเป็นหญิงร่าน... ข้าก็เป็นเจ้าแห่งดินแดนเหมันต์

เจ้าอยากจะได้อะไรก็พูดมา อย่าได้ลีลาให้มากนัก"

หญิงสาวยังคงวางท่าเป็นนางพญา

และมันยิ่งได้อารมณ์หากตอนหลังนางจะโดนเขาจัดหนักๆให้ถึงใจ!