เรื่อง เรื่องสั้นแนวผู้หญิงกับคนต่ำชั้นกว่า 18+

บรืน... ปริ๊ดซ์ๆ... อึ๊?

ตำรวจสาวคนสวยให้รู้สึกถึงน้ำ-วยที่ไหลซึมออกมาจากแคมหีของตัวเอง

ระหว่างที่ขับรถกลับบ้านอย่างขาถ่างกางอยู่อย่างนั้น

กว่าสามสี่ชม.ที่เธอโดนหมอผีเฒ่าและลุงขี้เมาผู้ช่วยรุมกันเย็ด

แต่ที่เด็ด...

.

ปิ๊ป...

"อ๊าซ์...ซี๊ดซ์...พ่อหมอขา...เขี่ยแตดให้ลิซด้วยซี่คะ..."

เฮือกก!?

"ฮิฮิ... ถ้าตากฤติ์เห็นคลิปนี่ มันจะทำหน้ายังไงนะ?"

อึ๊ก?

ก็คือแม่แฟนของเธอ

ที่อัดคลิปเธอโดนรุมเย็ด มาเปิดโชว์ให้ดูอยู่ข้างๆ

"คะ... คุณป้าทำไมทำอย่างงี้กับหนูคะ?"

"ทำไมน่ะเหรอ? ก็ฉันไม่ชอบเธอ

เธอน่ะมันไม่รู้จักกาละเทศะ ไม่เหมาะกับตากฤติ์สักนิด!

แถมยังเป็นนังร่าน!"

ปิ๊ป!

"แหม...ตาสีหมดแรงแล้วเหรอ มาลิซ่าดูดควยให้"

บ๊วบบ! อู้ยส์!!!

"ซี๊ดซ์...อีลิซ่ามึงพอก่อน...ซี๊ดซ์..."

อึ๊?

สาวสวยเชื้อสายลูกครึ่งจำได้ดีทุกเรื่องราว

เช่นในภาพในมือถือของแม่แฟน

ที่เธอกำลังผงกหัวดูด-วยให้ตาแก่ขี้เมาเองอย่างเต็มใจแบบสุด-วย

ทั้งเลียไล้พวงไข่และแทบจะเลียตูดมันให้ด้วยเลยด้วยซ้ำ!

.

ฮึ่มม...?

แต่ที่เธอไม่เข้าใจก็คือทำไมเธอไม่เป็นตัวของตัวเองขนาดนั้น?

และตอนนี้ที่มนต์ดำเริ่มจะคลาย เธอก็ไม่อาจกลับมาเอาเรื่องพวกมันได้

เพราะในคลิปที่แม่ผัวเธออัดไว้

เธอนั้นแสนยินยอมและพร้อมใจให้พวกมันรุมเย็ดทุกการกระทำ!

.

"คุณป้าจะเปิดให้กฤติ์ดูก็เชิญเลยค่ะ ถ้าคุณป้าอยากให้ลูกชายตัวเองเสียใจ!"

"เอ๊ะ? หนอย? นังเด็กนี่?"

หญิงสาวไม่ใช่คนหัวอ่อนและพร้อมชนทุกเรื่องราว

เธอไม่แคร์หรอกแค่เพียงโดนอัดคลิปโป๊ มันก็แค่แรกๆที่เรื่องราวจะฉาวโฉ่

จิตใจของเธอแข็งแกร่งกว่านั้น และในฐานะตำรวจเธอรู้ดี

ว่าการยอมโดนแบล็คเมล มันมีแต่จะทำให้เหยื่อต้องยิ่งทนทุกข์ไปจนถึงทางตัน

.

"ยังไงเธอก็ต้องเลิกกับลูกชายฉัน! เธอมันไม่คู่ควร!"

"คู่ควรหรือไม่คู่ควร คุณป้าไม่ใช่คนตัดสินค่ะ!!"

เอี๊ยยดดด! ว้ายย!

"ลงไปได้แล้วค่ะ! แล้วพบกันวันหลัง!"

"ชะ! เชอะ! นังเด็กบ้านี่!"

แม่ผัวของแฟนหนุ่มสะบัดตูดลงจากรถไป

หลังจากตำรวจสาวสวยนมใหญ่เบรกแกล้งซะหัวทิ่มหัวตำ

แกร๊ก...

เฮ่อ...

ตอนเธอปิดประตู เธอก็เหม่อมองไปยังที่จอดรถซึ่งยังว่างอยู่

มันเป็นจุดที่กฤติ์แฟนเธอมักจะจอดอยู่เป็นปกติ...

แม้ว่าลิซ่าเป็นผู้หญิงที่แข็งกร้าวอยู่ด้านนอก

แต่ภายในเธอก็ไม่ได้ต่างจากผู้หญิงทั่วไปมากกว่าที่คิด

เธอรักกฤติ์มากไม่น้อย เพียงแต่ไม่ค่อยได้แสดงออกตามนิสัยและจริต

.

ปริ๊ดซ์ๆ... อึ๊?

แต่ตอนนี้ในหว่างขาของเธอมีน้ำ-วยของชายแก่ถึงสองคน

ซึ่งเธอยังสับสนกับเรื่องที่เกิดขึ้นว่าเป็นไปได้อย่างไรไม่อาจคิด

บรืนนน...

แต่ลิซ่าก็ขับรถบึ่งกลับคอนโดของเธอไป

ได้แต่คิดซะว่ามันเป็นฝันร้าย คงยังพอค่อยๆแก้ไขไปได้หรอก

หากแม่ผัวของเธอจะแฉเธอ เธอก็คงทำอะไรไม่ได้นอกจากยอมรับกับกฤติ์...

.

แกร๊ก...

ดึ๋งๆ...

อูววว?

พอถึงคอนโดของลิซ่า เมื่อเธอปิดประตูรถลงมา

ไอ้ยามแก่ลงพุงหัวล้านที่ป้อม

ก็จ้องมองสะโพกจ้องตูดสวยๆงอนๆของเธออย่างไม่วางตา

ตำรวจสาวคนสวยเป็นที่โจทย์จันฑ์ของหนุ่มๆละแวกนั้น

ไม่ว่าเดินไปไหนใครๆก็หยุดหัน มองเรือนร่างงามๆของเธอเป็นอาหารตา

.

แฉะ...

เอ๋?

แต่ว่าวันนี้ที่ง่ามตูดกางเกงยีนส์ของเธอ

มันกลับเปียกแฉะเป็นรอยเปื้อนขึ้นเป็นทาง

นั่นก็เพราะน้ำกามของชายแก่ที่รุมเย็ดเธอ

มันไหลย้อนออกมาจากแคมหีตลอดทางที่เธอขับรถกลับมา

.

"เอ้อ... แม่หนู... ตูดหนูเลอะอะไรแหนะ...

เลอะฉี่รึเปล่า? หรือว่าเลอะอย่างอื่น?"

อึ๊!?

ลิซ่าตกใจที่ถูกลุงยามแก่ๆพุงโลหัวล้านผู้นั้นทักขึ้นมา

ปกติแกก็ชอบพล่ามชวนคุยกับสาวๆในคอนโดไปเรื่อยรวมถึงลิซ่า

"จะเลอะอะไรก็เรื่องของหนูค่ะลุงไม่ต้องเสือก!"

เฮือกก!?

ไอ้ลุงยามมันหน้าเสียไปเลย เมื่อตำรวจสาวย้อนมันอย่างดีเดือด

เนื่องจากแค่คราบน้ำ-วยที่เลอะกางเกงยีนส์ก็ทำให้หงุดหงิดมาพอแล้ว

นี่ยิ่งเห็นว่าคนที่ทักเธอเป็นลุงยามแก่ๆ

มันยิ่งทำให้คิดถึงไอ้พ่อหมอกับผู้ช่วยที่เย็ดหีเธอจนแคมแบะ

ทำให้หญิงสาวโมโหจนมีสีเลือดเห่อขึ้นบนใบหน้า!

.

ต๊อกๆ... ดึ๋งๆ...

"แม่งเอ๊ย... อย่าให้กูได้เย็ดนะมึง จะเอาให้ร้องเลย!"

มันเป็นคำสบถของลุงยาม ที่มองตามตูดงอนๆที่แดะเด้งจากไป

หลังจากเธอด่ามันซะเสียหมาเสียผู้ใหญ่

และนั่นก็นับว่ามีโอกาสไม่น้อยเลยเพราะลิซ่า...

"หึหึ... อีหนู... มึงโดนไอ้นี่เย็ดก็น่าดูนะ...อิอิ..."

ถูกวิญญาญไอ้ลึงค์ดำมันตามติดตัวมา

หากเธอไม่อยากลองดี ไปทำพิธีสะเดาะเคราะห์

คงไม่ต้องมีเคราะห์ที่หีแบบนี้น่ะ...

.

ซ่าาา...

อืออ....

ส่วนสาวเจ้าก็เพียงเข้าห้องน้ำอาบน้ำราดร่างกายอย่างชำระ

พรืดๆ...จ้วกๆ... อื๊อๆ...

เธอต้องล้วงหีล้างแตดตัวเอง ทำความสะอาด

คราบน้ำ-วยจำนวนมากที่ถูกฝากเอาไว้อย่างกักขฬะ

ในใจเฝ้าแต่คิดว่าอยากให้พ้นๆวันนี้ไปซะ

วันที่สาวสวยปานนางฟ้าไม่อยากจำไปจนตาย...

.

.

.

แกร๊ก...

"อ้าว... ลิซมาทำไม?"

อึ๊?

มันเป็นสีหน้าของกฤติ์คู่หูและแฟนหนุ่มของเธอ

ดูจากสีหน้าที่เขาต้อนรับเธอที่อยู่ในชุดสูทกางเกงแสล็คขายาวเข้ารูปมาในออฟฟิศ

แสดงว่าเขายังไม่ได้ดูคลิปที่เธอโดนรุมเย็ดอย่างโคตรเด็ดและร่านแตกอย่างที่คิด

"ก็ลิซว่าง... เบื่อ... มีอะไรให้ทำบ้างล่ะ!?"

เธอจึงวางท่าและวางเสียงเป็นปกติ

เป็นน้ำเสียงที่แข็งกร้าวและคุกคามชายหนุ่มอยู่หน่อยๆ

.

"ไม่ได้ลิซ... เธอถูกพักงานอยู่ จะมีส่วนกับคดีไม่ได้"

"โอ้ยย... ไม่เอาน่ากฤติ์ อย่าเถรตรงนักซี่!...อึก..."

แม้จะปั้นหน้าปั้นเสียง แต่ลึกๆลิซ่าก็ยังหน้าชา

เมื่ออยู่ต่อหน้าแฟนหนุ่มของตัวเองในตอนนี้

ปกติเธอจะข่มเขาอยู่ตลอด

แต่พอเธอต้องแปดเปื้อน-วยชายอื่นไปเมื่อวันก่อน

เธอจึงรู้สึกว่าเข้าหน้าของเขาได้ไม่ค่อยติด...

.

"เป็นอะไรรึเปล่าลิซ?"

"เอ๋...ปะ...เปล๊าา..."

ชายหนุ่มถามเธอ เพราะสาวเจ้าพูดไปแล้วก็หยุดคิด

จึก! อุ๊ย!?

เขาใช้สองนิ้วจิ้มหน้าผากของเธอ

"ลิซน่ะควรจะพักบ้างนะ ทำงานตลอดมันเครียดมากล่ะสิ

ดูซิ แรมเอ๋อหมดแล้ว!"

"นะ...นายเป็นใครเนี่ย? ใช่กฤติ์แน่เหรอ?"

"ไม่ใช่คร้าบบบบ! ผมคือหมอจิตแพทย์ของคุณลิซ่าาา!"

"อี๋! ไอ้ทุเรศศ!!"

ฮะฮะฮะ! ฮ่าฮ่าฮ่า!

นั่นเป็นหนึ่งในสเน่ห์ของชายหนุ่ม

ที่ทำให้เธอเผลอโดนเขาขโมยหัวใจไปก่อนหน้านี้

เขามีมุมที่อ่อนโยนและตลก ทำให้เธอสบายใจได้ง่ายๆ

มันเรียกว่าหัวใจคลิ๊กกันคงจะได้

ถึงขนาดทำให้เธอหายจากความรู้สึกผิด?

เฮ่ออ...

หากว่าเขาไม่รู้ก็คงไม่เป็นไรนั่นคือสิ่งที่ในหัวใจลิซ่าคิด

.

ฟึ่บบ...

"คดีฆาตรกรรมเหรอ?"

"เฮ้... ก็บอกว่าไม่ได้ไง"

"นิดเดียวน่า!....อื๋อ?"

"เฮ่อ... ห้ามไม่เคยฟังจริงๆ"

ชายหนุ่มส่ายหน้ากับหญิงสาวที่ถือวิสาสะหยิบแฟ้มไปดู

ส่วนลิซ่านั้นค่อนข้างจะตกใจกับรายละเอียดที่อ่านอยู่

มันเป็นคดีที่เด็กหญิงถูกข่มขืนและฆ่าทิ้งไว้ใกล้แคมป์คนงานก่อสร้าง

ทว่ามีการสอบสวนพยานเบื้องต้นแล้ว ก็ไม่มีความคืบหน้าแต่อย่างใด

ส่วนใหญ่คนในแคมป์ต่างบอกว่าไม่อยู่หรือไม่เห็น

จึงกลายเป็นคดีที่ไม่อาจปิดได้ ไร้ทางจะสืบความหาผู้กระทำความผิด

.

ฟึ่บบ!

"อ้าว? นั่นเธอจะไปไหน?"

"ก็จะไปสืบคดีน่ะสิ"

"หา? คดีนี้มันตั้งหลายเดือนแล้วนะ แล้วก็?"

"รู้แล้วน่ะ ว่าฉันถูกพักงานอยู่

แค่ไปถามนิดๆหน่อย ไม่ได้ไปในฐานะตำรวจซะหน่อย"

แกร๊ก...

เฮ่ออ...?

ชายหนุ่มมองตามเรือนร่างแสนงดงามของหญิงสาวตาละห้อย

ความจริงแล้วเขาค่อนข้างดีใจ และเป็นห่วงอยู่

ที่หลายวันมานี้สาวเจ้าหายหน้าไปไม่ติดต่อตัวเขาแม้แต่น้อย

นั่นก็เพราะลิซ่าพยายามทำใจอยู่ กับเรื่องราวที่เกิดขึ้นมาอย่างพล่อยๆ

และวันนี้มันก็กลับเข้ารูปเข้ารอยอย่างที่เธอเองยังแปลกใจอยู่เช่นกัน...

.

.

"เอ๋... คดีน้องลูกตาลเหรอครับ?

นั่นมันก็นานแล้วนะครับ คุณเป็นตำรวจเหรอครับ?"

"อ้า... ค่ะ พอดีคดีโอนมาให้ฉันจัดการ ก็เลยต้องมาสอบถามเพิ่มอีกหน่อย"

"เอ่อ เอาไว้วันหลังได้มั้ยครับคุณตำรวจ ผมต้องรีบกินข้าวรีบไปทำงานต่อ"

"โอ้ยย... อิฉันไม่มีอะไรจะบอกเพิ่มหรอกค่า อิฉันก็หาเช้ากินค่ำ

ไม่มีเวลาคอยดูเด็กนักเรียนไฮโซหรอกค่า!"

อึก?

แม้มันจะเป็นสิ่งที่ตำรวจสาวคาดการณ์เอาไว้แล้ว

แต่เธอก็ให้รู้สึกหงุดหงิด ที่เด็กผู้หญิงตายไปทั้งคน

กลับไม่มีใครมองเห็นว่ามันสำคัญอย่างเพียงพอ

.

"หาที่สวยๆนั่น...ตะ...ตำรวจเหรอวะ?"

หืม?

แล้วทันใดนั้นเอง เธอก็เห็นคนงานก่อสร้างกลุ่มหนึ่งคุยกันอยู่

และจ้องมองมาทางเธออย่างมีท่าทางลับๆล่อๆ?

ด้วยสัญชาติญาญความเป็นตำรวจ

มันบอกเธอว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากลให้ตามต่อ

จึงต้องขอเดินเข้าไปสืบสวนเรื่องราวให้รู้ความ...