เรื่อง เรื่องสั้นแนวผู้หญิงกับคนต่ำชั้นกว่า 18+

"อะ....เอ้อ...พี่คะ.... คือความจริงหนูก็ไม่รู้หรอก

หนูแค่เห็นเขาซื้อก็เลยอยากลองบ้าง..."

"โฮ่?"

ไอ้คนขายยามันทำตาหรี่ๆมองลิซ่าอย่างประทับในท่าที

ลิซ่านั้นคุ้นเคยกับการสืบสวนคดียาเสพย์ติดเป็นอย่างดี

การทำตัวเป็นเหยื่อที่ดีที่สุดของผู้หญิงก็คือ "แกล้งโง่!"

โดยเฉพาะเหยื่อสาวสวยๆใสๆอย่างลิซ่า

ไม่จำเป็นต้องทำเป็นฉลาด ขอแค่ทำตัวให้น่าเอ็นดู?

.

"งั้นเอางี้ดีกว่า? ตกลงน้องคนสวยอยากได้ตัวไหน?

พี่จะได้จัดให้ถูก หิหิ..."

เฮอะ...

ลิซ่าต้องแอบหันไปยิ้มแหยๆ ที่ในที่สุดไอ้ขี้ยาหัวงูนี่ก็ติดเบ็ดซะที

ชายค้ายาตรงหน้าเธอนั้นผอมแห้งหัวเกรียนสักลายทั้งตัว

เรียกได้ว่ารวมไว้แต่ลักษณะชั่วๆ

ดูเป็นนักเลงที่เก่งเฉพาะตอนหมาหมู่แบบโคตรชัวร์...

.

"อ้า... ความจริงหนูก็ไม่ค่อยรู้อะค่ะพี่ หนูเสพย์ก็ไม่เป็น

พี่สอนหนูหน่อยได้มั้ย? หนูกลัว..."

หมับ! หนุบ...อุ๊?

หึหึ....

แล้วลิซ่าก็แกล้งจับมือถือแขนของมัน

ซึ่งแค่นั้นนมใหญ่เท่าหัวของเธอก็ดันแขนจนมันรู้สึกถึงความนิ่ม

ต้องใจเต้นให้เธอได้ยินผ่านต้นแขนของมันแบบระรัว

"พะ...พี่สอนก็ได้... แต่น้องเอ้อ...

ต้องไปดูที่ห้องพี่นะ... อุปกรณ์อยู่ที่นั่น"

โฮ่...?

มันรีบโยนหินถามทางใส่ลิซ่า

"กะ...ก็ได้ค่ะพี่.... พี่สอนหนูหน่อยน้า..."

และเธอก็เล่นไปตามเกมของมัน

ออดอ้อนมันเสียงอ่อนเสียงหวานอย่างโคตรยั่ว

"อ้า...แหะแหะ...ได้จ้า...เอื๊อก..."

ส่วนไอ้คนขายยาที่ลิซ่าเอานมแนบแขน

ตอนนี้มันมองแต่นมขาวๆของเธออย่างอยากลองลิ้มชิมรสแบบแนบแน่น

"เอ้อ...พี่ชื่อปื๊ดนะ... น้องชื่ออะไร?"

"อ๋อ...ชื่อลิซค่ะ..."

ลิซ่าไม่ชอบใช้นามแฝง เพราะเธอไม่คิดว่ามันจำเป็น

ด้วยชื่อเต็มดั้งเดิมของเธอนั้นคืออลิซาเบธ มันย่อเป็นได้ทั้ง ลิซ่า ลิซ เบธ อลิซ

แค่นี้ก็ปวดหัวแล้วถ้าจะค้นหาเธอจากชื่อให้เบ็ดเสร็จ

.

"เอ้อ...พี่คะ...หอพี่ไปทางนี้เหรอคะ?"

ลิซ่าเอ่ยถามหลังจากเดินตามไอ้ปื๊ดออกจากผับมาสักพัก

แต่มันกลับเดินสวนไปทางอื่น ไม่ใช่แถวเขตหอพัก

"อ๋อ...พี่ไม่ได้อยู่หอน่ะน้อง... พอดีพี่เช่าห้องไว้ทางนี้...."

หืมม....โห...ไอ้เหี้ยนี่...?

ตำรวจสาวสวยลูกครึ่งได้แต่แอบด่าอยู่ในใจ

เพราะที่มันชี้ไปก็คือโรงแรมม่านรูด

หรือพูดง่ายๆคือมันกะหลอกเธอไปเย็ดถึงจะถูก

เฮ่อ...

แต่พอเธอมาคิดๆดู มันก็สมเหตุสมผลอยู่

มันคงไม่พาเธอไปห้องมันซึ่งเต็มไปด้วยยาในทันที

พวกขี้ยามันมักอยู่กันเป็นกลุ่มเป็นแกงค์

คงกลัวจะทำให้สาวสวยใสๆอย่างเธอต้องไก่ตื่นและวิ่งหนี

.

"โหย...พี่อะที่นี่เลยเหรอ? คิดอะไรกับหนูรึเปล่าเนี่ย?"

หนุบ... อึ๊?

และสาวสวยปานนางฟ้าก็เอานมนิ่มๆอัดแขนชายขี้ยาเข้าไปอีก

ทำเสียงแอ๊บแบ๊วแบบยิ่งยั่วยวนมันทันที

"อ้า...บ้าเหรอจะไปคิดอาไร้! พี่คนค้าคนขายนะน้อง...เหอๆ..."

เฮอะ...?

ไอ้ปื๊ดมันพูดออกมาอย่างหน้าแดง

ส่วนลิซ่าก็ได้แต่ทำหน้าแบบว่ากูละเชื่อมึงเลยออกมาแทน?

แกร๊ก...

และคราวนี้ลิซ่าเธอไม่ได้ประมาท

เธอเตรียมปืนพกเก็บเสียงติดใว้ตรงขาอ่อนใต้กระโปรงสั้นบานๆของเธอ

ไม่เหมือนคราวกับสามโจรก่อสร้างที่ใส้ไว้ในกระเป๋า

ทำเอาเธอต้องโดนพวกมันรุมกระเด้าได้เป็นผัว...

เธอเข็ดแล้วกับการที่ตัวเองอยู่ๆก็อ่อนระทวยไร้กำลังอย่างไม่รู้ตัว?

เธอจึงเอาให้ชัวร์ถึงแม้ปกติแล้วแค่มือเปล่าเธอก็ล้มไอ้ขี้ยาแบบนี้ได้สบาย...

.

แกร๊ก...

อืมม...?

ลิซ่าตามไอ้ปื๊ดเข้าห้องม่านรูดไปอย่างระวังมือระวังไม้

.

"พี่คะ...แล้วไหนล่ะคะ? อุปกรณ์ยาที่ว่าลิซอยากเห็น?"

หมับ! อุ๊ย?

แต่ตอนที่เธอเอ่ยถาม ไอ้ปื๊ดกลับถือวิสาสะ

เอื้อมมือหยาบๆของมันมาโอบส่วนโค้งเว้าคอดกิ่วของเธอที่ตรงเอว

"โธ่...น้องคนสวยจ๋า...อย่าเพิ่งคุยเรื่องยาเลยจ้ะ...

มาถึงนี่แล้วเตียงก็มีแล้ว...เรามาคุยเรื่องอื่นกันก่อนดีกว่า..."

อึ๊?

ลิซ่าโคตรอีเดียดกลิ่นปากของมันที่พ่นคำพูดออกมา

ส่วนเรื่องชั้นเชิงการแอ้มสาวของมันเธอยิ่งเกลียดยิ่งกว่า

แต่จะว่าก็ไม่ได้ล่ะนะ เพราะตั้งแต่แรกเธอก็เป็นคนอ่อยมันเองน่ะ?

"อ้า...ไม่เอาค่ะพี่... หนูมาซื้อยาไม่ได้มาทำอย่างอื่น"

พลั่ก...อุ๊?

ไอ้ปื๊ดมันเป็นงงเลยเมื่อถูกผลักอกออกโดยลิซ่า

"แหม...มาถึงขั้นนี้แล้ว.... อย่าเล่นตัวเลยน่าน้อง!"

เอ๋? หมับบ! ว้ายย!

คราวนี้ไอ้ปื๊ดมันกอดฟัดเธอเลย

เรียกว่าโคตรหน้าด้านหน้าทนปล้ำเธอเฉย

"พี่ปื๊ดปล่อยหนูนะ!"

"พี่ไม่ปล่อย! จนกว่าหนูจะยอมพี่! อืยส์!"

ฟืดๆ! อื๊อๆ!?

ไอ้ปื๊ดมันหน้ามืดเอาหน้าหนวดๆของมัน

หอมไปตามซอกคอของลิซ่าที่ต้องปัดป้องอย่างลำบากเลย

.

"ไอ้เหี้ยเอ๊ย! กูบอกให้หยุด!!"

หมับ! พล็อค!! โอ๊ยย! อ๊าากก! ตึงงง!

แล้วจากผู้ชายที่กอดปล้ำลิซ่า

ตำรวจสาวคนสวยในชุดสายเดี่ยวกระโปรงสั้น

ก็จับแขนของมันดัดศอกบิดพลิกกลับหลัง

พรวดเดียวก็ทุ่มมันลงไปนั่งก้นจ้ำเบ้ากองอยู่บนพื้นห้องแบบก้นกบพัง!

.

"นะ...น้องทำบ้าอะไรเนี่ย! ทำแบบนี้อย่าหาว่าพี่โหดนะน้อง!"

"อ๋อ...เหรอ? มึงโหดเหรอไอ้ปื๊ดด!"

ฟึ่บบ! แกร๊ก!!

ชะ...ว้ายยย!!!

ไอ้ปื๊ดต้องแต๋วแตก

เมื่อตำรวจสาวชักปืนออกมาจากซองตรงขาอ่อนขาวๆ

จ่อไปที่หน้ามัน จนต้องยกมือยอมแพ้แทบไม่ทันแล้วแน่ๆ!

"พี่ยอมแล้ว! พี่ยอมแล้ว!"

หึหึ....

ลิซ่ารู้สึกสะใจ เพราะหลังๆเธอทำอะไรก็ผิดพลาดไปหมด?

มีครั้งนี่แหละที่ทุกอย่างเป็นไปตามคาด

หรือว่ามันอาจเป็นเพราะเธอยังไม่ได้เห็นควย?

หา?

ลิซ่าก็ไม่รู้ว่าทำไมความคิดนั้นถึงได้แทรกขึ้นมาในหัวสมอง?

.

"วะ...ว่าแต่น้องเป็นใคร? ทะ...ทำไมมีปืน?"

"ฉันเป็นใครน่ะเหรอ? แกลองเดาดูสิ?"

"ตะ...ตำรวจ?"

"หึหึ... อย่างน้อยก็ยังฉลาดอยู่บ้างนะ

เอาล่ะ...เอายาของแกออกมา..."

"ดะ...ได้ครับ..."

ฟึ่บบ... เฮ้ยย! เดี๋ยว!!

แกร๊ก!!

"เอ้ย...อะไรอีกล่ะครับเจ้?"

จากเรียกตัวเองว่าพี่ตอนนี้มันถึงกับเรียกลิซ่าว่าเจ๊

ซึ่งความจริงก็ไม่ผิดนัก แม้หน้าลิซ่าจะสวยใสราวเด็กปีหนึ่ง

แต่เธอก็อายุพ้นวัย 25 ค่อนไปทางสามสิบไม่ไกลนัก

ไอ้ปื๊ดมันน่าจะยังเรียนไม่จบย่อมเป็นรุ่นน้องของเธอ

และที่มันร้องก็เพราะเธอจ่อปืนจะยิงมันซะเสียหลัก!

.

"แกไม่ต้องเปิดเลย... แกนอนลงไปเดี๋ยวฉันเปิดเอง..."

ลิซ่าไม่ใว้ใจว่ากระเป๋าใบใหญ่ที่มันใส่ยาเอาไว้

เพราะมันอาจมีอาวุธมาทำให้สถานการณ์ของเธอพลิกผันได้

"เอ่อ...ดะ....ได้ครับ...."

ฟึ่บบ...

ส่วนไอ้ปื๊ดก็ค่อยๆนอนหงายราบลงกับพื้นไป

แต่แล้วทันใด...

อูมม... โอววว?

อึ๊?

มันก็ทำตาโต เพราะลิซ่ายืนถ่างขาจัดท่าเล็งปืน

มันจึงสามารถมองเห็นแคมหีอูมๆของเธอผ่านใต้กระโปรงของเธอได้

และตำรวจสาวคนสวยเธอชอบใส่กางเกงในเซ็กซี่ซีทรูลายลูกไม้

วันนี้เธอใส่สีขาวเข้ากับชุดสายเดี่ยวกระโปรงสั้น

ไอ้ปื๊ดมันเลยเห็นแคมหีเธอลางๆอย่างเด่นชัด

กางเกงในก็เข้าวินเห็นเป็นกลีบหีและติ่งแตดของเธออย่างบีบรัด!

ตุง... อึ๊?

แถมท่อน-วยของมันก็เริ่มโด่ขึ้นมาจนลิซ่าสังเกตเห็นได้ชัด

เธอเองก็รู้สิ่งที่กำลังเป็นไปแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่นัก?

.

ฟึ่บบ... อูววว?

เธอค่อยๆถ่างขาก้าวขึ้นคร่อมกลางลำตัวของไอ้ปื๊ด

เอื้อมมือที่ไม่ได้ถือปืนไปหยิบกระเป๋ามันมาถือ

ส่วนไอ้ปื๊ดนั้นตาจ้องเขม็งไปยังแคมหีของเธอที่โคตรลือ

แกร๊กๆ...หนุบ...อูยยส์?

แถมตอนที่ลิซ่าค้นกระเป๋าของมันยังนั่งทับไปบนลำควยมันอย่างไม่ถือ?!

อืยส์...ตำรวจเหี้ยอะไรวะ...ทั้งสวย...ทั้งเอ็กซ์...

ความกลัวติดคุกมันได้หลุดออกไปจากสมองของไอ้ปื๊ด

มันจ้องมองเรือนร่างขาวอวบอัดเอวคอดกิ่วของลิซ่าอย่างโคตรปลื้ม

และแอบดื่มด่ำกับรสสัมผัสอันนิ่มนุ่มบนท่อนควยผ่านเนื้อผ้าจากแคมหีของเธออย่างสุขใจ?

.

"ไม่มียาปลุกเซ็กซ์เหรอวะ?"

ลิซ่าบ่นออกมา เธอได้ตัวอย่างมาแล้ว

และแม้ในกระเป๋าของไอ้ปื๊ดจะมียาอยู่หลายชนิด

แต่ก็ไม่มียาเม็ดที่เป็นเม็ดสีชมพูปั๊มลายรูปสัญลักษณ์ชายหญิงหัวลูกศรสอดใส่กันอย่างที่คิด

"เอ๋? เจ้อยากได้ยานั่นเหรอครับ?"

"เออสิ!"

"อ้า....ผมไม่มีหรอกครับเจ้...

ยานั่นเป็นของคนวงในแก็งค์ ผมยังไม่มีสิทธิ์ขาย

พะ...เพราะงั้น...จะ....เจ้ปล่อยผมไปเถอะ"

"โฮ่... สรุปว่าแกมันไม่มีประโยชน์แล้วสินะไอ้ปื๊ด...."

แกร๊กก...!

"เอ๋?"

แล้วนางฟ้าในชุดสายเดี่ยวกระโปรงสั้นก็จ่อหัวของมันด้วยปลายปืน

"จะ....เจ๊? เจ๊เป็นตำรวจไม่ใช่เหรอ? ทำไมเจ๊จะฆ่าผม?"

"หะหะ... แกเคยได้ยินมือวิสามัญแกงค์ค้ายามั้ยล่ะ?"

"เอ๋... คนนั้นคือเจ๊เองเหรอ?!!!"

"แกก็ลองเดาดูสิ...?"

ชิ้งง...เอื๊อกก?

แสงไฟสาดส่องจากบนหัวของลิซ่า

ทำให้ตอนนี้ไอ้ปื๊ดมันเห็นแววตาอันมืดดำอำมหิตของเธอ

แล้วไอ้ปื๊ดจะเอาตัวรอดจากเงื้อมือมัจุราชอย่างเธอได้ยังไง?